Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή

Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter
21

Ο φωτογράφος και visual artist Henry Hargreaves μελέτησε και δημιούργησε για τις ανάγκες του φωτογραφικού του πρότζεκτ «No Seconds», τα τελευταία γεύματα μερικών από τους πιο διαβόητους εγκληματίες της πρόσφατης αμερικανικής ιστορίας. Δίπλα στις φωτογραφίες συμπεριέλαβε πληροφορίες για τα εγκλήματα τους και τον τρόπο εκτέλεσής τους, καθώς και αναλυτική λίστα των φαγητών που επιθυμούσαν. Η δουλειά του αποτελεί μια ανατριχιαστική ματιά στις τελευταίες επιθυμίες μερικών από τα πιο άρρωστα μυαλά του αμερικανικού εγκλήματος και στόχο έχει να κάνει το θεατή να αναλογιστεί την ανθρώπινη πλευρά τους.

Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter
Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter
Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter
Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter
Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter
Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter
Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter
Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter

Η θανατική ποινή εφαρμόζεται ακόμα σε χώρες όπως η Λευκορωσία, η Κούβα, η Αίγυπτος, η Ινδία, η Ινδονησία, το Ιράκ, η Ιαπωνία, η Σαουδική Αραβία και οι ΗΠΑ. Μόνο στην Αμερική, 3.000 κρατούμενοι έχουν καταδικαστεί σε θάνατο.

Οι κρατούμενοι εκτελούνται με διάφορους τρόπους, από κρεμάλα και ηλεκτρική καρέκλα μέχρι αποκεφαλισμό και θανατηφόρα ένεση. Στην Αμερική είθισται να διαλέγουν οι ίδιοι το τελευταίο τους γεύμα.

 


[via]

Φωτογραφία
21

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι φωτογραφίες της Χλόης Ακριθάκη γίνονται έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη

Φωτογραφία / Μια έκθεση για τους πολύ προσωπικούς χώρους των καλλιτεχνών

Η έκθεση «Συναντήσεις» της Χλόης Ακριθάκη στο Μουσείο Μπενάκη είναι μια σειρά φωτογραφιών που ξεκινά το 1992, στο ατελιέ του πατέρα της, και φτάνει μέχρι σήμερα, με την ίδια να επισκέπτεται φίλους εικαστικούς κατά τη διάρκεια της δουλειάς τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Οι νικητές και οι φιναλίστ του Nature Photography Contest 2024

Φωτογραφία / Οι νικητές και οι φιναλίστ του Nature Photography Contest 2024

Οι νικητές του δεύτερου ετήσιου Διαγωνισμού Φωτογραφίας Φύσης παρουσιάζουν εκπληκτικές εικόνες που κόβουν την ανάσα και αποκαλύπτουν τη ζωή στον πλανήτη μας. Ο φετινός διαγωνισμός αναδεικνύει τη δύναμη της φωτογραφίας να αποτυπώνει τοπία, την άγρια ζωή και τη λεπτή ισορροπία που διατηρεί τη ζωή στη Γη.
THE LIFO TEAM
«Η ζωή είναι παράξενη και αστεία» - Μία ταινία για τη ζωή και το έργο του σπουδαίου Βρετανού φωτογράφου Martin Parr

Φωτογραφία / Η ζωή και το έργο του φωτογράφου Martin Parr γίνονται ντοκιμαντέρ

«Προσπαθώ να δείξω τα πράγματα που θεωρώ ενδιαφέροντα και μερικές φορές είναι αστεία. Οι άνθρωποι είναι αστείοι, οπότε πώς γίνεται να μην είναι και το έργο αστείο; Δεν θεωρώ τον εαυτό μου χιουμοριστικό φωτογράφο, αλλά η ζωή είναι παράξενη και αστεία».
THE LIFO TEAM
Τάκης Τλούπας: Ο φωτογράφος που αποτύπωσε μοναδικά την «ασπρόμαυρη» Ελλάδα

Φωτογραφία / Η απλότητα και η δύναμη των προγόνων μας στις φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα

Η ιστορία του φωτογράφου που απαθανάτισε το δριμύ μεγαλείο της ελληνικής φύσης και τους φτωχούς ανθρώπους που έφτιαξαν κόσμο απ' τα χρειώδη: Μιλούν στη LIFO η κόρη του, Βάνια Τλούπα, και η εκδότρια Ραχήλ Μισδραχή–Καπόν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Φωτογραφία / Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Ο βραβευμένος φωτογράφος εστιάζει στα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τη μετανάστευση και το προσφυγικό, δίνοντας φωνή σε ανθρώπους και ιστορίες που θα έμεναν στο σκοτάδι.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

13 σχόλια
https://www.youtube.com/watch?v=otx49Ko3fxwείδα την τελευταία φωτό και δεν άντεξα να μην το μοιραστώ. υπό τις (α)κατάλληλες συνθήκες ο καθένας μας θα μπορούσε να βρίσκεται σε αυτή τη θέση.
Πω πω βρε παιδιά πώς γίνεται να σκοτώσει κανείς 35+ ανθρώπους πριν τον πιάσουν..Και νόμιζα ότι αυτές οι αμερικάνικες ταινίες για serial killers ήταν τραβηγμένες...
Διορθώνω διευκρινίζοντας οτι όχι βέβαια πως η θανατική ποινή σε οποιαδήποτε περίπτωση είναι απόδοση δικαιοσύνης, ακόμα και αν όντως πρόκειται για κάποιον όντως ένοχο.
αν και ειμαι γενικα αντιθετη ολου αυτου...αλλα ο ted bundy ε δεν νομιζω οτι πηγε και τοσο αδικα!!!οπως κι αυτος ο bufallo bill στη σιωπη των αμνων,δεν ηταν και για να ζησει...
Εμένα μου έκανε εντύπωση που έναν τον σκότωσαν με πυροβολισμό! { a firing squad}. Υπάρχει τέτοιου είδους επιβολή θανατικής ποινής???? Δηλαδή όπως στις ταινίες τον πάνε στην αυλή και μία ομάδα ανθρώπων οπλίζει και τον πυροβολεί;
Η εκτέλεση αυτή προφανώς συνέβη πριν πολύν καιρό, ίσως πριν τον 2ο ΠΠ.(Εδώ σκέφτηκα να ψάξω στη Google).Οποία έκπληξις! Τον φάγανε το 2010!http://en.wikipedia.org/wiki/Ronnie_Lee_Gardner#Execution
Παρόλο που είμαι κατά της θανατικής ποινής, μου φάνηκε λίγο 'άδικο' να θανατώνουν κάποιον που σκότωσε 155 άτομα, και κάποιον που σκότωσε 2. Δεν υπάρχει δηλαδή μια αναλογία εγκλήματος-ποινής. Τραγικό πάντως, με έθλιψε.
Δε νομίζω ότι υπάρχει θέμα αναλογίας. Η αφαίρεση έστω και μιας ανθρώπινης ζωής είναι τεράστιο έγκλημα. Δεν είμαι υπέρ της θανατικής ποινής αλλά πιστεύω ότι όποιος αφαιρεί ζωή θα πρέπει να δέχεται ποινή που θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή. Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω τι πάει να πει δις ισόβια και σε μερικά χρόνια να είναι έξω. Είναι κοροϊδία.