ΚΙΝΗΣΗ

Αίμα, δολάρια και κόκορες [ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ]

Αίμα, δολάρια και κόκορες [ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ] Facebook Twitter
2

Σε ένα μικρό χώρο βόρεια της πόλης του Μεξικού, οι θεατές παίρνουν θέση μπροστά από μια αρένα στρωμένη με άμμο.

Οι άνδρες καρφώνουν με το βλέμμα τους ο ένας τον άλλο κρατώντας δύο κόκορες. Στη συνέχεια το πλήθος ηρεμεί, ένας εκφωνητής δίνει το σύνθημα και ο αγώνας αρχίζει.

 

Αίμα, δολάρια και κόκορες [ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ] Facebook Twitter

 

Τα πουλιά πετούν προς τα εμπρός, επιτίθενται το ένα στο άλλο με τα πόδια και το ράμφος τους, χτυπώντας συνεχώς τα φτερά τους. Όλο το σκηνικό θυμίζει ένα φρικαλέο, βίαιο μπαλέτο. Όλα συμβαίνουν τόσο γρήγορα που είναι σαν να βλέπεις μια σκηνή σε fast-forward.

 

Αίμα, δολάρια και κόκορες [ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ] Facebook Twitter

 

Η μάχη δεν κρατάει σχεδόν ένα λεπτό. Μέσα σε τόσο λίγο χρόνο ένα από τα δύο πουλιά θα έχει πέσει νεκρό ενώ ακόμη και ο νικητής θα είναι έτοιμος να ξεψυχήσει.

 

Αίμα, δολάρια και κόκορες [ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ] Facebook Twitter

 

Αίμα, δολάρια και κόκορες [ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ] Facebook Twitter

 

Έχουν περάσει εκατοντάδες χρόνια από τότε που οι Ισπανοί έφεραν το έθιμο με τις κοκορομαχίες από τις Φιλιππίνες στο Μεξικό και έως σήμερα είναι μία από τις πιο αγαπημένες παραδόσεις της χώρας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες η πρακτική αυτή απαγορεύεται παντού, αλλά στο Μεξικό όπου είναι νόμιμη και οργανωμένη, είναι διαδεδομένη σε πλούσιους και φτωχούς.

 

Αίμα, δολάρια και κόκορες [ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ] Facebook Twitter

 

Τον περασμένο μήνα, ο γερουσιαστής Jorge Emilio González ζήτησε από την κυβέρνηση να απαγορεύσει την πρακτική καταδικάζοντας δημοσίως το σκληρό και βάρβαρο θέαμα. Μαζί με λίγους ακόμη υποστηρικτές προσπαθεί να κάνει κατανοητό πως οι κοκορομαχίες εκτός από απάνθρωπη συνήθεια είναι και ένα θλιβερό παράδειγμα για τα παιδιά που μαζί με τους γονείς τους παρακολουθούν τις αιματοβαμμένες μάχες. 

 

Αίμα, δολάρια και κόκορες [ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ] Facebook Twitter

 

Αίμα, δολάρια και κόκορες [ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ] Facebook Twitter

Πίσω από τις κοκορομαχίες κρύβονται μεγάλα ποσά και οι τζογαδόροι μπορεί να στοιχηματίσουν μέχρι και 1500 δολάρια σε ένα πουλί. Τα περισσότερα πουλιά ανήκουν σε πλούσιους που έχον προσλάβει εκπαιδευτές και που ποτέ δεν πάνε στους αγώνες. Οι εκπαιδευτές φροντίζουν τους κόκορες ώστε να έχουν ιδανικό βάρος και αντοχή για τους αγώνες. Ο μεγαλύτερος μύθος που κυκλοφορεί είναι πως κάποιο πουλί είναι καλός μαχητής. Όλα γίνονται στη τύχη λέει ο Κρουζ που είναι εκπαιδευτής τρίτης γενιάς.

 

Αίμα, δολάρια και κόκορες [ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ] Facebook Twitter

 

"Ξέρω πως κάποιοι το θεωρούν βάρβαρο, αλλά για εμάς εκτός από διασκέδαση είναι παράδοση. Δεν νομίζω πως γίνεται να απαγορευτούν οι κοκορομαχίες. Ο κόσμος δεν θα το ήθελε. Αν λυπάμαι τα πουλιά; Ναι, εγώ τα έχω μεγαλώσει όλα αλλά να ξέρετε πως πριν αγωνιστούν έχουν περάσει μια ζωή πριγκιπική".

 

Αίμα, δολάρια και κόκορες [ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ] Facebook Twitter

Φωτογραφία
2

ΚΙΝΗΣΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Φωτογραφία / Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Ο βραβευμένος Γάλλος φωτογράφος που έχει καταγράψει μοναδικά τις φτωχογειτονιές του Καΐρου, τους γονείς των Μαρτύρων της Επανάστασης, νεαρούς γυμνασμένους άντρες δίπλα σε μαυροφορεμένες μανάδες αλλά και λαμπερούς σταρ του κινηματογράφου, εξηγεί πώς ξεκίνησε η ιδιότυπη και πολύχρονη αυτή διαδρομή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Φωτογραφία / 100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Κατέγραψε την πραγματική Αμερική, έβρισκε τους πιο συναρπαστικούς χαρακτήρες ανάμεσα στους λιγότερο προνομιούχους, κατάφερε να αλλάξει για πάντα την πορεία της φωτογραφίας και του κινηματογράφου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Μάρτιν Παρ επιστρέφει για να φωτογραφίσει το ελληνικό καλοκαίρι

Φωτογραφία / Ο Μάρτιν Παρ ετοιμάζεται να φωτογραφίσει ξανά το ελληνικό καλοκαίρι

Ένας από τους πιο σημαντικούς Βρετανούς φωτογράφους θα εκθέσει έργα του στο Hyper Hypo και θα υπογράψει βιβλία και αναμνηστικά που θα είναι διαθέσιμα για όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
M. HULOT

σχόλια

2 σχόλια
Δικαιολογείς εν μέρει ότι είναι παράδοση, ότι παίζουν τεράστια χρηματικά ποσά και προφανώς είναι ένα εισόδημα για το κράτος. Αλλά πώς γίνεται να διασκεδάζεις βλέποντας δύο ψυχές να σκοτώνονται μεταξύ τους;; Και, επιτέλους, τόσο λίγος σεβασμός για τα υπόλοιπα έμβια όντα;;
Αν το καλοσκεφτείτε, αυτό πάνω κάτω δεν μας δείχνουν και στα Pokemon; Δυο "εκπαιδευτές" που βάζουν τα ζώα τους να μονομαχούν, με έπαθλο το πρωτάθλημα, το μετάλλιο, τη δόξα, κάποιο άλλο Πόκεμον κλπ. Και ο κόσμος γύρω να παρακολουθεί με έξαψη, και να φωνάζει υπέρ του ενός ή του άλλου ζώου. Και στο τέλος, όλοι συγχαίρουν τον εκπαιδευτή, άσχετα αν το ζώο του πέρασε τα πάνδεινα.