Δεν προλαβαίνετε να πάτε στη βιολογική λαϊκή; Αρκεί ένα τηλεφώνημα!

Δεν προλαβαίνετε να πάτε στη βιολογική λαϊκή; Αρκεί ένα τηλεφώνημα! Facebook Twitter
Το μόνο που έχω να κάνω είναι, αφού τα παραλάβω, να τα τακτοποιήσω στο ψυγείο ή στα καλάθια μου και να αρχίσω να προγραμματίζω τι θα μαγειρέψω με αυτά τις επόμενες έξι ημέρες, πριν παραλάβω το επόμενο καλάθι.
1

Να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα. Ή δύο… Ούτε κι εγώ προλαβαίνω πάντα να τρέχω στις βιολογικές αγορές της γειτονιάς μου. Ούτε τις Κυριακές να οδηγώ λίγο πιο μακριά, στα κτήματα των βιοκαλλιεργητών, στις εξοχές της Αττικής, στον Μαραθώνα, στον Κάλαμο ή στα Κιούρκα, για τα πιο φρέσκα λαχανικά. Βέβαια, κάθε φορά που πάω, ναι, περνάω καλά, γνωρίζω καινούργια λαχανικά (πρόπερσι πρωτογνώρισα τα φύλλα μουστάρδας, πέρσι πώς να καθαρίζω εύκολα ένα ρόδι, φέτος πώς να μαγειρεύω τα αντίδια, πόσο εύκολο είναι να φυτέψεις τα δικά σου γουλιά, πώς φυτεύουμε μαρούλια στο μπαλκόνι, πώς καθαρίζουμε τις ρέβες) και πάντα φεύγω με την πολύ ικανοποιητική αίσθηση ότι φροντίζω, ώστε το καθημερινό φαγητό της οικογένειάς μου να είναι φρέσκο και θρεπτικό. Περνάω καλά γιατί αισθάνομαι μέρος μιας κοινότητας, λέω και μια-δυο κουβέντες με τους γείτονές μου, τους «συνήθεις υπόπτους της περιοχής», όπως τους αποκαλώ χαϊδευτικά. Λένε καμιά συνταγή, λέω κι εγώ καμιά δική μου ιδέα, και ο παραγωγός μοιράζεται κι εκείνος τις γνώσεις του… Είναι ωραία φάση η βιολογική λαϊκή: φέρνει τον άνθρωπο της πόλης πιο κοντά στο χωράφι και του υπενθυμίζει αυτό που έλεγε ο Ιπποκράτης από αρχαιοτάτων χρόνων −και έχει αποδειχθεί πλέον και από τη σύγχρονη Ιατρική−, ότι ένα 80% των ανθρώπινων παθήσεων έχει σχέση με την ποιότητα της τροφής. Τρως καλά; Δεν αρρωσταίνεις. Απλό, αλλά όχι αυτονόητο ή εύκολο στις μέρες μας…

Για όλους αυτούς τους λόγους μου αρέσει να πηγαίνω στις λαϊκές αγορές: εμπνέομαι για τις μαγειρικές και τα γραψίματά μου και ολοένα και κάτι μαθαίνω. Κάποιες φορές όμως πρέπει να βρίσκομαι στη δουλειά ή στο σπίτι τις μεσημεριανές ώρες λειτουργίας και τις Κυριακές συνήθως κερδίζει το χουζούρι, με αποτέλεσμα συχνά να ξεμένω από λαχανικά. Αποφάσισα, λοιπόν, να έρχεται σ’ εμένα η βιολογική λαϊκή και να την επισκέπτομαι μόνο ευκαιριακά, για τυχόν επιπλέον προμήθειες και για την όμορφη εμπειρία!

Πόσο κοστίζουν; Δέκα ευρώ τα οκτώ με δέκα περίπου κιλά βιολογικά λαχανικά (ανάλογα με την εποχή και τι παράγει το κτήμα), φρεσκοκομμένα το ίδιο πρωί ή, το πολύ, αποβραδίς.

Πώς γίνεται αυτό; Πανεύκολα! Με ένα τηλεφώνημα, 9-10 κιλά φρεσκοκομμένων εποχικών λαχανικών καταφθάνουν σπίτι μου μέσα σε μια λευκή, υφασμάτινη και όχι πλαστική σακούλα (το «καλάθι») τη συμφωνημένη μέρα και ώρα της εβδομάδας. Το μόνο που έχω να κάνω είναι, αφού τα παραλάβω, να τα τακτοποιήσω στο ψυγείο ή στα καλάθια μου και να αρχίσω να προγραμματίζω τι θα μαγειρέψω με αυτά τις επόμενες έξι ημέρες, πριν παραλάβω το επόμενο καλάθι. Συνήθως, φτιάχνω αμέσως μια απλή χορτόσουπα και ένα κινέζικο ρύζι με ψιλοκομμένα, λίγα απ’ όλα, τα λαχανικά του καλαθιού. Τα υπόλοιπα μοιράζονται στις μέρες της εβδομάδας − φτάνουν και περισσεύουν βέβαια και για ζωμούς λαχανικών, για ριζότο και μακαρονάδες.

Τι περιέχει το καλάθι; Μια επαρκή ποσότητα απ’ ό,τι φυτρώνει την εκάστοτε εποχή για μια τετραμελή οικογένεια, όπως μια σακουλίτσα πατάτες, ένα μάτσο καρότα, 5-6 πράσα, φρέσκα κρεμμυδάκια, δυο-τρία σαλατικά, αντίδια γλυκά, ένα μπρόκολο, ένα ωραίο γουλί, ένα μάτσο παντζάρια (μικρούλικα και γλυκά!) με τα φύλλα τους, ένα κόκκινο σφιχτό λάχανο, ένα κιλό μικρά κολοκυθάκια, όμορφες ρέβες, χλωμά παστινάκια, πικάντικα ραπανάκια, άγρια πιπεράτη ρόκα, μαϊντανός και άνηθος…

Δεν προλαβαίνετε να πάτε στη βιολογική λαϊκή; Αρκεί ένα τηλεφώνημα! Facebook Twitter

Ο Θοδωρής Αρβανίτης, ο βιοκαλλιεργητής που εμπνεύστηκε το «Καλάθι του παραγωγού», μοιράζει αρκετά καλάθια κάθε εβδομάδα σε διαφορετικές περιοχές της Αθήνας. Πόσο κοστίζουν; Δέκα ευρώ τα οκτώ με δέκα περίπου κιλά βιολογικά λαχανικά (ανάλογα με την εποχή και τι παράγει το κτήμα), φρεσκοκομμένα το ίδιο πρωί ή, το πολύ, αποβραδίς.

Το «Καλάθι του παραγωγού» δεν είναι μόνο μια εύκολη λύση για να προμηθεύεσαι ολόφρεσκα βιολογικά λαχανικά ολοχρονίς, χωρίς να κουράζεσαι ή να σηκώνεις βάρη. Είναι και μία από τις πρακτικές που θα ακούμε ολοένα και περισσότερο στο μέλλον σχετικά με την προμήθεια φρέσκιας τροφής απευθείας από αγρότες της επιλογής μας, που εμπίπτει στον γενικό τίτλο «Κοινωνικά Υποστηριζόμενη Γεωργία».

Τι είναι η Κοινωνικά Υποστηριζόμενη Γεωργία (ΚΥΓΕΩ); Είναι η άμεση σύνδεση των καταναλωτών με τον καλλιεργητή, χωρίς μεσάζοντες. Για να το εξηγήσουμε: πέρασαν οι μέρες που ό,τι κι αν αγόραζες ήταν αγνό και θρεπτικό. Σήμερα, που η τροφή δεν είναι εγγυημένα καθαρή,ως ενημερωμένοι καταναλωτές που όλοι γινόμαστε σταδιακά και σταθερά, καλούμαστε να επιλέξουμε προσεκτικά από πού θα ψωνίσουμε (όχι με μόνο γνώμονα τη φθήνια, αλλά κυρίως την ποιότητα) και ποιον καλλιεργητή θα υποστηρίξουμε. Αν πιστεύετε ότι όντως ψηφίζουμε για το μέλλον της τροφής μας με το πιρούνι μας, τότε αγοράζοντας, για παράδειγμα, σε σταθερή βάση λαχανικά από έναν βιολογικό καλλιεργητή της επιλογής και της εμπιστοσύνης μας, τον ενισχύουμε να συνεχίσει το δύσκολο έργο του, χωρίς τις εύκολες λύσεις των φυτοφαρμάκων, αλλά καλλιεργώντας ήπια το χωράφι του, χωρίς να επιβαρύνει με χημικά την τροφή μας και τη Γη. Εκτός αυτού, σταδιακά μπορούμε να έρθουμε σε συνεννόηση με τον αγρότη που επιλέξαμε και να του ζητήσουμε να καλλιεργήσει και λαχανικά που εμείς επιθυμούμε (είτε είμαστε μεμονωμένοι καταναλωτές είτε υπεύθυνοι για τις προμήθειες της καντίνας μας ή της επαγγελματικής κουζίνας μας, όπως συνηθίζεται χρόνια τώρα στο εξωτερικό, ή απλώς μέλος μιας παρέας ή συλλογικότητας που προμηθεύεται μαζί τα τρόφιμά της). Με την πρακτική της Κοινωνικά Υποστηριζόμενης Γεωργίας γινόμαστε «μέτοχοι» σε ένα χωράφι και συνεργαζόμαστε με τον καλλιεργητή, χτίζοντας μια σχέση αμοιβαίας συνεργασίας με πολλά μελλοντικά οφέλη.

Ακούγεται περίεργο; Μια βόλτα στο Διαδίκτυο θα σας πείσει για την εξάπλωση της Κοινωνικά Υποστηριζόμενης Γεωργίας (που ξεκίνησε από την Ιαπωνία και την Ελβετία). Πλέον, η Νέα Υόρκη είναι από τις πρωτοπόρες πόλεις. Εκεί ονομάζεται CSA (Community Supported Agriculture), στην Αγγλία Organic Community Agriculture (OCA) και είναι συνδεδεμένη με το κίνημα των οργανικών ή βιολογικών τροφών, όπως τα ονομάζουμε εμείς, και στη Γαλλία Association pour le Maintient de l’ Agriculture Paysanne (AMAP), μια αρκετά πολιτικοποιημένη οργάνωση που κύριο στόχο της έχει τη διατήρηση της παραδοσιακής καλλιέργειας αλλά και μαγειρικής.

Αν, λοιπόν, κι εσείς είστε ένας από τους 200.000 κατοίκους/επισκέπτες των βιολογικών αγορών της Αθήνας που ακόμα στον «σκληρό δίσκο» τους είναι αποτυπωμένη η σοφία του Ιπποκράτη, η οποία έλεγε ότι «η τροφή είναι το φάρμακό σου και το φάρμακό σου η τροφή σου», δεν έχετε παρά να επιλέξετε τον καλλιεργητή που εμπιστεύεστε και να ξεκινήσετε μια σχέση που μόνο νοστιμιά και υγεία μπορεί να προσφέρει. Και να θυμάστε, βέβαια, το σημαντικότερο, ότι επιλέγοντας καθαρά και τίμια τρόφιμα, δίνουμε τη δυνατότητα στην αττική γη να συνεχίσει να παράγει νόστιμα φρούτα και λαχανικά για τους κατοίκους του όμορφου Λεκανοπεδίου της.

(Α, ναι, κι εμείς δεν χρειάζεται πια να ψάχνουμε και να κουβαλάμε φρέσκα λαχανικά στο σπίτι.)

Για το πρόγραμμα των Αγορών Βιοκαλλιεργητών στην Αθήνα δείτε το εδώ.

Για πληροφορίες σχετικά με το «Καλάθι του Παραγωγού» δείτε την ιστοσελίδα και για συνδρομητικές παραγγελίες με απευθείας παράδοση στον χώρο σας επικοινωνείτε με το Κτήμα Αρβανίτη στο τηλ.: 6945 263929.

1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Γεύση / Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Ο Βαγγέλης από το «Σπιρτόκουτο» –δηλαδή ο Γιάννης Βουλγαράκης– άφησε τα Κύθηρα για την Αθήνα και ανανέωσε, με τις λιτές του γεύσεις, έναν χώρο όπου κάποτε αράζαμε για ποτά και τώρα πηγαίνουμε για φρέσκες παπαρδέλες και σφακιανόπιτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Γιαννούδι, Μαραθέφτικο, Μαύρο: Οι άγνωστες δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Το κρασί με απλά λόγια / Γιαννούδι, Μαραθεύτικο, Μαύρο: Οι ερυθρές δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Σε τι ξεχωρίζουν οι γηγενείς κόκκινες ποικιλίες της Κύπρου; Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον οινολόγο και οινοποιό Σοφοκλή Βλασίδη και συζητούν μαζί του για τα αυτόριζα αμπέλια του νησιού.
THE LIFO TEAM
Ronin: Ένα καταφύγιο ιαπωνικής κομψότητας και γεύσης στο Κολωνάκι/ Στο Ronin στο Κολωνάκι θα ανακαλύψεις το νόημα της ιαπωνικής απλότητας/ Ronin: Η ιαπωνική απλότητα που συγκινεί σε κάθε πιάτο

Γεύση / Ronin: Ιαπωνέζικη κουζίνα με ακρίβεια, λιγότερο fusion, περισσότερο zen

Το εστιατόριο Ronin φέρνει στο Κολωνάκι τη δύναμη της απλότητας της ιαπωνικής κουλτούρας και την αποθέωση της γευστικής λεπτομέρειας σε έναν απολαυστικό διάλογο μεταξύ παράδοσης και μοντέρνας δημιουργίας.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Πώς ο Ιωσήφ Ζησιάδης δημιούργησε το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς ένας πρώην υπουργός της Ελβετίας έγινε ο μοναδικός οινοποιός της Πάτμου

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον Ιωσήφ Ζησιάδη, έναν άνθρωπο με πολυδιάστατη πορεία που κάποια στιγμή αποφάσισε να δημιουργήσει το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου.
THE LIFO TEAM
Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

Γεύση / Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

H Αθήνα έχει πολλά στριτφουντάδικα. Όμως κάποια νέα, εκτός από το ότι ανεβάζουν το επίπεδο, έχουν καταφέρει να γίνουν instant συνήθεια για το προσεγμένο φαγητό τους, αλλά όχι μόνο γι' αυτό.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ