Η κίνηση των βιβλίων πέφτει, οι αυτοεκδόσεις ανθούν

Η κίνηση των βιβλίων πέφτει, οι αυτοεκδόσεις ανθούν Facebook Twitter
Εικονογράφηση: Athenean Sailor/ LIFO
3

 

Τα νέα από τη βιβλιαγορά, χρόνια τώρα, έχουν πάψει να είναι ευχάριστα. Τον φετινό χειμώνα, δε, που σημαδεύτηκε και από την πτώχευση του «Παπασωτηρίου», η ερημιά που έζησαν τα βιβλιοπωλεία ήταν αποκαρδιωτική. Ευτυχώς, έστω και συρρικνωμένη, η εκδοτική δραστηριότητα συνεχίζεται. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΒiblioΝet, στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας εκδίδονταν πάνω από 10.000 νέα βιβλία τον χρόνο, αλλά με το που μπήκαμε στην κρίση η παραγωγή άρχισε να παίρνει την κατηφόρα, πέφτοντας το 2014 κάτω από τους 6.000 νέους τίτλους, στα επίπεδα του 1998. Στον τομέα της λογοτεχνίας, εντούτοις, με ό,τι σημαίνει πια αυτός ο όρος, παρατηρείται υπερπροσφορά. Τις «καλές» εποχές το μερίδιο που αναλογούσε στη λογοτεχνία ήταν μόλις 22%. Τα τελευταία χρόνια, όμως, πήρε τα σκήπτρα και το ποσοστό της σχεδόν διπλασιάστηκε.

Τα ελληνικά μυθιστορήματα, είτε δοκιμασμένων είτε πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων, έφτασαν να ξεπερνούν σε αριθμό τα μεταφρασμένα, ενώ και οι –ασύμφορες, κατά γενική ομολογία− ποιητικές συλλογές καλά κρατούν. Δεν είναι εντυπωσιακό; Πώς γίνεται, μέσα σ' αυτό το τοπίο των λουκέτων και των κατακρημνισμένων τζίρων, να δίνονται τόσες ευκαιρίες σε αφανείς πεζογράφους και ποιητές; Εκτός κι αν δεν παίρνονται τα ανάλογα ρίσκα. Εκτός, δηλαδή, και αν κάποιοι από τους παραπάνω συμμετέχουν ή καλύπτουν τα έξοδα της έκδοσης των βιβλίων τους. Κάτι που γινόταν κατά κόρον ως τα τέλη της δεκαετίας του '70, πριν τεθούν επαγγελματικές βάσεις στον χώρο, κι έκτοτε μόνο κατ' εξαίρεση.

Υπάρχουν οίκοι, όπως, για παράδειγμα, ο Οσελότος, που ειδικεύονται ανοιχτά στις αυτοεκδόσεις, δημοσιεύοντας και ενδεικτικούς τιμοκαταλόγους στην ιστοσελίδα τους. Άλλοι, όπως ο Γαβριηλίδης, έχουν παραδεχτεί πως μοιράζονται τα βάρη της έκδοσης με νέους ποιητές κυρίως, προτείνοντάς τους να προαγοράσουν εκείνοι μερικές εκατοντάδες αντίτυπα των συλλογών τους και να τα διαθέσουν όπου επιθυμούν.

Πόσα βιβλία κυκλοφορούν σήμερα μ' αυτό τον τρόπο; Ας μη βαυκαλιζόμαστε. Η έκταση του φαινομένου είναι αδύνατον ν' αποσαφηνιστεί. Υπάρχουν οίκοι, όπως, για παράδειγμα, ο Οσελότος, που ειδικεύονται ανοιχτά στις αυτοεκδόσεις, δημοσιεύοντας και ενδεικτικούς τιμοκαταλόγους στην ιστοσελίδα τους. Άλλοι, όπως ο Γαβριηλίδης, έχουν παραδεχτεί πως μοιράζονται τα βάρη της έκδοσης με νέους ποιητές κυρίως, προτείνοντάς τους να προαγοράσουν εκείνοι μερικές εκατοντάδες αντίτυπα των συλλογών τους και να τα διαθέσουν όπου επιθυμούν. Οι μεγάλοι παραδοσιακοί εκδότες αποκηρύσσουν αυτές τις πρακτικές δημοσίως και μαρτυρίες που να τους διαψεύδουν δύσκολα εκμαιεύονται. Είναι κοινό μυστικό, όμως, πως πολλά μικρά εκδοτικά μόνον έτσι καταφέρνουν να επιβιώνουν, είτε βάζοντας νερό στο κρασί τους είτε προσπαθώντας να διατηρήσουν τον πήχη ψηλά.

Ο Κώστας Γκοβόστηςτων ομώνυμων εκδόσεων και γενικός γραμματέας της Ένωσης Ελληνικού Βιβλίου (ΕΝΕΛΒΙ) δεν το αρνείται: «Πράγματι, τα τελευταία χρόνια υπάρχει η αίσθηση ότι τα πληρωμένα βιβλία έχουν αυξηθεί. Ενδεχομένως το ποσοστό τους να έχει μεγαλώσει. Σε απόλυτους αριθμούς, ωστόσο, είναι λιγότερα. Η κρίση χτυπάει τους πάντες, όχι μόνο τις εκδοτικές επιχειρήσεις, κι εκείνοι που θα έβαζαν το χέρι στην τσέπη για να δουν δημοσιευμένα τα γραπτά τους, αναπόφευκτα, έχουν περιοριστεί». Για τον ίδιο, αυτή η μορφή της αυτοέκδοσης, όση ματαιοδοξία κι αν κρύβει, «δεν είναι απαραίτητα ηθικά επιλήψιμη. Εκείνο που μετράει είναι το ποιοτικό κριτήριο. Αν μιλάμε για ένα πολύ καλό έργο το οποίο δεν θα κάνει πωλήσεις, μια τέτοια λύση ίσως είναι προτιμότερη. Κανείς δεν υποχρεώνεται να δώσει χρήματα. Το ότι το κάνει, σε τόσο δύσκολους καιρούς, είναι και μια μορφή σταυροφορίας».

Ανάλογες απόψεις έχουν εκφράσει και εκδότες με εξαιρετική αισθητική, όπως η Τζούλια Τσιακίρη των εκδόσεων Το Ροδακιό και ο Σταύρος Πετσόπουλος της Άγρας. Όπως έλεγε η πρώτη, όταν επιχειρούσα το ίδιο ρεπορτάζ, προ κρίσης, «ό,τι κυκλοφορεί από εμάς, είναι επειδή το έχουμε εγκρίνει και ποθούμε να το δημοσιεύσουμε. Προκειμένου, όμως, να τυπωθούν βιβλία που αποκλείεται να σταθούν εμπορικά, αναζητούμε οικονομική στήριξη είτε από κάποιον χορηγό είτε από τον ίδιο τον συγγραφέα». Κι ο δεύτερος, πολύ πιο πρόσφατα, παραδεχόταν πως «το κάναμε κι εμείς στο ξεκίνημά μας, αλλά τα τελευταία 25 χρόνια το αποφεύγουμε. Δεν πιστεύω ότι τίθεται ηθικό ζήτημα εφόσον μιλάμε μόνο για τα έξοδα του βιβλίου και όχι για το κέρδος του εκδότη, κι εφόσον πρόκειται για χειρόγραφα άξια, ούτως ή άλλως, να τυπωθούν. Προτιμώ χίλιες φορές αυτήν τη δυνατότητα στην Ελλάδα, από τον απόλυτο αποκλεισμό της έκδοσης τέτοιων βιβλίων, όπως συμβαίνει στις μεγάλες χώρες του εξωτερικού».

Η κίνηση των βιβλίων πέφτει, οι αυτοεκδόσεις ανθούν Facebook Twitter
Εικονογράφηση: Athenean Sailor/ LIFO

Πόσο πιεστική έφτασε να γίνει η έλλειψη ρευστού; «Εμείς στον Gutenberg δεν δεχόμαστε χρήματα από κανέναν, αλλά αμφιβάλλω αν υπάρχει σήμερα εκδότης που να μην μπαίνει στον πειρασμό» λέει ο Γιώργος Δαρδανός. «Πόσο μάλλον αν είναι καταχρεωμένος και του χτυπούν την πόρτα άνθρωποι που είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν όσο-όσο για να ικανοποιήσουν την κάψα τους. Ευελπιστεί ότι θα υπάρξει κάποια κίνηση, ότι το ένα βιβλίο θα παρασύρει το άλλο, είναι ένας τρόπος να δείξει πως παραμένει ενεργός. Στην πραγματικότητα, τα περισσότερα από τα πληρωμένα βιβλία δεν φτάνουν στα βιβλιοπωλεία. Εδώ δεν φτάνουν τα άλλα... Σκεφτείτε ότι πριν από την κρίση συνεργαζόμασταν με 2.600 σημεία πώλησης, ενώ σήμερα δεν εμπιστευόμαστε πάνω από 80».

Από τη μεριά των συγγραφέων, το είπαμε, τα στόματα μένουν κλειστά. Σε κατ' ιδίαν, όμως, συζητήσεις, ακούγονται διάφορα. Οίκος που φημίζεται για τις ποιητικές επιλογές του διεκδίκησε τις προάλλες 3.000 ευρώ για να τυπώσει μια συλλογή 120 σελίδων, χωρίς ν' αναλαμβάνει και την υποχρέωση να τη διακινήσει. Κι όταν ο ενδιαφερόμενος, ο οποίος περίμενε απάντηση επί μήνες, ζήτησε να το σκεφτεί λιγάκι, μόνο που δεν εκδιώχθηκε. Κατά τ' άλλα, το χειρόγραφό του είχε κριθεί άξιο προς δημοσίευση... Με τον ίδιο οίκο συνεργάστηκε και γνωστή δημοσιογράφος για μια ποιητική σύνθεσή της, που μεταφέρθηκε έπειτα στο θέατρο, στην «πολύ φιλική τιμή», όπως αναγνωρίζει, «των 1.000 ευρώ». Έκτοτε, όμως, «όσο κι αν το επεδίωξα, δεν είχα επαφή με τον εκδότη. Ήθελα να τον καλέσω στην παράσταση, κι ούτε στο τηλέφωνο δεν έβγαινε. Λες και το βιβλίο μου, παρότι είχε τη σφραγίδα του, δεν τον αφορούσε καθόλου...».

Άλλο παράδειγμα, από την απέναντι όχθη, από εκεί όπου δεν γίνεται καν λόγος για ποιοτικά κριτήρια. Πρώην εκπαιδευτικός «παλεύει» εδώ και χρόνια να δημοσιεύσει σε βιβλίο, ιδίοις εξόδοις, τρία διηγήματα – ούτε εκατό σελίδες συνολικά. «Οι τιμές», λέει, «πάνε από τα ύψη στα βάθη. Άλλος ζητάει 1.000, άλλος 2.500 ευρώ, όπου σε πετύχει, κι όχι πάντα με απόδειξη. Έχω φίλες ποιήτριες που τις έχουν ξετινάξει... Κατέληξα στον φθηνότερο, για 450, και το μετάνιωσα οικτρά. Βρέθηκα αντιμέτωπη μ' έναν ανεκδιήγητο τύπο που υποδύεται και τον συγγραφέα, με τον οποίο επί τρία χρόνια τσακώνομαι, χωρίς αποτέλεσμα. Τώρα σκέφτομαι να πάω στον Οσελότο. Εκεί τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα».

Ξέρετε, οι συγγραφείς είναι πολύ ευαίσθητοι άνθρωποι. Άλλοι πιστεύουν πως γράφουν "αριστουργήματα" κι είναι αποφασισμένοι να πληρώσουν για να το αποδείξουν. Άλλοι πιστεύουν πως έχουν γράψει κάτι τόσο αξιόλογο, που είναι ντροπή να πληρώσουν οι ίδιοι για να εκδοθεί. ―Λένα Παντοπούλου

Ο συγκεκριμένος οίκος, από τους πρώτους που δραστηριοποιήθηκαν στον χώρο των αυτοεκδόσεων, έχει τυπώσει από το 2009 γύρω στους 600 τίτλους − παιδικά βιβλία, συλλογές διηγημάτων και μυθιστορήματα τα περισσότερα. «Στην αρχή», λέει η επικεφαλής του, Λένα Παντοπούλου, «οι παραδοσιακοί εκδότες μάς είδαν ανταγωνιστικά και οι συγγραφείς με επιφύλαξη. Ξέρετε, οι συγγραφείς είναι πολύ ευαίσθητοι άνθρωποι. Έχουν συνηθίσει να μην τους εκτιμούν ιδιαίτερα κι αυτό τους έχει γίνει βίωμα. Είναι φοβισμένοι, όλο νομίζουν ότι κάποιος πάει να τους ξεγελάσει... Απ' ό,τι βλέπω, άλλοι πιστεύουν πως γράφουν "αριστουργήματα" κι είναι αποφασισμένοι να πληρώσουν για να το αποδείξουν. Άλλοι πιστεύουν πως έχουν γράψει κάτι τόσο αξιόλογο, που είναι ντροπή να πληρώσουν οι ίδιοι για να εκδοθεί. Κι άλλοι θέλουν να διαχειριστούν μόνοι τους το γραπτό τους, ώστε, αν πουλήσει, να κερδίσουν κιόλας. Κανονικά, μόνο οι τελευταίοι θα 'πρεπε να καταφεύγουν στην αυτοέκδοση».

  

Γεγονός είναι ότι τα χειρόγραφα που φτάνουν στον Οσελότο δεν ξεσκαρτάρονται. «Δεν μπορώ να πω ότι γίνεται επιλογή, μόνο editing κάνουμε. Όταν ξεκινούσαμε, νόμιζα πως, για να σταθούμε, τα περισσότερα βιβλία που θα βγάζαμε θα ήταν για πέταμα. Συνέβη ακριβώς το αντίθετο, θεωρώ ότι τα περισσότερα είναι πρωτότυπα, καλογραμμένα, με ωραίο θέμα και συνοχή. Καλύπτουμε όλο το φάσμα της δουλειάς, από τη στοιχειοθεσία ως την προβολή στον Τύπο, χωρίς να κρατάμε αποθήκη. Τοποθετούμε γύρω στα 100 αντίτυπα σε τέσσερα κεντρικά βιβλιοπωλεία και τα υπόλοιπα, που μπορεί να είναι από 50 ως 5.000, ο συγγραφέας μπορεί να τα χαρίσει, να τα πουλήσει, να τα κάνει ό,τι θέλει».

Όλα ειδυλλιακά λοιπόν; Όχι ακριβώς. «Η επισκεψιμότητα στο Διαδίκτυο και τα likes στο Facebook δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές πωλήσεις» λέει η Λένα Παντοπούλου. Και το κυριότερο, «οι συγγραφείς μας νιώθουν πολύ αδικημένοι από τους δημοσιογράφους. Παραπονιούνται ότι δεν ασχολούνται μαζί τους, ότι τους αγνοούν». Αλήθεια είναι. Οι δημοσιογράφοι δεν ανυπομονούν να εξερευνήσουν το τοπίο των αυτοεκδόσεων. Ενδιαφέρονται να καλύψουν εκδόσεις που έχουν περάσει μέσα από κάποια φίλτρα, η εκδοτική σφραγίδα εξακολουθεί να μετράει μέσα τους. Και η ζωή έχει δείξει πως οι πιθανότητες ν' αγνοηθεί ένα μεγάλο λογοτεχνικό ταλέντο είναι μηδαμινές.

3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Σερζ Τισερόν «Οικογενειακά μυστικά»

Το Πίσω Ράφι / «Το να κρατάμε ένα μυστικό είναι ό,τι πιο πολύτιμο και επικίνδυνο έχουμε»

Μελετώντας τις σκοτεινές γωνιές των οικογενειακών μυστικών, ο ψυχίατρος και ψυχαναλυτής Σερζ Τισερόν αποκαλύπτει τη δύναμη και τον κίνδυνο που κρύβουν καθώς μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Το ηθικό ζήτημα με τις μεταθανάτιες εκδόσεις με αφορμή το ημερολόγιο της Τζόαν Ντίντιον

Βιβλίο / Μεταθανάτιες εκδόσεις και ηθικά διλήμματα: Η Τζόαν Ντίντιον στο επίκεντρο

Σύντομα θα κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με τις προσφάτως ανακαλυφθείσες «ψυχιατρικές» σημειώσεις της αείμνηστης συγγραφέως, προκαλώντας ερωτήματα σχετικά με τη δεοντολογία της μεταθανάτιας δημοσίευσης έργων ενός συγγραφέα χωρίς την επίσημη έγκρισή του.
THE LIFO TEAM
Στα «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος

Ηχητικά Άρθρα / Γιάννης Τσαρούχης: «Η ζωγραφική μου θρέφεται από τη μοναξιά και τη σιωπή»

Στα εκπληκτικά «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Γιάννη Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος, από τις μινωικές τοιχογραφίες έως τα λαϊκά δημιουργήματα του Θεόφιλου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
George Le Nonce: «Εκτός από τα φέικ νιουζ, υπάρχει η φέικ λογοτεχνία και η φέικ ποίηση»

Ποίηση / George Le Nonce: «Εκτός από τα fake news, υπάρχει η fake λογοτεχνία και ποίηση»

Με αφορμή την έκδοση του τέταρτου ποιητικού του βιβλίου, με τίτλο «Μαντείο», ο Εξαρχειώτης ποιητής μιλά για την πορεία του, την ποίηση –queer και μη–, και για την εποχή του Web 2.0, αποφεύγοντας την boomer-ίστικη νοοτροπία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Βιβλίο / Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Μια σειρά από επανεκδόσεις αλλά και νέες εκδόσεις, που αφορούν ποιητές και λογοτέχνες που έχουν φύγει από τη ζωή μάς θυμίζουν γιατί επιστρέφουμε σε αυτούς, διαπιστώνοντας ότι παραμένουν, εν πολλοίς, αναντικατάστατοι.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η νέα μετάφραση των «Μεταμορφώσεων» είναι ένας άθλος και εκδοτικό γεγονός.

Βιβλίο / Οβίδιος: Η νέα μετάφραση των «Μεταμορφώσεων» είναι ένας άθλος και εκδοτικό γεγονός

Ο κορυφαίος μελετητής του ρωμαϊκού κόσμου Θεόδωρος Δ. Παπαγγελής ολοκλήρωσε την απόδοση στα ελληνικά των 12.000 στίχων του έργου του Οβίδιου, εκφράζοντας ταυτόχρονα τον άκρως μοντέρνο χαρακτήρα του ποιητή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Τροχιές»: Η Samantha Harvey κέρδισε πανάξια το Booker

Βιβλίο / «Τροχιές»: Η Samantha Harvey κέρδισε πανάξια το Booker

Με θέμα την καθημερινότητα έξι αστροναυτών σε έναν διεθνή διαστημικό σταθμό, το μυθιστόρημα που κέρδισε το Booker 2024 μόλις μεταφράστηκε στα ελληνικά, είναι ένα ποίημα για τον πλανήτη Γη και μας καλεί να τον εκτιμήσουμε ξανά.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
2000 χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του, ένα βιβλίο για τους Ρωμαίους αυτοκράτορες γίνεται μπεστ-σέλερ

Βιβλίο / Ο Σουητώνιος του 69 μ.Χ. γίνεται ξανά μπεστ-σέλερ

Οι «Βίοι των Καισάρων», το εξόχως κουτσομπολίστικο βιβλίο που είχε γράψει ο Σουητώνιος για τον βίο και την πολιτεία της πρώτης σειράς των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, κυκλοφόρησε σε νέα μετάφραση και μπήκε στη λίστα με τα ευπώλητα των Sunday Times.
THE LIFO TEAM
«Αν δεν μας αρέσουν οι ηγέτες που ψηφίζουμε, ας κατηγορήσουμε τον εαυτό μας»

Βιβλίο / «Αν δεν μας αρέσουν οι ηγέτες που ψηφίζουμε, ας κατηγορήσουμε τον εαυτό μας»

Ο «ροκ σταρ ιστορικός των ημερών», ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και βραβευμένος συγγραφέας Peter Frankopan, μιλά στη LIFO για τους κινδύνους που απειλούν την Ευρώπη, τη Γάζα και την άνοδο της ακροδεξιάς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Daily / Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Μια εικοσαετία μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου, κυκλοφορεί ξανά σε αναθεωρημένη μορφή, η ενθουσιώδης, στοχαστική, λυρική μελέτη του έργου του σπουδαίου όσο και «πολωτικού» Έλληνα τραγουδοποιού από τον Δημήτρη Καράμπελα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ο Γιάννης και η φασολιά

Guest Editors / Ο Γιάννης και η φασολιά

Τέλη ’70, Αθήνα. Ένας νεαρός βουτάει στην ποίηση στη βιβλιοθήκη της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Οι στίχοι του Γιάννη Κοντού τον αγγίζουν. Χρόνια μετά, ως συγγραφέας πια, δημιουργεί μια λογοτεχνική σχέση που κρατά δεκαετίες, ανάμεσα σε εκδοτικούς οίκους, ταβέρνες και πρωινά τηλεφωνήματα.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ευκλείδης Τσακαλώτος: Οφείλουμε να είμαστε πιο ριζοσπάστες και ταυτόχρονα πιο ρεαλιστές, ακόμα κι αν αυτό ακούγεται σαν τετραγωνισμός του κύκλου!

Βιβλίο / Ευκλείδης Τσακαλώτος: «Οφείλουμε να είμαστε πιο ριζοσπάστες και ταυτόχρονα πιο ρεαλιστές στην αριστερά»

Μια πολιτική κουβέντα «εφ’ όλης της ύλης» με τον βουλευτή της Νέας Αριστεράς, πανεπιστημιακό και πρώην υπουργό Οικονομικών στο στούντιο της LiFO με αφορμή το «Μανιφέστο για μια βιώσιμη κοινωνία», το τρίτο του συγγραφικό πόνημα τα τελευταία χρόνια.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Έχει πέσει στα χέρια σας καμπίσιο κόμικ;

Βιβλίο / Έχει πέσει στα χέρια σας καμπίσιο κόμικ;

Όταν υπάρχει θέληση, πείσμα και μεράκι, η περιφέρεια «τα σπάει». Ο Μέλανδρος Γκανάς, «ψυχή» των Εκδόσεων του Κάμπου, μιλά για το σπιρτόζικο εκδοτικό πολυ-εγχείρημα από τη Λάρισα που αγαπά τα κόμικς και ό,τι σχετίζεται με αυτά, με αφορμή την επέτειο των 15 χρόνων τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ