Το Stabat mater περιγράφει το δράμα του Θείου Πάθους. Είναι το έργο που συμπυκνώνει την ιδιοφυΐα του μεγάλου συνθέτη σε όλο της το μεγαλείο – λέγεται ότι ο Χάυντν με τη μελοποίηση του θέλησε να ξεπεράσει τη δόξα του Περγκολέζι. Η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, με τον ξεχωριστό της ήχο σε όργανα εποχής, για τον οποίο έγινε διάσημη σε όλη την Ευρώπη, ερμηνεύει το Stabat mater μαζί με τη Συμφωνία αρ. 44. Ο ίδιος ο Χάυντν έδωσε στη συμφωνία το προσωνύμιο «Trauer» (θλίψη, πένθος) και είχε μάλιστα εκφράσει την επιθυμία να παιχτεί το υπέροχο τρίτο μέρος του έργου στη δική του νεκρώσιμη ακολουθία.
σχόλια