ΚΙΝΗΣΗ

Βιβλία που έγιναν ταινίες ή σειρές Facebook Twitter
Artwork εμπνευσμένο από την απόπειρα του Αλεχάντρο Χοδορόφσκι να διασκευάσει κινηματογραφικά στα ‘70s το «Dune» του Φρανκ Χέρμπερτ. Η ταινία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.

Βιβλία που έγιναν ταινίες ή σειρές

0

Από πολύ νωρίς στην ιστορία της έβδομης τέχνης η λογοτεχνία αποτελούσε πρώτης τάξεως υλικό για τα κινηματογραφικά σενάρια. Τις τελευταίες δεκαετίες, δε, με την εκτόξευση της (ποιοτικής) τηλεόρασης, ένα λογοτεχνικό έργο έχει πλέον εναλλακτική διέξοδο για την οπτικοποίησή του, καθώς το τηλεοπτικό φορμά, ειδικά της μίνι σειράς, σε πολλές περιπτώσεις αποδεικνύεται πιο ευέλικτο για μια πιστή μεταφορά, παρέχοντας τη δυνατότητα για μεγαλύτερο άπλωμα και ανάπτυξη χαρακτήρων σε σχέση με το παραδοσιακό δίωρο του κινηματογράφου.


Εξάλλου, κάποια μυθιστορήματα, άμα τη εμφανίσει τους, έχουν αυτομάτως χαρακτηριστεί ως «μη κινηματογραφίσιμα», αποτελώντας τεράστιο στοίχημα για τους κινηματογραφιστές που αναλαμβάνουν να σκηνοθετήσουν τις ομώνυμες ταινίες. Τρανό παράδειγμα αποτελεί η sci-fi εποποιία Dune του Φρανκ Χέρμπερτ, το πρώτο μέρος της οποίας κυκλοφόρησε το 1965 κι έμελλε να γίνει το βιβλίο επιστημονικής φαντασίας με τις περισσότερες πωλήσεις παγκοσμίως.

Η ιστορία του νεαρού Πολ Ατρείδη που τοποθετείται στον Αρράκις, τον πλανήτη των ερήμων, εξελίχθηκε από τον ίδιο τον Χέρμπερτ σε 5 συνέχειες, που κυκλοφόρησαν μόλις σε νέες εκδόσεις από τον οίκο Anubis (μτφρ. Ορέστης Μανούσος, Φωκίων Χαροκόπος, Νικήτας Τουρβάς, Βασίλης Αθανασιάδης), ενώ η saga συνεχίστηκε με τα χρόνια, μέσα από πολλά ακόμα prequels και sequels, τα οποία συνυπογράφουν ο Μπράιαν Χέρμπερτ, γιος του εκλιπόντα συγγραφέα, και ο Κέβιν Άντερσον (κυκλοφορούν στα ελληνικά, επίσης από τον Anubis). Το Dune έμελλε επίσης να γίνει, το 1984, μία από τις ελάχιστες αποτυχίες στη φιλμογραφία του Ντέιβιντ Λιντς. Με τη φόρα του σίκουελ του Blade Runner, ο Ντενί Βιλνέβ αναλαμβάνει σήμερα να διασκευάσει εκ νέου το πρώτο βιβλίο σε δύο κινηματογραφικά μέρη.

Στην αντίπερα όχθη, όλη η εργογραφία της Άγκαθα Κρίστι έχει μεταφερθεί επανειλημμένα στον κινηματογράφο και σίγουρα ενδείκνυται για το μέσο. Έτσι, τρία χρόνια μετά το Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές, ο Κένεθ Μπράνα επιστρατεύει εκ νέου ένα all-star cast για το Έγκλημα στον Νείλο (μτφρ. Δέσποινα Κανελλοπούλου, Ψυχογιός). Από την άλλη, από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα ταινίας των τελευταίων ετών που εκτόξευσε τη δημοτικότητα του βιβλίου στο οποίο βασίστηκε, το Να με φωνάζεις με τ' όνομά σου του Αντρέ Ασιμάν απέκτησε λογοτεχνικό σίκουελ, το Έλα να με βρεις (μτφρ. Νίκος Α. Μάντης, Μεταίχμιο), που φυσικά θα βρει τον δρόμο του προς τη μεγάλη οθόνη, και πάλι από τον Λούκα Γκουαντανίνο.

Βιβλία που έγιναν ταινίες ή σειρές Facebook Twitter
Tρία χρόνια μετά το «Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές», ο Κένεθ Μπράνα επιστρατεύει εκ νέου ένα all-star cast για το «Έγκλημα στον Νείλο».

Άλλα μυθιστορήματα που έχουν αγαπηθεί πολύ τα τελευταία χρόνια και έχουν λάβει ήδη πράσινο φως για την κινηματογραφική τους μεταφορά είναι τα Έθιμα Ταφής (μτφρ. Μαρία Αγγελίδου, Ίκαρος) της Χάνα Κεντ (τη σκηνοθεσία τους έχει αναλάβει επίσης ο Γκουαντανίνο), η Γυναίκα στο παράθυρο (μτφρ. Αναστάσιος Αργυρίου, Ψυχογιός) της Έι Τζέι Φλιν –μία από τις πολυαναμενόμενες προσεχείς ταινίες από τον Τζο Ράιτ– και το Αηδόνι (μτφρ. Χριστίνα Σωτηροπούλου, Κλειδάριθμος) της Κριστίν Χάνα.


Από πρόσφατες εκδόσεις στα ελληνικά, που ευτύχησαν παλιότερα στο σινεμά, αξίζει να σταθούμε στο βραβευμένο με Πούλιτζερ βιβλίο του Ρόμπερτ Πεν Γουόρεν από το 1946 Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά (μτφρ. Αθηνά Δημητριάδου, Πόλις), του οποίου η κινηματογραφική διασκευή κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 1949 (ενώ η πρόσφατη, κατά Στίβεν Ζαϊλίαν, ανάγνωση του 2006, στέφθηκε με απόλυτη καλλιτεχνική και εισπρακτική αποτυχία). Βραβευμένη με Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας το 1981 και η μεταφορά από τον Ούγγρο Ίστβαν Ζάμπο του εμβληματικού Μεφίστο (μτφρ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, Άγρα) του Κλάους Μαν. Τα βραβευμένα με Μπούκερ Απομεινάρια μιας μέρας (μτφρ. Αργυρώ Μαντόγλου, Ψυχογιός) του μετέπειτα νομπελίστα Καζούο Ισιγκούρο έγιναν από τον Τζέιμς Άιβορι μία από τις κορυφαίες ταινίες των '90s (και συγκέντρωσαν 8 υποψηφιότητες για Όσκαρ).


Η Αμερικάνικη Ψύχωση (μτφρ. Χρίστος Τόμπρας, Οξύ) του προβοκάτορα Μπρετ Ίστον Έλις αποτέλεσε ιδανικό υλικό στα χέρια της Μέρι Χάρον για την αξέχαστη ταινία του 2000. Έναν χρόνο πριν η Σοφία Κόπολα είχε κάνει το εξαιρετικό κινηματογραφικό της ντεμπούτο με τη σκηνοθεσία του επίσης ντεμπούτου του Τζέφρυ Ευγενίδη, Αυτόχειρες Παρθένοι, που ο Πατάκης κυκλοφόρησε πρόσφατα σε νέα μετάφραση από την Άννα Παπασταύρου, ενώ είχε προηγηθεί, το 1998, η μετέπειτα καλτ μεταφορά από τον Τέρι Γκίλιαμ του εμβληματικού Φόβος και παράνοια στο Λας Βέγκας (μτφρ. Αλέξης Καλοφωλιάς, επίσης από Πατάκη) του Χάντερ Τόμπσον.

Περίπου πριν από έναν χρόνο οι εκδόσεις Bell κυκλοφόρησαν επίσης σε νέα έκδοση τη διάσημη τριλογία του Τόμας Χάρις με ήρωα τον Χάνιμπαλ Λέκτερ (Κόκκινος Δράκος, μτφρ. Μάρκος Χρόνης / Η σιωπή των αμνών, μτφρ. Παναγιώτης Τασιόπουλος / Χάνιμπαλ, μτφρ. Μιχάλης Μακρόπουλος), συν το πρίκουελ της νεότητάς του ψυχιάτρου (Χάνιμπαλ: Το ξύπνημα του Κακού, μτφρ. Μιχάλης Μακρόπουλος). Και τα τέσσερα βιβλία έχουν γίνει ταινίες, με περισσότερο ή λιγότερο επιτυχημένα αποτελέσματα (ο Κόκκινος Δράκος, μάλιστα, δυο φορές), με κορυφαία στιγμή φυσικά τη βραβευμένη με 5 Όσκαρ Σιωπή των Αμνών του Τζόναθαν Ντέμι.


Χαρακτηριστική, επίσης, περίπτωση πολυγραφότατου συγγραφέα, του οποίου τα έργα δεν έχουν σταματήσει να παρέχουν άφθονο υλικό σε σινεμά και τηλεόραση, είναι ο Στίβεν Κινγκ – πρόσφατο τεράστιο box-office hit τα δύο κινηματογραφικά κεφάλαια του It (Το Αυτό, μτφρ. Έφη Τσιρώνη, Κλειδάριθμος). Ακόμα κι αν ο ίδιος έχει αποκηρύξει τη μεταφορά της Λάμψης του (μτφρ. Έφη Τσιρώνη) από τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ το 1980, η ταινία δεν παύει να αποτελεί μία από τις κορυφαίες δημιουργίες τρόμου όλων των εποχών – ευκαιρία να ξαναδιαβάσουμε το πρωτότυπο υλικό που κυκλοφόρησε ο Κλειδάριθμος και να βρούμε τις διαφορές. Μεγάλες διαφορές υπάρχουν –μάλλον αναμενόμενο– και ανάμεσα στο μυθιστόρημα Σκέφτομαι να βάλω ένα τέλος του Ίαν Ριντ (μτφρ. Αντώνης Καλοκύρης, Πατάκης) και στην πρόσφατη, εξαιρετική, αλλά εντελώς ιδιοσυγκρασιακή ομώνυμη ταινία του Τσάρλι Κάουφμαν για το Netflix. Στο ίδιο δίκτυο προβλήθηκε και η πολύ καλή ταινία Πάντα ο Διάβολος (μτφρ. Βάσια Τζανάκαρη, Μεταίχμιο), που βασίστηκε στο βιβλίο του Ντόναλντ Ρέι Πόλοκ.

Βιβλία που έγιναν ταινίες ή σειρές Facebook Twitter
Mόλις έκανε πρεμιέρα στο HBO και η κατά Ρόμπερτ Ζεμέκις κινηματογραφική μεταφορά του «Οι Μάγισσες».


Ο Ψυχογιός μόλις κυκλοφόρησε σε νέες εκδόσεις, με εικονογραφήσεις από τον Κουέντιν Μπλέικ, τα ιδιαίτερα δημοφιλή και στη χώρα μας παιδικά βιβλία του Ρόαλντ Νταλ, που έχουν επίσης γίνει ταινίες από σπουδαίους δημιουργούς (Στίβεν Σπίλμπεργκ, Τιμ Μπέρτον, Γουές Άντερσον, Ντάνι ΝτεΒίτο κ.ά.) με εξαιρετικά αποτελέσματα: Ο μεγάλος φιλικός γίγαντας (μτφρ. Βούλα Μάστορη), Ο Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας (μτφρ. Τζένια Καββαδία), Ο απίθανος κ. Φοξ (μτφρ. Τόνια Καφετζάκη), Ματίλντα (μτφρ. Κώστια Κοντολέων), ενώ μόλις έκανε πρεμιέρα στο HBO και η κατά Ρόμπερτ Ζεμέκις κινηματογραφική μεταφορά του Οι Μάγισσες (μτφρ. Κώστια Κοντολέων).


Κλείνουμε το κεφάλαιο «σινεμά» με τρεις παλαιότερες εκδόσεις. Με αφορμή τον θάνατο του Σον Κόνερι αξίζει να ξαναδιαβάσουμε το Όνομα του Ρόδου (μτφρ. Έφη Καλλιφατίδου, Ψυχογιός) του Ουμπέρτο Έκο και να επανεκτιμήσουμε την (σχετικά αποτυχημένη, το 1986 που κυκλοφόρησε) ταινία του Ζαν-Ζακ Ανό. Επανεκτίμησης χρήζει σίγουρα και η ταινία του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι Τσάι στη Σαχάρα (1990), από το κλασικό μυθιστόρημα του Πολ Μπόουλς (μτφρ. Νίκος Α. Μάντης, Μεταίχμιο). Τέλος, χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα «άοσμης», εντελώς κατώτερης των προσδοκιών κινηματογραφικής διασκευής ενός πολυαγαπημένου βιβλίου είναι η Καρδερίνα (μτφρ. Χριστιάννα Σακελλαροπούλου, Λιβάνη) της Ντόνα Ταρτ, που «καταστράφηκε» κινηματογραφικά από τον Τζον Κρόουλι.

Στο μέτωπο της τηλεοπτικής παραγωγής, το νέο βιβλίο του φαινομένου που ακούει στο όνομα Έλενα Φεράντε, με τίτλο Η απατηλή ζωή των ενηλίκων (μτφρ. Δήμητρα Δότση, Πατάκης), είναι ήδη στα σκαριά του Netflix και θα μας ταξιδέψει στη Νάπολη των '90s, σε συνεργασία με την ιταλική εταιρεία παραγωγής Fandango. Το Amazon Prime, από την άλλη, φέρνει κοντά δυο σπουδαίους Αφροαμερικανούς: ο βραβευμένος με Πούλιτζερ το 2017 Υπόγειος Σιδηρόδρομος (μτφρ. Γιώργος Μπλάνας, Ψυχογιός) του Κόλσον Γουάιτχεντ θα γίνει μίνι σειρά από τον σκηνοθέτη του βραβευμένου με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Moonlight, Μπάρι Τζένκινς. Αλλά και τo ευρωπαϊκό τμήμα του HBO ασχολήθηκε με το πιο γνωστό από τα βιβλία του Βάσκου Φερνάντο Αραμπούρου, την Πατρίδα(μτφρ. Τιτίνα Σπερελάκη Πατάκης), του οποίου η προβολή μόλις ολοκληρώθηκε, σε μορφή μίνι σειράς.

Πίσω από μερικές ακόμα σειρές, που έχουν προκαλέσει αίσθηση και αξίζει να ανακαλύψουμε, αν δεν το έχουμε κάνει ήδη, τη λογοτεχνική πρώτη ύλη στην οποία βασίστηκαν, συναντάμε πέντε γυναίκες. Καταρχάς, το μεγάλο hit της περσινής άνοιξης, Unorthodox (μτφρ. Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος, Παπαδόπουλος/ Netflix), τα συγκλονιστικά απομνημονεύματα της Ντέμπορα Φέλντμαν από τη χασιδιστική κοινότητα του Μπρούκλιν. Έπειτα, το Κανονικοί Άνθρωποι (μτφρ. Μαρία Φακίνου, Πατάκης / Hulu) της Σάλι Ρούνι, της Ιρλανδής νέας αγαπημένης συγγραφέως των millennials. Επίσης, το Μικρές φωτιές παντού (μτφρ. Ρίτα Κολαΐτη, Μεταίχμιο / Hulu) της Σελέστ Ινγκ, ηχηρής νέας γυναικείας φωνής των '10s από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αλλά και το ψυχολογικό θρίλερ Η πρώτη εντύπωση (μτφρ. Βασιλική Κοκκίνου, Μίνωας) της Τζιν Χανφ Κόρελιτζ, που μετονομάστηκε ως The Undoing και λαμβάνει θετικότατες εντυπώσεις αυτό το διάστημα στο HBO. Στα ελληνικά κυκλοφόρησε μόλις και το έβδομο βιβλίο του δημοφιλούς Outlander της Ντιάνα Γκάμπαλντον (μτφρ. Διονυσία Στεφανοπούλου, Anubis). Στα Τύμπανα του Φθινοπώρου η ιστορία συνεχίζεται στη Βόρεια Καρολίνα του 18ου αιώνα, με την ομώνυμη τηλεοπτική σειρά να έχει ολοκληρώσει αισίως τον πέμπτο κύκλο της (Netflix).

Κλασικό ανάγνωσμα, από την άλλη, που συχνά-πυκνά έχει αποτελέσει έξοχη πρώτη ύλη για το είδος του τρόμου είναι το Στρίψιμο της βίδας (μτφρ. Τόνια Κοβαλένκο, Ψυχογιός) του Χένρι Τζέιμς, με πιο πρόσφατη τηλεοπτική ανάγνωση το πολύ καλό The Haunting of Bly Manor του Netflix.


Αντί επιλόγου, ειδική μνεία αξίζει να γίνει και σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα ελληνικής αθηναϊκής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Ο Ψυχογιός κυκλοφόρησε σε ανανεωμένη έκδοση το Τρίτο Στεφάνι του Κώστα Ταχτσή ‒που βέβαια είχε διασκευαστεί τόσο για το ραδιόφωνο, όσο και για την τηλεόραση, στα '90s, από τον Γιάννη Δαλιανίδη–, συμπίπτοντας χρονικά με τη φιλόδοξη θεατρική μεταφορά του στο θέατρο από τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Βιβλίο
0

ΚΙΝΗΣΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ουδέποτε ήταν ροζ λογοτεχνία η Φεράντε, λέει η Ελληνίδα που τη μεταφράζει

Δήμητρα Δότση / Ουδέποτε ήταν ροζ λογοτεχνία η Φεράντε, λέει η Ελληνίδα που τη μεταφράζει

Η μεταφράστρια των βιβλίων της Έλενα Φεράντε στην Ελλάδα, Δήμητρα Δότση, μιλά στη LiFO για τη μυστηριώδη συγγραφέα, την τέχνη της μετάφρασης και τα βιβλία που παραδίδει στους εκδότες το επόμενο διάστημα.
M. HULOT
Από τον «Μάγο» ως το «Να με φωνάζεις με το όνομά σου»: 6 βιβλία στο σινεμά

Λέσχη Ανάγνωσης / Από τον «Μάγο» ως το «Να με φωνάζεις με το όνομά σου»: 6 βιβλία στο σινεμά

Όταν το σινεμά σκοντάφτει, η τηλεόραση έρχεται για βοήθεια: Ο Σαμ Μέντες εξηγεί με μια απλούστατη ανάλυση για ποιoν λόγο οι κινηματογραφικές διασκευές πολύ συχνά αδυνατούν να συλλάβουν τις τονικές και νοηματικές επιστρώσεις ενός απαιτητικού μυθιστορήματος.
ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Άλαν Χόλινγκερστ: «Η γραμμή της ομορφιάς»

Το πίσω ράφι / Η γραμμή της ομορφιάς: Η κορυφαία «γκέι λογοτεχνία» του Άλαν Χόλινγκχερστ

Ο Χόλινγκχερστ τοποθέτησε το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημά του στα θατσερικά '80s και κατάφερε μια ολοζώντανη και μαεστρική ανασύσταση μιας αδίστακτης δεκαετίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που δεν βλέπεις σχεδόν κανέναν να διαβάζει ένα βιβλίο στο μετρό»   

Βιβλίο / Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που σχεδόν κανείς δεν διαβάζει βιβλίο στο μετρό»   

Η πολυβραβευμένη μεταφράστρια μιλά για την προσωπική της διαδρομή στον χώρο της λογοτεχνίας, για το στοίχημα της καλής μετάφρασης και εξηγεί τι σημαίνει να δουλεύεις πάνω σε κορυφαία έργα του Φλομπέρ, του Καμί, του Μαρκήσιου ντε Σαντ και της Ανί Ερνό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Βιβλίο / «Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Ο 84χρονος ηθοποιός κοιτάζει προς τα πίσω και βλέπει τα δύσκολα παιδικά χρόνια, την καταθλιπτική μητέρα του, τον Τσέχoφ, τις σχέσεις που δεν έφτασαν ποτέ στον γάμο, τις έντονες αναταράξεις μιας πολυκύμαντης διαδρομής.
THE LIFO TEAM
Πέτρος Τατσόπουλος: «Η οργή σε κάποιες περιπτώσεις επιβάλλεται γιατί είναι απελευθερωτική»

Πέτρος Τατσόπουλος / «Δεν τα έχω με τους πιστούς αλλά με τους απατεώνες ρασοφόρους»

Μια χειμαρρώδης συνέντευξη με τον γνωστό συγγραφέα, δημοσιογράφο, παρουσιαστή και πρώην βουλευτή Πέτρο Τατσόπουλο, με αφορμή το τελευταίο του βιβλίο «Το παιδί του διαβόλου - Μια αληθινή ιστορία», όπου εστιάζει στη μεγάλη δύναμη της Εκκλησίας στην Ελλάδα, στη διαπλοκή της με την πολιτεία και στις σκοταδιστικές απόψεις που κατά κανόνα πρεσβεύει καθώς και στην ιδιαίτερα επικερδή «μπίζνα» που έχει στηθεί γύρω από ιερά λείψανα, ιερά κειμήλια, «άγιους» γέροντες και «θαύματα» για κάθε χρήση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ