«Στον Καθολικισμό γεννιέσαι αμαρτωλός... το αμάρτημα είναι μέσα σου διαρκώς», έλεγε η Madonna την εποχή της κυκλοφορίας του Like a Prayer, ενός άλμπουμ αφιερωμένου στη μητέρα της, μέσω του οποίου ήθελε να εξερευνήσει την επίδραση της Καθολικής ανατροφής πάνω της, την απογοήτευση της από τον έρωτα και την μεταμόρφωση του εαυτού. Συγκρινόμενο με το προηγούμενό της ειδικά, το ζαχαρένιο True Blue, η αλλαγή ήταν συγκλονιστική.
Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων στο Λος Άντζελες, από τον Σεπτέμβριο του 1988 ως τον Ιανουάριο του 1989, η Madonna βίωνε το χειρότερο σημείο της σχέσης της με τον Σον Πεν. Είχε κάνει αίτηση διαζυγίου την προηγούμενη χρονιά, περνούσαν όμως ξανά χρόνο μαζί σε μια ύστατη προσπάθεια να τα ξαναβρούν. «Κάποιες μέρες φορούσε γυαλιά ηλίου όλη μέρα στο στούντιο», θυμάται ο τότε συν-δημιουργός και συμπαραγωγός της στο άλμπουμ, Πάτρικ Λέοναρντ. «Περνούσε πολύ δύσκολα εκείνο τον καιρό».
Η δημιουργία του άλμπουμ όμως υπήρξε η σωτήρια της.
Μετά τα έντονα grooves του Like a Virgin (1984) και τον upbeat εορτασμό του έρωτά της με τον Σον Πεν στο True Blue (1986), η Madonna βρισκόταν σε mood ενδοσκόπησης. Ήταν γνωστό το εκρηκτικό ταπεραμέντο του Σον Πεν και την ίδια ώρα που ο γάμος του διαλυόταν από τους διαρκείς καυγάδες, η καριέρα της δεχόταν διαδοχικά πλήγματα με τις παταγώδεις αποτυχίες των ταινιών Shanghai Surprise (στην οποία πρωταγωνιστούσε με τον σύζυγό της) και Who's That Girl, στην οποία έπαιζε και ήταν υπεύθυνη και για το προβληματικό της σάουντρακ. Η Madonna αποφάσισε να συγκεντρωθεί απολύτως στο νέο της άλμπουμ για να ξεφύγει από την παράνοια του αργού και επίπονου χωρισμού.
«Η Madonna είχε μόλις κλείσει τα 30 και ερχόταν στο στούντιο σα να πήγαινε για εξομολόγηση» θυμάται ο έτερος συμπαραγωγός του άλμπουμ, Στίβεν Μπρέι.
Το ομώνυμο κομμάτι του άλμπουμ σηματοδοτεί ένα καθοριστικό σημείο στην καριέρα της. Υπονομεύοντας τα πατριαρχικά μηνύματα του Καθολικού δογματισμού, δημιούργησε ένα κόνσεπτ άλμπουμ, πραγματοποιώντας το άλμα από την ποπ φήμη στην καλλιτεχνική καταξίωση. Το διαβόητο βίντεο του τραγουδιού – που απεικονίζει τη Madonna να φιλά έναν μαύρο άγιο και να χορεύει τριγυρισμένη από φλεγόμενους σταυρούς – συμπεριλαμβάνει το ιερό και το βλάσφημο με εμπνευσμένα προβοκατόρικο τρόπο.
Μια μέρα κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης, είχε έρθει για συνέντευξη ένας απεσταλμένος του περιοδικού Rolling Stone και κάποια στιγμή ρώτησε τον Λέοναρντ και την Madonna ποια καινούργια μουσική έχουν ακούσει πρόσφατα. «Δεν ακούμε καμία» απάντησαν από κοινού. «Σοβαρά; Και πώς ξέρετε τι συμβαίνει στη μουσική;» ρώτησε ο δημοσιογράφος. «Εμείς αποφασίζουμε τι συμβαίνει στη μουσική» ήταν η απάντηση της Madonna.
Αυτή η αυτοπεποίθηση γίνεται πιο εμφατικά φανερή στο τραγούδι Express Yourself, το οποίο έκτοτε έχει εξελιχθεί σε φεμινιστικό ύμνο. «Δεν εφηύραμε φυσικά τον όρο, ήταν όμως προσκλητήριο στη μάχη» λέει σήμερα ο Μπρέι. «Ήταν ένα εξαιρετικά καθαρτήριο κομμάτι για εκείνη. Στον έρωτα καίγεσαι, αλλά δεν καταστρέφεσαι απαραίτητα. Είμαι όλο και πιο περήφανος για αυτό το τραγούδι όσο περνάνε τα χρόνια».
Με στοιχεία από τον Guardian
σχόλια