ΔΙΑΦΟΡΑ
Διάφορα /

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΞΙΔΙ

Θάνατος και Ανάσταση στην Αθήνα του 2014. Ένα μεγάλο αφιέρωμα

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΞΙΔΙ Facebook Twitter
Εικονογράφηση: Dreyk The Pirate
ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΑ ΜΑΓΚΛΙΝΗ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΑ ΜΑΓΚΛΙΝΗ
4

Καθισμένος απέναντί μου, ο Μαρίνος ρωτάει αν με ενοχλεί το τσιγάρο. Βρισκόμαστε στο γραφείο του, στην αρχή της Συγγρού, και κουβεντιάζουμε. Του λέω ότι δεν με πειράζει ο καπνός.

Γόνος Μικρασιατών, μου εξομολογείται την αγάπη του στην ΑΕΚ και στον Απόλλωνα Σμύρνης (πρώην Αθηνών). Αργότερα μόνο η κουβέντα μας γυρνάει στο «τελευταίον μυστήριον»: τον θάνατο. «Είμαστε μια ανδροπαρέα, φίλοι από παλιά» μου διηγείται. «Όχι της δουλειάς, φίλοι. Βρισκόμαστε και πίνουμε τσίπουρα. Χρόνια τώρα. Κάποια στιγμή, ένας από την παρέα σήκωσε το ποτήρι κι ευχήθηκε στην υγειά εκείνου που θα πέθαινε πρώτος απ' όλους μας. Έγινε παράδοση αυτό. Ώσπου, κάποιος είπε ότι αλλιώς πρέπει να το κάνουμε. Για φανταστείτε, είπε, πόσο σκληρό θα είναι για εκείνον που θα μείνει τελευταίος από αυτό το τραπέζι. Είχε δίκιο. Από τότε, πίνουμε κάθε χρόνο στην υγεία εκείνου που θα πεθάνει τελευταίος από την παρέα· και μόνος».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:

1. Τα γραφεία κηδειών
 
2. Ο λεγόμενος «αποξενωμένος θάνατος»
 
3. Τα έθιμα της κηδείας
 
4. Τα κοράκια
 
5. Πόσο κοστίζει μια κηδεία;
 
6. Τα κυκλώματα
 
7. Η οδός Αναπαύσεως
 
8. Αποτέφρωση, εκταφή
 
9. Άλλες θρησκείες, άλλες κηδείες
 
10. Τα «αζήτητα»
Διάφορα

Tags

4

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
4 σχόλια
rock lobster
rock lobster
"Από τότε, πίνουμε κάθε χρόνο στην υγεία εκείνου που θα πεθάνει τελευταίος από την παρέα· και μόνος"Από την παραπάνω φράση θυμήθηκα τον προπάππου μου. Τον φωνάζαμε μαζί τον αδερφό μου "ο παππούς ο Νικολάκης". Έμενε σε ένα ισόγειο μαζί με τον προγιαγιά μου την Γεωργία κοντά στα ξαδέρφια μου και ήταν ακμαίοι μέχρι το τέλος. Όταν η μάνα μου μας πήγαινε στα ξαδέρφια μου να παίξουμε θυμάμαι πάντα περνούσαμε μία βόλτα από εκεί να τους δούμε. Εγώ και ο αδερφός μου ήμασταν μικροί και δεν θέλαμε, θέλαμε να πάμε να παίξουμε και η μάνα μου μας έλεγε "θα πεθάνουν κάποια στιγμή και τότε θα σας λείψουν και θα το μετανιώσατε". Και έτσι ακριβώς έγινε. Δυστυχώς θυμάμαι λίγα πράγματα, θυμάμαι κάποιες ιστορίες που μας έλεγε (κυρίως από την περίοδο της κατοχής με τους Γερμανούς), έλεγε τις ίδιες 10 περίπου ιστορίες ξανά και ξανά. Νομίζω αυτό το κάνουν όλοι οι παππούδες. Σύχναζε μαζί με άλλους σε έναν σταθμό του ΟΣΕ. Ο καθένας έπαιρνε ένα καρεκλάκι από το σπίτι του και πήγαιναν να κάνουν παρέα τον φύλακα. Μία μέρα η μάνα μου τον ρώτησε "γιατί δεν πάς πλέον στον σταθμό παππού" για να πάρει την απάντηση "γιατί πεθάναν όλοι, μόνο εγώ έμεινα". Θυμάμαι παρόλο που ήμουν πολύ μικρός με σόκαρε η απάντηση.Τέλος πάντων αυτά τα γράφω ως μνημόσυνο. Πολύ βασανισμένη εκείνη η γενιά, γεμάτη κακουχίες, πολέμους και φτώχεια.Τιμή και Δόξα παππούδες μου!
ein Steppenwolf
ein Steppenwolf
[ΕΙΡΩΝΙΑ](http://bit.ly/14WjHh0)Όσο κι αν πεθαίνουμε ελληνικά, κηδευόμαστε όλοι αμερικάνικα. Οι νεκροφόρες μας είναι made in USA. Χρήσιμοι οι Αμερικανοί με τη υπερβολή τους. Κανένα όχημα ευρωπαϊκό η γιαπωνέζικο δεν χωράει τον άνθρωπο οριζόντιο.Έτσι, κηδεύονται Αμερικάνικα, ως και οι Κνίτες.