OSCARS NEWS
Oscars News /

Προγνωστικά Όσκαρ 2017: Κάτι άλλο εκτός από το "La La Land"; Από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο

Τι «βλέπουν» τα γραφεία στοιχημάτων ως απάντηση στη φαινομενικά απλή ερώτηση και τι πραγματικά θα είχε πράξει η Ακαδημία, αν φέτος ήθελε να κάνει τη διαφορά

Προγνωστικά Όσκαρ 2017: Κάτι άλλο εκτός από το "La La Land"; Από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο Facebook Twitter
Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος
Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος
7
Προγνωστικά Όσκαρ 2017: Κάτι άλλο εκτός από το "La La Land"; Από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο Facebook Twitter
Συνυπολογίζοντας το ρεκόρ στις Χρυσές Σφαίρες, με 7 στο σύνολο, αλλά και την επικράτηση στις περισσότερες επιμέρους συντεχνιακές ενώσεις, το La La Land πάει για πολλά.

LA LA LAND

null

MOONLIGHT

null

ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

MANCHESTER BY THE SEA

null

ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

HACKSAW RIDGE

null

Πάντως, αν η Ακαδημία ήθελε πραγματικά να κάνει τη διαφορά σε μια εποχή ξενοφοβίας και διχασμού, θα είχε φροντίσει να ενισχύσει και το μη αγγλόφωνο ανθρώπινο δυναμικό της, πέρα από το χρώμα του δέρματος που εν μέρει διόρθωσε μετά την περσινή δυσαρέσκεια, έτσι ώστε να παρεισφρήσουν ταλέντα από άλλες χώρες. Με τον Λάνθιμο και τον Φιλίππου ουσιαστικά να έχουν υπογράψει μια βρετανική παραγωγή, μόνο η Ιζαμπέλ Υπέρ εκπροσωπεί τον «υπόλοιπο» κόσμο. Η υποψηφιότητά της είναι ευπρόσδεκτη, δίκαιη, αλλά, ειλικρινώς, καθυστερημένη − και πάλι καλά να λέμε. Το «Εκείνη» δεν είναι ευκαταφρόνητη περίπτωση ταινίας, καθώς το θέμα της δεν είναι στρογγυλεμένο και εύκολο και η προσέγγιση καθόλου δεν χαϊδεύει τα αμερικανικά γούστα περί ορθότητας. Στην κατηγορία του πρώτου γυναικείου ρόλου τα προγνωστικά δίνουν ως φαβορί την Έμα Στόουν, αφήνοντας πίσω τη Νάταλι Πόρτμαν για την «Τζάκι» και την Υπέρ. Η Ρουθ Νέγκα, σε μια εξαιρετικά ευαίσθητη ερμηνεία για το υπέροχο «Loving» του Τζεφ Νίκολς, δεν συζητιέται, όπως μακριά μένει, λόγω κορεσμού και μόνο, η Μέριλ Στριπ για τη «Φάλτσο Σοπράνο», που ωστόσο επιβάλλεται να μη θεωρείται πρόχειρα και άμυαλα ένα αναγκαίο κακό στην ετήσια πεντάδα. Κανείς σοβαρός αναλυτής του σινεμά δεν πρέπει να θεωρεί τη Στριπ δεδομένη και τα βραβεία της δείγμα αυτόματου σεβασμού. Στην ταινία του Στίβεν Φρίαρς φτιάχνει ένα από τα πλέον δύσκολα πορτρέτα της καριέρας της, μια γυναίκα που δεν ξέρει να τραγουδάει, ενώ η καλλίφωνη Στριπ ξέρει πώς, και με το παραπάνω. Και δεν είναι μόνο αυτό το θέμα, αλλά η εν γένει εξέλιξη ενός δυστυχισμένου πλάσματος που υπερνικά την ασθένεια που την ταλαιπωρεί και την κοροϊδία που αντιλαμβάνεται με την άκρη της ψυχής της, εκπληρώνοντας, όχι πάντα αθώα, ένα παιδικό όνειρο που τη θρέφει ως κινητήρια δύναμη. Ωστόσο, και χωρίς να υποτιμώ την ολοκληρωμένη περφόρμανς της Στόουν, δεν κερδίζει πάντα η καλύτερη ερμηνεία στα Όσκαρ αλλά εκείνη που συμπληρώνει το παζλ του υψηλού επιτεύγματος με τη σωστή συγκυρία.

Προγνωστικά Όσκαρ 2017: Κάτι άλλο εκτός από το "La La Land"; Από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο Facebook Twitter
Κανείς σοβαρός αναλυτής του σινεμά δεν πρέπει να θεωρεί τη Στριπ δεδομένη και τα βραβεία της δείγμα αυτόματου σεβασμού. Στην ταινία του Στίβεν Φρίαρς φτιάχνει ένα από τα πλέον δύσκολα πορτρέτα της καριέρας της, μια γυναίκα που δεν ξέρει να τραγουδάει, ενώ η καλλίφωνη Στριπ ξέρει πώς, και με το παραπάνω.
Oscars News

Tags

7

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η χειρότερη απονομή στην ιστορία των Όσκαρ. Aπό τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο

Οθόνες / Η χειρότερη απονομή στην ιστορία των Όσκαρ. Aπό τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο

Τιμή και άχθος ταυτόχρονα το «καθήκον» της παρουσίασης τη βραδιά των Όσκαρ για τον προσεκτικά επιλεγμένο master of ceremonies. Λίγοι την έβγαλαν καθαρή, πολλοί απέτυχαν, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με το βατερλό του παραγωγού Άλαν Καρ στις 29 Μαρτίου του 1989.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Μυθολογίες / «Οι εικόνες του Ζβιάγκιντσεφ είναι υπνωτιστικές»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Στην κινηματογραφική λίστα της τραγουδοποιού, η σιωπή λέει περισσότερα από τα λόγια, οι εικόνες αποκαλύπτουν κρυμμένα συναισθήματα, οι κόσμοι είναι γεμάτοι αβεβαιότητες και συγκρούσεις, και η μουσική έχει μια ιερή διάσταση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Οθόνες / 21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Από μια σπουδαία στιγμή του σκορσεζικού σινεμά ως την ψηφιακή επανάσταση της Ανιές Βαρντά κι από το συγκλονιστικό δίπτυχο του Τζόσουα Οπενχάιμερ ως τη μεγάλη φιλμική «σκανταλιά» του Banksy, αυτοί είναι 21 σταθμοί του σύγχρονου σινεμά τεκμηρίωσης που πρέπει να έχει δει κάθε σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Οθόνες / «Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Εσύ, θείο, δεν θα φύγεις, θα μείνεις εδώ μαζί μου!» ή Γιάννα Δεληγιάννη: «Βρίσκω την ουσία μόνο στο να στηρίζει ο ένας τον άλλον». ή Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής.

Οθόνες / Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Pulp Fiction / Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Οθόνες / Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Ο γιος της ηθοποιού Σάρα Μάιλς ήταν τεσσάρων ετών όταν βρέθηκε νεκρός ο μάνατζερ και πρώην εραστής της μητέρας του. Οι υποψίες είχαν πέσει τότε πάνω στον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Ρέινολντς. 51 χρόνια αργότερα, ο Μπολτ προσπαθεί να θυμηθεί τι συνέβη.
LIFO NEWSROOM
Το Παιδί Τραύμα επιλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες

Μυθολογίες / «Το Festen έχει επηρεάσει τους στίχους μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Παιδιού Τραύματος

Χάνεκε αλλά και Αγγελόπουλος, «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» αλλά και «Aftersun», το Παιδί Τραύμα επιλέγει 10 ταινίες που κυμαίνονται από τον ωμό ρεαλισμό και τη βία μέχρι τον θρίαμβο της ποίησης και της τρυφερότητας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Οθόνες / 10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Το Netflix έχει γίνει ο παράδεισος της εύκολης ψυχαγωγίας, αλλά για τους πραγματικούς σινεφίλ κρύβει και έναν άλλο κόσμο. Αυτή είναι μια λίστα με ταινίες που απαιτούν προσοχή και αφοσίωση, που αξίζουν τον κόπο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Movies

Οθόνες / Η Χιονάτη και 8 καλύτεροι λόγοι για να πάτε σινεμά

Ένα υποψήφιο για Όσκαρ animation για ενήλικες, το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Αριάν Λαμπέντ και μια τολμηρή ταινία για την προσφυγική εμπειρία, γυρισμένη στην Αθήνα, είναι μερικές από τις προτάσεις της εβδομάδας που θα σας αποζημιώσουν.
THE LIFO TEAM
Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Daily / Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Συμπονά κανείς όχι μόνο τους γονείς που μετά την παρακολούθηση της δραματικής μίνι σειράς του Netflix θα ψάχνουν μάταια απαντήσεις στα «ιερογλυφικά» μηνύματα που κρύβονται στα κινητά των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Σε μια άγνωστη χώρα»: Μια τολμηρή ταινία, γυρισμένη στην Αθήνα

Οθόνες / «Πιστεύει κανείς ότι οι Παλαιστίνιοι θα ξεχάσουν και θα συμβιβαστούν με την απώλεια;»

Ωμή, διεισδυτική, αφτιασίδωτη, η ταινία «To a land unknown» εστιάζει στο προσφυγικό και ιδιαίτερα στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες στην Ελλάδα. Ο σκηνοθέτης Μαντί Φλάιφελ μίλησε στη LifO για όλα τα ζητήματα που θίγει η εξαιρετική και με έντονο ελληνικό «χρώμα» ταινία του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
5 σχόλια
AAA3
Συμφωνώ για τη Meryl Streep. Μπορεί το γεγονός ότι είναι συχνά υποψήφια να έχει κουράσει κάποιους που πιθανώς να σκέφτονται ότι δεν αξίζει τις υποψηφιότητες, ότι πρέπει να αφήσει χώρο σε νέα ταλέντα κλπ., στην πραγματικότητα όμως σε κάθε της υποψήφια ταινία πλάθει ήρωες τρισδιάστατους με απαράμιλλη ευκολία, δίνοντας την εντύπωση ότι ο κάθε ρόλος είναι ένα εντελώς ξεχωριστό άτομο από τα προηγούμενα που έχει ενσαρκώσει (και όχι ερμηνεύσει), δίνοντας μάλιστα την εντύπωση ότι ο εκάστοτε ρόλος πηγάζει από διαφορετικούς ηθοποιούς (!) και όχι από την ίδια τη Meryl. Όταν βλέπεις τη Streep στην οθόνη, ποτέ δεν σκέφτεσαι ότι παρακολουθείς την ίδια αλλά τον χαρακτήρα. Καμία άλλη ηθοποιός δεν το έχει καταφέρει αυτό ακομά και τεράστιοι θρύλοι του θεάτρου και εφόσον συνεχίζει να είναι άριστη και καλύτερη από τις νεότερες, της αξίζει και η 20η και η 30η υποψηφιότητα.
RENO DAKOTA
RENO DAKOTA
The Artist. Argo. Birdman. Μόνο τα τελευταία 5 χρόνια να κοιτάξεις καταλαβαίνεις πως το Χόλλυγουντ δε μπορεί να αντισταθεί σε ταινίες που αναφέρονται σε ηθοποιούς ή σε άλλες ταινίες.
βασιλης βασιλειαδης
Τις ταινίες δεν τις έχω δει και ειδκός δεν είμαι,οπότε προγνωστικά δεν έχω,μόνο επιθυμίες.Kαι απωθημένα...Ξεκινώντας από τα τελευταία:θέλω τόσο πολύ να κερδίσουν οι Casey Affleck και Viola Davis,διότι αμφότεροι έχουν υπάρξει υποψήφιοι στο παρελθόν με συγκλονιστικές ερμηνείες,οι οποιες δεν καρποφόρησαν,ο μεν Affleck με τον σιωπηλό,σχεδόν άηχο,ρόλο του στο σπουδαίο the assasination of Jesse James by the coward Robert Ford,όπου ερμηνεύει,μόνο με τα μάτια του,τον φθονερό(κι όχι τόσο δειλό,όπως υπονοεί ο τίτλος)Ford,η δε Davis,για το μόλις δεκάλεπτο σπαρακτικό πορτρέτο μίας δυστυχισμένης,φοβισμένης γυναίκας στο υποτιμημένο δράμα χαρακτήρων doubt(όπου γίναμε μάρτυρες για δεύτερη -οσκαρικά- φορά του ταλέντου της εξαιρετικής Amy Adams).Τότε,και οι δύο έχασαν από κατώτερές τους ερμηνείες,ο μεν Casey,από τον υπερεκτιμημένο Bardem των Κοέν,η δε Viola,από την υπερεκτιμημένη Cruz του Άλεν.Στην κατηγορία της καλύτερης πρωταγωνίστριας,αρχικά ήθελα να κερδίσει η Υπέρ,για να αναγνωριστεί επιτέλους,έστω και έμμεσα,ο auteur Verhoeven(ναι,ρε auteur! Έχεις κάνα πρόβλημα; Τι; Μόνο ο Φελίνι και ο Μπέργκμαν;!),βλέποντας ΜΟΝΟ το τρέϊλερ του Jackie,είπα:"Είναι δικό σου!"Όσον αφορά,τώρα,στην "ελληνική εκπροσώπηση" στα βραβεία,όσο κι αν θέλω(κι αξίζει)να κερδίσει το δίδυμο του Αστακού,πολύ φοβάμαι πως περισσότερες ελπίδες έχει η κοπέλα με το 4,1 μίλια στα ντοκυμαντέρ μικρού μήκους,παρά οι Λάνθιμος & Φιλίππου.Τέλος,και για να το βγάλω από μέσα μου γιατί θα σκάσω,πρέπει κάποτε να κερδίσει κι άλλο animation,πέραν της pixar,διότι κινδυνεύει να μετονομαστεί η κατηγορία σε "καλύτερη ταινία pixar".Το kubo and the two strings,φαίνεται καλή επιλογή.
Τ.Π.Ε.
Αν θέλετε πιστέψτε το, αλλά το LaLaLand το έχω αφήσει μισοτελειωμένο μετά από 2-3 απόπειρες να το δω, απλά δε μ αρέσει. Πρώτη φορά μου τυχαίνει να μην καταλαβαίνω καθόλου γιατί γίνονται τόσα θετικά σχόλια για μιά ταινία
wbd1993
Για να την εκτιμήσεις πραγματικά πιστεύω πρέπει να είσαι σινεφίλ σε μεγάλο βαθμό. Εγώ δυστυχώς δεν είμαι στο βαθμό που θα ήθελα (πολλή φασαρία να τις βρεις όλες και να τις κατεβάσεις) αλλά βλέποντάς την δε γίνεται, απλώς δε γίνεται να μην εκτιμήσεις πόσο προσγειωμένη είναι, πόσο καταπληκτική παραγωγή είναι, πόσο αξιοζήλευτοι είναι οι 2 πρωταγωνιστές, πόσο υπέροχα είναι τα κομμάτια της, πόσο ρεαλιστικό είναι το στόρυ (στα πλαίσια του ονείρου που κηνυγάνε) και πόσο τζαζ είναι! Θα λεγα και για τις αναφορές, τις ολοφάνερες που έχει αλλά αυτές δε μπόρεσα να τις συνδέσω με κάτι που δεν έχω δει. Είναι μια ταινία που όταν κλείνει σου λέει made by hollywood και δε σε πειράζει καθόλου. Μακάρι να τα πάρει και να τα σηκώσει. Θα θελα και τη σιωπή κάπου εκεί μέσα αλλά ο Σκορσέζι το χει παραχέσει με τις καθυστερημένες υποβολές λόγω καθυστέρησης ολοκλήρωσης (του μοντάζ υποθέτω?).
annibas
annibas
To Moonlight είναι πολύ ποιο βαθύ από la la land και μετά το περσινό ντόρο με την ποσόστωση και άλλα τραγικά είναι φαβορί και αυτό φαίνεται και από το φετινό Booker στον "πουλημένος" Αλλά με την ακαδημία ποτέ δεν ξέρεις.Τέλος η Σπριπ δεν είναι υπερτιμημένη αλλά αυτό έχει καταντήσει αδεία.Στο τέλος θα πάρει υποψηφιότητα γιατί αναφαίρετε στους τίτλους.Είναι εξαιρετική αλλά δεν μπορεί οι υποψηφιότητες για τις γυναίκες να είναι τέσσερις.