Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή

Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter
21

Ο φωτογράφος και visual artist Henry Hargreaves μελέτησε και δημιούργησε για τις ανάγκες του φωτογραφικού του πρότζεκτ «No Seconds», τα τελευταία γεύματα μερικών από τους πιο διαβόητους εγκληματίες της πρόσφατης αμερικανικής ιστορίας. Δίπλα στις φωτογραφίες συμπεριέλαβε πληροφορίες για τα εγκλήματα τους και τον τρόπο εκτέλεσής τους, καθώς και αναλυτική λίστα των φαγητών που επιθυμούσαν. Η δουλειά του αποτελεί μια ανατριχιαστική ματιά στις τελευταίες επιθυμίες μερικών από τα πιο άρρωστα μυαλά του αμερικανικού εγκλήματος και στόχο έχει να κάνει το θεατή να αναλογιστεί την ανθρώπινη πλευρά τους.

Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter
Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter
Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter
Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter
Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter
Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter
Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter
Παράξενα τελευταία γεύματα καταδίκων σε θανατική ποινή Facebook Twitter

Η θανατική ποινή εφαρμόζεται ακόμα σε χώρες όπως η Λευκορωσία, η Κούβα, η Αίγυπτος, η Ινδία, η Ινδονησία, το Ιράκ, η Ιαπωνία, η Σαουδική Αραβία και οι ΗΠΑ. Μόνο στην Αμερική, 3.000 κρατούμενοι έχουν καταδικαστεί σε θάνατο.

Οι κρατούμενοι εκτελούνται με διάφορους τρόπους, από κρεμάλα και ηλεκτρική καρέκλα μέχρι αποκεφαλισμό και θανατηφόρα ένεση. Στην Αμερική είθισται να διαλέγουν οι ίδιοι το τελευταίο τους γεύμα.

 


[via]

Φωτογραφία
21

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Φωτογραφία / 100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Κατέγραψε την πραγματική Αμερική, έβρισκε τους πιο συναρπαστικούς χαρακτήρες ανάμεσα στους λιγότερο προνομιούχους, κατάφερε να αλλάξει για πάντα την πορεία της φωτογραφίας και του κινηματογράφου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Μάρτιν Παρ επιστρέφει για να φωτογραφίσει το ελληνικό καλοκαίρι

Φωτογραφία / Ο Μάρτιν Παρ ετοιμάζεται να φωτογραφίσει ξανά το ελληνικό καλοκαίρι

Ένας από τους πιο σημαντικούς Βρετανούς φωτογράφους θα εκθέσει έργα του στο Hyper Hypo και θα υπογράψει βιβλία και αναμνηστικά που θα είναι διαθέσιμα για όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
M. HULOT
Η φωτογραφική γλώσσα της Erieta Attali για το εφήμερο των τοπίων

ADM 2024: New Vision / Η φωτογραφική γλώσσα της Erieta Attali για το εφήμερο των τοπίων

Έχει αφιερώσει πάνω από δύο δεκαετίες στην εξερεύνηση της σχέσης ανάμεσα στην αρχιτεκτονική και το τοπίο και το πρωτοποριακό καλλιτεχνικό της έργο έχει χαράξει μια νέα πορεία στην αρχιτεκτονική φωτογραφία.
ERIETA ATTALI

σχόλια

13 σχόλια
https://www.youtube.com/watch?v=otx49Ko3fxwείδα την τελευταία φωτό και δεν άντεξα να μην το μοιραστώ. υπό τις (α)κατάλληλες συνθήκες ο καθένας μας θα μπορούσε να βρίσκεται σε αυτή τη θέση.
Πω πω βρε παιδιά πώς γίνεται να σκοτώσει κανείς 35+ ανθρώπους πριν τον πιάσουν..Και νόμιζα ότι αυτές οι αμερικάνικες ταινίες για serial killers ήταν τραβηγμένες...
Διορθώνω διευκρινίζοντας οτι όχι βέβαια πως η θανατική ποινή σε οποιαδήποτε περίπτωση είναι απόδοση δικαιοσύνης, ακόμα και αν όντως πρόκειται για κάποιον όντως ένοχο.
αν και ειμαι γενικα αντιθετη ολου αυτου...αλλα ο ted bundy ε δεν νομιζω οτι πηγε και τοσο αδικα!!!οπως κι αυτος ο bufallo bill στη σιωπη των αμνων,δεν ηταν και για να ζησει...
Εμένα μου έκανε εντύπωση που έναν τον σκότωσαν με πυροβολισμό! { a firing squad}. Υπάρχει τέτοιου είδους επιβολή θανατικής ποινής???? Δηλαδή όπως στις ταινίες τον πάνε στην αυλή και μία ομάδα ανθρώπων οπλίζει και τον πυροβολεί;
Η εκτέλεση αυτή προφανώς συνέβη πριν πολύν καιρό, ίσως πριν τον 2ο ΠΠ.(Εδώ σκέφτηκα να ψάξω στη Google).Οποία έκπληξις! Τον φάγανε το 2010!http://en.wikipedia.org/wiki/Ronnie_Lee_Gardner#Execution
Παρόλο που είμαι κατά της θανατικής ποινής, μου φάνηκε λίγο 'άδικο' να θανατώνουν κάποιον που σκότωσε 155 άτομα, και κάποιον που σκότωσε 2. Δεν υπάρχει δηλαδή μια αναλογία εγκλήματος-ποινής. Τραγικό πάντως, με έθλιψε.
Δε νομίζω ότι υπάρχει θέμα αναλογίας. Η αφαίρεση έστω και μιας ανθρώπινης ζωής είναι τεράστιο έγκλημα. Δεν είμαι υπέρ της θανατικής ποινής αλλά πιστεύω ότι όποιος αφαιρεί ζωή θα πρέπει να δέχεται ποινή που θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή. Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω τι πάει να πει δις ισόβια και σε μερικά χρόνια να είναι έξω. Είναι κοροϊδία.