Τα τελευταία χρόνια, διάφορα κέντρα και «ινστιτούτα» που υποστηρίζουν ότι... προάγουν τη γυναικεία αρετή ανοίγουν το ένα μετά το άλλο στην Κίνα. Στόχος τους είναι να διδάξουν στις γυναίκες ότι η καριέρα και ο φεμινισμός εξοντώνουν τα γυναικεία χαρίσματα και ότι η γυναίκα είναι πλασμένη για ταπεινές -και ταπεινωτικές- εργασίες. Τι συμβαίνει, όμως, στ' αλήθεια μέσα σ' αυτές τις κατ' ευφημισμόν σχολές;
Αρχικά, όταν έγινε γνωστό μέσα από απανωτά ρεπορτάζ ότι στην πόλη Fushun, στα βόρεια της Κίνας, λειτουργεί "σχολή γυναικείας σεμνότητας", οι πολίτες ξέσπασαν στα social media, αλλά και στα ΜΜΕ με οργή, καθώς κάποιες από τις βασικές διδαχές, εκτός από αναχρονιστικές ήταν απολύτως σεξιστικές. Ακολουθούν μερικές.
- «Οι γυναίκες καριέρας δεν έχουν καλό τέλος»
- «Η θέση των γυναικών βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο της κοινωνίας και δεν θα πρέπει να γίνονται προσπάθειες ανέλιξης»
- «Οι γυναίκες θα πρέπει πάντα να υπακούν τις εντολές των πατεράδων, των συζύγων και των γιων τους»
- «Δεν πρέπει ποτέ να αντιστέκονται όταν ο σύζυγος τις χτυπάει και δεν πρέπει ποτέ να αντιμιλούν, όταν τις μαλώνει ή τις νουθετεί»
- «Αν μια γυναίκα έχει σεξουαλικές επαφές με περισσότερους από τρεις άντρες στη ζωή της, είναι πολύ πιθανόν να ασθενήσει και να πεθάνει».
Όταν όλα τα παραπάνω είδαν το φως της δημοσιότητας, ο τομέας Εκπαίδευσης της τοπικής αυτοδιοίκησης αντέδρασε άμεσα, τονίζοντας σε ανακοίνωση ότι "τα όσα διδάσκονται σ' αυτή τη σχολή έρχονται σε απόλυτη αντίθεση με τα ήθη της κοινωνίας". Η κριτική που ασκήθηκε από τον Τύπο της Κίνας ήταν τεράστια και λίγες μέρες μετά οι αρχές αναγκάστηκαν να προχωρήσουν στη διακοπή λειτουργίας της σχολής που εδώ και 6 χρόνια δηλητηρίαζε μερίδα του πληθυσμού με μισογυνιστικά μηνύματα.
Oι φοιτητές του πανεπιστημίου της Jiujiang στην κεντρική Κίνα αναγκάστηκαν να παρακολουθήσουν μία διάλεξη για τη σπουδαιότητα της γυναικείας παρθενίας και για τον τρόπο με τον οποίο το ντύσιμο μιας γυναίκας μπορεί να οδηγήσει σε βίαιες συμπεριφορές εναντίον της.
Η 17χρονη Jing δηλώνει δικαιωμένη με την εξέλιξη. Βρέθηκε στο ινστιτούτο, όταν ήταν μόλις 13 ετών και εκεί την έστειλε η μητέρα της, επειδή ήταν, όπως της έλεγε, ανυπάκουη και με την ελπίδα ότι εκεί θα την διδάξουν μερικές παραδοσιακές αρχές που "κάθε γυναίκα πρέπει να γνωρίζει και να σέβεται". Όπως λέει, όπως οι περισσότεροι γονείς που αποφασίζουν να εμπιστευθούν τα παιδιά τους σε τέτοια ινστιτούτα επιμόρφωσης, η μητέρα της είχε μεγαλώσει σε αγροτική περιοχή και η μόρφωση της ήταν σχεδόν ανύπαρκτη.
«Μέρος της εκπαίδευσης μου στην πειθαρχία και την υπακοή ήταν το να καθαρίζω τουαλέτες με γυμνά χέρια. Ήταν ό,τι πιο ταπεινωτικό και αηδιαστικό έχω κάνει στη ζωή μου», λέει η 17χρονη. Βάσει του διδασκαλικού προγράμματος, αυτές οι δουλειές ήταν για γυναίκες, αυτή ήταν η θέση της γυναίκας, όπως και το να υπηρετεί τους άντρες και γενικώς αυτές οι απαντήσεις δίνονταν κάθε φορά που κάποια κοπέλα ρωτούσε γιατί έπρεπε να κάνει αυτού του είδους τις ανθυγιεινές αγγαρείες χωρίς γάντια.
Σε άλλο κομμάτι του εκπαιδευτικού προγράμματος, οι μαθήτριες αναγκάζονταν να εξομολογηθούν μέσα στην τάξη ό,τι...κακό είχαν κάνει απέναντι στους γονείς και τους συγγενείς τους, με αποτέλεσμα το "μάθημα" να καταλήγει σε τιμωρία ψυχοθεραπευτικού προσανατολισμού. Εκεί οι μαθήτριες αναγκάζονταν να αποστηθίσουν αρχαία κείμενα που περιέγραφαν τη θέση των γυναικών στο σπίτι, τις υποχρεώσεις τους στις οικιακές εργασίες και την πλήρη υποταγή τους στους άντρες της οικογένειας.
Η διδασκαλία περιελάμβανε και την προβολή βίντεο "γυναικών που θεραπεύτηκαν" από τον Δυτικό τρόπο ζωής και "μετανόησαν" για τον πρότερο ανήθικο βίο τους που τις ώθησε σε σεξουαλικές επαφές με πολλούς άντρες και εκτός γάμου, φυσικά.
Υπήρχε και ένα 7ημερο υποχρεωτικό πρόγραμμα σκληρής εκπαίδευσης, στο οποίο όπως ομολογεί η νεαρή γυναίκα "κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα μπορούσε να παρακολουθήσει. Άντεξα μέχρι την 4η μέρα και μετά από σκληρή πλύση εγκεφάλου για το τι επιτρέπεται και τι όχι να κάνει μια γυναίκα. Το 4ο βράδυ σκαρφάλωσα τη σιδερένια πύλη και το 'σκασα", εξηγεί.
Και μπορεί στο Πεκίνο και στη Σαγκάη των τεχνοκρατών όλα αυτά να μοιάζουν εξωφρενικά, ωστόσο, σε πολλές αγροτικές πόλεις ανθίζει η λειτουργία παρόμοιων σχολών που διδάσκουν παραδοσιακές αξίες για τη γυναικεία... αρετή.
Μόλις τον Μάιο, οι φοιτητές του πανεπιστημίου της Jiujiang στην κεντρική Κίνα αναγκάστηκαν να παρακολουθήσουν μία διάλεξη για τη σπουδαιότητα της γυναικείας παρθενίας και για τον τρόπο με τον οποίο το ντύσιμο μιας γυναίκας μπορεί να οδηγήσει σε βίαιες συμπεριφορές εναντίον της, ενώ το 2014 σε ένα κέντρο πολιτισμού της πόλης Dongguan είχε δοθεί μια αντίστοιχη διάλεξη για τον τρόπο που οι σύγχρονες γυναίκες καριέρας χάνουν τα στήθη και τη μήτρα τους, εξαιτίας του Δυτικού τρόπου ζωής που ακολουθούν.
Όλες αυτές οι διδαχές, που για κάποιους σηματοδοτούν ένα σκληρό ξύπνημα της πατριαρχίας στην Κίνα, προέρχονται από την αρχαία ιστορία της χώρας. Το πατριαρχικό σύστημα επισήμως έλαβε τέλος, όταν ο Μάο το 1949 αναγνώρισε τα γυναικεία δικαιώματα, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι στις γυναίκες ανήκει ο μισός ουρανός...
Ωστόσο, κάποιοι δεν είναι τόσο σίγουροι γι' αυτό, εξαιτίας της άνθισης που γνωρίζουν αυτές οι σχολές. Όπως αναφέρεται σε εκτενές ρεπορτάζ του BBC, οι πατριαρχικές "αξίες" αναβιώνουν, για κερδοσκοπικούς κυρίως λόγους. Το παράδειγμα της Σχολής του Fushun είναι χαρακτηριστικό. Μέχρι την ημέρα που έκλεισε, από τα θρανία αυτής της σχολής είχαν περάσει περισσότερες από 10.000 μαθήτριες, ενώ η σχολή συντηρείτο κυρίως μέσω δωρεών, αλλά και διδάκτρων, τα οποία πλήρωναν ακριβά οι κόρες των πλουσίων οικογενειών, ως επί το πλείστον.
Και φυσικά, υπήρχε και η παράλληλη επιχειρηματική δραστηριότητα της Σχολής: οι κοπέλες εξαναγκάζονταν να δουλεύουν μέχρις εξόντωσης για την κατασκευή παραδοσιακών φορεσιών, οι οποίες πωλούνταν online. Το ωραιότερο; Σ' αυτές τις σχολές δεν εγγράφονται μόνο νεαρά κορίτσια, αλλά και γυναίκες με σοβαρά προβλήματα στον έγγαμο βίο τους σε μία προσπάθεια να "αναβαπτιστούν", αδελφές και συγγενείς με κληρονομικά δικαιώματα και υπολογίσιμη περιουσία.
Βασικός στόχος είναι η γυναίκα να δει το συμφέρον της, ότι, δηλαδή, είναι καλύτερο να διαχειρίζεται κάποιος άλλος την περιουσία της, καθώς εκείνη δεν έχει τη σοφία για να πράξει τα δέοντα, κάποιος άλλος να χειρίζεται και την ίδια, ως άνθρωπο: οι σχολές, εν ολίγοις, σχεδόν βοηθούν την ανδρική οικονομία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο...
Με πληροφορίες από το BBC.com
σχόλια