Φαντάρε, τι τρως;

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Δεν είναι πάντα τόσο χάλια όσο ακούγονται, αλλά συνήθως είναι σαν κακό φαγητό τουριστικού εστιατορίου.
16



ΠΑΤΑΤΕΣ ΜΠΛΟΥΜ
, μακαρόνια στούκας σε καζάνι [που στάζουν από κάνουλα], άβραστο ρύζι, κατεψυγμένα κρέατα τριακονταετίας και βάλε [με σφραγίδα], μέγας Γκοτζίλα, μικρό Γκοτζίλα, πούστης, κινέζος, φασολάδα, φακές, ομελέτες τούβλα, αρακάς σκάγι και λαχανόρυζα ήταν και είναι μερικά από τα κλασικά φαγητά του στρατού. Δεν είναι πάντα τόσο χάλια όσο ακούγονται, αλλά συνήθως είναι σαν κακό φαγητό τουριστικού εστιατορίου (για να μπορείς να έχεις εικόνα, αν είσαι γυναίκα ή έχεις πάρει απαλλαγή). Στο κέντρο νεοσυλλέκτων που μαγειρεύουν για εκατοντάδες (τουλάχιστον παλιότερα) είσαι τόσο κουρασμένος, πεινασμένος και ταλαίπωρος που τρως οτιδήποτε, ή τουλάχιστον ξεχνάς τι τρως και προσπαθείς να χορτάσεις την πείνα σου. Στις μονάδες που μαγειρεύουν για λιγότερα άτομα τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα. Ή πολύ. Αν είσαι κωλόφαρδος και πετύχεις καλό μάγειρα το φαγητό στρατού δεν έχει και πολλές διαφορές από το σπιτικό, εξαρτάται βέβαια και τι εννοείς «σπιτικό», δεν μαγειρεύουν και σε όλα τα σπίτια το ίδιο.

Ζητήσαμε από νυν φαντάρους να μας στείλουν φωτογραφίες από το φαγητό που τρώνε αυτόν τον καιρό στον στρατό και από πρώην να μας πούνε το καλύτερο και το χειρότερο φαγητό που έχουν φάει στον στρατό και μία ανάμνηση που να έχει σχέση με φαγητό στρατού. Και επειδή υποπτευτήκαμε ότι για το καλύτερο οι περισσότεροι θα έλεγαν το ντελίβερι ή το κρουασάν του καψιμί ο όρος ήταν μόνο φαγητό στρατού. Ο καθένας είπε κάτι διαφορετικό! Το αποτέλεσμα δεν είναι και τόσο αποκαρδιωτικό. Δεν είναι καθόλου αποκαρδιωτικό για την ακρίβεια. Στα ελληνικά στρατά μάλλον τρώνε καλά, συγκριτικά με αυτά που έτρωγαν παλιότερα.

Αχιλλέας

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Παστίτσιο – Πεζικό

Καλύτερο: Παστίτσιο. Όλοι το έτρωγαν το παστίτσιο.

Χειρότερο: Φακές

Ανάμνηση: Όταν είχε φακές δεν έτρωγε κανείς και τα σκουπίδια γέμιζαν με φακές. Αν είχες βάρδια σκουπιδιάρικο ήξερες ότι θα κολυμπάς μέσα στις φακές.

Γιώργος

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Ομελέτα φούρνου – Πεζικό

Καλύτερο: Ομελέτα

Χειρότερο: Καρμπονάρα με ζαμπόν τύπου zwan.

Ανάμνηση: Στην πύλη Σχιστού που ερχόντουσαν οι τραβεστί, μας έφερναν πίτσα με αντάλλαγμα μια πίπα.

Βάρδια στο ποτάμι του Κηφισού βάζαμε σακιά με άμμο όταν πλημμύριζε μας έφερναν κουτί επιβίωσης.

Τόλης

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Κοτόπουλο με ρύζι – Πεζικό

Καλύτερο: Ρύζι με κοτόπουλο

Χειρότερο: Πίτσα

Ανάμνηση: Θυμάμαι που κουβαλούσα τις λαμαρίνες με τα πιάτα από το μαγειρείο στην τραπεζαρία, έπεφταν τα φαγητά κάτω, τα πατούσαμε και να βάζαμε πίσω στα πιάτα.

Νικόλας

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Κοτόπουλο με μπάμιες – Πεζικό

Καλύτερο: Σουτζουκάκια που ήταν σαν χειρομβομβιδάκια στην εμφάνιση.

Χειρότερο: Κοτόπουλο με κατσαρίδες. Επειδή στο καράβι ξεχνάγαμε το φαΐ στο φούρνο για μέρες και γέμιζε κατσαρίδες.

Ανάμνηση: Μας φέρανε φράουλες τόνους φράουλες δεν καταλάβαμε τον λόγο και δεν ασχοληθήκαμε, τις βάλαμε στο μπλέντερ, τις παγώσαμε και τρώγαμε γρανίτα φράουλα για μέρες.

Καστελόριζο, το παραγάδι του ψαρά μπερδεύτηκε με την προπέλα μας και για να μας αποζημιώσει μας χάρισε 4-5 ξιφίες. Τρώγαμε στο καράβι για τέσσερις μέρες ξιφία που δεν είχαμε ξαναφάει.

Βασίλης

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Λουκάνικο με πατάτες – Πεζικό

Καλύτερο: Παϊδάκια με πατάτες.

Χειρότερο: Σπανακόρυζο που ήταν νερουλό σαν σούπα.

Ανάμνηση: Αγγαρεία στα ψωμιά. Ενώ ήταν πολύ ωραία η ατμόσφαιρα και μύριζε ωραία, μας πετάγανε τα ψωμιά πολύ γρήγορα – ήταν και ένας κομπλεξικός λοχίας – τα ψωμιά έκαιγαν και δεν μπορούσα να τα πιάσω ούτε γάντια δεν μας είχαν δώσει.

Κώστας

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Κοτόπουλο με πατάτες – Πεζικό

Καλύτερο: Ψητό κοτόπουλο με πατάτες

Χειρότερο:  Ομελέτα. Ήταν σαν λάστιχο.

Ανάμνηση: Ο μάγειρας μπέρδευε την μπεσαμέλ με βανίλια και έφτιαχνε παστίτσιο με βανίλια.

Νίκος

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter

Καλύτερο: Κοκκινιστό από φαντάρο που ήταν σεφ και δούλευε σε εστιατόριο.

Χειρότερο: Κοτόπουλο ψητό με πατάτες.

Ανάμνηση: Κυνηγούσαμε έναν ποντικό για να τον σκοτώσουμε και του ρίχναμε πατάτες.

Παναγιώτης

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φακές – ταραμοσαλάτα – Πεζικό

Καλύτερο: Τηγανητό μπέικον το πρωί

Χειρότερο: Στραπατσάδα

Ανάμνηση: Το κρέας που όταν το κόβαμε ήταν τόσο παλιό που γινόταν θρύψαλα.

Ενδεικτικό εβδομαδιαίο μενού στρατού

Δεύτερα: Κάτι με βάση τον κιμά (μακαρόνια με κιμά, μπιφτέκια, παστίτσιο)

Τρίτη: κοτόπουλο (με πατάτες, ρύζι ή μπάμιες)

Τετάρτη: νηστίσιμη μέρα (όσπρια – φακές η φασολάδα, ταραμοσαλάτα, μελιτζανοσαλάτα)

Πέμπτη: κοτόπουλο

Παρασκευή: νηστίσιμη μέρα (ψάρι η όσπρια)

Σαββατοκύριακο: τηγανιά, καρμπονάρα

Πρωινό: ψωμί βούτυρο μέλι, μερέντα (Melinda), μαρμελάδα, ενίοτε ζαμπονοτύρι, δημητριακά με γάλα, βραστά αυγά, τσάι, καφές, χυμός

Λοιπά γεύματα κυρίως βραδινού μενού

Ομελέτα, λουκάνικα με πατάτες, πίτσα, αρακάς, λαδερά, γεμιστά.

Όλα συνοδεύονται από ψωμί, σαλάτα, φρούτο (μήλο, μπανάνα ή πορτοκάλι)

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Κοφτό μακαρονι χταπόδι – Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φασολάδα – γαύρος – μελιτζανοσαλάτα -Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα – Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Πρωΐνο – Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Παστίτσιο – Ναυτικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Γίγαντες – Ναυτικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Γιουβέτσι – Ναυτικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Μακαρόνια με κιμά – Ναυτικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Τορτελίνια με κόκκινη σάλτσα – Ναυτικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Σνίτσελ με πουρέ – Ναυτικό

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Αρακάς – Ναυτικό

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Ψωμί ζυμωμένο από τον φούρνο του στρατοπέδου – Ναυτικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Ψωμί – Ναυτικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Λουκάνικα με τηγανητές πατάτες – Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Καρμπονάρα – Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Παστίτσιο – Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Μοσχαράκι κοκκινιστό – Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Μπριζόλα με ρύζι – Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter

+

«Παστιτσάκι με μπεσαμέλ στόκο για τους τοίχους και για επίγευση στάχτη από τσιγάρο. Έτσι το βρήκαμε στον φούρνο από μάγειρα ΕΠΟΠ. Δεν είναι μόνο ο κιμάς τσιγαριστος».

Η παραπάνω φωτογραφία ήρθε στο email μας μετά τη δημοσίευση του άρθρου.

Θέματα
16

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Πώς η ΔΕΠΥ με βοήθησε να λύσω ένα άλυτο μυστήριο ενός αιώνα σε αγγλικό μουσείο»

Ζούμε, ρε! / «Πώς η ΔΕΠΥ με βοήθησε να λύσω το μυστήριο των εικόνων του Μπράιτον»

Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν με την ηθοποιό και σεναριογράφο Ανδριανή Ρέλλου, η νευροδιαφορετικότητα της οποίας υπήρξε καθοριστικής σημασίας στην επίλυση ενός μυστηρίου που παρέμενε άλυτο επί εκατό περίπου χρόνια.
THE LIFO TEAM
Ο Κώστας Καββαθάς μέσα από τα μάτια ενός στενού του συνεργάτη

LiFO politics / Ο Κώστας Καββαθάς μέσα από τα μάτια ενός στενού του συνεργάτη

O Φαίδων Καραϊωσηφίδης, εκδότης του περιοδικού «Πτήση» και για 28 χρόνια συνεργάτης του Κώστα Καββαθά, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για έναν από τους πιο επιδραστικούς ανθρώπους του σύγχρονου ελληνικού Τύπου που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιώργος Χρονάς: «Για χρόνια θεωρούσα τον έρωτα ντροπή»

Lifo Videos / Γιώργος Χρονάς: «Για χρόνια θεωρούσα τον έρωτα ντροπή»

Η αυτοβιογραφία του είναι γεμάτη από ιστορίες με τον Τσαρούχη, τον Χατζιδάκι και άλλες εμβληματικές μορφές της εποχής, τις οποίες είχε την τύχη να γνωρίσει και να μπολιαστεί από τη ματιά και τη στάση τους. Η Τζούλη Αγοράκη συναντά τον ποιητή και εκδότη της Οδού Πανός σε μια χειμαρρώδη συζήτηση.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
«Αν περάσεις μια νύχτα στις Μάντρες της Ανάφης, θα τη θυμάσαι για πάντα»

Lifo Videos / «Αν περάσεις μια νύχτα στις Μάντρες της Ανάφης, θα τη θυμάσαι για πάντα»

Η Έφη Καλογεροπούλου διηγείται ιστορίες από την Ανάφη: από τις θρυλικές «Μάντρες», το μπαρ που δημιούργησε ο πατέρας της, μέχρι το εστιατόριό της, τη «Μαργαρίτα», σε ένα νησί που διαρκώς αλλάζει χρώματα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Πόσο βρόμικοι ήταν οι άνθρωποι τον Μεσαίωνα;

Ηχητικά Άρθρα / Πόσο βρόμικοι ήταν οι άνθρωποι κατά τον Μεσαίωνα;

Η ζωή σε μια μεγαλούπολη του Μεσαίωνα δεν είχε καμία σχέση με τη ρομαντική εικόνα που συχνά παρουσιάζουν οι ταινίες εποχής. Στους στενούς δρόμους της, μέσα στη ζέστη, οι άνθρωποι ζούσαν κυριολεκτικά μέσα στη βρομιά –χωρίς αποχέτευση, χωρίς βασικές συνθήκες υγιεινής, και σχεδόν χωρίς μπάνιο.
M. HULOT
Η εφιαλτική ιστορία του δράκου της Βάρκιζας

Αληθινά εγκλήματα / Το θρίλερ με το απανθρακωμένο ζευγάρι στη Βάρκιζα

Ο Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται τη διπλή δολοφονία που, ένα βροχερό ξημέρωμα του Μαρτίου του 1988, σκόρπισε τον πανικό στους κατοίκους της περιοχής και απασχόλησε τις αστυνομικές αρχές για μήνες.
THE LIFO TEAM
Η σκληρή αλήθεια για την Αλίκη Βουγιουκλάκη: Το «Παρασκήνιο»

Μικροπράγματα / Η σκληρή αλήθεια για την Αλίκη Βουγιουκλάκη: Το «Παρασκήνιο»

Ένα ηχητικό ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη για μια συναρπαστική, μεταβατική στιγμή στη ζωή της Εθνικής Σταρ και το παρασκήνιο πίσω απ' την αποκαλυπτική, τηλεοπτική εκπομπή που την κατέγραψε
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ
Idra Kayne, τι φάση με τις μπότες σου;

Lifo Videos / Idra Kayne, τι φάση με τις μπότες σου;

Αν η ζωή της γινόταν ντοκιμαντέρ, ποιος θα ήταν ο τίτλος του; Ποιο είναι το πιο iconic μήνυμα που έχει λάβει από φαν; Και τι της έχει μάθει η ψυχοθεραπεία; Η Idra Kayne απαντά στην Στεφανία Παπαδημητρίου και τον Γιώργο Τσαγκόζη, που της θέτουν τις ερωτήσεις του κοινού.
THE LIFO TEAM
«Στη διαστημική αποστολή βλέπεις 16 ανατολές και δύσεις ηλίου σε μία μέρα»

Αδριανός Γολέμης / «Στο διάστημα βλέπεις 16 ανατολές και δύσεις ηλίου σε μία μέρα»

Τι συμβαίνει με το σώμα ενός αστροναύτη; Πώς κοιμάται; Με τι τρέφεται; Έχει ορμές; Και πόσο διαφέρει η ιατρική φροντίδα στο διάστημα απ’ αυτή στη Γη; Ο επικεφαλής ιατρός αποστολών στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Αστροναυτών, Αδριανός Γολέμης, μιλά στον Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πάρις Ρούπος: «Τα hate comments δεν είναι κριτική»

Lifo Videos / «Τα hate comments δεν είναι κριτική»

Ο Πάρις Ρούπος παρουσιάζει τη νέα του σόλο παράσταση «Κυριλέ» και μιλά στα βίντεο της LiFO για το χιούμορ και τα όριά του, το αν το stand up αποτελεί «αριστερή τέχνη» και το κατά πόσο μπορεί κανείς να βιοποριστεί από αυτό στην Ελλάδα σήμερα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Ποιος υπερασπίζεται τη συμπερίληψη στην εποχή Τραμπ;

Ζούμε, ρε! / Ποιος υπερασπίζεται τη συμπερίληψη στην εποχή Τραμπ;

Πόσο απειλούνται τα προγράμματα συμπερίληψης από τις πολιτικές αποκλεισμού του προέδρου Τραμπ; Ποια είναι η στάση των μεγάλων τεχνολογικών εταιρειών απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις; Και τι μπορεί να κάνει ο απλός πολίτης για να αντιδράσει και να συμβάλει σε μια πιο δίκαιη κοινωνία; Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν με τον δημοσιογράφο και ερευνητή του Ινστιτούτου Reuters, Νίκο Ευσταθίου.
Η σκληρή αλήθεια για την λογοκρισία της Τέχνης στην Ελλάδα

Μικροπράγματα / Η σκληρή αλήθεια για την λογοκρισία της Τέχνης στην Ελλάδα

Ένα ηχητικό ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη για την υποκρισία πίσω απ' τις πιο σημαντικές περιπτώσεις λογοκρισίας και βανδαλισμών των τελευταίων 50 ετών και για το πώς οι τηλεοπτικές εκπομπές τις εκμεταλλεύονται
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ
Θωμά Ζάμπρα, ποια είναι η καλύτερη γιούχα που έχεις φάει ποτέ;

Lifo Videos / Θωμά Ζάμπρα, ποια είναι η καλύτερη γιούχα που έχεις φάει ποτέ;

Του έχουν πει ότι μοιάζει στον Ζακ Γαλυφιανάκη; Θεωρεί τον εαυτό του φεμινιστή; Πότε θα δούμε τη σειρά «Κακές Ιδέες»; Ο Θωμάς Ζάμπρας απαντά στην Στεφανία Παπαδημητρίου και στον Γιώργο Τσαγκόζη που του θέτουν τις ερωτήσεις του κοινού.
THE LIFO TEAM
Χρήστος Λούλης: «Μεγαλώνοντας με νοιάζει περισσότερο να μου λένε ότι είμαι ωραίος παρά κάλος ηθοποιός»

Χρήστος Λούλης / «Μεγαλώνοντας, με νοιάζει περισσότερο να μου λένε ότι είμαι ωραίος, παρά καλός ηθοποιός»

Η Τζούλη Αγοράκη σε μια εκ βαθέων συζήτηση με τον Χρήστο Λούλη για τον ρόλο του δικαστή που υποδύεται στην «Έντα Γκάμπλερ» του Ίψεν, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, αλλά και για τον χρόνο, την υστεροφημία και τον ρόλο της οικογένειας στη ζωή του.
THE LIFO TEAM

σχόλια

14 σχόλια
Για όσους υπηρετήσαμε στη Πτέρυγα Μάχης στη Σκύρο, αξέχαστος θα μείνει ο αστακός τη Μεγάλη Βδομάδα και ο Ξιφίας με πατατοσαλάτα τις Παρασκευές..τρέχαμε να προλάβουμε στις αλλαγές των σκοπιών..Μέρα με τη νύχτα από το φαγητό στο Χαιδάρι..Αυτά βέβαια 1997 - 1998..Ανάμνηση : καθάρισμα πατάτας (250 kg) - προετοιμασία για Παρμενίωνα..
Ήμουν φανταρος το 2010 και πέρασα από Αυλώνα, Σπάρτη και Βόλο. Το φαγητό μπορεί να μην έφτανε στα επίπεδα που πολλοί καλό-συνήθησαν από την μητέρα ή την γιαγιά τους, αλλά ήταν καθόλα αξιοπρεπές και δεν υπήρξε μέρα που να έμεινα νηστικός. Νομίζω δε, πως σίγουρα το φαγητό του στρατού είναι πολύ πιο υγιεινό και σωστα μαγειρεμένο απ' ότι σε πολλά εστιατόρια και ταχυφαγεία ανά την επικράτεια (ίσως δε και ελληνικά σπίτια).Σχεδόν δέκα χρόνια μετά, ζω πλέον στο εξωτερικό. Τρώγοντας πολλές φορές το μεσημεριανό μου σε καντίνες και εστιατόρια μεγάλων εταιρειών και δημόσιων οργανισμών, που μία τόσο δα μεριδούλα φαγητού κοστίζει 15 ευρώ, θυμάμαι με νοσταλγία εκείνες τις ημέρες που ως αφελείς νέοι θεωρούσαμε πως το φαγητό του στρατού είναι το χειρότερο που φαγητό, που θα μπορούσε ποτέ να μας τύχει...
τους 3 πρωτους μήνες της θητείας μου στη Χίο, κάθε Τρίτη και Πέμπτη, αντι για κοτόπουλο τρώγαμε κρέας με φασολάκια κονσέρβα, τα οποία υπήρχαν στην αποθήκη χρόνια και επειδή θα έληγαν στο τέλος του χρόνου ήθελαν να τα "σπρώξουν"....για να ζεσταθεί το φαγητό, ο μάγειρας έβαζε τις κονσέρβες σε ενα καζάνι με βραστό νερό...
Στο ναυτικό καλοπερνάνε τα ναυτάκια.. Ρε 'σεις γιατί ρίχνετε έτσι τα καημένα τα φανταράκια του πεζικού?? Φαγητά είναι αυτά που δίνετε στα παληκάρια?? Μανούλα δε τα γέννησε και αυτά? Ντροπή
Πείτε με τρελή, παράξενη, μίζερη, κακιά πεθερά... ότι θα μεγαλώσει ο γιος μου και στο φανταριλίκι θα τρώει αυτά τα ξεράσματα δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι!!
Οι νεώτερες γενεές δεν νομίζω να έχουν κάποιο σοβαρό θέμα με το φαγητό του στρατού,η ποιότητα είναι σε γενικές γραμμές καλή,μόνο στην ποσότητα τα χαλάμε λιγάκι,αλλά το κράτος την έχει έτοιμη την δικαιολογία("βάσει επιστήμης,αυτή είναι η ποσότητα τροφής που χρειάζεται ένας ενήλικας για την στοιχειώδη επιβίωση" κι άλλες τέτοιες μπαρούφες...)!Δώσε κάτι παραπάνω,βρε!Θυμάμαι νεοσύλλεκτος στο Μαυροδένδρι Κοζάνης τέλη του 2003,είχαμε εξαιρετικό και μπόλικο φαγητό σε καθημερινή βάση.Ούτε στην φοιτητική λέσχη(Α.Π.Θ.)τέτοια περιποίηση!Στην μονάδα προσγειώθηκα στην πραγματικότητα,μιας και είχα την ειδικότητα του σιτιστή κιόλας,τρομάρα μου και των υπολοίπων φαντάρων!Είναι δύσκολο αυτό που μέχρι εκείνη τη στιγμή(κι εννοώ για καμιά 20αριά χρόνια)το είχες έτοιμο στο χέρι,χωρίς να μπαίνεις στον κόπο ούτε καν να αναρωτηθείς πώς έφτασε μέχρι το πιάτο σου,τώρα,μέσα σε ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ και για τους επόμενους μήνες,να είσαι υπεύθυνος,ώστε να το έχουν 300 άτομα!Κόντεψα να τρελαθώ!Οι υπόλοιποι 300 της μονάδας συνέχιζουν να ζουν στην ευλογημένη άγνοια σχετικά με το άγχος της προετοιμασίας και οι σιτιστές ενηλικιώνονται απότομα!Να τους σκέφτεστε κι αυτούς όταν ξεσπάτε για τα μαγειρεία στο στρατό!Αυτό,πάντως,που μου έκανε άσχημη εντύπωση δεν είναι όλα αυτά τα συνηθισμένα παράπονα(βρωμιά,σκυλιά,γκοτζίλα κ.τ.λ.),αλλά όόόλα αυτά τα κακομαθημένα παλιόπαιδα που έβγαζαν αρκετή από την πτωχοαλαζονεία τους στους εστιάτορες.Μας μιλούσαν,όπως μιλούσαν και στην μαμά τους,η οποία τους σέρβιρε μέχρι να καταταγούν!Τέτοιο θράσος!Για να μη μιλήσω για την πείνα τους:εγώ ήμουν χοντρός,αλλά αυτοί έτρωγαν λες και έτρωγαν για πρώτη φορά στη ζωή τους!Για να αναφερθώ,πάντως,και στο θέμα του άρθρου:αγαπημένα φαγητά κοτόπουλο με πατάτες στον φούρνο,παστίτσιο και,προπάντων,η ομελέτα!Σαν την ομελέτα του στρατού δεν έχει!Ολόκληρα ταψιά έτρωγα!!'Οπως έτρωγα και ολόκληρες κονσέρβες με κασέρι!Από κακό φαγητό δεν θυμάμαι κάτι συγκεκριμένο,μόνο τα κακομαγειρεμένα να φοβάσαι,που σημαίνει:αν πέσεις σε κακό μαγειρα θα υποφέρεις...
Αυτό που θυμάμαι ότι δεν έτρωγε ποτέ κανείς, ήταν το γκοτζίλα! Όλα τα άλλα με την κούραση και την γενικότερη απογοήτευση που σε έκανε να αποδέχεσαι ό,τι και αν σου συνέβαινε, τα τρώγαμε μια χαρά.Αυτό που δε θα ξεχάσω πάντως ήταν στο κέντρο στην Θήβα, που η αγγαρεία πλυσίματος ταψιών και κατσαρολών γινόταν μόνο και αποκλειστικά με κρύο νερό γιατί δεν υπήρχε καθαριστικό. Με λίγα λόγια ταψιά και κατσαρόλες, δεν καθάριζαν ποτέ! Όσο για τα σκουπίδια για τα αποφάγια...ένα χάος! Δε πειράζει μωρέ, όλα εμπειρία είναι, δε πάθαμε και τίποτα.
Μακράν το χειρότερο ο ΓΚΟΤΖΙΛΑ! Ο απόλυτος εμετός το μοναδικό που δε μπορεσα να φαω. Δεν το δοκίμασα καν. Γενικότερα στον στρατό παρατηρησα οτι οι περισσοτεροι ηταν πολυ κακομαθημένοι με το φαγητό (και ατομα "φουλ χωριά") εριξα μεγαλες πεινες, αν κ γενικοτερα ετρωγα τα πάντα και ειμαι και λεπτός. Συνθηκες υγιεινής... οι χείριστες, τα σκύλιά διπλα απ'τα φαγητά! Στη Θηβα όλα αυτά! Θυμαμαι μεσα στο λιοπύρι να πρεπει να πετάξουμε τα φαγητά μας σε ανοιχτους καδους που βρωμαγαν απο χιλιομετρα και τα σκυλιά στεντ μπάι! Ποσο λυπόμουν αυτούς που μαζευαν τα σκουπιδια απο εκει, θυμαμαι δυο κακομοιρα μαθηματικοί και οι 2 τους είχε λάχει το "πλοίο της αγάπης" aka σκουπιδιάρα στον καύσωνα. Ηταν το μονο (σκουπιδιάρα) που ετσι κ μου τυχαινε θα εφευγα απευθεις απο τον στρατο (που εφυγα βεβαια λιγο αργότερα για αλλους λογους :P) δε παίζει να το κανα ακομα κ υπο την απειλή τουφεκισμού!
Περασα απο 4 στρατοπεδα και το φαΐ ηταν παντου μια χαρα, στην Αθηνα ειδικοτερα ηταν απιστευτα νοστιμο. Οι μεριδες μονο ηταν συνηθως μικρες, οπως στις περισσοτερες φωτο. Δυο πραγματα θυμαμαι, που στην αρχη μας ειχαν δωσει κουταλοπειρουνα και τα κουβαλαγαμε χυμα στις τσεπες του χιτωνιου αλλα απλα τα σκουπιζαμε και τα χρησιμοποιουσαμε. Το αλλο, οταν ημουν παραμεθοριο, που μοιραζαν ενα τυρι στο πρωινο, που ολοι το ελεγαν κασερι και δεν ειχε καμια σχεση με κασερι.
Χειρότερο φαγητό (σε γενικές γραμμές) οτιδήποτε μαγείρευαν στο Κέντρο (Θερμά Σερρών).Θυμάμαι κάτι σαν μακαρόνια με κιμά που για να κρύψουν την μυρωδιά του ψιλοχαλασμένου κρέατος το είχαν παραμπουκώσει στην κανέλα. Η τελική γεύση έφερνε περισσότερο σε ρυζόγαλο.Το καλύτερο ήταν φιλέτο κοτόπουλο με κρέμα γάλακτος και μανιτάρια, κάπου σε ένα φυλάκιο. Είχαμε μάγειρα από σχολή μαγειρικής και αγοράζαμε τις δικές μας πρώτες ύλες γιατί αυτά που μας έφερναν ήταν ληγμένα ή/και σάπια. Εννοείται οτι το παλικαρι δεν έκανε σκοπιές, περιπόλους και αγγαρίες πέρα από την κουζίνα.
Ο αδερφός μου πήγε πέρσι φαντάρος στη Λήμνο κ μου είχε πει οτι το καλύτερο φαγητό ήταν η πίτσα κ το χειρότερο οι φακές κ τα φασόλια κονσέρβα, ευτυχώς μετά από 1 διάστημα πήγε στη λέσχη όπου ήταν πολύ ωραίο το φαί!!!!Χειρότερη ανάμνηση που κυνηγούσαν τους ποντικούς!!