Chris Makos: Τα ηδονιστικά πορτρέτα της νεοϋορκέζικης καλλιτεχνικής σκηνής Facebook Twitter
Chris Makos, Andy in Zurich, 1982 Φωτ.: courtesy of Fahey/Klein Gallery, Los Angeles

Chris Makos: Τα ηδονιστικά πορτρέτα της νεοϋορκέζικης καλλιτεχνικής σκηνής

0

Γεννημένος στο Lowell της Μασαχουσέτης και μεγαλωμένος στην Καλιφόρνια, ο Christopher Makos μετακόμισε στη Νέα Υόρκη το 1969. Έζησε για ένα διάστημα στην Ευρώπη, σπουδάζοντας αρχιτεκτονική στο Παρίσι και έπειτα μαθητεύοντας δίπλα στον Man Ray.

Λίγοι άνθρωποι γνώριζαν τον Andy Warhol μέσα από τις ιδιωτικές του στιγμές όσο ο Makos. Οι δύο τους έγιναν στενοί φίλοι και συνεργάτες κατά την τελευταία δεκαετία της ζωής του Warhol, συγκεκριμένα από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 μέχρι τον θάνατό του το 1987.

Οι δύο καλλιτέχνες συναντήθηκαν τυχαία στην Μπιενάλε του Whitney το 1975. Λίγο αργότερα, ο Warhol κάλεσε τον Makos στο Max's Kansas City, το θρυλικό του στέκι, αλλά ο νεαρός φωτογράφος αρνήθηκε ευγενικά. Όντας Καλιφορνέζος από την ύπαιθρο, τα νυχτερινά κέντρα δεν ήταν η πρώτη του επιλογή για διασκέδαση. Αντ' αυτού, ο Makos προσκάλεσε τον Warhol στην πρώτη του φωτογραφική έκθεση «Step on It» η οποία περιείχε εκτυπώσεις εγκατεστημένες κάτω από πλεξιγκλάς και απλωμένες στο έδαφος της 492ης οδού του Broadway, επιτρέποντας στους παρευρισκόμενους να πατήσουν κυριολεκτικά πάνω στις φωτογραφίες του.

«Καθ' όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής μου, προσπαθώ να μην έχω προσδοκίες από ανθρώπους, μέρη ή πράγματα, γιατί συχνά απογοητεύομαι. Έχω χαμηλές προσδοκίες και εκπλήσσομαι πραγματικά όταν τα πράγματα αποδεικνύονται πολύ πιο διασκεδαστικά. Υποθέτω ότι αυτό συνέβη και με τον Warhol».

«Ο Andy ήταν απασχολημένος εκείνο το βράδυ. Έτσι ήρθε ο Bob Colacello για να τραβήξει φωτογραφίες για το "Interview"», θυμάται ο Makos. Ο Bob Colacello, ο πρώην συντάκτης του περιοδικού "Interview" του Warhol, παρακολούθησε πράγματι την έκθεση στην Broome Street. Και αυτή η σύνδεση οδήγησε, τελικά, σε μια συνάντηση μεταξύ του Makos και του Warhol στο Warhol's Factory. Έπειτα από την αποχώρηση του Colacello από το περιοδικό, ο Warhol έδωσε στον Makos μια δισέλιδη στήλη με τίτλο «In», όπου θα κατέγραφε τα πιο καυτά γεγονότα της πόλης.

Chris Makos: Τα ηδονιστικά πορτρέτα της νεοϋορκέζικης καλλιτεχνικής σκηνής Facebook Twitter
Chris Makos, Ballet Feet, 1995 Φωτ.: courtesy of Fahey/Klein Gallery, Los Angeles

Από αυτή την αρχική συνεργασία, το δυναμικό δίδυμο ξεκίνησε μια φιλία που διήρκεσε για το υπόλοιπο της ζωής του Warhol. Είτε δούλευαν μαζί στο στούντιο, είτε περνούσαν νύχτες στην πόλη, είτε ταξίδευαν παρέα, το πνεύμα της σχέσης τους διαμορφωνόταν από τη συνεργασία και τη συντροφικότητα. Ο Makos δίδαξε στον Warhol την τέχνη της φωτογραφίας και ο Warhol δίδαξε στον Makos την τέχνη των επιχειρήσεων – μαζί δημιούργησαν μερικά από τα πιο ανεξίτηλα και γνωστά πορτρέτα της pop κουλτούρας.

«Δεν με εντυπωσίαζαν οι σταρ», λέει ο Makos, ο οποίος νιώθει εξίσου άνετα να φωτογραφίζει απατεώνες, μοντέλα ή καλλιτέχνες όπως η Debbie Harry, ο Jean-Michel Basquiat, ο Keith Haring και η Grace Jones. «Ο Andy ήταν απλώς ένα παράξενο άτομο, όπως στην ταινία του David Bowie, "The Man Who Fell to Earth"».

«Καθ' όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής μου, προσπαθώ να μην έχω προσδοκίες από ανθρώπους, μέρη ή πράγματα, γιατί συχνά απογοητεύομαι. Έχω χαμηλές προσδοκίες και εκπλήσσομαι πραγματικά όταν τα πράγματα αποδεικνύονται πολύ πιο διασκεδαστικά. Υποθέτω ότι αυτό συνέβη και με τον Warhol. Όταν αρχίσαμε να ταξιδεύουμε μαζί, ήμουν κάτι σαν γκουρού της φωτογραφικής μηχανής για τον Andy. Κατά την διάρκεια των ταξιδιών μας, του έλεγα "γιατί δεν σημαδεύεις με τη φωτογραφική σου μηχανή αυτό;" ή "κοίτα εκείνο εκεί". Συχνά καταλήγαμε να έχουμε τραβήξει πολλές ίδιες φωτογραφίες και έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μας».

Chris Makos: Τα ηδονιστικά πορτρέτα της νεοϋορκέζικης καλλιτεχνικής σκηνής Facebook Twitter
Chris Makos, Debbie Harry 2, 1993 Φωτ.: courtesy of Fahey/Klein Gallery, Los Angeles
Chris Makos: Τα ηδονιστικά πορτρέτα της νεοϋορκέζικης καλλιτεχνικής σκηνής Facebook Twitter
Chris Makos, Stand Up Portrait, Makos, 1987 Φωτ.: courtesy of Fahey/Klein Gallery, Los Angeles

«Έφτασε στο απόγειό της όταν ο Warhol αποτέλεσε το θέμα μου στη σειρά "Altered Images", αλλά και στο πιο πρόσφατο βιβλίο μου, "Andy Modeling Portfolio". Πάντα δουλεύαμε πάνω σε κάτι, ακόμα κι αν το μεγαλύτερο μέρος της φιλίας μας ήταν, ουσιαστικά, ένα παιχνίδι. 

«Οι πρώτες μου αναμνήσεις από τη φωτογράφισή του ήταν όταν έκανα τα πορτρέτα του "Stand Up". Για μένα, ο Warhol ήταν ακριβώς όπως όλα τα άλλα άτομα που φωτογραφίζω. Όλοι περιμένουν να τους πεις να κοιτάξουν πάνω ή κάτω, με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Όταν φωτογράφισα την Elizabeth Taylor για τον Malcolm Forbes, συνέβη το ίδιο: περίμενε τον σκηνοθέτη να της πει τι να κάνει. Ο Andy ήταν εξαιρετικό θέμα λόγω της λευκότητας του δέρματός του, που θύμιζε κυριολεκτικά καμβά. Προς το τέλος της ζωής του, έκανε πολλές θεραπείες προσώπου και έδινε περισσότερη προσοχή στον εαυτό του, οπότε ήταν διασκεδαστικό να παρακολουθώ αυτήν τη μεταμόρφωση. Φαίνεται αρκετά διαφορετικός στις πρώιμες φωτογραφίες μου».

Ο Warhol έχει αναφερθεί στον Makos ως «τον πιο μοντέρνο φωτογράφο της Αμερικής». «Ο Άντι ανυπομονούσε να βρεθεί μπροστά στην κάμερα και να ποζάρει για μένα επειδή ήξερε ότι είχε έναν επαγγελματία φωτογράφο. Ήταν πάντα σε εγρήγορση. Οι φωτογραφίες μόντελινγκ ξεκίνησαν επειδή η Sony Corporation ήρθε στον Andy και του ζήτησε να γίνει εκπρόσωπος για ένα νέο προϊόν που προωθούσε. Πήγε σε ένα από τα πρακτορεία μοντέλων και ρώτησε: "Τι πρέπει να κάνουμε;". Δεν είχαν φωτογραφίες του Andy και δεν ήξεραν πώς θα φαινόταν σ’ αυτές, έτσι αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα portfolio. Το πρώτο look αποτελούνταν από ένα αθλητικό σακάκι, πουκάμισο, τζιν και καουμπόικες μπότες – μια casual εμφάνιση που πέτυχε».

Chris Makos: Τα ηδονιστικά πορτρέτα της νεοϋορκέζικης καλλιτεχνικής σκηνής Facebook Twitter
Chris Makos, Andy Portrait 1, 1986 Φωτ.: courtesy of Fahey/Klein Gallery, Los Angeles

«Η σειρά "Altered Images" ήταν ιδέα του Andy, και συνοδεύτηκε από πέντε διαφορετικές περούκες. Νομίζω ότι κάναμε δύο φωτογραφίσεις με συνολικά περίπου 365 διαφορετικές φωτογραφίες, μία για κάθε μέρα του χρόνου. Ο Andy δεν ήθελε να είναι γυναίκα, ήθελε απλώς να είναι όμορφος. Όταν φόρεσε τις περούκες, έγινε ένας διαφορετικός άνθρωπος».

Οι φωτογραφίες του Chris έχουν εκτεθεί σε γκαλερί και μουσεία όπως το Μουσείο Guggenheim στο Μπιλμπάο, η Tate Modern στο Λονδίνο, το Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης Whitney στη Νέα Υόρκη, το IVAM στη Βαλένθια και το Μουσείο Reina Sofia στη Μαδρίτη. Φωτογραφίες του έχουν εμφανιστεί επίσης σε περιοδικά και εφημερίδες, όπως το «Paris Match» και η «Wall Street Journal». Είναι συγγραφέας πολλών σημαντικών βιβλίων, όπως οι τόμοι «Warhol/Makos In Context» (2007), «Andy Warhol China 1982» (2007), «Christopher Makos Polaroids» (2009) και, πιο πρόσφατα, «Andy Modeling Portfolio» (2022).

Με την έκθεση του «FRINGE», ο Makos εγκαινιάζει ένα οπτικό ημερολόγιο της ζωής του στον φωτεινό κόσμο της Νέας Υόρκης. Συγκεντρώνοντας τα πορτρέτα του Warhol καθώς και ειδώλων όπως οι Halston, Pat Cleveland, Tina Turner και Liza Minelli, η έκθεση αυτή προσφέρει μια καταιγιστική ματιά στο jet set lifestyle μιας χρυσής εποχής της τέχνης. Ταυτόχρονα μέσω του «FRINGE» ο Makos μοιράζεται τις αναμνήσεις του από τις συνεργασίες του με τον Warhol, το πρόσωπο του οποίου αποτέλεσε τον τέλειο καμβά για το φωτογραφικό του έργο.

Η έκθεση «FRINGE» φιλοξενείται στην Fahey/Klein Gallery του Λος Άντζελες.

Chris Makos: Τα ηδονιστικά πορτρέτα της νεοϋορκέζικης καλλιτεχνικής σκηνής Facebook Twitter
Chris Makos, Debbie Harry, 1977 Φωτ.: courtesy of Fahey/Klein Gallery, Los Angeles
Chris Makos: Τα ηδονιστικά πορτρέτα της νεοϋορκέζικης καλλιτεχνικής σκηνής Facebook Twitter
Chris Makos, Keith Haring and Juan Dubose, 1980’s Φωτ.: courtesy of Fahey/Klein Gallery, Los Angeles
Chris Makos: Τα ηδονιστικά πορτρέτα της νεοϋορκέζικης καλλιτεχνικής σκηνής Facebook Twitter
Chris Makos, Lady Warhol, Altered Images (Contact Sheet), 1981Φωτ.: courtesy of Fahey/Klein Gallery, Los Angeles
Chris Makos: Τα ηδονιστικά πορτρέτα της νεοϋορκέζικης καλλιτεχνικής σκηνής Facebook Twitter
Chris Makos, Fitness Trainer Brian, 1995 Φωτ.: courtesy of Fahey/Klein Gallery, Los Angeles
Chris Makos: Τα ηδονιστικά πορτρέτα της νεοϋορκέζικης καλλιτεχνικής σκηνής Facebook Twitter
Chris Makos, Andy and Basquiat, 1982 Φωτ.: courtesy of Fahey/Klein Gallery, Los Angeles
Chris Makos: Τα ηδονιστικά πορτρέτα της νεοϋορκέζικης καλλιτεχνικής σκηνής Facebook Twitter
Chris Makos, Andy and Skull, 1995 Φωτ.: courtesy of Fahey/Klein Gallery, Los Angeles
Chris Makos: Τα ηδονιστικά πορτρέτα της νεοϋορκέζικης καλλιτεχνικής σκηνής Facebook Twitter
Chris Makos, Memorial Card, Andy in Paris, 1981 Φωτ.: courtesy of Fahey/Klein Gallery, Los Angeles
Φωτογραφία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τα ημερολόγια του Άντι Γουόρχολ

TV & Media / «Τα ημερολόγια του Άντι Γουόρχολ» στο Netflix: Η ζωή σαν μια τεράστια περφόρμανς

Όσα βλέπουμε στα έξι επεισόδια της νέας σειράς ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Γουόρχολ μάς δείχνουν πόσο λίγο τον γνωρίζουμε και προκύπτουν από τα λόγια που υπαγόρευε στη φίλη του, Πάτι Χάκετ, σε καθημερινή βάση στις 9 π.μ., από το 1976 μέχρι και τον θάνατό του το 1987.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
andy warhol phone

Daily / Τι να μας πει κι ο Άντι Γουόρχολ εδώ που φτάσαμε (τα είχε πει άλλωστε)

Πάνω απ’ όλα ίσως, τη σειρά ντοκιμαντέρ «The Andy Warhol Diaries» σημαδεύει η ιδέα μιας βαθιάς λαχτάρας που προκύπτει από τις μισές αλήθειες και τους μισούς καημούς που «ακούγεται» να εκφράζει ο Γουόρχολ, αλλά και μια μεταφυσικού τύπου σχέση που είχε αναπτύξει με τη μοιρολατρία ή με τη Μοίρα την ίδια.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 20/03 - ΕΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕΙ-«Τα Ημερολόγια του Άντι Γουόρχολ»: Μια υπνωτιστική σειρά ντοκιμαντέρ

Ηχητικά Άρθρα / «Τα Ημερολόγια του Άντι Γουόρχολ»: Μια υπνωτιστική σειρά ντοκιμαντέρ

Τα αποσπάσματα από τα ημερολόγια τα αφηγείται ο ίδιος o Άντι Γουόρχολ από το υπερπέραν, μέσω του θαύματος ενός AI αλγόριθμου που ανακαλεί τα χαρακτηριστικά της φωνής του όπως αυτή είχε καταγραφεί όταν ζούσε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Φωτογραφία / Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Ο βραβευμένος φωτογράφος εστιάζει στα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τη μετανάστευση και το προσφυγικό, δίνοντας φωνή σε ανθρώπους και ιστορίες που θα έμεναν στο σκοτάδι.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στο Παρίσι μετά τους Ολυμπιακούς, ο Σουρεαλισμός ήρθε να κατακτήσει την πόλη

Φωτογραφία / Μια επίσκεψη σε ένα Παρίσι που αναζητά την επόμενη μέρα

Στο ανακαινισμένο Grand Palais, με επίκεντρο τον σουρεαλισμό, την τέχνη και καλεσμένο τον Τζιμ Τζάρμους, η Paris Photo 2024 καθρεφτίζει μια πόλη που επαναπροσδιορίζεται πολιτιστικά μετά τους Ολυμπιακούς.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΣΕΦΕΡΟΓΛΟΥ
Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Πολιτισμός / Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Με αφορμή τα 35 χρόνια από την Πτώση του Τείχους (09.11.89) μια φωτογραφική έκθεση με τίτλο «Dream on- Βερολίνο, δεκαετία του 90» αποτυπώνει την κρίσιμη αυτή δεκαετία μετάβασης ανάμεσα στο παρελθόν και το αβέβαιο μέλλον, την αισιοδοξία και το φόβο για το νέο Βερολίνο
ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Φωτογραφία / Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Ο βραβευμένος Γάλλος φωτογράφος που έχει καταγράψει μοναδικά τις φτωχογειτονιές του Καΐρου, τους γονείς των Μαρτύρων της Επανάστασης, νεαρούς γυμνασμένους άντρες δίπλα σε μαυροφορεμένες μανάδες αλλά και λαμπερούς σταρ του κινηματογράφου, εξηγεί πώς ξεκίνησε η ιδιότυπη και πολύχρονη αυτή διαδρομή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ