Γιατί η Ούρσουλα Λε Γκεν υπήρξε πραγματικά σπουδαία συγγραφέας

Γιατί η Ούρσουλα Λε Γκεν υπήρξε πραγματικά σπουδαία συγγραφέας Facebook Twitter
Δεν θα κατανοήσουμε την αδικία που ζούμε αν δεν φανταστούμε τη δικαιοσύνη, ούτε να είμαστε ελεύθεροι αν δεν μπορούμε να φανταστούμε την ελευθερία. Δεν μπορούμε να απαιτούμε να κατακτήσει τη δικαιοσύνη και την ελευθερία κάποιος που στερήθηκε την ευκαιρία να τις φανταστεί ως εφικτές. Φωτό: Benjamin Reed
2

Απεβίωσε χτες σε ηλικία 88 ετών μια από τις μεγαλύτερες Αμερικανίδες συγγραφείς και , ταυτόχρονα, η κορυφαία γυναίκα συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας. Κάτοχος πολλών λογοτεχνικών βραβείων και πηγή έμπνευσης αρκετών νεότερων λογοτεχνών, έγραψε επίσης δημοσιογραφικά κείμενα, μελέτες, ποίηση και παιδικά βιβλία, στην ε.φ. ήταν όμως που πραγματικά μεγαλούργησε χρησιμοποιώντας την περισσότερο σαν όχημα να ερμηνεύσει παραβολικά την κοινωνική πραγματικότητα, τις αντιθέσεις, τις διαβαθμίσεις της και την αλληλεπίδρασή της με τις τεχνολογικές και υπαρξιακές προκλήσεις του είδους μας – η ίδια άλλωστε παρέμεινε πνεύμα ελεύθερο και ενεργή πολίτης μέχρι το τέλος. Ιδού γιατί ξεχώρισε:

• Διότι καθιερώθηκε σε έναν κατ' εξοχήν ανδροκρατούμενο χώρο όπως η λογοτεχνία ε.φ., δίνοντας κιόλας συχνά πρωταγωνιστικό ρόλο σε γυναικείους ή ακόμα και απροσδιόριστου φύλου χαρακτήρες. Διότι και οι άνδρες πρωταγωνιστές της, συχνά έγχρωμοι, ξεφεύγουν από την πεπατημένη του macho διαγαλαξιακού ήρωα που επιβάλλεται είτε με τη δύναμη είτε με τον φόβο - στα έργα της η έμφαση δίνεται στις αξίες του διαλόγου, της αλληλοκατανόησης, της συγκατάβασης, της θυσίας, της συγχώρεσης.

Αντίθετη στην αγοραία εμπορευματοποίηση του βιβλίου, δεν δίσταζε να καταλογίσει ακόμα και στους δικούς της εκδότες «πλεονεξία και αμάθεια» εξαιτίας των υπερβολικών χρεώσεων που έκαναν σε δημόσιες βιβλιοθήκες όσο αφορά στην απόκτηση e-books.

• Διότι έβαλε την πολιτική της αμφισβήτησης, την αντικουλτούρα, την οικολογία, την πολυπολιτισμικότητα, τον φεμινισμό, τον σεξισμό, την πανσεξουαλικότητα, τις έμφυλες ταυτότητες ακόμα στο επίκεντρο της προβληματικής της ήδη από τη δεκαετία του '60. Έντονες ήταν οι επιρροές της από τον Κροπότκιν, τον Καρλ Γιουνγκ, όπως επίσης από τις ανατολικές φιλοσοφίες, ιδιαίτερα τον ταοϊσμό και τον βουδισμό. Παρότι δηλωμένη άθεη, ο ορθός λόγος στα βιβλία της συνυπάρχει με την πνευματικότητα και την ενσυναίσθηση, ακριβώς όπως η ορμητικότητα της αλλαγής και της ανατροπής με την τέχνη της αλληλεγγύης, της συνύπαρξης και της συμβίωσης.
 

• Διότι βιβλία όπως «Ο Αναρχικός των Δύο Κόσμων», «Το Αριστερό Χέρι του Σκοταδιού», «Η Λέξη για τον Κόσμο είναι Δάσος» και το «Έπος της Γεωθάλασσας», αγαπημένα αναγνώσματα και του υποφαινόμενου, συγκαταλέγονται στα μεγαλύτερα αριστουργήματα της ε.φ. διαχρονικά. Ο ήρωας του τελευταίου, ένας νεαρός μαθητευόμενος μάγος, θεωρήθηκε μάλιστα ότι ενέπνευσε στην Τζ. Κ. Ρόουλινγκ τον Χάρι Πότερ.

• Είχε πρόσφατα ειρωνευτεί τον παραλληλισμό των «εναλλακτικών συμβάντων» που έκανε η υπεύθυνη του γραφείου Τύπου του Τραμπ με την επιστημονική φαντασία επιχειρώντας να δώσει υπόσταση σε ψεύδη του Λευκού Οίκου, λέγοντας ότι στην ε.φ. «κάποια συμβάντα είναι εντελώς απίθανα, κάποια αληθοφανή, όλα όμως είναι επινοημένα... η φαντασία είναι αθώα κι αβλαβής σαν τον Αη-Βασίλη, το συνειδητό ψέμα όχι».

• Κόρη γνωστού ανθρωπολόγου-εθνολόγου, του Άλφρεντ Λούις Κρούμπερ, είχε επίσης σπουδάσει ανθρωπολογία ενώ σύζυγός της ήταν ο ιστορικός Σαρλ Λε Γκεν. Υπήρξε ενταγμένη στην ελευθεριακή Αριστερά από τα νιάτα της, με ενεργό συμμετοχή στο φεμινιστικό και το αντιπολεμικό κίνημα, διατηρώντας όμως πάντοτε μια κριτική στάση απέναντι στα πράγματα – στον «Αναρχικό των Δύο Κόσμων», μια αλληγορική και ταυτόχρονα ρεαλιστική σύγκριση ανάμεσα σε μια καπιταλιστική-ανδροκρατούμενη-τεχνοκρατική και μια αταξική-κοινοτιστική-αυτοδιευθυνόμενη κοινωνία απομυθοποιεί κάθε απολυτότητα, παραμένοντας ταυτόχρονα πιστή στο κοινωνικό της όραμα. Θεωρούσε, επίσης, ότι πρέπει ο αναρχική ιδεολογία να αποπεριθωριοποιηθεί διαχεόμενη στη mainstream κουλτούρα και ριζοσπαστικοποιώντας την από τα μέσα.


• Παρέμενε πολιτικά και κοινωνικά δραστήρια και σε προχωρημένη ηλικία – πέρσι κατήγγειλε στα ΜΜΕ ένοπλους πολιτοφύλακες του Όρεγκον που είχαν στρατοπεδεύσει αυθαίρετα σε ένα καταφύγιο άγριας ζωής σαν «παλαβούς
ακροδεξιούς καταληψίες».

• Αντίθετη στην αγοραία εμπορευματοποίηση του βιβλίου, δεν δίσταζε να καταλογίσει ακόμα και στους δικούς της εκδότες «πλεονεξία και αμάθεια» εξαιτίας των υπερβολικών χρεώσεων που έκαναν σε δημόσιες βιβλιοθήκες όσο αφορά στην απόκτηση e-books. Θεωρούσε, επίσης, ότι επιχειρήσεις όπως η Amazon ευτέλισαν εντελώς τον κλάδο.

Γιατί η Ούρσουλα Λε Γκεν υπήρξε πραγματικά σπουδαία συγγραφέας Facebook Twitter
Αντίθετη στην αγοραία εμπορευματοποίηση του βιβλίου, δεν δίσταζε να καταλογίσει ακόμα και στους δικούς της εκδότες «πλεονεξία και αμάθεια» εξαιτίας των υπερβολικών χρεώσεων που έκαναν σε δημόσιες βιβλιοθήκες όσο αφορά στην απόκτηση e-books.

Κάποια πράγματα που συγκρατώ από όσα είπε:

• Η φαντασία όταν λειτουργεί στον υπερθετικό μπορεί να μας απελευθερώσει από την εγωϊστική ομφαλοσκόπηση και να μας κάνει να αντιληφθούμε – με ανακούφιση ή τρόμο – ότι ο κόσμος δεν ανήκει μόνο σε μας, για την ακρίβεια δεν μας ανήκει καθόλου.


• Δεν θα κατανοήσουμε την αδικία που ζούμε αν δεν φανταστούμε τη δικαιοσύνη, ούτε να είμαστε ελεύθεροι αν δεν μπορούμε να φανταστούμε την ελευθερία. Δεν μπορούμε να απαιτούμε να κατακτήσει τη δικαιοσύνη και την ελευθερία κάποιος που στερήθηκε την ευκαιρία να τις φανταστεί ως εφικτές.


• Οι περισσότεροι άνθρωποι στα περισσότερα μέρη του κόσμου στις περισσότερες ιστορικές περιόδους κατέχουν κατώτερες κοινωνικές θέσεις και εκλαμβάνουν αυτή την τάξη πραγμάτων ως αιώνια, φυσική και αναγκαία.


• Όσο αντιπαρατίθεσαι σε κάτι, τόσο το συντηρείς.


• Εμείς οι γυναίκες είμαστε ηφαίστεια γιατί όταν προσφέρουμε την εμπειρία μας ως αλήθεια, ως παναθρώπινη αλήθεια, τότε όλοι οι γεωγραφικοί χάρτες αλλάζουν. Νέα βουνά ανακαλύπτονται.


• Το μόνο πράγμα που καθιστά δυνατή τη ζωή είναι η διαρκής της, αφόρητη αβεβαιότητα.


• Η ωριμότητα είναι άνθιση, όχι παρακμή. Ένας ενήλικας δεν είναι ένα νεκρό παιδί αλλά ένα παιδί που επιβίωσε.


• Δεν αναζητώ καμια απόλυτη αλήθεια γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει. Προτιμώ μια πιο παιγνιώδη προσέγγιση στα πράγματα. Μου αρέσει να πειραματίζομαι με ιδέες, όμως δεν είμαι καθόλου επιρρεπής στον προσηλυτισμό.


• Μια φράση από το «Αριστερό Χέρι του Σκότους» που μου έχει εντυπωθεί: «Οι φοβερότερες απαντήσεις είναι αυτές που δεν χρειάζονται καν τις ερωτήσεις».

Βιβλίο
2

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Μάργκαρετ Άτγουντ κατηγορείται για πόλεμο εναντίον των γυναικών - Την χαρακτηρίζουν «κακή φεμινίστρια»

Culture / Η Μάργκαρετ Άτγουντ κατηγορείται για πόλεμο εναντίον των γυναικών - Την χαρακτηρίζουν «κακή φεμινίστρια»

Η άποψη της Καναδής συγγραφέως για δίκαιη διαδικασία για όσους κατηγορήθηκαν για ανάρμοστη σεξουαλική συμπεριφορά δημιούργησε θύελλα αντιδράσεων στο διαδίκτυο

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που δεν βλέπεις σχεδόν κανέναν να διαβάζει ένα βιβλίο στο μετρό»   

Βιβλίο / Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που σχεδόν κανείς δεν διαβάζει βιβλίο στο μετρό»   

Η πολυβραβευμένη μεταφράστρια μιλά για την προσωπική της διαδρομή στον χώρο της λογοτεχνίας, για το στοίχημα της καλής μετάφρασης και εξηγεί τι σημαίνει να δουλεύεις πάνω σε κορυφαία έργα του Φλομπέρ, του Καμί, του Μαρκήσιου ντε Σαντ και της Ανί Ερνό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Βιβλίο / «Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Ο 84χρονος ηθοποιός κοιτάζει προς τα πίσω και βλέπει τα δύσκολα παιδικά χρόνια, την καταθλιπτική μητέρα του, τον Τσέχoφ, τις σχέσεις που δεν έφτασαν ποτέ στον γάμο, τις έντονες αναταράξεις μιας πολυκύμαντης διαδρομής.
THE LIFO TEAM
Πέτρος Τατσόπουλος: «Η οργή σε κάποιες περιπτώσεις επιβάλλεται γιατί είναι απελευθερωτική»

Πέτρος Τατσόπουλος / «Δεν τα έχω με τους πιστούς αλλά με τους απατεώνες ρασοφόρους»

Μια χειμαρρώδης συνέντευξη με τον γνωστό συγγραφέα, δημοσιογράφο, παρουσιαστή και πρώην βουλευτή Πέτρο Τατσόπουλο, με αφορμή το τελευταίο του βιβλίο «Το παιδί του διαβόλου - Μια αληθινή ιστορία», όπου εστιάζει στη μεγάλη δύναμη της Εκκλησίας στην Ελλάδα, στη διαπλοκή της με την πολιτεία και στις σκοταδιστικές απόψεις που κατά κανόνα πρεσβεύει καθώς και στην ιδιαίτερα επικερδή «μπίζνα» που έχει στηθεί γύρω από ιερά λείψανα, ιερά κειμήλια, «άγιους» γέροντες και «θαύματα» για κάθε χρήση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μαργκερίτ Ντιράς: Ζωή σαν μυθιστόρημα»

Το Πίσω Ράφι / To βιβλίο για τη Μαργκερίτ Ντιράς που προκάλεσε σάλο στη Γαλλία

Η προσωπικότητα που αναδύθηκε για τη συγγραφέα του «Εραστή» μέσα από το βιβλίο της δημοσιογράφου Λορ Αντλέρ είναι αμφιλεγόμενη, καθώς η πολιτική και προσωπική διαδρομή της εμφανίζουν αρκετά σκοτεινά σημεία.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

σχόλια

2 σχόλια
"Δεν αναζητώ καμια απόλυτη αλήθεια γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει. Προτιμώ μια πιο παιγνιώδη προσέγγιση στα πράγματα. Μου αρέσει να πειραματίζομαι με ιδέες, όμως δεν είμαι καθόλου επιρρεπής στον προσηλυτισμό. "Καποιος θα ελεγε οτι αυτο ειναι η συνταγη εναντια στον ολοκληρωτισμο και τις μεγαλες ιδεολογικες αφηγησεις.μακαρι να το τριπλοδιαβαζαμε αυτο. Το εντυπωσιακο με το βαθος παρερμηνειας ενος εργου καλλιτεχνη ειναι οτι προσφατα διαβαζα σε blog οοτι στον Αναρχικο των δυο κοσμων λεει ... δεν υπηρχαν φυλακες στο αναρχικο - κοινοτιστικο φεγγαρι.Τα ιδια μας λενε και οι Ρουβικωνες για την κοινωνία που "ονειρευονται".Φυσικα αν ειχαν διαβασει προσεκτικοτερα θα εβλεπαν οτι οχι μονο υπηρχαν φυλακες για τα βιαια εγκληματα (βιασμοι φονοι κλπ) αλλα υπηρχε κατι πολυ ή εξίσου χειροτερο: τοποι εξοριας- αποβολής - ερημονησια απο την κοινωνια. Πραγματικα μια απο τους μεγαλυτερους συγγραφείς ΕΦ, ως συνηθως ερμηνευομενη για να ταιριαζει στα πιστευω (καμια φορα και τις ιδεοληψιες) μας.