Τι κοινό μπορεί να έχουν τα τοπία της αμερικάνικης ερήμου με τις δηλώσεις του Trump; Γιατί έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον να δεις τα φυτά με τα μάτια ενός ζώου ή ενός εντόμου παρά με τα δικά σου; Αρκεί να μείνουν μόνο ακάλυπτα τα μάτια ενός προσώπου για να καυτηριάσεις μέσα από τον φακό σου τον ρατσισμό; Γιατί είναι τόσο σαγηνευτική η ομίχλη; Τα προτζεκτ της Νορβηγίδας Tine Poppe κάνουν κάτι σπουδαιότερο από το να δίνουν απαντήσεις. Δημιουργούν ερωτήματα.
Η βραβευμένη φωτογράφος από το Όσλο μίλησε στο LIFO.gr και δεν μάσησε τα λόγια της ακόμα και όταν η ερώτηση αφορούσε τον ρατσισμό που επικρατεί και στην χώρα της. Την ακούμε
— Γιατί έγινες φωτογράφος;
Δεν φαντάστηκα ποτέ τον εαυτό μου ως φωτογράφο όπως συνήθως λένε άλλοι φωτογράφοι. Στην δουλειά μου ως γραφίστρια τα φωτογραφικά μπάτζετ ήταν χαμηλά, έτσι δανειζόμουν την φωτογραφική μηχανή του αδερφού μου (ο οποίος ήταν επαγγελματίας φωτογράφος πριν γίνει σκηνοθέτης) για να βγάζω μόνη μου φωτογραφίες. Έτσι άνοιξε ένας νέος κόσμος για εμένα και ολοκληρωτικά αφιερώθηκα στην φωτογραφία.
— Το προτζεκτ «Exit Wonderland» είναι εμπνευσμένο από τον Donald Trump. Πες μας λίγα πράγματα για τα μέρη του προτζεκτ. Ποια πιστεύεις ότι είναι μέχρι σήμερα η χειρότερη φράση του Τραμπ; Γιατί;
Οι φωτογραφίες έγιναν κατά την διάρκεια ενός road trip από το Νέο Μέξικο στην Καλιφόρνια. Το σχεδόν σουρεαλιστικό φως και τα τεράστια, άδεια τοπία της ερήμου μου δημιουργούσαν το συναίσθημα της Αποκάλυψης σαν να ήμουν ο τελευταίος άνθρωπος που είχε απομείνει στη γη. Ανακάλυψα παρόμοια με αυτή ατμόσφαιρα στα αστικά τοπία στο κέντρο του Λος Άντζελες. Είναι δύσκολο να επισημάνεις τη χειρότερη φράση του Τραμπ, πολλές από αυτές με τρομοκρατούν. Και το πιο τρομακτικό από όλα ήταν ότι ήταν τελικά ο νικητής των εκλογών. Μερικές φορές αισθάνομαι σαν να έχουμε αφήσει τον πραγματικό κόσμο και χωρίς την θέληση μας είμαστε μέρος μιας κακής χολιγουντιανής ταινίας καταστροφής.
Επέστρεψα στις ΗΠΑ για να κάνω άλλο ένα road trip στο Νότο το χρονικό διάστημα της εκλογικής αναμέτρησης. Συμπέρανα ότι οι άνθρωποι ήταν απρόθυμοι να μιλήσουν για τους πολιτικούς. Στο Τέξας οι άνθρωποι ήταν σχεδόν αγενείς και στην Λουιζιάνα πολλοί άνθρωποι φοβόντουσαν να πουν δυνατά ότι ψήφισαν την Κλίντον. Φοβόντουσαν ότι οι υποστηρικτές του Τράμπ θα ασκούσαν βία εναντίον τους.
— Το πρότζεκτ σου «White is not a color» εἰναι εμπνευσμένο από τον Anders Behring Breivik που σκότωσε 77 άτομα και το ρατσισμό στην Νορβηγία. Γιατί πιστεύεις ότι οι άνθρωποι ψηφίζουν κόμματα με ρατσιστικές θέσεις όπως το Progress Party σε μια πλούσια χώρα όπως η Νορβηγία;
Νομίζω ότι ο λόγος που οι Νορβηγοί ψηφίζουν δημοφιλή ακροδεξιά κόμματα όπως το Progress Party έχει περισσότερο να κάνει με τον φόβο για τους άγνωστους «άλλους». Φοβούνται ότι οι «άλλοι» θα πλημμυρίσουν τα σύνορα και θα κλέψουν τον πλούτο μας και θα μετατρέψουν την Νορβηγία σε μια εντελώς διαφορετική χώρα. Οι ρητορικές του Progress Party δίνουν έμφαση στο να αποκαλούν τους πρόσφυγες «κυνηγούς της τύχης», εγκληματίες, ρατσιστές και τρομοκράτες.
Ο Νορβηγός Υπουργός Μετανάστευσης σκοπεύει όπως φαίνεται να κλείσει τα σύνορα μας και να εξαπλώσει τον φόβο και τα ψέματα σχετικά με τους πρόσφυγες. Η τωρινή κυβέρνηση περιλαμβάνει ένα συνασπισμό 4 κομμάτων της Δεξιάς. Ακόμα και το Progress Party που πήρε μόνο το 16% των ψήφων στις εκλογές φαίνεται ότι οι ιδέες του έγιναν αποδεκτές από όλη την κυβέρνηση. Η Αγγλία και το Brexit, οι εκλογές στις ΗΠΑ και τα δημοφιλέστατα δεξιά κινήματα σε άλλες Ευρωπαικές χώρες, είναι γεγονότα που δείχνουν ότι θέλουν να κλείσουν τα σύνορα δημιουργώντας μια κοινωνία με ελάχιστο σεβασμό στους συνανθρώπους μας. Μια κοινωνία που δεν έχει σχέση με την αλήθεια και όπου έχουν έρθει τα πάνω-κάτω στις αξίες της.
— Ένα top5 με τους αγαπημένους σου καλλιτέχνες;
1.
Gregory Crewdson
2.
Alex Webb
3.
Nan Goldin
4.
Cartier Bresson
5.
Martin Parr
6.
Saul Leite
Και άλλοι πολλοί όπως η Dita Pepe για τα χιουμοριστικά κόνσεπτ και τη σειρά“Self Portraits with Men” ή ο Javier Arcenillas για τις σειρές “Sleepers” από τον υπόγειο του Τόκιο, ή ο Ivor Prickett για τις φωτογραφίες ντοκουμέντο και από την χώρα μου οι Eivind Natvig and Helge Skodvin όπου και οι δύο είναι λαμπροί εκπρόσωποι της φωτογραφίας ντοκουμέντο.
— Πες μας για το πρότζεκτ σου «Botanical Perceptions» και την ιδέα σου πίσω από αυτό.
Η ιδέα για αυτές τις σειρές μου ήρθε όταν έπαιζα με την μηχανή. Η Olympus είχε λανσάρει νέους ευρυγώνιους φακούς και τους χρησιμοποιούσα ενώ την ίδια στιγμή τραβούσα με το iphone μακρινές λήψεις. Όταν τοποθέτησα την κάμερα στο έδαφος στην μέση των λουλουδιών, ένας κόσμος εμφανίστηκε μπροστά στο φακό μου που σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν ορατός μόνο από ένα ζώο ή ένα έντομο. Ήμουν ενθουσιασμένη και συνέχισα να φωτογραφίζω όλο το καλοκαίρι. Πολλές από τις φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στα βουνά της Νορβηγίας όταν έκανα διακοπές με τη οικογένεια μου.
— Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση που έχεις από το πρότζεκτ «Where Gods Reside»;
Οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί σε ένα χωριό του Νεπάλ στα Ιμαλάια. Μόλις είχα φτάσει και περπατούσα με την μηχανή απολαμβάνοντας το εντυπωσιακό τοπίο των βουνών, όταν πολύ πυκνή ομίχλη έκανε την εμφάνιση της. Ήμουν φυσικά χαμένη, και δεν ήμουν σε θέση να δω περισσότερο από κάποια πόδια να περνούν δίπλα μου, όμως το πιο εκπληκτικό πράγμα που έζησα δεν εμφανίζεται στις φωτογραφίες και είναι οι ήχοι. Όταν χάσεις την θέα του τοπίου μέσα σε πυκνή ομίχλη γίνεσαι πολύ ευαίσθητος στους ήχους. Μπορούσα να ακούσω μια γυναίκα να τραγουδά σε απόσταση αρκετή από εμένα, ένα γεωργό να δουλεύει με κάτι-όμως δεν ήμουν σε θέση να τους δω. Τις πατημασιές στα χαλίκια κάποιου που με πλησίαζε και τους ήχους του δάσους. Ποτέ δεν είχα εμπειρία μιας τόσο πυκνής ομίχλης . Ήταν απόλυτα μαγικό-σαν να βρίσκεσαι σε όνειρο.
— Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση που έχει από την παιδική σου ηλικία;
Καλοκαιρινές διακοπές στα βουνά με τον πατέρα μου και τον αδερφό μου. Τη μυρωδιά του φρέσκου χιονιού το χειμώνα. Τους απογευματινούς περιπάτους με την γιαγιά μου στην μικρή πόλη Ålesund στην δυτική ακτή. Μου έλεγε την ιστορί κάθε οικογένειας από κάθε σπίτι που περνούσαμε – για την σκληρή ζωή κατά την διάρκεια του πολέμου και τα παιδικά της χρόνια δίπλα στον ωκεανό.
— Τι είναι για εσένα η ευτυχία;
Η ευτυχία βρίσκεται στη δημιουργία. Και η ομορφιά στην αγάπη και το φως.
— Τα μελλοντικά σου σχέδια;
Να βγάζω φωτογραφίες μέσα από την καρδιά μου.
Όλες οι φωτογραφίες παραχωρήθηκαν από την φωτογράφο για αποκλειστική χρήση από το LIFO.gr
Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση τους χωρίς την άδεια της.
Info:
Tine Poppe
