Μετά το hype που προηγήθηκε, το «Dragon Season» του Slogan είναι μάλλον απογοητευτικό

Για το «Dragon Season», το νέο άλμπουμ του Slogan Facebook Twitter
Δυσκολεύομαι να αποδεχτώ ότι ο άνθρωπος που έχει κυκλοφορήσει το «1988» βρήκε το θράσος να (προσπαθήσει να) δημιουργήσει hype για μια τέτοια κυκλοφορία. Φωτ.: Κωνσταντίνος Μόσχος
0



Ο ΔΙΣΚΟΣ
 ΤΟΥ SLOGAN κυκλοφόρησε μια στιγμή που μολονότι δεν περίμενα να έρθει ποτέ, κάπως ανυπομονούσα, είχα μια περιέργεια για το τι θα φτάσει τελικά στ' αυτιά μου (αν τελικά έφτανε).

Αφενός, ο Slogan έχει κυκλοφορήσει δύο καινοτόμα κλασικά άλμπουμ, το «Ακούς το αύριο» και το «1988» (το οποίο θεωρώ ως το ελληνικό «Rodeo»). Αφετέρου, μετά από αυτά τα δύο άλμπουμ έχουμε την κυκλοφορία του «Big Chunes», το οποίο, με εξαίρεση κάποια highlights, όπως το «IG», το «G-Shit» και το «Playah», έχει κριθεί αρνητικά από το κοινό, και δικαίως. Πέραν του ότι πλέον κυκλοφορεί χειρότερη μουσική από αυτήν που κυκλοφορούσε παλιότερα, δημιουργεί ανησυχίες και το γεγονός ότι επηρεάζεται αρνητικά από τις απόψεις του κόσμου, απ' οπουδήποτε και αν προέρχονται αυτές (σχόλια σε meme pages και αλλού). Αυτό το ενδιαφέρον για το public figure του, άραγε, θα είναι κάτι που θα τον ωθήσει να δώσει τον καλύτερό του εαυτό ή θα τον εμποδίσει να ρισκάρει με τον ήχο του;

Με αυτό που άκουσα συμπεραίνω πως ο Slogan είτε δεν έχει γύρω του ομάδα που να τον στηρίζει ή είναι σε έναν κύκλο μόνο με yes men (ακόμα χειρότερο).

Γενικά, η κυκλοφορία του δίσκου αυτού αποτελεί την do or die στιγμή της καριέρας του. Ένας κακός δίσκος θα σημαίνει πως ο Slogan θα (παρα)μείνει στη μνήμη του ευρέος κοινού ως ένα meme, ως κάποιος που κάποτε ήταν καλός, έγινε crypto investor, θα έβγαζε «τρεις δίσκους το 2021» και πολλά ακόμη running gags του ελληνικού κοινού. Αντίθετα, ένας καλός δίσκος θα είναι η δικαίωσή του και το απόλυτο crowd silencer. Το game winner τρίποντο σε παιχνίδι εκτός έδρας. Επιπλέον, με έναν καλό δίσκο μπορώ να δω τον Slogan να χτίζει ένα momentum και να αρχίζει να βιοπορίζεται ξανά μέσω της μουσικής του.

Για το «Dragon Season», το νέο άλμπουμ του Slogan Facebook Twitter

Από τα singles φαίνεται πως o Slogan δεν έχει πάρει στα σοβαρά τη στιγμή αυτή. Αν και το «I know u» και το «Για Πάντα» με τον RAF είναι ωραία κομμάτια, δείχνουν ότι χρειαζόταν πολύ περισσότερη προσπάθεια για να φτάσουν το potential τους. Η συμπερίληψη των «So Fresh» και «Thugga» ως singles στον δίσκο με απογοητεύει, γιατί το πρώτο κομμάτι το θεωρώ ανεκδιήγητο και το δεύτερο ανήκει στο 2020 και με κάνει να σκέφτομαι πως με αυτό μάλλον ήθελε να στρογγυλοποιήσει τον αριθμό των κομματιών στα είκοσι.

Έχοντας ακούσει τον δίσκο, μπορώ να πω πως έχω απογοητευτεί. Δυσκολεύομαι να αποδεχτώ ότι ο άνθρωπος που έχει κυκλοφορήσει το «1988» βρήκε το θράσος να (προσπαθήσει να) δημιουργήσει hype για μια τέτοια κυκλοφορία. Outdated απ' όλες τις απόψεις οι παραγωγές, το delivery, οι μπάρες. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι αυτό που ήταν φρέσκο και καινοτόμο το 2016-2018, το 2024 πλέον έχει μπαγιατέψει. Μπορώ να διασκεδάσω με κάποια κομμάτια και ειδικά με τα hooks τους (αγαπημένο το «ALYX»), ωστόσο αδυνατώ να καταλάβω τον λόγο και τον σκοπό των καθυστερήσεων της κυκλοφορίας του δίσκου. Πού ακριβώς δαπανήθηκε αυτός ο χρόνος; Ούτε πολύπλοκες παραγωγές ακούμε ούτε κάποιο concept που για να μας δοθεί ολοκληρωμένο χρειαζόταν να αντικατασταθούν κομμάτια στο tracklist. Περιμέναμε χρόνια και πήραμε ένα dump 20 (16) κομματιών, τα οποία είναι, στην καλύτερη, άνω του μετρίου.

Άκρως απογοητευτική είναι και η θεματολογία του δίσκου. Κατά τη διάρκειά του ακούμε τον Slogan να επιδεικνύεται: ποιος είναι, πόσο ψηλά είναι, η πλούσια ζωή που κάνει, τα υπάρχοντά του. Θα περίμενε κανείς από έναν καλλιτέχνη ετών 35, του οποίου τα νούμερα στη μουσική έχουν πέσει, έχει πλέον γίνει meme για τους περισσότερους και, όπως προείπα, αντιμετωπίζει μια στιγμή do or die στην καριέρα του, να κάνει μια πιο introspective κυκλοφορία και να μας μιλήσει γι' αυτά τα ζητήματα· όχι να συνεχίσει να είναι μια σκιά του παλιού του εαυτού.

Με αυτό που άκουσα συμπεραίνω πως είτε δεν έχει γύρω του ομάδα που τον στηρίζει ή ότι είναι σε έναν κύκλο μόνο με yes men (ακόμα χειρότερο). Δεν θα έγραφα καν τo review, ωστόσο πρέπει κάποιος να του πει ότι δεν είναι αυτός ο Slogan που θαυμάζαμε, ότι η κυκλοφορία αυτή ήταν ένα λάθος. Και είναι θλιβερό το ότι αυτός ο κάποιος κατέληξε να είναι ένας τυπάκος που του αρέσει να γράφει και απλώς έτυχε να ακούσει τον δίσκο πριν από τη κυκλοφορία του.

Ολόκληρο το «Dragon Season» μπορείς να το ακούσεις εδώ:



         

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Χρήστο Μάστορα, την έχεις ψωνίσει;

Ρώτα με ό,τι θες / Χρήστο Μάστορα, την έχεις ψωνίσει;

Στο trailer της ταινίας τελικά τραγουδάει ο ίδιος ή είναι ΑΙ; Ποιο είναι το red flag του; Αν δεν ήταν εμφανίσιμος θα είχε την ίδια καριέρα; Ισχύει ότι ήταν μεταλλάς; Ο Χρήστος Μάστορας απαντά στις ερωτήσεις του κοινού.
ΒΑΝΑ KΡΑΒΑΡΗ & ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΑΓΚΟΖΗΣ
10 χρόνια μετά, ακόμη μας στοιχειώνει το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι»

Μουσική / Το «Ταπεινοί Και Πεινασμένοι» του ΛΕΞ ακόμη μας στοιχειώνει

Πέρασαν 10 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού δίσκου του «Τ.Κ.Π.», που δεν ήταν απλώς ένα σημείο τομής για την εγχώρια ραπ σκηνή. Ήταν κάτι που σε άρπαζε και σε προσγείωνε με το ζόρι στην καθημερινότητα.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

Μουσική / Η Bipolia δεν φοβάται να παίζει μουσική στον δρόμο

«Είναι σίγουρα πιο χαλαρά στην Κυψέλη, πιο γειτονιά σε σχέση με την Ερμού»: Η νεαρή μουσικός φέρνει αναζωογονητική αύρα στα ελληνικά ροκ και ποπ δεδομένα με το ντεμπούτο άλμπουμ της και τις εμφανίσεις της στους δρόμους της Αθήνας.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
«Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού ‘666’, του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Μουσική / «Βλάσφημο, σατανιστικό, πορνογραφικό»: Η ιστορία του θρυλικού «666», του άλμπουμ που σήμανε το τέλος των Aphrodite’s Child

Οι εξωφρενικές ιδέες του Νταλί, τα λάγνα φωνητικά της Ειρήνης Παπά και οι διαμάχες του Βαγγέλη Παπαθανασίου με τη δισκογραφική εταιρεία ήταν μόνο μερικά από τα επεισόδια της δημιουργίας ενός μνημειώδους άλμπουμ που επανακυκλοφορεί αυτές τις μέρες σε deluxe έκδοση.
THE LIFO TEAM
«Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Μουσική / «Μόλις νιώσεις σιγουριά ως γυναίκα, θα προσπαθήσουν να σε σπρώξουν προς τα κάτω»

Aφήνοντας πίσω της την προηγούμενη ζωή της ως νοσοκόμα, μετά από παρότρυνση των ασθενών της να κυνηγήσει τα όνειρά της, η παραγωγός και καλλιτέχνιδα Kelly Lee Owens μιλά για την τελευταία της δουλειά, τις σημαντικές συνεργασίες της και τη μουσική που διαμορφώνει συνειδήσεις και επηρεάζει συναισθήματα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η σπουδαία επανεκκίνηση της Καμεράτα ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών

Μουσική / Η συγκινητική επανεκκίνηση της Καμεράτας

Τέσσερα χρόνια, δύο νομοθετικές παρεμβάσεις, τρεις υπουργικές αποφάσεις και μία εκκαθάριση χρειάστηκαν ώστε να μπορέσει η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής να κάνει restart και να επανέλθει ως Ορχήστρα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Μουσική / Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Η υποψηφιότητα ενός ξεχασμένου και μάλλον αδιάφορου κομματιού του Τζον Λένον για το βραβείο του δίσκου της χρονιάς φαίνεται να συμπυκνώνει όλη την σύγχυση και την έλλειψη σοβαρότητας που διακρίνει τον κουρασμένο μηχανισμό κύρους των Grammy.
THE LIFO TEAM
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Δημοσιογράφος, στιχουργός. Θα ήταν ευχαριστημένος αν, απ’ όλα τα τραγούδια του, έμενε στην ιστορία το τετράστιχο: «Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει, σαν αμάξι γέρικο, στην ανηφοριά».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Stilpon: Η επιστροφή ενός Έλληνα κοσμοπολίτη του σύγχρονου ροκ

Μουσική / Stilpon: Η επιστροφή ενός Έλληνα κοσμοπολίτη του σύγχρονου ροκ

Ο Στίλπων Νέστωρ μαζί με εκλεκτούς καλεσμένους παρουσιάζουν αυτή την Πέμπτη στην Αθήνα τη νέα του δουλειά που έχει τίτλο «The Second Cloud Commission» και αποτελεί το απόγειο μιας δημιουργικής πορείας στο σύγχρονο ροκ που διανύει τέσσερις δεκαετίες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το κονσέρτο που σφράγισε μια βαθιά φιλία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το κονσέρτο που σφράγισε μια βαθιά φιλία

Η Ματούλα Κουστένη βουτά στα άδυτα μιας βαθιάς φιλίας, αυτής των Γιόζεφ Γιόακιμ και Γιοχάνες Μπραμς, που στηρίχτηκε στην καλλιτεχνική ιδιοφυΐα και τη χημεία αυτών των δύο μουσικών, αφήνοντας ένα μοναδικό ενθύμιο, το Κοντσέρτο για Βιολί και Ορχήστρα που υπογράφει -ποιος άλλος;- o Γιοχάνες Μπραμς.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Συναυλία Μαλερ

Μουσική / Ένας έξοχος Μάλερ του Κουρεντζή στο Μέγαρο

Ο Κουρεντζής βημάτισε αργά πάνω στο λεπτό σκοινί που συνδέει το υπαρκτό και του μαγικό, του εδώ και του επέκεινα, και με αδρές κινήσεις δεν παρουσίασε απλώς το Adagietto αλλά εξήγησε στον ακροατή κάθε του συλλαβή
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΜΠΙΔΗΣ
Νταλάρας - Παπακωνσταντίνου: Οι πρώτες φωτογραφίες από την πολυαναμένομενη συνεργασία τους

Πολιτισμός / Νταλάρας - Παπακωνσταντίνου: Οι πρώτες φωτογραφίες από την πολυαναμενόμενη συνεργασία τους

Οι δύο σπουδαίοι ερμηνευτές θα συναντηθούν επί σκηνής από τις 5 Δεκεμβρίου στο Vox σε μια θεατροποιημένη παράσταση με κείμενα του Οδυσσέα Ιωάννου τα οποία θα παρουσιάζει o ίδιος έχοντας τον ρόλο του αφηγητή
LIFO NEWSROOM