Το 1973, ο Mitch Epstein μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να σπουδάσει στο Cooper Union με τον Garry Winogrand, έναν από τους πιο καταξιωμένους φωτογράφους της μεταπολεμικής εποχής. Τότε μόλις 20 ετών, η φωτογραφική μηχανή του Epstein έγινε το όχημα για την ανακάλυψη της πόλης, η οποία από την αλλαγή της δεκαετίας είχε γίνει μια εκτεταμένη μητρόπολη που στιγματίστηκε από την οικονομική κατάρρευση, την εγκληματικότητα και την αυξανόμενη ανισότητα.
Αν και ο Winogrand δίδασκε κατά κύριο λόγο τους μαθητές του να πειραματίζονται στο σκοτεινό θάλαμο με ασπρόμαυρη φωτογραφία, ο Epstein επέλεξε την έγχρωμη φωτογραφία χρησιμοποιώντας φιλμ Kodachrome και μια φορητή φωτογραφική μηχανή 35mm. «Ο κόσμος είναι έγχρωμος, οπότε γιατί να μην φωτογραφίσουμε με χρώμα;». Εμπνευσμένος από την προσέγγιση του δασκάλου του, ο Epstein βυθίστηκε άφοβα στους χαοτικούς δρόμους της Νέας Υόρκης. Αλλά όπως και ο Winogrand, απορρίπτει σταθερά τον χαρακτηρισμό "φωτογράφος του δρόμου". «Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ντοκιμαντερίστα, αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αντλώ από αυτές τις παραδόσεις».
Συγκριτικά, η δεκαετία του 1970 διατηρούσε μια απελευθερωμένη ατμόσφαιρα μποέμικου, λιγότερο μολυσμένη από τις δυνάμεις της αγοράς, και ίσως γι' αυτό πολλοί από εμάς νοσταλγούν εκείνη τη δεκαετία.
Πράγματι, το Silver + Chrome, το οποίο καταγράφει αμερικανικές πόλεις - Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες και Νέα Ορλεάνη - αποτυπώνει κάτι περισσότερο από τις κοινωνικοπολιτικές ιδιομορφίες της αστικής ζωής στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Ο Epstein αναδεικνύει διακριτικά αφηγήσεις πέρα από κάθε προσεκτικά κατασκευασμένο κάδρο: μια μοντέρνα νεαρή γυναίκα στέκεται σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, ένα πλήθος πεζών χειρονομεί προς τον ουρανό με κέφι. «Κατάλαβα από την αρχή ότι η φωτογραφία δεν είναι το ίδιο το πράγμα που φωτογραφίζεις. Μια φωτογραφία πρέπει πάντα να αναγνωρίζει τη δισδιάστασή της και δεν μπορεί να αναπαράγει τον τρισδιάστατο κόσμο».
Ομαδοποιημένες μεταξύ τους σε μεγάλο βαθμό μέσω του θέματος της ανάπαυσης και της αναψυχής, προκαλούν αντιθετικές και απίθανες στιγμές: μια γυναίκα απορροφημένη σε ένα χαρτόδετο βιβλίο στο πεζοδρόμιο έξω από ένα κομμωτήριο ή ένας άνδρας που παίρνει έναν υπνάκο σε ένα αυτοσχέδιο κρεβάτι σε έναν εγκαταλελειμμένο χώρο κάτω από το πρόσφατα κατασκευασμένο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου.
«Οι πύργοι ήταν σαν τοτέμ», θυμάται ο Epstein. «Εκείνη την εποχή όλη αυτή η περιοχή στη δυτική πλευρά του κάτω Μανχάταν βρισκόταν σε διαδικασία ανάπτυξης - γνωστή ως Battery Park City που βρισκόταν κατά μήκος του ποταμού Hudson. Έβγαζα πολλές φωτογραφίες σε εκείνη την περιοχή. Αυτή η λήψη είχε να κάνει με τη διαισθητική σύλληψη της αντιπαράθεσης των πραγμάτων. Ήταν τόσο απίθανο αυτός ο άνδρας να κάνει σιέστα δίπλα στη σμαραγδένια Cadillac του, που σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι μαφιόζος του Νιου Τζέρσεϊ».
Είτε είναι άστεγος είτε απλώς παίρνει έναν υπνάκο, η απόλυτη αντίθεση στην κλίμακα μεταξύ του μοναχικού, κοιμισμένου άνδρα και των απειλητικών ουρανοξυστών χρησιμεύει ως μεταφορά για την αυξανόμενη οικονομική ανισότητα στη Νέα Υόρκη εκείνη την εποχή, που συμπίπτει με την επιτάχυνση της Wall Street, τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και την αστική ανανέωση που μεταμόρφωσαν ανεπανόρθωτα την ταυτότητα της πόλης μέχρι τη δεκαετία του 1980.
Συγκριτικά, η δεκαετία του 1970 διατηρούσε μια απελευθερωμένη ατμόσφαιρα μποέμικου, λιγότερο μολυσμένη από τις δυνάμεις της αγοράς, και ίσως γι' αυτό πολλοί από εμάς νοσταλγούν εκείνη τη δεκαετία. «Η δεκαετία του 1970 ήταν μια λιγότερο εμπορευματοποιημένη εποχή. Σήμερα υπάρχει ένας κομφορμισμός μέσω της ραγδαίας κεφαλαιοποίησης της κοινωνίας, ο οποίος έχει αλλάξει τη σχέση μας με την τέχνη και τη φωτογραφία», υποστηρίζει ο Epstein. Για τον λόγο αυτό, αναγνωρίζει ότι δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει το ίδιο είδος δουλειάς σήμερα - όλοι θα ήταν καχύποπτοι απέναντι στην κάμερα και στην πιθανότητα να καταλήξουν οι φωτογραφίες τους στο διαδίκτυο. Πράγματι, υπάρχει κάτι το εντελώς ανεμπόδιστο στα θέματά του στο Recreation, ειδικά στο ζευγάρι που χορεύει φορώντας ροζ πουκάμισα και φλοράλ φλόρες. «Υπήρχε μια φωτογραφική αθωότητα τότε. Οι άνθρωποι γοητεύονταν από τη φωτογραφική μηχανή. Δεν υπέθεταν αμέσως ότι επρόκειτο να τους βγάλεις φωτογραφία και να κάνεις κάτι αρνητικό με αυτήν».
Μπορείτε να βρείτε το βιβλίο εδώ