Oι περισσότεροι φωτογράφοι απαθανατίζουν τα εντυπωσιακά σώματα των χορευτών όταν είναι σε κίνηση, αποδεικνύοντας πως είναι φτιαγμένα να εργάζονται ακατάπαυστα σαν μηχανές. Κάθε μυς και κάθε μέλος συνωμοτούν για να μετατρέψουν το ανθρώπινο σώμα σε ένα εύπλαστο γλυπτό και να αποκαλύψουν τη δύναμη που κρύβει ο χορός.
Όμως ο φωτογράφος Nir Arieli δεν κυνηγά τις ακραίες χορευτικές φιγούρες. Η φωτογραφική σπουδή "Flocks" πάνω στο σώμα γίνεται με δραματική θεατρικότητα και αριστοτεχνικά στημένους σωρούς σάρκας σε συμπλέγματα που θυμίζουν αναπαραστάσεις από πίνακες.
Χορευτές των Nederlands Dans Theater II, Batsheva Dance Company, Cedar Lake Contemporary Ballet, Shen Wei Dance Arts, Les Ballets Jazz de Montreal, Ballet Hispanico, Pontus Lidberg Dance, Ailey II (Alvin Ailey American Dance Theater), Martha Graham Dance Company, MADBOOTS DANCE και του -μόνο με άνδρες- Les Ballets Trockadero de Monte Carlo πόζαραν με χαλαρή διάθεση, «στοιβαγμένοι» ο ένας πάνω στον άλλον. Μια εικόνα πλήρους κατάρρευσης και ηρεμίας που όμως καταφέρνει να δείχνει όλη τη δύναμη των πρωταγωνιστών.
Αν και έχει παραδεχθεί πως σε καμία περίπτωση δεν θεωρεί τον εαυτό του χορογράφο και πως δεν μπορεί καν να χορέψει, το πάθος του Nir Arieli για τη φωτογραφία είναι άρρηκτα δεμένο με το χορό και τα πορτραίτα και η επερχόμενη έκθεση του «Flocks» το αποδεικνύει με τον πιο καταπληκτικό τρόπο.
«Η χορευτική ομάδα είναι μια κοινωνική σφαίρα όπου εκεί μέσα οι χορευτές ζουν, αγαπούν κι εργάζονται» λέει ο Arieli. «Αυτή η δουλειά είναι η έρευνά μου πάνω σε αυτό που απομένει στα κορμιά των χορευτών όταν σταματά ο χορός. Όταν στραγγίζεται η κίνηση από το κορμί και ο εκτελεστικός στόχος έχει αφαιρεθεί, αυτό που απομένει κάτω από την επιφάνεια είναι μόνο η πιθανότητα κίνησης» εξηγεί στο Fucking Young. «Κάτω από την ανάμιξη των σωμάτων υποβόσκει το σεξ και ο θάνατος, αντανακλώντας κι ενισχύοντας την πολυπλοκότητα των ανθρωπίνων σχέσεων».
Παρόλο που οι ομάδες είχαν πολλές διαφορές στην κουλτούρα, την κληρονομιά και την αισθητική, οι τελικές φωτογραφίες είχαν όλες κάτι κοινό- μια ποιότητα, που αποκάλυπτε κάτι θεμελιώδες για τον τρόπο που οι χορευτές επικοινωνούν σωματικά μεταξύ τους.
Στη νέα ομώνυμη σειρά φωτογραφιών, που θα παρουσιαστεί σε έκθεση στην Νέα Υόρκη στο Daniel Cooney Fine Art από τα τέλη Απριλίου μέχρι τον Ιούνιο, «πρωταγωνιστούν» οι διασημότεροι του είδους στις πιο απροσδόκητες και εντελώς υποβλητικές πόζες.
σχόλια