Όταν το 2009 πέθανε η Ζαν-Κλοντ, η σύντροφος και συν-δημιουργός των έργων του Κρίστο, πολλοί πίστεψαν ότι έφτασε και το τέλος της καλλιτεχνικής του δημιουργίας. Το ιστορικό αυτό ζευγάρι, O Christo Javacheff από τη Βουλγαρία, και η σύζυγός του Ζαν-Κλωντ ντε Guillebon από το Μαρόκο, θρυλικοί στον κόσμο της τέχνης για την τόλμη με την οποία προσέγγισαν τις εγκαταστάσεις και το εφήμερο και για την επιμονή τους να παρουσιάζουν τα έργα τους στα πιο απρόβλεπτα μέρη, είχαν ήδη σφραγίσει με την καλλιτεχνική του δημιουργία εμβληματικά μέρη σε όλο τον κόσμο.
Ο Κρίστο και η Ζαν Κλοντ, πίστεψαν πολύ στο έργο τους και έκαναν μεγάλη υπομονή σε όλη τη διάρκεια της παραγωγικής ζωής τους. Η αναμονή των απαντήσεων από κυβερνήσεις που άλλαζαν συχνά ήταν σχεδόν βασανιστική.
Όλα τα έργα μας αφορούν πραγματικά πράγματα - πραγματικό άνεμο, τον ήλιο πραγματικό, πραγματικό υγρό, πραγματικό κίνδυνο, πραγματικό δράμα. Και αυτό είναι πολύ αναζωογονητικό για μένα.
Περίμεναν 32 χρόνια για να παρουσιάσουν τη δουλειά τους «Wrapped Trees», στο Berower της Ελβετίας, σχεδόν 25 χρόνια για να πάρουν πράσινο φως και να εγκαταστήσουν το αλησμόνητο στους Νεοϋορκέζους έργο τους "The Gates" στο Central Park, 24 χρόνια μέχρι να δώσει η γερμανική κυβέρνηση άδεια για να τυλίξουν το Ράιχσταγκ στο Βερολίνο σε ασημένιο ύφασμα, 10 χρόνια μέχρι οι γαλλικές αρχές να εγκρίνουν το «τύλιγμα» της Pont Neuf στο Παρίσι με ύφασμα στο χρώμα της σαμπάνιας, 7 χρόνια για να καταφέρουν να φυτέψουν ένα δάσος από ομπρέλες σε ορυζώνες κοντά στο Τόκιο και κατά μήκος των λόφων της Νότιας Καλιφόρνιας. Τα έργα του Κρίστο και της Ζαν Κλοντ δείχνουν τη δύναμη της τέχνης να μεταμορφώνει το τοπίο.
Τα έργα τους πάντα μοιάζουν με ποταμό υλικού, φαίνονται παράξενα στη σύλληψή τους και κινούνται με τα στοιχεία της φύσης. Την βροχή και τον αέρα, φωσφορίζουν στο φως, δημιουργούν παράξενους όγκους στο σκοτάδι χάνονται και εμφανίζονται πίσω από δέντρα, σκεπάζουν με ένα τρόπο σχεδόν ιδιοφυή τα νερά.
«Όλα τα έργα μας αφορούν πραγματικά πράγματα - πραγματικό άνεμο, τον ήλιο πραγματικό, πραγματικό υγρό, πραγματικό κίνδυνο, πραγματικό δράμα. Και αυτό είναι πολύ αναζωογονητικό για μένα», λέει ο Κρίστο.
Τα έργα τους είναι κινούμενα, ελαφρά και συγκεντρώνουν γύρω τους εκατομμύρια επισκέπτες. Ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης Μάικλ Μπλούμπεργκ, θεώρησε την εγκατάσταση που έκαναν στο Σέντραλ Παρκ ώς το πιο ελπιδοφόρο καλλιτεχνικό μήνυμα σε μια πόλη που τέσσερα χρόνια πριν είχε χτυπηθεί από την τρομοκρατία. Οι χρυσαφένιες «Πύλες» τους στο Σέντραλ Παρκ προσέλκυσε τέσσερα εκατομμύρια επισκέπτες υπενθυμίζοντας ότι το καλλιτεχνικό πνεύμα της πόλης είναι ζωντανό και ακμαίο. Ο Ιταλός επιμελητής Germano Celant, θεωρεί τα έργα τους μέρος ενός ονείρου. Ένα οπτικό κατόρθωμα που έχουν καταφέρει λίγοι καλλιτέχνες και έργα με τα οποία μπορούν να συνομιλήσουν όλοι.
Από το 2005, το επόμενο έργο του Κρίστο είναι το The Floating Piers. Θα παρουσιαστεί από τις 18 Ιουνίου μέχρι τις 3 Ιουλίου 2016 μέσα στη Λίμνη Iseo στην Ιταλία και θα συνδέσει δυο από τα νησιά της με την ηπειρωτική χώρα. Οι κίτρινες αστραφτερές νάιλον διαδρομές επάνω στο νερό θα επεκταθούν και στη μεγαλύτερη λίμνη Monte Isola για να δημιουργήσουν ένα διάδρομο ακόμα που θα καλύψει την συνολική απόσταση 4,5 χιλιομέτρων. 200.000 επιπλέοντες κύβοι νερού θα κάνουν το περπάτημα των επισκεπτών παιχνίδι, «σαν να περπατάς επάνω σε στρώμα νερού» λέει ο Κρίστο. Αυτό ήταν ένα έργο που δεν πήρε πολύ χρόνο. Για την ακρίβεια οι τοπικές αρχές το ενέκριναν σε λιγότερο από ένα χρόνο.
Περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι αναμένεται να επισκεφθούν τις "Πλωτές προβλήτες", των οποίων το άνοιγμα του θα συμπέσει με τις δύο τελευταίες ημέρες της Art Basel. Το έργο υπολογίζεται να κοστίσει περίπου 11 εκ. δολάρια. Επιστήμονες, μηχανικοί και δύτες ήδη εργάζονται εντατικά ενώ έχουν ελεγχθεί η δομική ακεραιότητα των προβλητών. Ο Κρίστο ήδη έχει κάνει μια δοκιμή της εγκατάστασης σε μια λίμνη της Γερμανίας προκειμένου να ελέγξει το αισθητικό αποτέλεσμα. Τον Δεκέμβριο δύτες θα τοποθετήσουν 145 τόνους άγκυρες 300 πόδια βαθιά στη λίμνη Iseo, ενώ το πανί που θα καλύψει τις πλωτές προβλήτες υφαίνεται στη Γερμανία. Η τελική εγκατάσταση αναμένεται να διαρκέσει μία εβδομάδα και θα περιλαμβάνει μια ομάδα περίπου 600 εργαζόμενους.
Στο σπίτι που αγόρασαν με την Ζαν Κλοντ στο Σόχο, ο Κρίστο ετοιμάζει για να παρουσιάσει τον Νοέμβριο την νέα του δουλειά στην πρώτη του εμπορική έκθεση εδώ και 50 χρόνια με έργα από τις πρώιμες δουλειές του, τις αρχιτεκτονικές εγκαταστάσεις του Windows and Store Fronts, τις οποίες άρχισε να δημιουργεί στις αρχές της δεκαετίας του 60 αμέσως μόλις μετακόμισαν με την Ζαν -Κλοντ στην Νέα Υόρκη, από το Παρίσι. Η έκθεση θα γίνει στην γκαλερί Craig Starr στο Μανχάταν.
Ένα από το πιο προκλητικά έργα του ζευγαριού, το οποίο ο Κρίστο επεξεργάζεται με το Αμπου Ντάμπι είναι το «Μασταμπά». Προοριζόταν για την έρημο 100 μίλια δυτικά της πόλης, σχεδιάστηκε το 1977 και ήταν ένα τεράστιο τραπέζιο. Διαμορφώθηκε από 410.000 πολύχρωμα βαρέλια και θα ήταν το ψηλότερο έργο του, γύρω στα 500 πόδια. Θα θύμιζε πυραμίδα και θα ήταν ένα από τα ελάχιστα μόνιμα έργα του.
Σε μια συνέντευξή του στους ΝΥΤ ο 80χρονος καλλιτέχνης, λέει ότι δεν μπορεί να δείχνει τόσο υπομονετικός και να περιμένει άλλο να εκριθούν τα σχέδια των έργων του. Δεν αισθάνεται πια βέβαιος ούτε ότι θα ζήσει άλλα 10 χρόνια, ούτε μπορεί να μπαίνει στην τόσο περίπλοκη διαδικασία και της ίδιας της κατασκευής των έργων.
σχόλια