Άνθρωποι που αγνόησαν τον τυφώνα Isaac

Άσε τη βλακεία, την αδιαφορία γι' αυτούς που θα κινδυνέψουν αν πάθουν κάτι πώς να τη χαρακτηρίσεις;

αυτο δεν ειναι βλακεία. είναι παιδικός ενθουσιασμός σε κάτι πολύ δυνατό.η βλακεια που δεν γνωριζει ορια και τελικα ενοχλει, για μενα, ειναι κατι που δεν εχει ιχνος ρομαντισμου και αυτες οι φωτο εχουν.

Όπως τα λέτε είναι. Κι εγώ όταν ήμουν στην Ιαπωνία και χτύπησε το τσουνάμι είχα χεστεί απο το φόβο μεν αλλά ο ρομαντισμός ακέραιος!Όταν δε έμαθα οτι όταν μετά απο πολλές ώρες το κύμα χτύπησε τις ακτές τις Καλιφόρνια, κι ενώ είχε δοθεί ρητό απαγορευτικό να μην πλησιάσει κανείς, δύο άνθρωποι πνίγηκαν διότι ο ένας ήθελε να κάνει σέρφ κι ο άλλος να φωτογραφίσει, ε τότε ήταν που θαύμασα τον παιδικό ενθουσιασμό που αναφέρετε σ'όλο του το μεγαλείο!Να μου συγχωράτε την ειρωνεία, αλλά δεν μπορώ να συμφωνήσω παρά το κάλλος των φωτογραφιών.

Νάσια, ο ρομαντισμός, να ξέρεις, έχει ρίσκο.ο φόβος είναι εμπόδιο.η παρόρμηση σε στιγμή τρέλας βλακεία.(εκεί σκοτώνεσαι)η αιώνια πίστη όμως σε αυτό σώζει για πάντα.και αυτό γιατί τότε ξέρεις ακριβώς τι κάνεις και ξέρεις να προστατεύεις τον εαυτό σου ακόμη και σε τυφώνα.ελπίζω να κατάλαβες.p.s.πρέπει να σταματήσουμε να κάνουμε τόσο παρέα στους Έλληνες γονείς.http://www.youtube.com/watch?v=l-FE_zrKh98&feature=share&list=PL0126A57BB6EE40D8