Έντεκα ερωτήσεις στον Άρη Δημοκίδη [AROUND THE WORLD]

Έντεκα ερωτήσεις στον Άρη Δημοκίδη [AROUND THE WORLD] Facebook Twitter
0

[εικόνες: Πάνος Μιχαήλ, via]

Στο νέο σου βιβλίο «Τελευταία Συναυλία», όταν καταστρέφεται η συναυλία ενός κοριτσίστικου συγκροτήματος, οι Αόρατοι Ρεπόρτερ γυρίζουν τον πλανήτη αναζητώντας στοιχεία για να λύσουν ένα μουσικό μυστήριο. Ποια ήταν η τελευταία συναυλία που πήγες εσύ;
Είδα πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη τη Μαριέττα Φαφούτη που ήταν καταπληκτική λάιβ, σα να ακούς το δίσκο, τέτοια ποιότητα ήχου και ενορχήστρωσης και φωνής, αλλά και τους Hurts, που κι αυτοί μ’ άρεσαν πολύ.
Κι η πρώτη;

Μέσα της δεκαετίας του ’80, στην παραλία της Θεσσαλονίκης έπαιζαν οι Τρύπες. Είχα πάει με τον μπαμπά μου, 6-7 ετών, κι έγιναν επεισόδια με κροτίδες, φωτιές, αστυνομία και κυνηγητά. Συναρπαστική συναυλιακή εμπειρία... Τώρα που μιλάμε, συνειδητοποιώ ότι το βιβλίο ξεκινάει με μία καταστροφική συναυλία που έχει όλα τα στοιχεία που έζησα στην πρώτη μου συναυλία, άρα υποσυνείδητα μπορεί και να επηρεάστηκα.

Όταν ήσουν στην ηλικία των Αόρατων Ρεπόρτερ, ποια ήταν τα μουσικά σου είδωλα;

Στα τέλη των ‘80s άκουγα όλους τους σούπερ σταρ: Mαντόνα, Mάικλ Τζάκσον, Πρινς, Τζορτζ Μάικλ... Διάβαζα τα τσαρτς, ασχολιόμουν τρομερά με τη μουσική βιομηχανία, αγόραζα ξένα περιοδικά (το Bravo, το Smash Hits) κι ελληνικά (Ποπ Κορν, Τοπ και Στίχοι, Discomoda In, Ποπ και Ροκ) έβλεπα τα βιντεοκλίπ στα δορυφορικά μουσικά κανάλια, περίμενα πώς και πώς το Μουσικόραμα.

Για παιδάκι ήμουν κάτι σαν κινητή εγκυκλοπαίδεια της ποπ. Αν υπήρχε και το ίντερνετ τότε, δεν ξέρω αν θα το άντεχα, θα πέθαινα από υπεροξυγόνωση, απ' τη χαρά μου.

Έντεκα ερωτήσεις στον Άρη Δημοκίδη [AROUND THE WORLD] Facebook Twitter
Πώς έχει αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο ασχολείσαι με τη μουσική από τότε μέχρι σήμερα;

Η αγωνία τού να κυκλοφορήσει ένας δίσκος που περιμένεις και για τον οποίο σιγά-σιγά θα μάθεις πράγματα έχει αντικατασταθεί από την άμεση ικανοποίηση που δίνει το ίντερνετ - σε δευτερόλεπτα μπορείς να μάθεις τα πάντα. Όλα είναι πιο χρηστικά για τους μουσικόφιλους, αλλά οι περισσότεροι έχουμε δεκάδες gigabytes μουσικής στο κομπιούτερ μας, μουσική που ποτέ δεν προλαβαίνουμε ν’ ακούσουμε, πόσο μάλλον να εκτιμήσουμε.

Ποιες είναι οι επιρροές σου για τους «Αόρατους Ρεπόρτερ»;

Ο Ηρακλής Πουαρό κι η Μις Μαρπλ, οι ταξιδιωτικές περιπέτειες των παιδικών βιβλίων με τον δημοσιογράφο Ρουλταμπός, οι Μυστικοί Επτά της Ένιντ Μπλάιτον, πολλά κόμικς αλλά και αγαπημένοι μου καλλιτέχνες (ή και φίλοι μου) που εισχωρούν στα βιβλία μου πλάγια, σαν κλείσιμο του ματιού.

Από πού εμπνεύστηκες για το συγκεκριμένο βιβλίο;

Απ’ τη δημοσιογραφική μου καριέρα, απ’ τα ταξίδια μου, απ’ τα γραφεία της LifO (οι φίλοι μου εκεί ίσως αναγνωρίσουν και τους εαυτούς τους) κι από την παιδική μου ηλικία, τότε που έφτιαχνα ψεύτικες εφημερίδες και περιοδικά, που τα κρατούσα κρυφά.

Επίσης, από τη σημερινή μουσική βιομηχανία. Η γρήγορη διασημότητα, η μουσική στο ίντερνετ, τα βίντεο στο YouTube, οι μικροί σούπερ σταρ τύπου Τζάστιν Μπίμπερ, όλ’ αυτά μού φαίνονται πολύ αστεία κι ήθελα να τα προσεγγίσω μ’ έναν τρόπο που θα διασκέδαζε τα παιδιά αλλά και θα τους έδειχνε ότι η διασημότητα δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτοσκοπός, σε αντίθεση με την αξιοποίηση του ταλέντου - κι ότι η αλήθεια, και στη δημοσιογραφία και στη ζωή, είναι το σημαντικότερο πράγμα.

Έντεκα ερωτήσεις στον Άρη Δημοκίδη [AROUND THE WORLD] Facebook Twitter
Πού ταξιδεύουν οι ήρωες αυτήν τη φορά;

Σε διάφορες πόλεις, όπου υπάρχουν ύποπτοι ή στοιχεία. Κι εκεί γνωρίζουν ένα σωρό πράγματα για ξένες χώρες και κουλτούρες (αλλά και για τους εαυτούς τους). Ζουν περιπέτειες στις Πυραμίδες της Αιγύπτου, σε επαύλεις του Χόλιγουντ, στη φύση του Σίδνεϊ, στα γκέιζερ του Ρέικιαβικ, στους δρόμους του Βερολίνου. Αλλά και στο κέντρο της Αθήνας, όπου είναι και τα κεντρικά τους γραφεία.

Υπάρχουν παιδιά που με αφορμή τους Αόρατους Ρεπόρτερ αποφάσισαν να γίνουν δημοσιογράφοι;

Στα σχολεία που κάνω εκδηλώσεις γνωρίζω παιδιά που φτιάχνουν σχολικές εφημερίδες κι ονειρεύονται να γίνουν δημοσιογράφοι. Χαίρομαι γιατί δεν έχουν ως πρότυπο τους μεγαλοδημοσιογράφους της τηλεόρασης - μερικές φορές τους κοροϊδεύουν. Ενδιαφέρονται για το πρωτογενές ρεπορτάζ και την αλήθεια, απωθούνται από φωνές και συμφέροντα.

Όλοι αυτοί συμμετέχουν στο πραγματικό μπλογκ των Αόρατων Ρεπόρτερ ως ανταποκριτές. Όποιο παιδί θέλει μας στέλνει θεματάκια που μπαίνουν με το όνομά του. Τη σελίδα τη διαβάζουν πολλά παιδιά, επειδή ασχολείται με θέματα που τους ενδιαφέρουν: τεχνολογικά, περιβαλλοντολογικά, καλλιτεχνικά, χιουμοριστικά, επιστημονικά.

Έντεκα ερωτήσεις στον Άρη Δημοκίδη [AROUND THE WORLD] Facebook Twitter
Ποια είναι η κινητήριος δύναμη για τα βιβλία σου;

Έχω δυσάρεστα πολλή φαντασία και ασυνήθιστη, ακόρεστη σχεδόν, όρεξη για γράψιμο. Όταν όμως ξεκίνησα να γράφω παιδικά βιβλία, αρρώστησε σοβαρά η μαμά μου και ξέροντας ότι αργά ή γρήγορα θα την έχανα (συνειδητοποιώντας δηλαδή τη θνητότητα όλων μας), ήθελα να προλάβω ν’ αποτυπώσω όσες περισσότερες από τις ιστορίες που είχα στο μυαλό μου, για να προλάβει να τις δει τυπωμένες. Από τότε πέρασαν τρεισήμισι χρόνια κι εκείνη ήταν η μούσα μου και για τα δέκα βιβλία που έχω γράψει .

Διάβασε το νέο βιβλίο;

Επειδή δεν μπορεί να διαβάσει πια μόνη της, πριν από λίγες μέρες της διάβασα εγώ την Τελευταία Συναυλία. Ο ήρωας των Ρεπόρτερ, ο Γιώργος, συνειδητοποιεί κάποια λάθη του και τρέχει να προλάβει τη μητέρα του πριν να είναι αργά. Ευτυχώς, δεν είναι αργά και το βιβλίο έχει ένα happy end ιδιαίτερα συγκινητικό, τέτοιο που θα θέλαμε και στην πραγματική ζωή.

ΟΚ, είναι ένα διασκεδαστικό βιβλίο, με όλα αυτά που αρέσουν στα παιδιά. Πιστεύω, όμως, πως αφού το διαβάσουν, δεν θα ξαναδούν ποτέ τη μητέρα τους με τον ίδιο τρόπο, ποτέ δεν θα την ξαναθεωρήσουν δεδομένη - ίσως μάλιστα να την αγαπήσουν ακόμα περισσότερο. Ακούγοντας το τέλος του βιβλίου η μητέρα μου συγκινήθηκε και χάρηκε, κι αυτή ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου.

Κι όταν, δυστυχώς, θα την έχω αποχαιρετίσει για πάντα, ίσως να σκέφτομαι πως τουλάχιστον πρόλαβα να γράψω αυτό το βιβλίο – και να της το διαβάσω εγώ ο ίδιος, μέχρι και την τελευταία σελίδα...

Έντεκα ερωτήσεις στον Άρη Δημοκίδη [AROUND THE WORLD] Facebook Twitter

www.aoratoireporter.blogspot.com

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μην πεις λέξη»: Ένα καταιγιστικό βιβλίο για την άλλη «ματωμένη» Κυριακή

Βιβλίο / «Μην πεις λέξη»: Ένα καταιγιστικό βιβλίο για την άλλη «ματωμένη» Κυριακή

Το πολυβραβευμένο βιβλίο του Patrick Radden Keefe που έγινε μίνι σειρά στο Disney+, εκτός από τη συγκλονιστική ιστορία της Jean McConville που απήχθη και δολοφονήθηκε από τον IRA, φέρνει και ένα παράδειγμα έντασης γραφής και έρευνας που δεν το συναντούμε συχνά.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΒΑΛΛΙΕΡΑΚΗΣ
 Δημήτρης Χατζής  (Νίκος Γουλανδρής «491 δελτία για τον Δημήτρη Χατζή»)

Το πίσω ράφι / «Αν δεν γυρίσω, σα συγγραφέας είμαι χαμένος»: Ο Δημήτρης Χατζής μέσα από 491 δελτία

Στο βιβλίο του Νίκου Γουλανδρή, μέσα από έγγραφα, φωτογραφίες και επιστολές καταγράφεται ο κόσμος που θέλησε ν’ αλλάξει ο Χατζής, ως πολίτης, ως πεζογράφος, ως ιδεολόγος.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Διαβάζοντας για την Αμερική του Τραμπ

Βιβλίο / Διαβάζοντας για την Αμερική του Τραμπ

Μόλις μία εβδομάδα μετά τις αμερικανικές εκλογές, βιβλία δυστοπικού περιεχομένου και πολιτικής θεωρίας εκτοξεύτηκαν στις πρώτες θέσεις των παγκόσμιων πωλήσεων, αποδεικνύοντας ότι η ανάγνωση παραμένει το ένα και μοναδικό όπλο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά μόλις κυκλοφόρησε

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Κανείς δεν ήξερε ότι ήταν μαύρη: Η εξωπραγματική ιστορία της επιμελήτριας του JP Morgan

Βιβλίο / Κανείς δεν ήξερε ότι ήταν μαύρη: Η εξωπραγματική ιστορία της επιμελήτριας του JP Morgan

Υπεύθυνη για τα πιο πολύτιμα αποκτήματα της ιδιωτικής συλλογής του διάσημου τραπεζίτη, η απέριττα κομψή βιβλιοθηκάριος Μπελ ντα Κόστα Γκριν ήταν μαύρη αλλά εμφανιζόταν ως λευκή στον αφρό της υψηλής κοινωνίας μέχρι και τον θάνατό της το 1950.
THE LIFO TEAM
Leslie Absher: «Κόρη κατασκόπου, queer κορίτσι» 

Βιβλίο / Κόρη κατασκόπου, queer κορίτσι, συγγραφέας

Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος Leslie Absher μάς ξεναγεί στο «Σπίτι με τα μυστικά», εκθέτοντας ταυτόχρονα την προσωπική της πορεία προς την απελευθέρωση, την «ελληνική» της εμπειρία και τις εντυπώσεις της από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Πολυτεχνείο - Ένα παραμύθι που δεν λέει παραμύθια»

Βιβλίο / Το Πολυτεχνείο έγινε κόμικ: Μια νέα έκδοση για μια μονίμως επίκαιρη εξέγερση

Παραμονές της φετινής επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, οι εκδόσεις Red ‘n’ Noir κυκλοφόρησαν ένα έξοχο κόμικ αφιερωμένο σε αυτή, που το υπογράφουν ο συγγραφέας Γιώργος Κτενάς και ο σκιτσογράφος John Antono.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον Μάλκολμ Λόουρι και το «Κάτω από το ηφαίστειο»

Βιβλίο / Το μεγαλόπνοο «Κάτω από το ηφαίστειο» του Μάλκολμ Λόουρι, μια προφητεία για την αποσύνθεση του κόσμου

Οι αναλογίες μεταξύ του μυθιστορηματικού βίου του Βρετανού συγγραφέα και του κορυφαίου έργου του είναι παραπάνω από δραματικές, όπως και αυτές μεταξύ της υπαρξιακής πτώσης του και του σημερινού, αδιέξοδου κόσμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ψέμα μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Βιβλίο / Ψέμα μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Στο νέο του βιβλίο, «Ψέματα που μας έμαθαν για αλήθειες», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, ο Νικόλας Σμυρνάκης καταρρίπτει 23 μύθους που μας καταπιέζουν, βοηθώντας μας να ζήσουμε ουσιαστικότερα.
ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Βιβλίο / Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Μια διαφωτιστική συζήτηση με τον γνωστό δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω και συγγραφέα με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του ΛΟΑΤΚΙ + Δικαιώματα & Ελευθερίες (εκδ. Σάκκουλα), ένα μνημειώδες όσο και πολύτιμο βοήθημα για κάθε ενδιαφερόμενο άτομο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βασιλική Πέτσα: «Αυτό που μας πάει μπροστά δεν είναι η πρόοδος αλλά η αγάπη»

Βιβλίο / Η Βασιλική Πέτσα έγραψε ένα μεστό μυθιστόρημα με αφορμή μια ποδοσφαιρική τραγωδία

Η ακαδημαϊκός άφησε για λίγο το βλέμμα του κριτή και υιοθέτησε αυτό του συγγραφέα, καταλήγοντας να γράψει μια ιστορία για το συλλογικό τραύμα που έρχεται να προστεθεί στις ατομικές τραγωδίες και για τη σημασία της φιλικής αγάπης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μιχάλης Γκανάς: Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

Απώλειες / Μιχάλης Γκανάς (1944-2024): Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

«Ό,τι με βασανίζει κατά βάθος είναι η οριστική απώλεια ανθρώπων, τόπων και τρόπων και το ανέφικτο της επιστροφής». Ο σημαντικός Έλληνας ποιητής έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Βιβλίο / «Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Μια αναδρομή στην έξοχη, προκλητική όσο και «προφητική» νουβέλα του Ουίλιαμ Μπάροουζ στην οποία βασίστηκε η πολυαναμενόμενη ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο που βγαίνει σύντομα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ