Revisiting Athens

Revisiting Athens Facebook Twitter
0

Υποθέτω ότι όποιος προσγειώνεται στην Ελλάδα για πρώτη φορά είναι γεμάτος από μία αίσθηση ρομαντισμού και απορίας για το τι έχει να προσφέρει η χώρα. Προφανώς, η Ελλάδα είναι η χώρα με την οποία όλοι μεγαλώσαμε, όχι μόνο στα βιβλία μας της Ιστορίας αλλά μέσα από τα μάτια εκείνων που αναζητούσαν παραλίες για ηλιοθεραπεία και φτηνές αποδράσεις. Τολμάω να πω ότι είμαστε αρκετά πληροφορημένοι ως ταξιδιώτες, τις περισσότερες φορές, πριν καν πατήσουμε το πόδι μας σ' αυτήν τη χώρα, σε αντίθεση με πολλές άλλες χώρες που είναι δημοφιλείς προορισμοί. Εγώ είχα ήδη γοητευτεί από την ελληνική μουσική και είχα μια ιδέα, για παράδειγμα, σχετικά με το φαγητό (παρόλο που ποτέ δεν είχα διανοηθεί πόσο πιο ωραίο ήταν το φαγητό της πόλης). Όλες αυτές τις λεπτομέρειες τις κουβαλούσα μαζί μου όταν έφτασα για πρώτη φορά στην πρωτεύουσα.

Θυμάμαι ότι, όπως κάθε παιδάκι που είχε πολύ υψηλές προσδοκίες, το πρώτο που με εντυπωσίασε ήταν η κίνηση από το αεροδρόμιο μέχρι την πόλη. Σοκαρίστηκα όταν ανακάλυψα ότι δεν έπεσα σε μια κακή μέρα αλλά ότι ήταν η συνηθισμένη κατάσταση. Σε μια πόλη γεμάτη λακκούβες, λόφους, δρόμους, απότομες στροφές, υπήρχαν παντού χιλιάδες αυτοκίνητα και απειλητικά δείγματα αρχιτεκτονικής.

Φυσικά, ως τουρίστας που ήμουν, κοίταζα έξω για να βρω μερικά αρχαία απομεινάρια αλλά ανακάλυπτα απλά ότι ήμασταν στον 21οαιώνα. Ενώ ανακαλώ στη μνήμη μου αυτές τις εντυπώσεις, κατά κάποιον τρόπο είχα την αίσθηση ότι η πόλη μού μιλούσε με έναν τρόπο που μου ζητούσε να ξεχάσω όλα τα στερεότυπα για να ακούσω απροκάλυπτα την Αθήνα του σήμερα.

Το ταξίδι μου στην πόλη ξεκίνησε, θα έλεγα, μέσα από τους Έλληνες. Ένιωσα μια πραγματική αίσθηση εκτίμησης γι' αυτό που κάναμε ως μουσικοί, αισθάνθηκα ότι άρχισα να γνωρίζω ανθρώπους, ότι άρχισα να κάνω φίλους (ο χρόνος το επιβεβαίωσε) με τα ίδια γούστα για τη ζωή, τη μουσική, την τέχνη και με έναν πολύ ευπρόσδεχτο τρόπο. Μου θύμισε την εγκαρδιότητα των Ισπανών πριν από 20 χρόνια και αυτή η καλύτερη πλευρά του μεσογειακού χαρακτήρα με εντυπωσίασε από την αρχή. Ήταν δύο έντονες μέρες αυτές που περάσαμε στην πρωτεύουσα. Θυμάμαι το φαγητό. Θεέ μου, τι φαγητό! Γιατί να είναι η σαλάτα με φέτα τόσο καλή μόνο στην Ελλάδα;

Τελικά, όταν πλησιάζαμε στο κέντρο της πόλης, σαν λουλούδι που ανοίγει, τα αρχαία ελληνικά κτίρια άρχισαν να φαίνονται μέσα από σειρές διαμερισμάτων. Αυτή ήταν θέα. Ανατριχιάζεις όταν αρχίζεις να σκέφτεσαι πού μαζεύονταν οι αρχαίοι φιλόσοφοι για συζήτηση ή βλέπεις τον Παρθενώνα από κοντά, επιβλητικό πάνω απ' την πόλη. Σχεδόν σαν να λέει «είμαι ακόμη ο παντοδύναμος» και «σας παρακολουθώ»...

Σε καταλαμβάνει μια έντονη αίσθηση του χρόνου, του πολιτισμού, της ιστορίας -ένα μείγμα από νοσταλγία και μυστήριο- του τρόπου που ζούσαν οι άνθρωποι τότε. Θυμάμαι τη συναυλία, που έγινε μία υπερβολικά ζεστή μέρα: ανεβήκαμε στη σκηνή μετά από μια πολύ διάσημη ελληνική ρέγγε μπάντα, που άνοιξε για μας. Ήταν σε ένα χώρο γεμάτο από νεαρό κοινό, πρόθυμο να δει πώς η μουσική μας παιζόταν ζωντανά, αν και αρκετά πικραμένο που οι τιμές των εισιτηρίων ήταν τόσο υψηλές, 40 ευρώ. Δεν είχαμε ιδέα γι' αυτό μέχρι εκείνη την ημέρα και αυτό προκάλεσε μια αίσθηση ταραχής στους ανθρώπους που δεν είχαν να πληρώσουν, καθώς δεν ήταν σαφές αν θα επιστρέφαμε σύντομα. Ευτυχώς, ήταν δυνατό να ξανάρθουμε αρκετές φορές με λογικές τιμές, χάρη στην προσπάθεια, την αγάπη και τη σκληρή δουλειά των συνεργατών μας εδώ.

Η συναυλία ήταν ξεχωριστή, πολύ «καυτή» από κάθε άποψη. Το κοινό έδωσε τον καλύτερο εαυτό του και μας ξεσήκωσε κι εμάς. Αυτό που μου έμεινε είναι ότι η κουλτούρα των νεαρών στην Ελλάδα και των νεαρών στην Ισπανία είναι τόσο συναφής, που σχεδόν τρομάζεις από την ομοιότητα. Πραγματικά, ο τρόπος που κινούν τα χέρια τους εκφραστικά, κοιτάζουν, αγαπούν, μιλούν, εκφράζονται είναι πιο κοντά από των Ιταλών π.χ. Μετά τη συναυλία μάς πήγαν στο Θησείο για να περπατήσουμε στην περιοχή και να χορέψουμε μέχρι πολύ αργά. Με θυμάμαι να τρώω υπέροχο φαγητό στο δρόμο γύρω στις 3 το πρωί.

Είχα την αίσθηση ότι η πόλη μού χαμογέλαγε κι ότι είχα κάνει ένα νέο φίλο, ότι ήταν αυθεντική και φιλόξενη ταυτόχρονα. Τίποτα δεν ήταν όπως το περίμενα, κι αυτό ήταν μόνο θετικό, καθώς, τελικά, σε όλους αρέσει η έκπληξη, έτσι δεν είναι;

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Συναυλία Μαλερ

Μουσική / Ένας έξοχος Μάλερ του Κουρεντζή στο Μέγαρο

Ο Κουρεντζής βημάτισε αργά πάνω στο λεπτό σκοινί που συνδέει το υπαρκτό και του μαγικό, του εδώ και του επέκεινα, και με αδρές κινήσεις δεν παρουσίασε απλώς το Adagietto αλλά εξήγησε στον ακροατή κάθε του συλλαβή
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΜΠΙΔΗΣ
Νταλάρας - Παπακωνσταντίνου: Οι πρώτες φωτογραφίες από την πολυαναμένομενη συνεργασία τους

Πολιτισμός / Νταλάρας - Παπακωνσταντίνου: Οι πρώτες φωτογραφίες από την πολυαναμενόμενη συνεργασία τους

Οι δύο σπουδαίοι ερμηνευτές θα συναντηθούν επί σκηνής από τις 5 Δεκεμβρίου στο Vox σε μια θεατροποιημένη παράσταση με κείμενα του Οδυσσέα Ιωάννου τα οποία θα παρουσιάζει o ίδιος έχοντας τον ρόλο του αφηγητή
LIFO NEWSROOM
Πόση techno αντέχει η Αθήνα;

The Review / Πόση techno αντέχει η Αθήνα;

O Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο ραδιοφωνικός παραγωγός και DJ Νίκος Ζώης συναντήθηκαν στη δεύτερη μέρα του φετινού Techniques και σχολιάζουν τη βραδιά, το σετ της –ακριβοθώρητης πλέον– Charlotte de Witte και όσα είναι hot τώρα στην ηλεκτρονική σκηνή και στο αθηναϊκό nightlife.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
νταλαρας παπακωνσταντίνου

Μουσική / Γιώργος Νταλάρας και Βασίλης Παπακωνσταντίνου ξανά μαζί 33 χρόνια μετά

Οι δύο σπουδαίοι ερμηνευτές ετοιμάζονται να μοιραστούν και πάλι τη σκηνή, παρουσιάζοντας μια θεατροποιημένη μουσική παράσταση με κείμενα και αφήγηση του Οδυσσέα Ιωάννου που θα αφορούν το ελληνικό τραγούδι.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Tsugranes

Μουσική / Η επιρροή των ελληνικών '90s -’00s στις Tsugranes και τον ήχο τους

Με αναφορές στον ΛεΠα και την Charli XCX, το τριμελές σχήμα από τα Γιάννενα, που άνοιξε τη συναυλία της Μαρίνας Σάττι στην Τεχνόπολη, φέρνει την πιο φρέσκια μουσική στην ελληνική ανεξάρτητη σκηνή.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι Khirki παντρεύουν το metal με τα ποραδοσιακά, σείοντας τις Συμπληγάδες 

Μουσική / Οι Khirki παντρεύουν το metal με παραδοσιακά στοιχεία και pop ευαισθησίες

Η νέα μπάντα του ελληνικού underground, που έχει ήδη ξεχωρίσει, ετοιμάζεται να αναχωρήσει για τη δεύτερη ευρωπαϊκή της περιοδεία, περιμένοντας το κοινό από κάτω να φωνάζει «the Greek song, the Greek song».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΑΤΣΗΣ
Μια μουσική πανδαισία στη σκιά του ναού της Αφαίας

Μουσική / Μια μουσική πανδαισία στη σκιά του ναού της Αφαίας

Το «Ταξίδι στο φως», μια σειρά συναυλιών του σπουδαίου μαέστρου Σταύρου Ξαρχάκου σε εμβληματικά μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους, συνεχίστηκε στην Αίγινα με την υποστήριξη της METLEN Energy & Metals.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ