Φαντάρε, τι τρως;

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Δεν είναι πάντα τόσο χάλια όσο ακούγονται, αλλά συνήθως είναι σαν κακό φαγητό τουριστικού εστιατορίου.
16



ΠΑΤΑΤΕΣ ΜΠΛΟΥΜ
, μακαρόνια στούκας σε καζάνι [που στάζουν από κάνουλα], άβραστο ρύζι, κατεψυγμένα κρέατα τριακονταετίας και βάλε [με σφραγίδα], μέγας Γκοτζίλα, μικρό Γκοτζίλα, πούστης, κινέζος, φασολάδα, φακές, ομελέτες τούβλα, αρακάς σκάγι και λαχανόρυζα ήταν και είναι μερικά από τα κλασικά φαγητά του στρατού. Δεν είναι πάντα τόσο χάλια όσο ακούγονται, αλλά συνήθως είναι σαν κακό φαγητό τουριστικού εστιατορίου (για να μπορείς να έχεις εικόνα, αν είσαι γυναίκα ή έχεις πάρει απαλλαγή). Στο κέντρο νεοσυλλέκτων που μαγειρεύουν για εκατοντάδες (τουλάχιστον παλιότερα) είσαι τόσο κουρασμένος, πεινασμένος και ταλαίπωρος που τρως οτιδήποτε, ή τουλάχιστον ξεχνάς τι τρως και προσπαθείς να χορτάσεις την πείνα σου. Στις μονάδες που μαγειρεύουν για λιγότερα άτομα τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα. Ή πολύ. Αν είσαι κωλόφαρδος και πετύχεις καλό μάγειρα το φαγητό στρατού δεν έχει και πολλές διαφορές από το σπιτικό, εξαρτάται βέβαια και τι εννοείς «σπιτικό», δεν μαγειρεύουν και σε όλα τα σπίτια το ίδιο.

Ζητήσαμε από νυν φαντάρους να μας στείλουν φωτογραφίες από το φαγητό που τρώνε αυτόν τον καιρό στον στρατό και από πρώην να μας πούνε το καλύτερο και το χειρότερο φαγητό που έχουν φάει στον στρατό και μία ανάμνηση που να έχει σχέση με φαγητό στρατού. Και επειδή υποπτευτήκαμε ότι για το καλύτερο οι περισσότεροι θα έλεγαν το ντελίβερι ή το κρουασάν του καψιμί ο όρος ήταν μόνο φαγητό στρατού. Ο καθένας είπε κάτι διαφορετικό! Το αποτέλεσμα δεν είναι και τόσο αποκαρδιωτικό. Δεν είναι καθόλου αποκαρδιωτικό για την ακρίβεια. Στα ελληνικά στρατά μάλλον τρώνε καλά, συγκριτικά με αυτά που έτρωγαν παλιότερα.

Αχιλλέας

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Παστίτσιο – Πεζικό

Καλύτερο: Παστίτσιο. Όλοι το έτρωγαν το παστίτσιο.

Χειρότερο: Φακές

Ανάμνηση: Όταν είχε φακές δεν έτρωγε κανείς και τα σκουπίδια γέμιζαν με φακές. Αν είχες βάρδια σκουπιδιάρικο ήξερες ότι θα κολυμπάς μέσα στις φακές.

Γιώργος

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Ομελέτα φούρνου – Πεζικό

Καλύτερο: Ομελέτα

Χειρότερο: Καρμπονάρα με ζαμπόν τύπου zwan.

Ανάμνηση: Στην πύλη Σχιστού που ερχόντουσαν οι τραβεστί, μας έφερναν πίτσα με αντάλλαγμα μια πίπα.

Βάρδια στο ποτάμι του Κηφισού βάζαμε σακιά με άμμο όταν πλημμύριζε μας έφερναν κουτί επιβίωσης.

Τόλης

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Κοτόπουλο με ρύζι – Πεζικό

Καλύτερο: Ρύζι με κοτόπουλο

Χειρότερο: Πίτσα

Ανάμνηση: Θυμάμαι που κουβαλούσα τις λαμαρίνες με τα πιάτα από το μαγειρείο στην τραπεζαρία, έπεφταν τα φαγητά κάτω, τα πατούσαμε και να βάζαμε πίσω στα πιάτα.

Νικόλας

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Κοτόπουλο με μπάμιες – Πεζικό

Καλύτερο: Σουτζουκάκια που ήταν σαν χειρομβομβιδάκια στην εμφάνιση.

Χειρότερο: Κοτόπουλο με κατσαρίδες. Επειδή στο καράβι ξεχνάγαμε το φαΐ στο φούρνο για μέρες και γέμιζε κατσαρίδες.

Ανάμνηση: Μας φέρανε φράουλες τόνους φράουλες δεν καταλάβαμε τον λόγο και δεν ασχοληθήκαμε, τις βάλαμε στο μπλέντερ, τις παγώσαμε και τρώγαμε γρανίτα φράουλα για μέρες.

Καστελόριζο, το παραγάδι του ψαρά μπερδεύτηκε με την προπέλα μας και για να μας αποζημιώσει μας χάρισε 4-5 ξιφίες. Τρώγαμε στο καράβι για τέσσερις μέρες ξιφία που δεν είχαμε ξαναφάει.

Βασίλης

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Λουκάνικο με πατάτες – Πεζικό

Καλύτερο: Παϊδάκια με πατάτες.

Χειρότερο: Σπανακόρυζο που ήταν νερουλό σαν σούπα.

Ανάμνηση: Αγγαρεία στα ψωμιά. Ενώ ήταν πολύ ωραία η ατμόσφαιρα και μύριζε ωραία, μας πετάγανε τα ψωμιά πολύ γρήγορα – ήταν και ένας κομπλεξικός λοχίας – τα ψωμιά έκαιγαν και δεν μπορούσα να τα πιάσω ούτε γάντια δεν μας είχαν δώσει.

Κώστας

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Κοτόπουλο με πατάτες – Πεζικό

Καλύτερο: Ψητό κοτόπουλο με πατάτες

Χειρότερο:  Ομελέτα. Ήταν σαν λάστιχο.

Ανάμνηση: Ο μάγειρας μπέρδευε την μπεσαμέλ με βανίλια και έφτιαχνε παστίτσιο με βανίλια.

Νίκος

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter

Καλύτερο: Κοκκινιστό από φαντάρο που ήταν σεφ και δούλευε σε εστιατόριο.

Χειρότερο: Κοτόπουλο ψητό με πατάτες.

Ανάμνηση: Κυνηγούσαμε έναν ποντικό για να τον σκοτώσουμε και του ρίχναμε πατάτες.

Παναγιώτης

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φακές – ταραμοσαλάτα – Πεζικό

Καλύτερο: Τηγανητό μπέικον το πρωί

Χειρότερο: Στραπατσάδα

Ανάμνηση: Το κρέας που όταν το κόβαμε ήταν τόσο παλιό που γινόταν θρύψαλα.

Ενδεικτικό εβδομαδιαίο μενού στρατού

Δεύτερα: Κάτι με βάση τον κιμά (μακαρόνια με κιμά, μπιφτέκια, παστίτσιο)

Τρίτη: κοτόπουλο (με πατάτες, ρύζι ή μπάμιες)

Τετάρτη: νηστίσιμη μέρα (όσπρια – φακές η φασολάδα, ταραμοσαλάτα, μελιτζανοσαλάτα)

Πέμπτη: κοτόπουλο

Παρασκευή: νηστίσιμη μέρα (ψάρι η όσπρια)

Σαββατοκύριακο: τηγανιά, καρμπονάρα

Πρωινό: ψωμί βούτυρο μέλι, μερέντα (Melinda), μαρμελάδα, ενίοτε ζαμπονοτύρι, δημητριακά με γάλα, βραστά αυγά, τσάι, καφές, χυμός

Λοιπά γεύματα κυρίως βραδινού μενού

Ομελέτα, λουκάνικα με πατάτες, πίτσα, αρακάς, λαδερά, γεμιστά.

Όλα συνοδεύονται από ψωμί, σαλάτα, φρούτο (μήλο, μπανάνα ή πορτοκάλι)

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Κοφτό μακαρονι χταπόδι – Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φασολάδα – γαύρος – μελιτζανοσαλάτα -Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα – Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Πρωΐνο – Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Παστίτσιο – Ναυτικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Γίγαντες – Ναυτικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Γιουβέτσι – Ναυτικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Μακαρόνια με κιμά – Ναυτικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Τορτελίνια με κόκκινη σάλτσα – Ναυτικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Σνίτσελ με πουρέ – Ναυτικό

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Αρακάς – Ναυτικό

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Ψωμί ζυμωμένο από τον φούρνο του στρατοπέδου – Ναυτικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Ψωμί – Ναυτικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Λουκάνικα με τηγανητές πατάτες – Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Καρμπονάρα – Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Παστίτσιο – Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Μοσχαράκι κοκκινιστό – Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Μπριζόλα με ρύζι – Πεζικό
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter

Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter
Φαντάρε, τι τρως; Facebook Twitter

+

«Παστιτσάκι με μπεσαμέλ στόκο για τους τοίχους και για επίγευση στάχτη από τσιγάρο. Έτσι το βρήκαμε στον φούρνο από μάγειρα ΕΠΟΠ. Δεν είναι μόνο ο κιμάς τσιγαριστος».

Η παραπάνω φωτογραφία ήρθε στο email μας μετά τη δημοσίευση του άρθρου.

Θέματα
16

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ευάγγελος Γκουντούφας: «Δεν είναι οι ανεμογεννήτριες η αιτία για τις πυρκαγιές»

Άκου την επιστήμη / «Δεν είναι οι ανεμογεννήτριες η αιτία για τις πυρκαγιές»

Γιατί αφού μάθαμε να ζούμε με τους σεισμούς, δεν έχουμε μάθει να ζούμε με τις φωτιές και τα ακραία φαινόμενα; Τελικά, καταστρέφουν ή όχι τα δάση οι αναδασώσεις; Ο γενικός διευθυντής Δασών και Δασικού Περιβάλλοντος της Γενικής Γραμματείας Δασών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Ευάγγελος Γκουντούφας εξηγεί στον Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ζίζεκ στα 75: «Είναι ηλίθιο και ταπεινωτικό να είσαι γέρος»

Οπτική Γωνία / Ο Ζίζεκ στα 75: «Μην κοιτάς βαθιά μέσα σου, θα ανακαλύψεις μόνο σκατά»

«Είναι ηλίθιο και ταπεινωτικό να είσαι γέρος» δηλώνει σε συνέντευξή του στον Telegraph ο διάσημος Σλοβένος φιλόσοφος, ο οποίος πιστεύει επίσης ότι είμαστε πλέον πολύ κοντά σε ένα είδος «ήπιου φασισμού», όπως γράφει στο νέο βιβλίο του.
THE LIFO TEAM
Είναι ο καρκίνος του μαστού μια αόρατη αναπηρία;

Ζούμε, ρε! / Είναι ο καρκίνος του μαστού μια αόρατη αναπηρία;

Πόσο εύκολα μπορεί τελικά να μιλήσει για το βίωμά της στους γύρω της μια γυναίκα που έχει περάσει καρκίνο του μαστού και τι ρόλο μπορεί να παίξει η συμμετοχή της σε μια θεατρική ομάδα στην εύρεση νέου νοήματος ζωής; Η σκηνοθέτιδα και ηθοποιός Αθηνά Παππά συζητά με τη Χρυσέλλα Λαγαρία και τον Θοδωρή Τσάτσο για τον καρκίνο του μαστού, το θέατρο και τη νέα της παράσταση «Η κουκούλα».
THE LIFO TEAM
To μυστήριο της δολοφονίας της πλούσιας Πλακιώτισσας Μοσχούλας Βάθη

Αληθινά εγκλήματα / To μυστήριο της δολοφονίας της Μοσχούλας, της πλούσιας Πλακιώτισσας

O Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται κάτω από ποιες συνθήκες βρέθηκε νεκρή έξω από την πόρτα του διαμερίσματός της στην Πλάκα η 73χρονη γυναίκα, μια υπόθεση που προκάλεσε αίσθηση τον Μάρτιο του 1989.
Φωτεινή Τσαλίκογλου: «Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ναρκώνουν το βλέμμα και τη σκέψη μας»

Άκου την επιστήμη / «Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ναρκώνουν το βλέμμα και τη σκέψη μας»

Ζούμε σε μια εποχή που κυνηγάμε την τελειότητα; Είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε μέσα στην απιστία; Και τι ρόλο παίζει στη ζωή μας ένα τραυματικό γεγονός; Η ομότιμη καθηγήτρια ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και συγγραφέας, Φωτεινή Τσαλίκογλου, εξηγεί στον Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Υπόθεση Σκολαρίκου: Μια δολοφονία, ένας αθώος στη φυλακή και το δικαστικό θρίλερ που ακολούθησε

Αληθινά εγκλήματα / Υπόθεση Σκολαρίκου: Μια δολοφονία, ένας αθώος στη φυλακή και ένα δικαστικό θρίλερ

Ο Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται την εν ψυχρώ δολοφονία του 52χρονου Γιάννη Σκολαρίκου, διευθυντή του ΟΤΕ Παλαιού Φαλήρου, που, ένα χειμωνιάτικο πρωί σαν όλα τ’ άλλα, ξεκίνησε για τη δουλειά του και δεν έφτασε ποτέ.
THE LIFO TEAM
«Μαμά, κάποιοι ανέβασαν γυμνή φωτογραφία μου στα σόσιαλ»

Podcast / «Μαμά, κάποιοι ανέβασαν γυμνή φωτό μου στα σόσιαλ»

Τι κάνεις όταν κυκλοφορεί γυμνή φωτογραφία του παιδιού σου στο διαδίκτυο; Ποια είναι τα βήματα για να σταματήσεις κάτι που τρέχει πιο γρήγορα κι από φωτιά σε πευκόδασος; Η Τζούλη Αγοράκη μιλά με τον αστυνόμο Χαράλαμπο Καρρά και τον ψυχολόγο Γιώργο Νάκο της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Τρώμε έντομα και δεν το γνωρίζουμε;

Radio Lifo / Τρώμε έντομα και δεν το γνωρίζουμε;

Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον Αντώνη Τσαγκαράκη, επίκουρο καθηγητή Γεωργικής και Παραγωγικής Εντομολογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, για τα έντομα που έχουν εγκριθεί από την Κομισιόν ως τρόφιμα, καθώς και για τους λόγους πίσω από αυτή την απόφαση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Χριστόφορος Χαραλαμπάκης: «Σήμερα στην Αθήνα μιλιούνται περίπου 120 γλώσσες»

Άκου την επιστήμη / «Στη σημερινή Αθήνα μιλιούνται περίπου 120 γλώσσες»

Είναι η ελληνική γλώσσα η αρχαιότερη της Ευρώπης; Υπάρχουν χυδαίες λέξεις ή χυδαίες σκέψεις; Και γιατί το σχολείο αναπαράγει τον κακό μας εαυτό; Ο καταξιωμένος γλωσσολόγος και ακαδημαϊκός, Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, εξηγεί στον Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Υπόθεση Νικολαΐδη - Καλαθάκη: Το θρίλερ της διπλής εξαφάνισης στο Σέσι Γραμματικού

Αληθινά εγκλήματα / Υπόθεση Νικολαΐδη - Καλαθάκη: Το θρίλερ της διπλής εξαφάνισης στο Σέσι Γραμματικού

Ο δημοσιογράφος Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται μια υπόθεση που έγινε γνωστή από τα μέσα ενημέρωσης στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και η οποία παρέμεινε για πολλά χρόνια στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.
THE LIFO TEAM
Παραμένουν αδιάκριτα τα βλέμματα ή έχει εξαλειφθεί το στίγμα της αναπηρίας στην ελληνική επαρχία;

Ζούμε, ρε! / Παραμένουν αδιάκριτα τα βλέμματα ή έχει εξαλειφθεί το στίγμα της αναπηρίας στην ελληνική επαρχία;

Πόσο προσβάσιμη είναι η ελληνική επαρχία για τα ΑμεΑ; Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν το θέμα με καλεσμένους τον Κώστα Σαρρή που ζει μόνιμα στην Τρίπολη και τον Γιάννη Φωτάκο, φοιτητή στην Καλαμάτα.
THE LIFO TEAM
Νικόλας Σεβαστάκης: «Στην αριστερά υπάρχει κρίση ιδεών και προσανατολισμού»

LiFO politics / Νικόλας Σεβαστάκης: «Στην αριστερά υπάρχει κρίση ιδεών και προσανατολισμού»

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του νέου δεξιού ριζοσπαστισμού και γιατί υποχώρησε το κίνημα της παγκοσμιοποίησης; Ο καθηγητής, συγγραφέας και αρθρογράφος της LIFO μιλάει στη Βασιλική Σιούτη για τη νέα πολιτική συγκυρία και τα χαρακτηριστικά της.
THE LIFO TEAM
«Παραγγελιά ρε!»: Χάος και θάνατος για ένα ζεϊμπέκικο στη «Νεράιδα» της Κυψέλης

Αληθινά εγκλήματα / «Παραγγελιά ρε!»: Χάος και θάνατος για ένα ζεϊμπέκικο του Κοεμτζή στη «Νεράιδα» της Κυψέλης

O Νίκος Τσέφλιος αφηγείται το τριπλό έγκλημα του Νίκου Κοεμτζή, του ανθρώπου που ένα Σαββατόβραδο, τον Φλεβάρη του 1973, αιματοκύλισε τη «Νεράιδα της Αθήνας» στην οδό Αγίου Μελετίου, μαχαιρώνοντας μέχρι θανάτου δύο χωροφύλακες και έναν φανοποιό.
THE LIFO TEAM

σχόλια

14 σχόλια
Για όσους υπηρετήσαμε στη Πτέρυγα Μάχης στη Σκύρο, αξέχαστος θα μείνει ο αστακός τη Μεγάλη Βδομάδα και ο Ξιφίας με πατατοσαλάτα τις Παρασκευές..τρέχαμε να προλάβουμε στις αλλαγές των σκοπιών..Μέρα με τη νύχτα από το φαγητό στο Χαιδάρι..Αυτά βέβαια 1997 - 1998..Ανάμνηση : καθάρισμα πατάτας (250 kg) - προετοιμασία για Παρμενίωνα..
Ήμουν φανταρος το 2010 και πέρασα από Αυλώνα, Σπάρτη και Βόλο. Το φαγητό μπορεί να μην έφτανε στα επίπεδα που πολλοί καλό-συνήθησαν από την μητέρα ή την γιαγιά τους, αλλά ήταν καθόλα αξιοπρεπές και δεν υπήρξε μέρα που να έμεινα νηστικός. Νομίζω δε, πως σίγουρα το φαγητό του στρατού είναι πολύ πιο υγιεινό και σωστα μαγειρεμένο απ' ότι σε πολλά εστιατόρια και ταχυφαγεία ανά την επικράτεια (ίσως δε και ελληνικά σπίτια).Σχεδόν δέκα χρόνια μετά, ζω πλέον στο εξωτερικό. Τρώγοντας πολλές φορές το μεσημεριανό μου σε καντίνες και εστιατόρια μεγάλων εταιρειών και δημόσιων οργανισμών, που μία τόσο δα μεριδούλα φαγητού κοστίζει 15 ευρώ, θυμάμαι με νοσταλγία εκείνες τις ημέρες που ως αφελείς νέοι θεωρούσαμε πως το φαγητό του στρατού είναι το χειρότερο που φαγητό, που θα μπορούσε ποτέ να μας τύχει...
τους 3 πρωτους μήνες της θητείας μου στη Χίο, κάθε Τρίτη και Πέμπτη, αντι για κοτόπουλο τρώγαμε κρέας με φασολάκια κονσέρβα, τα οποία υπήρχαν στην αποθήκη χρόνια και επειδή θα έληγαν στο τέλος του χρόνου ήθελαν να τα "σπρώξουν"....για να ζεσταθεί το φαγητό, ο μάγειρας έβαζε τις κονσέρβες σε ενα καζάνι με βραστό νερό...
Στο ναυτικό καλοπερνάνε τα ναυτάκια.. Ρε 'σεις γιατί ρίχνετε έτσι τα καημένα τα φανταράκια του πεζικού?? Φαγητά είναι αυτά που δίνετε στα παληκάρια?? Μανούλα δε τα γέννησε και αυτά? Ντροπή
Πείτε με τρελή, παράξενη, μίζερη, κακιά πεθερά... ότι θα μεγαλώσει ο γιος μου και στο φανταριλίκι θα τρώει αυτά τα ξεράσματα δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι!!
Οι νεώτερες γενεές δεν νομίζω να έχουν κάποιο σοβαρό θέμα με το φαγητό του στρατού,η ποιότητα είναι σε γενικές γραμμές καλή,μόνο στην ποσότητα τα χαλάμε λιγάκι,αλλά το κράτος την έχει έτοιμη την δικαιολογία("βάσει επιστήμης,αυτή είναι η ποσότητα τροφής που χρειάζεται ένας ενήλικας για την στοιχειώδη επιβίωση" κι άλλες τέτοιες μπαρούφες...)!Δώσε κάτι παραπάνω,βρε!Θυμάμαι νεοσύλλεκτος στο Μαυροδένδρι Κοζάνης τέλη του 2003,είχαμε εξαιρετικό και μπόλικο φαγητό σε καθημερινή βάση.Ούτε στην φοιτητική λέσχη(Α.Π.Θ.)τέτοια περιποίηση!Στην μονάδα προσγειώθηκα στην πραγματικότητα,μιας και είχα την ειδικότητα του σιτιστή κιόλας,τρομάρα μου και των υπολοίπων φαντάρων!Είναι δύσκολο αυτό που μέχρι εκείνη τη στιγμή(κι εννοώ για καμιά 20αριά χρόνια)το είχες έτοιμο στο χέρι,χωρίς να μπαίνεις στον κόπο ούτε καν να αναρωτηθείς πώς έφτασε μέχρι το πιάτο σου,τώρα,μέσα σε ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ και για τους επόμενους μήνες,να είσαι υπεύθυνος,ώστε να το έχουν 300 άτομα!Κόντεψα να τρελαθώ!Οι υπόλοιποι 300 της μονάδας συνέχιζουν να ζουν στην ευλογημένη άγνοια σχετικά με το άγχος της προετοιμασίας και οι σιτιστές ενηλικιώνονται απότομα!Να τους σκέφτεστε κι αυτούς όταν ξεσπάτε για τα μαγειρεία στο στρατό!Αυτό,πάντως,που μου έκανε άσχημη εντύπωση δεν είναι όλα αυτά τα συνηθισμένα παράπονα(βρωμιά,σκυλιά,γκοτζίλα κ.τ.λ.),αλλά όόόλα αυτά τα κακομαθημένα παλιόπαιδα που έβγαζαν αρκετή από την πτωχοαλαζονεία τους στους εστιάτορες.Μας μιλούσαν,όπως μιλούσαν και στην μαμά τους,η οποία τους σέρβιρε μέχρι να καταταγούν!Τέτοιο θράσος!Για να μη μιλήσω για την πείνα τους:εγώ ήμουν χοντρός,αλλά αυτοί έτρωγαν λες και έτρωγαν για πρώτη φορά στη ζωή τους!Για να αναφερθώ,πάντως,και στο θέμα του άρθρου:αγαπημένα φαγητά κοτόπουλο με πατάτες στον φούρνο,παστίτσιο και,προπάντων,η ομελέτα!Σαν την ομελέτα του στρατού δεν έχει!Ολόκληρα ταψιά έτρωγα!!'Οπως έτρωγα και ολόκληρες κονσέρβες με κασέρι!Από κακό φαγητό δεν θυμάμαι κάτι συγκεκριμένο,μόνο τα κακομαγειρεμένα να φοβάσαι,που σημαίνει:αν πέσεις σε κακό μαγειρα θα υποφέρεις...
Αυτό που θυμάμαι ότι δεν έτρωγε ποτέ κανείς, ήταν το γκοτζίλα! Όλα τα άλλα με την κούραση και την γενικότερη απογοήτευση που σε έκανε να αποδέχεσαι ό,τι και αν σου συνέβαινε, τα τρώγαμε μια χαρά.Αυτό που δε θα ξεχάσω πάντως ήταν στο κέντρο στην Θήβα, που η αγγαρεία πλυσίματος ταψιών και κατσαρολών γινόταν μόνο και αποκλειστικά με κρύο νερό γιατί δεν υπήρχε καθαριστικό. Με λίγα λόγια ταψιά και κατσαρόλες, δεν καθάριζαν ποτέ! Όσο για τα σκουπίδια για τα αποφάγια...ένα χάος! Δε πειράζει μωρέ, όλα εμπειρία είναι, δε πάθαμε και τίποτα.
Μακράν το χειρότερο ο ΓΚΟΤΖΙΛΑ! Ο απόλυτος εμετός το μοναδικό που δε μπορεσα να φαω. Δεν το δοκίμασα καν. Γενικότερα στον στρατό παρατηρησα οτι οι περισσοτεροι ηταν πολυ κακομαθημένοι με το φαγητό (και ατομα "φουλ χωριά") εριξα μεγαλες πεινες, αν κ γενικοτερα ετρωγα τα πάντα και ειμαι και λεπτός. Συνθηκες υγιεινής... οι χείριστες, τα σκύλιά διπλα απ'τα φαγητά! Στη Θηβα όλα αυτά! Θυμαμαι μεσα στο λιοπύρι να πρεπει να πετάξουμε τα φαγητά μας σε ανοιχτους καδους που βρωμαγαν απο χιλιομετρα και τα σκυλιά στεντ μπάι! Ποσο λυπόμουν αυτούς που μαζευαν τα σκουπιδια απο εκει, θυμαμαι δυο κακομοιρα μαθηματικοί και οι 2 τους είχε λάχει το "πλοίο της αγάπης" aka σκουπιδιάρα στον καύσωνα. Ηταν το μονο (σκουπιδιάρα) που ετσι κ μου τυχαινε θα εφευγα απευθεις απο τον στρατο (που εφυγα βεβαια λιγο αργότερα για αλλους λογους :P) δε παίζει να το κανα ακομα κ υπο την απειλή τουφεκισμού!
Περασα απο 4 στρατοπεδα και το φαΐ ηταν παντου μια χαρα, στην Αθηνα ειδικοτερα ηταν απιστευτα νοστιμο. Οι μεριδες μονο ηταν συνηθως μικρες, οπως στις περισσοτερες φωτο. Δυο πραγματα θυμαμαι, που στην αρχη μας ειχαν δωσει κουταλοπειρουνα και τα κουβαλαγαμε χυμα στις τσεπες του χιτωνιου αλλα απλα τα σκουπιζαμε και τα χρησιμοποιουσαμε. Το αλλο, οταν ημουν παραμεθοριο, που μοιραζαν ενα τυρι στο πρωινο, που ολοι το ελεγαν κασερι και δεν ειχε καμια σχεση με κασερι.
Χειρότερο φαγητό (σε γενικές γραμμές) οτιδήποτε μαγείρευαν στο Κέντρο (Θερμά Σερρών).Θυμάμαι κάτι σαν μακαρόνια με κιμά που για να κρύψουν την μυρωδιά του ψιλοχαλασμένου κρέατος το είχαν παραμπουκώσει στην κανέλα. Η τελική γεύση έφερνε περισσότερο σε ρυζόγαλο.Το καλύτερο ήταν φιλέτο κοτόπουλο με κρέμα γάλακτος και μανιτάρια, κάπου σε ένα φυλάκιο. Είχαμε μάγειρα από σχολή μαγειρικής και αγοράζαμε τις δικές μας πρώτες ύλες γιατί αυτά που μας έφερναν ήταν ληγμένα ή/και σάπια. Εννοείται οτι το παλικαρι δεν έκανε σκοπιές, περιπόλους και αγγαρίες πέρα από την κουζίνα.
Ο αδερφός μου πήγε πέρσι φαντάρος στη Λήμνο κ μου είχε πει οτι το καλύτερο φαγητό ήταν η πίτσα κ το χειρότερο οι φακές κ τα φασόλια κονσέρβα, ευτυχώς μετά από 1 διάστημα πήγε στη λέσχη όπου ήταν πολύ ωραίο το φαί!!!!Χειρότερη ανάμνηση που κυνηγούσαν τους ποντικούς!!