8 άνθρωποι των ελληνικών media λένε τη γνώμη τους για το «Lemonade» της Beyoncé

8 άνθρωποι των ελληνικών media λένε τη γνώμη τους για το «Lemonade» της Beyoncé Facebook Twitter
0

 EΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

 

Δημήτρης Μαυροκεφαλίδης, δημοσιογράφος, παρουσιαστής

Η Beyoncé δεν κυκλοφορεί πια απλά άλμπουμ, δημιουργεί γιγαντιαία events. Έτσι ήταν και το περασμένο Σαββατοκύριακο, που, εν μέσω βαρύτατου πένθους για ένα τεράστιο είδωλο που χάθηκε, η Beyoncé σέρβιρε τη Λεμονάδα της, που ενώ στερεοτυπικά θα μπορούσε να θεωρηθεί μια συρραφή από βίντεο και νέα singles, αγκαλιάζεται ως μια ακτιβιστική πράξη τέχνης. Μια εξαιρετικά προσωπική χαρτογράφηση κρυφών πλευρών μιας ποπ ντίβας που πετυχαίνει να κάνει πολιτικό και κοινωνικό σχόλιο.


Όπως η μουσική που βγάζει τα τελευταία χρόνια, η μουσική στο «Lemonade» δεν είναι φτιαγμένη για να την ακούσεις σε κάποιον ποπ ραδιοσταθμό. Όπως δεν θα 'πρεπε να κλειστεί σε κάποιο κουτί ή ταμπέλα, αφού έχει ένα φάσμα που κινείται από το r'n'b και τη reggae μέχρι το ροκ και την country.


Δύσκολο να φανταστείς κάποιον άλλο καλλιτέχνη που θα μπορούσε να κυκλοφορήσει ένα πρότζεκτ, ενώ ο θρήνος για τον Prince καλά κρατεί, και όχι μόνο να περάσει, αλλά και να ερεθίσει το ενδιαφέρον των ακροατών για πολλά παραπάνω.


Όσο βλέπεις το απόσπασμα με τον Malcolm X να λέει ότι «το πιο παραμελημένο πρόσωπο είναι η μαύρη γυναίκα» αλλά και την παλιομοδίτικη συνταγή για λεμονάδα από τη γιαγιά του Jay Z, Hattie, πείθεσαι ότι η Beyoncé παίρνει τα λεμόνια και τα στύβει για να κάνει λεμονάδα με τον ίδιο τρόπο που οι μαύρες γυναίκες παλεύουν για να ξεχωρίσουν, να επιτύχουν, να επιβιώσουν.


Το γλυκό νέκταρ και οι οδηγίες για το πώς να κάνεις οτιδήποτε σημαντικό σε μεθάνε. Το «Lemonade» είναι πιο δυνατό και από το αίμα. Και τελικά αποτελεί την πιο τρανή απόδειξη της φράσης «When life gives you lemons, make lemonade».

 

Βαγγέλης Καμαράκης, DJ, promoter

Η Beyoncé είναι ό,τι πιο κοντινό έχει δώσει η τελευταία 15ετία σε μουσικό σούπερ σταρ, μια έννοια που άρχισε να φθίνει ήδη από τις αρχές τις δεκαετίας του 2000. Για να το πετύχει αυτό έχει αναπτύξει με συνέπεια μια στρατηγική που συνδυάζει τη μουσική της με την εικόνα μιας γυναίκας που είναι κάτι περισσότερο από μια απλή μουσικός-περφόρμερ, είναι μια γυναίκα-κοινωνικό πρότυπο. Καμιά αντίρρηση, αλλά αυτό σημαίνει ότι μαζί με τη μουσική της αναγκαστικά θα κρίνεται και το εκάστοτε μήνυμά της. Στα θέματα που επιλέγει εσχάτως είναι και αυτό της απατημένης συζύγου και πώς μια χειραφετημένη, σύγχρονη γυναίκα αντιδρά σε αυτή την κατάσταση. Σε αυτό εγώ βρίσκω τουλάχιστον δύο προβλήματα: Η επιμονή στο συγκεκριμένο θέμα, που δεν είναι ακαδημαϊκή ή τυχαία αλλά απολύτως ηθελημένη, με όρους marketing, και σκοπό έχει να πυροδοτήσει συζητήσεις γύρω από τη σχέση της με τον σύζυγό της και άρα πωλήσεις, «αδυνατίζει» όλα τα υπόλοιπα θέματα με τα οποία επιλέγει να ασχοληθεί. Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι η στρατηγική του εγχειρήματος «επικοινωνιακή καταιγίδα Lemonade» έχει βασικό της σκοπό να ωφεληθεί το Τidal, το επιχειρηματικό πρότζεκτ στο οποίο πρωτοστατεί ο σύζυγός της (και στο οποίο είναι και η ίδια μέτοχος βεβαίως), την ίδια στιγμή που φέρεται να ξεσπά εναντίον του με τα τραγούδια της. Αυτό, λοιπόν, εμένα μου κάνει κάπως υποκριτικό. Ενδεχομένως αυτό έγινε τελικά αντιληπτό και ίσως γι' αυτό το Τidal Εxclusivity διήρκεσε τελικά μόλις μια μέρα.

 

Άλεξ Κάβδας, entertainer

Διάβασα διάφορα σχόλια για τη νέα δουλειά της Beyoncé. Δεν έχω καταφέρει να δω ολόκληρη την ταινία ακόμη, πιστεύω όμως ότι πρόκειται για μια απόλυτα σύγχρονη μορφή τέχνης. Διάβασα ότι είναι σκέτο marketing και μια ψευτιά επειδή, σύμφωνα με τα κουτσομπολιά, αφορμάται από τη φημολογούμενη απιστία του Jay Z. Πολύ συχνά, όμως, η τέχνη κάνει ακριβώς αυτό: έναν προσωπικό προβληματισμό του καλλιτέχνη τον μετατρέπει σε κάτι μεγαλύτερο, που αφορά περισσότερο κόσμο. Εδώ έχουμε την τύχη να είναι και άρτια εκτελεσμένο, τουλάχιστον οπτικά. Οι εικόνες που είδαμε στο «Formation» ήταν ηχηρές και εξαιρετικά καλλιτεχνικές, με μια αισθητική που ξεπερνάει τη σύγχρονη φάση της ποπ κουλτούρας και πάει ένα βήμα παραπέρα. Ηχητικά αποτελεί εξέλιξη στον ήχο της Beyoncé, όχι όμως κάτι που δεν έχουμε ξανακούσει. Οι εικόνες που έβγαλε, πάντως, από την αφήγησή της νομίζω πως θα παραμείνουν ως σημείο αναφοράς.

 

 

Άγγελος Κλείτσικας, μουσικός συντάκτης 

 

Στο «Lemonade» η Queen B δεν προσπαθεί να μασκαρέψει τις πληγές της ούτε να κρυφτεί πίσω από το φόρεμα της αστραφτερής χιπ-χοπ ντίβας. Είναι η σύζυγος/μητέρα/κόρη Beyoncé Knowles που έχει μαζέψει ιστορίες θυμού και αγάπης για να τις μοιραστεί με το κοινό, με τη βοήθεια σπουδαίων μουσικών προσωπικοτήτων της γενιάς μας και τη χρήση αμέτρητων, ευφάνταστων samples. Η Beyoncé μπορεί να μιλάει για τον εαυτό της, αλλά δεν ξεχνάει ποτέ το εκτόπισμα που έχει ο ποπ, φεμινιστικός λόγος της.

 

Mίνα Μπιράκου, δημοσιογράφος

Η Beyoncé ξεκίνησε από κοριτσίστικη μπάντα (με γονείς μάνατζερ) και κατάφερε να μη γίνει hasbeen σε δικαστικές διαμάχες με την οικογένειά της. Παντρεύτηκε ένα τεράστιο όνομα της μουσικής σκηνής και κατάφερε να μη γίνει η κυρία του κυρίου. Έγινε μαμά και πέτυχε να μην ασχολούνται μαζί της μόνο ως σούπερ σταρ μανούλα. Έπαιξε πολλές φορές το χαρτί της χυμώδους σέξι και δεν έγινε ποτέ απειλητική ή αντιπαθής στις γυναίκες. Είναι αυθύπαρκτη και ταλαντούχα και σίγουρα με δυνατή προσωπικότητα. Τώρα, με το «Lemonade», σερβίρει τα πιο προσωπικά της συναισθήματα και ιστορίες στο πιάτο, με υπέροχο art direction και πρόθεση να ηγηθεί ενός κινήματος γυναικείου empowerment στην ποπ σκηνή. Αν δεν ήταν τόσο μαζικής αποδοχής, θα της χαριζόταν ο τίτλος του καλλιτέχνη λιγότερο καχύποπτα. Πάντως, είτε πρόκειται για ειλικρινή μουσική εξομολόγηση είτε για ευφυέστατο self marketing, είτε για λίγο από τα δύο, το καπέλο τής το βγάζεις. Άλλωστε, ποια βασίλισσα ήταν πότε μόνο αθώα;

 

Αντιγόνη Πάντα-Χαρβά, δημοσιογράφος, παρουσιάστρια

Ωχ, άσε μας κι εσύ» ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν άκουσα ότι η Beyoncé κάνει σάλο με το νέο της άλμπουμ «Lemonade». Έχω σταματήσει να νιώθω κάτι με τη μουσική της εδώ και χρόνια. Κι όταν λέω κάτι, εννοώ ακόμη και το σαχλιάρισμα μέσα μου, κουνώντας γοφούς, μεθυσμένη σε κάποιο μπαρ, τη στιγμή που υποδύομαι ότι βάζω ένα μονόπετρο στο δεξί. Γενικά, μου έβγαζε μια βαρεμάρα μουσικά., κάτι που δεν νιώθω να έχει αλλάξει με το τελευταίο της πόνημα, αλλά εδώ πλέον δεν μιλάμε για ένα απλό άλμπουμ και αυτή είναι η μαγκιά του όλου πράγματος. Είναι προφανές ότι με κάθε νέα κυκλοφορία προσπαθεί να βρει καινοτόμους τρόπους παρουσίασης, ώστε να δημιουργήσει το σωστό buzz γύρω από αυτήν. Το προηγούμενο άλμπουμ κυκλοφόρησε χωρίς καμία προειδοποίηση, μέσω ψηφιακής πλατφόρμας, και τώρα οπτικοποιεί ολόκληρο το «Lemonade» σαν ένα φιλμ χωρίς διάλειμμα και το παρουσιάζει στο κανάλι HBO. Τι ακριβώς είναι αυτό το οπτικοακουστικό δημιούργημα; Ξεκάθαρα ένα μεγάλο «κατηγορώ». Η Beyoncé βάζει στο στόχαστρο τις φυλετικές διακρίσεις, σηκώνει το λάβαρο του φεμινισμού (στην προκειμένη ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ με το οποίο διαλύει τα πάντα στο πέρασμά της) και, φυσικά, δεν ξεχνά να δείξει με το δάχτυλο τους άπιστους συζύγους. Κρίνοντας από το τρέιλερ (γιατί δεν ψήθηκα να γίνω συνδρομήτρια στην πλατφόρμα Tidal του Jay Z για να το δω ολόκληρο), το φιλμ εικαστικά φαίνεται να είναι εθιστικό. Αλλά και να μην ήταν, τη δουλειά του την έκανε. Και το κίτρινο φόρεμα θα φορεθεί πολύ φέτος, να μου το θυμηθείτε.


 

Παναγιώτης Ρίνος, blogger

H Beyoncé κατάφερε να προκαλέσει σεισμό με το έκτο κατά σειρά άλμπουμ της «Lemonade» μαζί με το 60 λεπτών βίντεο που είναι αφιερωμένο στις μαύρες γυναίκες. Δώδεκα brand new τραγούδια που κρύβουν δυνατές εκπλήξεις, όπως το τζαζ/σόουλ «Daddy Lessons» και το οργισμένο «Don't hurt yourself». Οι καλύτερες στιγμές του είναι, χωρίς αμφιβολία, το «Freedom», με τα περισσότερα plays μέχρι στιγμής, και το αισθαντικό «All Night». O ξένος Τύπος είπε για το «Lemonade»: «Είναι το πιο βλάσφημο, κοινωνικοπολιτικό και προσωπικό άλμπουμ της». Εγώ θα πω «When life gives you lemons, make it hits, baby". Welcome back, Queen B!

Παναγιώτης Ρίνος, blogger

Μαντλέν Θεοφιλοπούλου, DJ, ραδιοφωνική παραγωγός

H Beyoncé επιστρέφει για να μας αποτρελάνει και να αποδείξει για άλλη μια φορά πως εκτός από το να διαλέγει μπιτ και λούπες ξέρει και πώς να τις προωθεί. Το κορίτσι άφησε πίσω της το κλασικό βιντεοκλίπ και δημιούργησε μια νέα μορφή ποπ τέχνης, την έδωσε απλόχερα στον λαό και έκανε τα media να βελάζουν, μεταφράζοντας σε όλες τις πιθανές γλώσσες τους στίχους μιας πιθανά απατημένης συζύγου. Κάντε την case study να τελειώνουμε!


 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση της LIFO.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Θέλω τα τραγούδια μου να γίνουν καραόκε για να τα τραγουδούν με πάθος οι μεθυσμένοι θείοι»

Μουσική / «Θέλω τα τραγούδια μου να γίνουν καραόκε για να τα τραγουδούν με πάθος οι μεθυσμένοι θείοι»

Η Michelle Gurevich γράφει μουσική για την ψυχή και τις εμπειρίες της, με μια γερή δόση μαύρου χιούμορ και αφοπλιστικής ειλικρίνειας. Μιλά στη LiFO λίγο πριν από την εμφάνισή της στο Fuzz.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Κοντσέρτο για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ: Ένα νεανικό έργο που δεν ξεπεράστηκε ποτέ

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Κοντσέρτο για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ: Ένα νεανικό έργο που δεν ξεπεράστηκε ποτέ

Πώς είναι άραγε να γράφεις το κορυφαίο σου έργο στα 25 σου χρόνια; Πόση αγωνία αισθάνεται ένας συνθέτης που καταλαβαίνει ότι όλοι προσδοκούν από εκείνον το επόμενο μεγάλο έργο; Πού κρύβεται η ακαταμάχητη δύναμη του Κοντσέρτου για πιάνο του Έντβαρντ Γκριγκ; Η Ματούλα Κουστένη εξερευνά ένα από τα διασημότερα έργα για πιάνο και ορχήστρα, την ομορφιά του και την ιστορία του.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μπάρι Άνταμσον: «Το ροκ εν ρολ ήταν από τα τελευταία κινήματα που άλλαξαν πραγματικά τον κόσμο»

Μουσική / «Το ροκ εν ρολ ήταν από τα κινήματα που άλλαξαν πραγματικά τον κόσμο»

Λίγο πριν προσγειωθεί στην Αθήνα για ένα χορταστικό συναυλιακό διήμερο, ο πολυτάλαντος Μπάρι Άνταμσον μιλά για τη σκηνή του Mad-chester, για το ροκ εν ρολ που όσο «γερνάει» τόσο δυναμώνει, για τη γνωριμία του με τον Λιντς και τον εθισμό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Συνέντευξη Saturday Night Satan

Μουσική / «Όσο υπάρχει κόσμος που πηγαίνει στις συναυλίες, θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε κι εμείς»

Mε μια γυναικεία φωνή να ηγείται, αντλώντας έμπνευση από τον horror κινηματογράφο και με επιρροές από τα ’70s και ’80s, οι Saturday Night Satan φέρνουν νέο αέρα στην εγχώρια metal σκηνή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ
Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

Μουσική / Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

«Μη σταματάτε. Έχουμε αφθονία. Έχουμε λύσεις. Μπορούμε να αρχίσουμε πάλι από την αρχή»: Η Björk παρουσιάζει την προσωπική της ουτοπία με το πρότζεκτ «Cornucopia» και μιλάει μπροστά στην κάμερα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. 
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ O Tsolimon βλέπει όνειρα με γιαπωνέζικα καρτούν

Μουσική / Ο Tsolimon έγραψε ένα άλμπουμ κλαίγοντας και οδηγώντας

Στον πρώτο του προσωπικό δίσκο, ο νεαρός τραγουδοποιός που λατρεύει τον Λεξ και τα Pokemon συνδυάζει την ηλεκτρονική μπαλάντα με το ραπ και το ζεϊμπέκικο. Όταν έστειλε το «Καλό» στον Κραουνάκη, εκείνος του απάντησε πως πρέπει να το τραγουδήσει η Στανίση - τελικά, το είπε ο ίδιος και η Δεσποινίς Τρίχρωμη.
M. HULOT
Ο Bad Bunny και το μέλλον της urbano μουσικής

Μουσική / Ο Bad Bunny και το μέλλον της παρεξηγημένης urbano μουσικής

Το «Debí tirar más fotos» του 30χρονου Πορτορικανού μουσικού είναι ένα λάτιν αριστούργημα αφιερωμένο στις ρίζες του, στην ιστορία του Πουέρτο Ρίκο και στις σύγχρονες κοινωνικές προκλήσεις, όπως ο υπερτουρισμός και η εποχή του Τραμπ, που πλήττει τους μετανάστες.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Η «Δύναμη του πεπρωμένου» αποτελεί τα τελευταία 150 χρόνια έναν διαρκή θρίαμβο της μουσικής ιδιοφυΐας του Βέρντι

Μουσική / Η «Δύναμη του πεπρωμένου»: Ο θρίαμβος της μουσικής ιδιοφυΐας του Βέρντι

Η όπερα που απασχόλησε τον Τζουζέπε Βέρντι επί είκοσι χρόνια και θεωρείται από τις σημαντικότερες του διεθνούς ρεπερτορίου επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή, με μια παράσταση αντάξια της φήμης της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το συναρπαστικό, άχρονο, χαμένο άλμπουμ της Ούρσουλα Λε Γκεν

Πέθανε Σαν Σήμερα / Το συναρπαστικό, άχρονο, χαμένο άλμπουμ της Ούρσουλα Λε Γκεν

H πολυβραβευμένη συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας που πέθανε σαν σήμερα, το 2018, είχε συνεργαστεί με τον συνθέτη Todd Barton στη δημιουργία ενός φιλόδοξου πρότζεκτ που εκτείνονταν πέρα από τη συγγραφή.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Θα πατήσεις σε λουλούδια, θα πατήσεις και σε σκατά για να βρεις διεξόδους»

Μουσική / Αεκτζής, αναρχικός, καζαντζιδικός: Η ανορθόδοξη πορεία του Γιάννη Μπαχ Σπυρόπουλου στο ελληνικό τραγούδι

Συνθέτης, στιχουργός, αρθρογράφος, ζωγράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, ο Γιάννης Μπαχ Σπυρόπουλος έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ελληνική δισκογραφία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Οθόνες / «Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Μια μεγάλη κουβέντα με τον σκηνοθέτη και μουσικό Γιάννη Βεσλεμέ που κυκλοφορεί ταυτόχρονα το νέο του άλμπουμ και η ρετροφουτουριστική του ταινία «Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο». (SPOILER ALERT)
M. HULOT