Η Ούτε Λέμπερ δεν είναι ούτε ντίβα, ούτε βαρετή

 Η Ούτε Λέμπερ δεν είναι ούτε ντίβα, ούτε βαρετή Facebook Twitter
0

Στις 26 Μαΐου μια ντίβα του καμπαρέ επιστρέφει ξανά στην Αθήνα. Η Ute Lemper, μοναδική χορεύτρια, ερμηνεύτρια και ηθοποιός  θα παρουσιάσει μια παράσταση-αφήγηση στο Μέγαρο Μουσικής, με τίτλο Last Tango in Berlin. Η παράσταση ταξίδι στο χρόνο και στην επαφή της Λέμπερ με τις διαφορετικές κουλτούρες όλα αυτά τα χρόνια μιας αστραφτερής και αξιοθαύμαστης καριέρας στις πόλεις του κόσμου. Νέα Υόρκη, Βερολίνο. Παρίσι, Μπουένος Άιρες, Βιέννη, Σίδνεϊ.

Όταν μιλάμε για καμπαρέ, οι σταρς του είδους μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αναμφίβολα ένα από αυτά τα ονόματα σε αυτή την μικρή λίστα είναι της Ούτε Λέμπερ. Οι ερμηνείες της στα τραγούδια των Μπρεχτ και Βαϊλ την έκαναν διάσημη παγκοσμίως, αλλά δεν περιορίστηκε ποτέ μέσα σε αυτό. Αρκούν ελάχιστα λεπτά για να καταλάβει κανείς το μεγάλο ταλέντο της. Η παρουσία της είναι καθηλωτική. Όπως συμβαίνει με τις μεγάλες προσωπικότητες του θεάματος και μόνο η πληθωρική της παρουσία στη σκηνή μαγνητίζει το κοινό με την πολύπλευρη καλλιτεχνική της προσωπικότητα.

 

Είμαι Νεοϋορκέζα με την Ευρώπη πάντα στην καρδιά μου. Δε νοιώθω καθόλου Αμερικανίδα. Η ευρωπαϊκή κληρονομιά είναι ο θησαυρός μου. Αυτή την ταυτότητα θέλω να μεταφέρω κάθε φορά με τις παραστάσεις μου.

«Και ενώ θα είναι πάντα αυτά τα τραγούδια που καθορίζουν την καριέρα μου, θεωρώ τον εαυτό μου εντελώς απελευθερωμένο καλλιτεχνικά», λέει. «Αυτό που με εμπνέει είναι βασικά η ζωή. Έχω δημιουργήσει μια τόσο πλούσια ζωή με έναν πολύ προσωπικό τρόπο, με τα παιδιά μου και τη ζωή μου στη Νέα Υόρκη. Νομίζω ότι δεν είμαι παθιασμένη για κάτι συγκεκριμένο, έχω πάθος για τα πάντα. Για την ίδια τη ζωή, την αγάπη και την εμπειρία».


Της στείλαμε ένα μέιλ, όπως την προηγούμενη φορά που είχε έρθει στην Αθήνα. Το πρωί βρήκαμε στο μειλ τις απαντήσεις της. Εκτός από σοβαρός επαγγελματίας η Ούτε Λέμπερ είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο μπορείς να συζητήσεις για πολλά.


«Ο τίτλος «Τελευταίο Τανγκό στο Βερολίνο» είναι συμβολικός», γράφει. «Μιλά για την στιγμή της τελευταίας ελευθερίας πριν από την Έξοδο, για το όνειρο πριν από τη σκοτεινή εποχή, αλλά και για τη συλλογική επιθυμία του πάθους και της αποπλάνησης με ορμή και χωρίς λογοκρισία. Στην παράσταση αυτή υπάρχουν τα τραγούδια που με συνόδευαν στο ταξίδι της ζωής μου από αυτά της Πιάφ και του Πιατσόλα μέχρι τα δικά μου. Είναι με τη σειρά του ένα συμβολικό ταξίδι μέσα στον αιώνα και μέσα από τη ζωή μου, που αντικατοπτρίζει τις χώρες που έχω ζήσει και την έμπνευση που μου έχουν δώσει».

— Μπορείτε να ξεχωρίσετε ένα πολιτικό γεγονός ή μια πολιτική περίοδο που άσκησαν μεγάλη επιρροή σε εσάς καλλιτεχνικά;

 

Φυσικά. Γεννήθηκα 15 χρόνια μετά τον Β Παγκόσμιο πόλεμο. Αυτή ήταν μια περίπλοκη ταυτότητα. Είχα πολλά αναπάντητα ερωτήματα στην καρδιά μου και μέχρι σήμερα δεν έχω κατορθώσει να δώσω όλες τις απαντήσεις. Η Δημοκρατία της Βαϊμάρης ήταν μια απίστευτα σημαντική στιγμή για τη Γερμανία, με όραμα και πολλούς ταλαντούχους και σπουδαίους καλλιτέχνες που μετανάστευσαν για να τροφοδοτήσουν τον πολιτισμό άλλων λαών, ως επί το πλείστον τις ΗΠΑ. Αν εξετάσουμε τους καλλιτέχνες αυτούς μέσα στο πολιτικό πλαίσιο της Βαϊμάρης, θα δούμε ότι το προοδευτικό πνεύμα και έργο που ανέπτυξαν δε θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε οποιαδήποτε άλλη χώρα με τόσο μεγάλη ένταση, σε κανέναν άλλο πολιτικό ορίζοντα. Έτσι όταν μετανάστευσαν άφησαν πίσω το καινοτόμο και επαναστατικό έργο τους ως παρελθόν, για να δημιουργήσουν μια νέα πιο ήμερη ταυτότητα. Εμένα προσωπικά, η πτώση του τείχους του Βερολίνου, είναι ένα γεγονός που με έχει σημαδέψει με απόλυτο τρόπο. Όμως περισσότερο, με σημάδεψε η ζωή μου, εδώ στη Νέα Υόρκη. Εδώ και 18 χρόνια ζω σε ένα τόπο μεγάλης ποικιλομορφίας και είναι το πιο απελευθερωτικό και εμπνευστικό πράγμα που θα μπορούσε να μου συμβεί.

— Αισθάνεστε σαν Ευρωπαία στη Νέα Υόρκη ή σαν πολίτης του κόσμου, σχεδόν δίχως μνήμη;

 

Είμαι Νεοϋορκέζα με την Ευρώπη πάντα στην καρδιά μου. Δε νοιώθω καθόλου Αμερικανίδα. Η ευρωπαϊκή κληρονομιά είναι ο θησαυρός μου. Αυτή την ταυτότητα θέλω να μεταφέρω κάθε φορά με τις παραστάσεις μου.

— Τα τελευταία χρόνια ασχολείσθε πολύ με την ποίηση, την ερωτική ποίηση και τη λογοτεχνία και τα μεταφέρετε στη σκηνή. Γιατί ανατρέχετε σε αυτές τις πηγές;

 

Η ποίηση είναι σαν ένα κρυστάλλινο πρίσμα. Αντανακλά τη ζωή και όλα τα χρώματα που συμπεριλαμβάνει. Η ποίηση είναι μια συγκέντρωση όσων υπάρχουν γύρω μας, θραύσματα των συναισθημάτων, πτυχές των οραμάτων και της ομορφιάς , μια ανάσα ζωής . Μπορεί να είναι μια στιγμή ακινησίας ή μια στιγμή καταιγίδας και πάθους. Η μουσική για μένα πρέπει να υπηρετεί την ακεραιότητα της ποίησης, να μη την διαταράσσει. Αυτό κάνω όταν έχω μπροστά μου για παράδειγμα τους στίχους της ποίησης του Νερούδα. Με την ίδια περίσκεψη σκύβω επάνω σε κάθε λογοτεχνικό κείμενο. Το θέμα της αγάπης, του έρωτα συνδέεται πάντα με πολύ μουσική.

— Αν ανατρέξετε στην καριέρα σας, ποιές στιγμές θεωρείτε πιο σημαντικές;

 

 Νομίζω οι ερμηνείες μου και η αναβίωση της μουσικής του Βάιλ και των άλλων συνθετών της εποχής της Βαϊμάρης. Ήταν απαραίτητο η μεταπολεμική Γερμανία να αντιμετωπίσει τις ερωτήσεις σχετικά με το παρελθόν της και να ανοίξει ένα διάλογο για την περίπλοκη ταυτότητά της. Τα κομμάτια μιας σχετικά "εμπορικής" μου διαδρομής  στα μιούζικαλς όπως το Καμπαρέ και το Σικάγο, ακόμα και αν δεν ήμουν ποτέ εντελώς χαρούμενη όταν έκανα αυτές τις ερμηνείες. Οι συναυλίες που έχουν σαν περιεχόμενο, αυτό ακριβώς που μου αρέσει να κάνω στη μουσική: να συνδέω και να φέρνω το παλιό ρεπερτόριο στον καινούργιο αιώνα. Είναι το πιο δημιουργικό κομμάτι της δουλειάς μου και το πιο ερευνητικό.

  

— Ποια τραγούδια σας αγαπάτε περισσότερο και ποια είναι αυτά που πάντα ζητά το κοινό σας;

 

Είναι το Sourabaya Johnny , το Ballad of Mack the Knife, το Dans le port d' Amsterdam και το Ne me quitte pas. Αυτά είναι τα πιο αγαπημένα μου και τα πιο αγαπημένα του κοινού μου. Δεν παραλείπω να τα λέω στα live.

 

 

Info: 

Ute Lemper – Last Tango in Berlin
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

26 Μαΐου 2015

Ώρα Έναρξης: 20:30

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Συναυλία Μαλερ

Μουσική / Ένας έξοχος Μάλερ του Κουρεντζή στο Μέγαρο

Ο Κουρεντζής βημάτισε αργά πάνω στο λεπτό σκοινί που συνδέει το υπαρκτό και του μαγικό, του εδώ και του επέκεινα, και με αδρές κινήσεις δεν παρουσίασε απλώς το Adagietto αλλά εξήγησε στον ακροατή κάθε του συλλαβή
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΜΠΙΔΗΣ
Νταλάρας - Παπακωνσταντίνου: Οι πρώτες φωτογραφίες από την πολυαναμένομενη συνεργασία τους

Πολιτισμός / Νταλάρας - Παπακωνσταντίνου: Οι πρώτες φωτογραφίες από την πολυαναμενόμενη συνεργασία τους

Οι δύο σπουδαίοι ερμηνευτές θα συναντηθούν επί σκηνής από τις 5 Δεκεμβρίου στο Vox σε μια θεατροποιημένη παράσταση με κείμενα του Οδυσσέα Ιωάννου τα οποία θα παρουσιάζει o ίδιος έχοντας τον ρόλο του αφηγητή
LIFO NEWSROOM
Πόση techno αντέχει η Αθήνα;

The Review / Πόση techno αντέχει η Αθήνα;

O Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο ραδιοφωνικός παραγωγός και DJ Νίκος Ζώης συναντήθηκαν στη δεύτερη μέρα του φετινού Techniques και σχολιάζουν τη βραδιά, το σετ της –ακριβοθώρητης πλέον– Charlotte de Witte και όσα είναι hot τώρα στην ηλεκτρονική σκηνή και στο αθηναϊκό nightlife.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
νταλαρας παπακωνσταντίνου

Μουσική / Γιώργος Νταλάρας και Βασίλης Παπακωνσταντίνου ξανά μαζί 33 χρόνια μετά

Οι δύο σπουδαίοι ερμηνευτές ετοιμάζονται να μοιραστούν και πάλι τη σκηνή, παρουσιάζοντας μια θεατροποιημένη μουσική παράσταση με κείμενα και αφήγηση του Οδυσσέα Ιωάννου που θα αφορούν το ελληνικό τραγούδι.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Tsugranes

Μουσική / Η επιρροή των ελληνικών '90s -’00s στις Tsugranes και τον ήχο τους

Με αναφορές στον ΛεΠα και την Charli XCX, το τριμελές σχήμα από τα Γιάννενα, που άνοιξε τη συναυλία της Μαρίνας Σάττι στην Τεχνόπολη, φέρνει την πιο φρέσκια μουσική στην ελληνική ανεξάρτητη σκηνή.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι Khirki παντρεύουν το metal με τα ποραδοσιακά, σείοντας τις Συμπληγάδες 

Μουσική / Οι Khirki παντρεύουν το metal με παραδοσιακά στοιχεία και pop ευαισθησίες

Η νέα μπάντα του ελληνικού underground, που έχει ήδη ξεχωρίσει, ετοιμάζεται να αναχωρήσει για τη δεύτερη ευρωπαϊκή της περιοδεία, περιμένοντας το κοινό από κάτω να φωνάζει «the Greek song, the Greek song».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ
Μια μουσική πανδαισία στη σκιά του ναού της Αφαίας

Μουσική / Μια μουσική πανδαισία στη σκιά του ναού της Αφαίας

Το «Ταξίδι στο φως», μια σειρά συναυλιών του σπουδαίου μαέστρου Σταύρου Ξαρχάκου σε εμβληματικά μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους, συνεχίστηκε στην Αίγινα με την υποστήριξη της METLEN Energy & Metals.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ