Δεν είμαι εδώ για να ακολουθώ κανόνες

Δεν είμαι εδώ για να ακολουθώ κανόνες Facebook Twitter
0
Πώς μπορεί να βρεθεί στο ίδιο σημείο ένας Σούφι με έναν δολοφόνο;

Η απάντησή μου είναι: καλώς ήρθατε στον πλανήτη Γη.

Είσαι καθηγητής γιόγκα. Πώς διοχετεύεις αυτήν τη γνώση στη μουσική που γράφεις;

Πάντα το βλέπω ως κάποιου είδους συμφωνία. Κάθε τάξη είναι μια συμφωνική ορχήστρα. Έχεις τα κρουστά και τα έγχορδα στην αίθουσα διδασκαλίας. Έμαθα από την αρχή πως όταν διδάσκω πρέπει να αφήνω εκτός μαθήματος τον εαυτό μου. Ό,τι κι αν συμβαίνει εκείνη την εποχή, πρέπει να μένει μακριά από το μάθημα. Έτσι μόνο μπορείς να βοηθήσεις τους ανθρώπους να βρουν τον εαυτό τους. Κάτι τέτοιο μεταφέρω και στη σκηνή και στη μουσική μου. Είναι η ίδια προετοιμασία. Εστιάζεις στους ανθρώπους γύρω σου και προσπαθείς να τους βοηθήσεις. Βασικά, τους ανακουφίζεις από τον πόνο τους, τους βοηθάς να χαλαρώσουν.

Προσεγγίζεις τη ζωή σου αλλά και τη σύνθεση ως μια πνευματική διαδικασία. Πώς καταφέρνεις να διατηρείς κάτι τέτοιο, όντας κομμάτι μιας μεγάλης βιομηχανίας όπως η μουσική;

Ξέροντας τι απαιτεί η Δευτέρα, τι απαιτεί η Τρίτη, δουλεύοντας σκληρά. Όταν είμαι σπίτι, πριν από μια περιοδεία, δουλεύω σκληρά, εξασκούμαι στη γιόγκα και όταν βγαίνω στον «δρόμο» παρτάρω τρελά. Όταν με δεις κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας, καπνίζω και πίνω. Δεν είμαι έτσι στο σπίτι. Είμαι ένας πατέρας που του αρέσει να περνά πολύ χρόνο με τα παιδιά του, να πηγαίνει τις κόρες του στο σχολείο και τον γιο του στο τάε κβον ντο δυο φορές την εβδομάδα. Βασικά, η οικογενειακή μου ζωή με ισορροπεί και μου επιτρέπει να είμαι ανοιχτός όταν περιοδεύω. Έτσι, πολύς κόσμος με βλέπει να γλεντάω ή να πίνω μετά τις συναυλίες και νομίζει ότι έτσι είμαι πάντα. Είναι σαν να είσαι κοντά σε κάτι και να μην το βλέπεις. Είναι σαν να βλέπεις τον Θεό την έβδομη μέρα της δημιουργίας και να μη σκέφτεσαι τι έκανε τις πρώτες έξι. Δεν μπορείς να κρίνεις κάποιον στο ρεπό του.

Στο τραγούδι «Klowds» χρησιμοποιείς ένα sample με μπαγλαμά, που έχεις πάρει από τον πρώτο, ουσιαστικά, Τούρκο ροκ μουσικό. Πες μου λίγα πράγματα παραπάνω γι' αυτό το τραγούδι.

Ο συνθέτης είναι ο Erkin Koray. Κάποιοι με λένε κλέφτη και αυτό με προσβάλλει. Αυτό το τραγούδι το είχα φτιάξει αρχικά για να με ακούσω να ροκάρω, για να τσεκάρω τα φωνητικά μου πάνω από μια ροκ σύνθεση. Δεν ήταν για τον δίσκο. Η Warp με ρώτησε αν θέλω να το κυκλοφορήσω. Ποιος είμαι εγώ να πω όχι, να μη μοιραστώ αυτήν τη μουσική; Μερικές από τις καλύτερες μουσικές στο χιπ χοπ στα '80s και '90s φτιάχτηκαν με την ίδια διαδικασία. Προσέγγισα τη ροκ μουσική πειράζοντάς την και, κόβοντας μικρά μέρη, κράτησα ό,τι μου άρεσε. Ο Erkin Koray είναι σπουδαίος και χωρίς εμένα, δεν με χρειάζεται, αλλά θέλω να πιστεύω ότι περισσότερος κόσμος θα ασχοληθεί με τη μουσική του λόγω του sample που έχω χρησιμοποιήσει. Γι' αυτό και δίνω πάντα τη λίστα των original τραγουδιών, ώστε να μπορεί ο κόσμος να ακούσει πως ήταν πριν τα πειράξω εγώ. Δεν με ενδιαφέρει να κλέψω τη μουσική κανενός. Οι προθέσεις μου είναι αγνές και ανοιχτόκαρδες. Άλλωστε, θα μου άρεσε να συνεργαστώ μαζί του. Βασικά, θα ήθελα να συνεργαστώ με όλους τους μουσικούς που έχω χρησιμοποιήσει samples τους στα τραγούδια μου. Αν μπορώ να παίξω σαν τον γαμημένο Erkin Koray, τότε... γαμώ.

Πολλά από τα κομμάτια σου έχουν μια ανατολίτικη πινελιά και ίσως γι' αυτό η μουσική σου είναι αρκετά γνωστή στην Ελλάδα. Πώς συνδέεσαι με αυτούς τους ήχους;

Είμαι Ανατολίτης. Οι ρίζες μου είναι από την Αιθιοπία και κάπως έτσι εξηγείται γιατί αυτοί οι ήχοι ταρακουνούν τις χορδές και της δικής μου ψυχής.

Τον Οκτώβριο θα κυκλοφορήσει το «Caliph's Tea Party», όπου διάφοροι καλλιτέχνες (Bibio, Broadcast, Mark Pritchard κ.λπ.) πειράζουν το δικό σου «A Sufi and a killer». Πώς σου φαίνεται ο τρόπος που προσέγγισαν τον δίσκο σου;

Είναι τιμή μου. Εντάξει, κάποια remix είναι λίγο υπερβολικά, αλλά τα περισσότερα με ενθουσίασαν πραγματικά. Άνοιξαν ένα καινούργιο κομμάτι του εαυτού μου, κάτι που τελικά χρειαζόμουν. Όλη αυτή η διαδικασία που στέλνεις τις a capella εκδόσεις των τραγουδιών σου σε τόσους διαφορετικούς τύπους, που παίζουν τελείως διαφορετικά είδη μουσικής, είναι ένα τρόπος να διατηρείς τις μουσικές σου πιθανότητες στο άπειρο. Δεν υπάρχουν κανόνες σε αυτό το πράγμα - όσον αφορά το δημιουργικό κομμάτι απλά δεν υπάρχουν κανόνες. Δεν είμαι εδώ για να ακολουθώ κανόνες.

Τι κάνει μια συναυλία επιτυχημένη για 'σένα;

Να βγάζεις προς τα έξω ό,τι ήθελες να βγάλεις τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Να τα δίνεις όλα ό,τι κι αν συμβαίνει, ακόμα κι αν έχεις τεχνικά προβλήματα με τον ήχο. Ν' ακούς τον κόσμο να φωνάζει για μιάμιση ώρα. Να βγαίνεις για encore χωρίς να έχεις άλλα τραγούδια και να πρέπει να αυτοσχεδιάσεις εκείνη τη στιγμή. Όλα αυτά αποτελούν συστατικά μιας επιτυχημένης βραδιάς.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αλέξης Παπαδημητρίου: Ο συνθέτης των επιτυχιών, που πέθανε προχθές

Απώλειες / Αλέξης Παπαδημητρίου (1944-2024): Ο συνθέτης επιτυχιών που τραγούδησαν όλοι οι Έλληνες

Τραγούδια του συνθέτη και τραγουδοποιού Αλέξη Παπαδημητρίου, που πέθανε προχθές σε ηλικία 80 ετών, είχαν ερμηνεύσει οι Μαρινέλλα, Πάριος, Καλογιάννης, Κανελλίδου κ.ά., όπως και όλη η ελληνική ποπ του ’80 και του ’90.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Μια ιστορία για τη μουσική της ταινίας «Ρεμπέτικο»

Μουσική / Μια ιστορία για τη μουσική της ταινίας «Ρεμπέτικο»

Ο Σταύρος Ξαρχάκος περιγράφει όλα όσα συνέβησαν και τις δυσκολίες που υπήρξαν μέχρι να δημιουργηθεί το θρυλικό σάουντρακ, το οποίο τέσσερις δεκαετίες μετά θα παρουσιαστεί ολόκληρο για πρώτη φορά.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ
10 Πράγματα για τον Eric Prydz

Μουσική / H επιρροή του «Pryda» στην ηλεκτρονική μουσική και τα άλλα πρόσωπα του Eric Prydz

Ο Σουηδός DJ και παραγωγός με τα χίλια ψευδώνυμα, που σταμάτησε να παίζει επιτυχίες του όπως το «Call on Me» και έβαλε τα visuals στις μεγάλες dance διοργανώσεις, θα βρίσκεται στο Primer Festival το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Ο βασιλιάς της Όπερας λεγόταν Λουτσιάνο, ήταν προληπτικός, ανοικονόμητος, ανεπανάληπτος

Πέθανε Σαν Σήμερα / Ο βασιλιάς της Όπερας λεγόταν Λουτσιάνο, ήταν προληπτικός, ανοικονόμητος, ανεπανάληπτος

Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2007 σιγεί για πάντα η πιο υπέροχη φωνή που πέρασε από τα λυρικά θέατρα τον 20ό αιώνα και έμεινε στην ιστορία με το όνομα Λουτσιάνο Παβαρότι
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ