Το βίντεο των ATH Kids για το OTAM εμφανίστηκε μέσα στο κατακαλόκαιρο και ήταν τόσο αιφνιδιαστικό και δυνατό, όσο μια γροθιά στα μούτρα. Ξεκινάει με μια εισαγωγή που θυμίζει χαλασμένη VHS, εντελώς '80s, και μετά εμφανίζεται μια παρέα παιδιών να τρέχουν ανέμελα μέσα σε στοές και δρόμους της Αθήνας. Κι εκεί που αναρωτιέσαι τι στο καλό είναι αυτοί οι multi culti πιτσιρικάδες που μοιάζουν να ξεπήδησαν από ταινία του Larry Clark, η κάμερα κάνει travelling στη Στοά του Βιβλίου και από την πλευρά της Σταδίου εμφανίζεται ο Kareem Kalokoh, στα λευκά, με ιατρική μάσκα, και από το απίθανο κομμάτι με τη ζηλευτή, εντελώς σημερινή παραγωγή και τα χορωδιακά μέρη που ακούγονται σαν την ανάσα της πόλης αντιλαμβάνεσαι ότι «ναι», αυτοί οι πιτσιρικάδες κάνουν κάτι ξεχωριστό που δεν έχει σχέση με τίποτε απ' όλα όσα γίνονται γύρω σου, που είναι φρέσκο και ελπιδοφόρο, πολύ μακριά από τη μιζέρια και την ασχήμια που σου έχουν επιβάλει τα τελευταία χρόνια. Οι ΑΤΗ Kids είναι πραγματικά big thing και όσο πιο πολλά μαθαίνεις γι' αυτούς, τόσο πιο πολύ τους θαυμάζεις.
Στον δρόμο για την Πνύκα στεκόμαστε σε ένα από τα πιο όμορφα σημεία της Αθήνας, σε ένα ρέμα που κάποτε ήταν η κοίτη κάποιου παραπόταμου του Ηριδανού, καταπράσινο, με τις πέτρες να γίνονται ασημένιες από το φως του ήλιου. Μου διηγούνται πώς γνωρίστηκαν και πώς αποφάσισαν να κάνουν κάτι συλλογικό, μια κολεκτίβα στην οποία ο καθένας θα έβαζε τον εαυτό του για να κάνουν ωραία πράγματα. «Δέσαμε επειδή μοιραζόμαστε την ίδια νοοτροπία», λέει ο Kareem, ένα παιδί με καταγωγή από τη Σιέρα Λεόνε που έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στην Αθήνα. «Ήταν κάτι πολύ σπάνιο γι' αυτή την πόλη, όπου ο καθένας κάνει πράγματα μόνος του. Στόχος μας είναι να βγάλουμε κάτι καλό, με μια αισθητική που έρχεται απ' όλα αυτά που μας αρέσουν και έχει μέσα της πολλή Ελλάδα. Θέλουμε να κάνουμε κάτι που να μην υπάρχει πουθενά αλλού, είτε πρόκειται για μουσική, είτε για εικόνα, είτε για ρούχα. Δεν σκεφτήκαμε ποτέ τα λεφτά». Είναι ένας νέος, όμορφος Αθηναίος, όπως και όλα τα παιδιά της ομάδας, η πρώτη γενιά ελληνόπουλων διαφορετικής εθνικότητας, τόπου καταγωγής και υπόβαθρου, που τους ενώνουν οι κοινές εμπειρίες στην πόλη, η κοινή αισθητική και η γλώσσα που έμαθαν στο σχολείο: τα ελληνικά. Μέσα σε αυτό τον πολύχρωμο κόσμο είναι η σωστή στιγμή να εμφανιστούν αληθινά καινούργια πράγματα, απαλλαγμένα από κόμπλεξ και διακρίσεις. Ο Kareem γνώρισε τον Young, έναν ξεχωριστό beatmaker και DJ ελληνικής καταγωγής, και άρχισαν να γράφουν μαζί κάποια κομμάτια. «Αυτό έγινε πριν από έξι χρόνια», λέει ο Young, «μετά χαθήκαμε και πριν από δύο χρόνια ξαναβρεθήκαμε και σκεφτήκαμε να δουλέψουμε μαζί. Λίγο αργότερα, όταν ο Valen και ο Kareem δημιούργησαν τους ATH Kids, μπήκα κι εγώ μέσα σε αυτό».
Σίγουρα, ψυχολογικά οι Έλληνες δεν είναι στα καλύτερά τους, αυτό φαίνεται αρκετά τα τελευταία χρόνια. Τα μαγαζιά είναι γεμάτα, αλλά η κατανάλωση δεν είναι ίδια. Τα live μας δεν είναι ίδια, τα budgets δεν είναι ίδια με παλιότερα, όσον αφορά τη δουλειά έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα. Από άποψη δημιουργίας, πάντως, γίνονται πολλά πράγματα.
Ως ΑΤΗ Kids τρέχουν μαζί διάφορα πρότζεκτ, ο Young και ο Kareem έχουν παράλληλα τους Young & Tay, που παίζουν πιο ατμοσφαιρική μουσική, και τα υπόλοιπα παιδιά κάνουν και τα δικά τους πράγματα. Ο Valen (ολόκληρο το όνομά του είναι Valentin Rivera), που είναι μισός Περουβιανός και μισός από το Εκουαδόρ, είναι ο σκηνοθέτης της ομάδας, υπεύθυνος για τα εκπληκτικά βίντεο που είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι έγιναν από ένα παιδί. Σχολιάζουμε το βίντεο για το «New Flame», που ξεκινάει μέσα σε ένα πλυντήριο ρούχων με μια παρέα που αστειεύεται –και θα μπορούσε να είναι και από βίντεο του A$AP Rocky– και σε ξαφνιάζει όταν μιλάει ελληνικά ή όταν τα μέλη της πίνουν ρετσίνα την ώρα που διασκεδάζουν. Αντιλαμβάνεσαι ότι αυτή είναι όντως η Αθήνα που σου αρέσει και ότι το βίντεο δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από παραγωγές του εξωτερικού.
Τα παιδιά –ο μικρότερος πάει στη Γ' Λυκείου και ο μεγαλύτερος είναι 20something– τα κάνουν όλα μόνα τους, χωρίς καμιά βοήθεια από κανέναν. Ο Danny Daze από το Κονγκό (beatmaker), ο TheMajinCost από τη Σιέρα Λεόνε (artist και τραγουδοποιός), ο Kareem Kalokοh (artist και τραγουδοποιός), ο Valentin Rivera, ο Young και ο Joseph από την Κέρκυρα (DJ) κάνουν ασυναίσθητα αυτό που έκαναν στα μέσα των '80s οι Beastie Boys στο Μπρούκλιν, βάζοντας λεφτά από την τσέπη τους, «για την πάρτη τους». «Δεν έχουν στοιχίσει και τόσο πολλά» μου λένε, παρόλο που φαίνονται ακριβές παραγωγές. «Το κάνουμε για τον χαβαλέ μας». Τους ρωτάω για το βίντεο του «Clouds» των Young & Tay που είναι εξαιρετικό, με πανοραμικές λήψεις και ατμοσφαιρική, ασπρόμαυρη φωτογραφία, μια δουλειά που φαίνεται επαγγελματική από κάθε άποψη.
«Το σκεφτόμασταν για καιρό και κάποια στιγμή που ήμασταν στο σπίτι του Valen και το συζητάγαμε, λέμε "φεύγουμε το πρωί για το Αλεποχώρι, όπου έχω σπίτι"» λέει ο Young. «Το πρωί μαζέψαμε φώτα, κάμερες, καλέσαμε και τον τύπο με το drone και πήγαμε για το γύρισμα. Περάσαμε μια πολύ ωραία μέρα, ξενυχτήσαμε πίνοντας κρασί στο τζάκι και στις έξι το επόμενο πρωί αρχίσαμε το γύρισμα. Έγινε εντελώς αυθόρμητα, με πολλή αγάπη μεταξύ μας και περάσαμε υπέροχα τις δύο μέρες που μείναμε εκεί».
Αυτό που δεν μου αρέσει είναι ότι θέλω να κάνω κάτι –ο καθένας έχει το όνειρό του–, αλλά η Ελλάδα είναι μια χώρα που τρώει τα παιδιά της, σαν τον Κρόνο. Δεν φτάνει που τρώω ως μαύρος τη διάκριση, δεν έχω ούτε την ευκαιρία να κάνω αυτό που θέλω. Ακόμα και ένας Έλληνας δεν μπορεί να κάνει αυτό που θέλει.
«Όλα τα κάνουμε συσπειρωμένα και με αγάπη», προσθέτει ο Kareem, «και με σκοπό να βγάλουμε στο 100% τον εαυτό μας. Δεν έχουμε σκοπό το κέρδος. Σίγουρα όλοι θέλουμε να μπορούμε μια μέρα να ζήσουμε από αυτό, αλλά πιστεύω πως αν το κάνεις με σκοπό τα χρήματα, έχεις ημερομηνία λήξης. Θέλουμε να ανεβαίνουμε σιγά-σιγά και να έχουμε διάρκεια. Και είναι πολύ βασικό για μας αυτό που κάνουμε να είναι ελληνικό 100%».
«Είναι ο Νο 1 παράγοντας αυτό, να είμαστε τα παιδιά της Αθήνας, γι' αυτό βάλαμε το ATH μπροστά από το kids, που είναι ο κωδικός της πόλης. Είναι μια Αθήνα όπως δεν την έχεις ξαναδεί ποτέ, αυτό θέλαμε» λέει o Valentin. «Καθόμουν κι έβλεπα ένα ντοκιμαντέρ για την Αμερική και την πόλη τους τη λέγανε ATL –από το Ατλάντα– και σκέφτηκα γιατί να μην κάνουμε κι εμείς το ίδιο με τη δικιά μας πόλη, χρησιμοποιώντας τα τρία αρχικά, που είναι και κωδικός του αεροδρομίου; Όλοι μας είμαστε παιδιά που μένουν σε αυτή την πόλη». Το όνομά τους έχει επίσης αναφορές στο Kids του Larry Clark. «Επηρεαστήκαμε πάρα πολύ από εκεί» λένε. «Έχει πολύ ενδιαφέρον, γιατί η μαύρη κουλτούρα της Αμερικής δεν εμπνέεται από τον Larry Clark. Εμείς, μόλις είδαμε την ταινία, είπαμε "αυτοί είμαστε". Έχει κι εκεί μαύρους, λευκούς και Λατίνους».
Την ώρα που αλλάζουν ρούχα για να βάλουν τις στολές τους που γράφουν με ελληνικά γράμματα ΕΓΩ –είναι ένα από τα επόμενα σχέδιά τους, που δεν θέλουν ακόμα να αποκαλύψουν– λένε πόσο πολύ τους αρέσει η Αθήνα. «Εδώ γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε» λέει ο TheMajinCost. «Είναι η βάση μας, αλλά θα ήθελα να φύγω, για να κάνω όσο περισσότερα πράγματα μπορώ, να προχωρήσω, και θα ήταν ωραίο να ξαναβρεθούμε όλοι εδώ σε κάποια χρόνια». «Όλοι θέλουμε να φύγουμε, για να έχουμε περισσότερες ευκαιρίες και προοπτικές στο θέμα της δουλειάς. Αν ταξιδεύεις και βλέπεις άλλα πράγματα, βελτιώνεσαι εσύ ο ίδιος» συμπληρώνει ο Young. «Ζούμε σε μια χώρα με πολύ μικρό πληθυσμό και αυτό που κάνουμε εμείς έχει πολύ μικρή ανταπόκριση σε σχέση με αυτό που πιστεύω ότι αξίζουμε. Γιατί ξέρω ποιοι είμαστε, ξέρω τι αξίζουμε, χωρίς να είμαστε υπερόπτες. Ως τώρα έχουμε ακολουθήσει πολύ διακριτική και ταπεινή πορεία, δεν νομίζω ότι θα θυσιάζαμε τίποτα για να γίνουμε γνωστοί».
«Ο αγγλικός στίχος αποσκοπεί στο να είμαστε παγκόσμιοι και θέλουμε να αναγνωριστεί αυτό που κάνουμε σε όλο τον κόσμο» λέει ο Kareem. «Θέλουμε να βγούμε έξω από τα στενά όρια της Ελλάδας».
«Πάνε όλα κατά διαόλου στην Ελλάδα. Δεν μου αρέσει το γεγονός ότι ο κόσμος που συναντάμε δεν είναι πολύ καλά» λέει ο Young. «Σίγουρα, ψυχολογικά οι Έλληνες δεν είναι στα καλύτερά τους, αυτό φαίνεται αρκετά τα τελευταία χρόνια. Τα μαγαζιά είναι γεμάτα, αλλά η κατανάλωση δεν είναι ίδια. Τα live μας δεν είναι ίδια, τα budgets δεν είναι ίδια με παλιότερα, όσον αφορά τη δουλειά έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα. Από άποψη δημιουργίας, πάντως, γίνονται πολλά πράγματα. Το Διαδίκτυο έχει δουλέψει πάρα πολύ κι έχει επηρεάσει τον κόσμο, και καλά και κακά. Το καλό είναι ότι παρακολουθούν ό,τι συμβαίνει σε όλη την υδρόγειο. Μπορείς να δεις τα πάντα και παντού, οπότε αυτόματα επηρεάζεσαι. Βλέπεις κάτι, το θαυμάζεις και θέλεις να κάνεις κάτι παρόμοιο. Δημιουργούνται πιο εύκολα επιρροές απ' ό,τι παλιότερα».
Τι τους ενοχλεί; «Η διάκριση και οι στενόμυαλοι άνθρωποι», λέει ο Danny Daze, «και το ότι σε επηρεάζει η πραγματικότητα αρνητικά και γίνεσαι κι εσύ μίζερος». «Αυτό που δεν μου αρέσει είναι ότι θέλω να κάνω κάτι –ο καθένας έχει το όνειρό του–, αλλά η Ελλάδα είναι μια χώρα που τρώει τα παιδιά της, σαν τον Κρόνο. Δεν φτάνει που τρώω ως μαύρος τη διάκριση, δεν έχω ούτε την ευκαιρία να κάνω αυτό που θέλω. Ακόμα και ένας Έλληνας δεν μπορεί να κάνει αυτό που θέλει» λέει ο Kareem. «Σε άλλες χώρες έχεις ευκαιρίες να κάνεις πολλά πράγματα, από το σχολείο ακόμα» προσθέτει ο Valen. «Εμείς τα κάνουμε όλα μόνοι μας, δεν υπάρχει κανείς για να μας βοηθήσει».
«Η πλάκα είναι ότι είναι λίγο μόδα να είσαι μαύρος στην Αθήνα» λέει ο Young γελώντας. «Έχουν μεγάλη πέραση. Όλες οι γυναίκες θέλουν να πάνε μια φορά με μαύρο για να δοκιμάσουν πώς είναι, και αυτή η πρώτη γενιά που είναι όμορφη και κυκλοφορεί τα βράδια κάνει κακό σ' εμάς...».
