H Carrie στα 50: Το φοβερό λογοτεχνικό ντεμπούτο του Στίβεν Κινγκ που παραλίγο να καταλήξει στα σκουπίδια

CARRIE Facebook Twitter
Η Σίσι Σπέισεκ στην πρώτη μεταφορά του βιβλίου στην οθόνη το 1976 από τον Μπράιαν Ντε Πάλμα
0



ΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ
 του «βασιλιά του τρόμου» κυκλοφόρησε πριν από 50 χρόνια, τον Απρίλιο του 1974, ξετυλίγοντας στο χαρτί την ιστορία ενός κοριτσιού γυμνασίου που είναι συγχρόνως το «ασχημόπαπο ανάμεσα στους κύκνους» και «ο αποδιοπομπαίος τράγος» ενός σκληρού κοινωνικού περίγυρου. Κόρη μιας θρησκόληπτης και διαταραγμένης μητέρας (χωρίς σύζυγο), μεταμορφώνεται στην βασίλισσα του σχολικού χορού, αλλά αυτό μοιάζει πολύ καλό για να είναι αληθινό όπως αποδεικνύεται στο αιματηρό φινάλε.

Ήταν το βιβλίο που άλλαξε τα πάντα για τον συγγραφέα του, ο οποίος έχει κυκλοφορήσει έκτοτε πάνω από 60 μυθιστορήματα που έχουν πουλήσει περισσότερα από 350 εκατομμύρια αντίτυπα, ενώ πολλά από τα βιβλία του –συμπεριλαμβανομένου του Carrie– έχουν μεταφερθεί στην οθόνη, συχνά πάνω από μία φορά. Κι όμως, όλα αυτά παραλίγο να μην συμβούν ποτέ. Ο Κινγκ είχε πετάξει το χειρόγραφο του Carrie στον κάδο απορριμμάτων της κουζίνας, όπου τυχαία το ανακάλυψε και το διέσωσε η σύζυγός του Ταμπίθα, παροτρύνοντάς τον να συνεχίσει.

Ο Κινγκ δημιουργεί μια ατμόσφαιρα κλειστοφοβικού, υποβλητικού τρόμου και στη συνέχεια ανεβάζει την ένταση μέχρι την θεαματική κορύφωση. Συγχρόνως, σηματοδότησε τη γέννηση ενός πιο τολμηρού και πιο σύγχρονου είδους λογοτεχνίας τρόμου.

Η έμπνευση για την πλοκή του βιβλίου του ήρθε όταν θυμήθηκε μια καλοκαιρινή δουλειά του ως επιστάτης σε γυμνάσιο που μεταξύ άλλων του επέβαλε να καθαρίζει τα αποδυτήρια των κοριτσιών. Φαντάστηκε μια σκηνή που τον συνεπήρε: ένα αμήχανο έφηβο κορίτσι να του έρχεται η πρώτη της περίοδο ενώ κάνει ντους δημοσίως και τις συμμαθήτριές της να της πετάνε σερβιέτες. Για τον κεντρικό χαρακτήρα του βιβλίου, εμπνεύστηκε επίσης από δύο κορίτσια που είχε γνωρίσει στο δικό του σχολείο – δύο περιθωριοποιημένες συμμαθήτριές του που πέθαναν νέες.

H Carrie στα 50: Το φοβερό λογοτεχνικό ντεμπούτο του Στίβεν Κινγκ που παραλίγο να καταλήξει στα σκουπίδια Facebook Twitter
Η νέα πανηγυρική έκδοση για την 50ή επέτειο από την πρώτη κυκλοφορία του βιβλίου

Το χειρόγραφο πουλήθηκε όταν ο Κινγκ ήταν 26 ετών και είχε γίνει πρόσφατα πατέρας. Εργαζόταν τότε ως καθηγητής γυμνασίου, μια καριέρα που ο Κινγκ περίμενε ότι θα συνεχιζόταν για πάντα ενώ συγχρόνως θα έγραφε. Μέχρι που του τηλεφώνησαν οι εκδότες του για να του πουν ότι τα δικαιώματα του βιβλίου είχαν πουληθεί αντί του ποσού των 400.000 δολαρίων. «Η δύναμη έφυγε από τα πόδια μου. Δεν έπεσα ακριβώς, απλώς σωριάστηκα καθιστός δίπλα στην πόρτα», θα θυμόταν χρόνια αργότερα στο βιβλίο του «Περί συγγραφής». Δεν ήταν απλώς μια διέξοδος που θα του επέτρεπε να γίνει το γράψιμο μια πλήρης απασχόληση, αλλά ένας τρόπος διαφυγής από μια ζωή κατά την οποία δεν είχε ποτέ του αρκετά χρήματα. Ζαλισμένος, αποφάσισε να βγει και να αγοράσει στη γυναίκα του ένα «εξωφρενικό» δώρο για τη Γιορτή της Μητέρας (το καλύτερο που μπόρεσε να βρει, όπως είπε, ήταν ένα ακριβό πιστολάκι μαλλιών).

Το Carrie έδινε την αίσθηση ενός βιβλίου γραμμένου χωρίς φόβο, το σήμα κατατεθέν ενός συγγραφέα με τεράστια αφηγηματική ισχύ. Επεκτεινόταν σε 272 σελίδες μόλις, αντίθετα από τα ογκώδη μυθιστορήματα που θα ακολουθούσαν αργότερα στην καριέρα του, και σε μεγάλο βαθμό είναι ένα βιβλίο όπου κυριαρχεί το mood και η εικόνα. Ο Κινγκ δημιουργεί μια ατμόσφαιρα κλειστοφοβικού, υποβλητικού τρόμου και στη συνέχεια ανεβάζει την ένταση μέχρι την θεαματική κορύφωση. Συγχρόνως, σηματοδότησε τη γέννηση ενός πιο τολμηρού και πιο σύγχρονου είδους λογοτεχνίας τρόμου. Εδώ, ο τρόμος καραδοκεί ανάμεσα σε καθημερινές κοινοτοπίες, από τον δυσοίωνο περίγυρο του σχολείου μέχρι τους αυταρχικούς γονείς στο σπίτι.

Οι αρχικές πωλήσεις δεν ήταν ιδιαίτερα θεαματικές, σταδιακά όμως άρχισαν να αυξάνονται, φτάνοντας το ένα εκατομμύριο τον πρώτο χρόνο. Οι κριτικές ήταν επίσης πολύ θετικές. «Το γεγονός ότι πρόκειται για ένα πρώτο μυθιστόρημα είναι εκπληκτικό, ο Κινγκ γράφει με το είδος της σιγουριάς που συνήθως συνδέεται μόνο με βετεράνους συγγραφείς», ανέφερε η κριτική των New York Times. «Αυτό το μείγμα επιστημονικής φαντασίας, αποκρυφισμού, κοινωνιολογίας γυμνασίου και γενετικής, αποδεικνύεται ένα εξαιρετικό κοκτέιλ». Δεν είναι να απορεί κανείς που η Μάργκαρετ Άτγουντ είναι θαυμάστρια του βιβλίου. Στην εισαγωγή της σε μια νέα πανηγυρική έκδοση για την 50ή επέτειο, γράφει: «Κάτω από τον "τρόμο", στον Κινγκ, βρίσκεται πάντα ο πραγματικός τρόμος: η πραγματική φτώχεια και η παραμέληση, η πείνα και η κακοποίηση που υπάρχει στην Αμερική σήμερα».

Με στοιχεία από The Independent

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Άλαν Χόλινγκερστ: «Η γραμμή της ομορφιάς»

Το πίσω ράφι / Η γραμμή της ομορφιάς: Η κορυφαία «γκέι λογοτεχνία» του Άλαν Χόλινγκχερστ

Ο Χόλινγκχερστ τοποθέτησε το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημά του στα θατσερικά '80s και κατάφερε μια ολοζώντανη και μαεστρική ανασύσταση μιας αδίστακτης δεκαετίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που δεν βλέπεις σχεδόν κανέναν να διαβάζει ένα βιβλίο στο μετρό»   

Βιβλίο / Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που σχεδόν κανείς δεν διαβάζει βιβλίο στο μετρό»   

Η πολυβραβευμένη μεταφράστρια μιλά για την προσωπική της διαδρομή στον χώρο της λογοτεχνίας, για το στοίχημα της καλής μετάφρασης και εξηγεί τι σημαίνει να δουλεύεις πάνω σε κορυφαία έργα του Φλομπέρ, του Καμί, του Μαρκήσιου ντε Σαντ και της Ανί Ερνό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Βιβλίο / «Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Ο 84χρονος ηθοποιός κοιτάζει προς τα πίσω και βλέπει τα δύσκολα παιδικά χρόνια, την καταθλιπτική μητέρα του, τον Τσέχoφ, τις σχέσεις που δεν έφτασαν ποτέ στον γάμο, τις έντονες αναταράξεις μιας πολυκύμαντης διαδρομής.
THE LIFO TEAM
Πέτρος Τατσόπουλος: «Η οργή σε κάποιες περιπτώσεις επιβάλλεται γιατί είναι απελευθερωτική»

Πέτρος Τατσόπουλος / «Δεν τα έχω με τους πιστούς αλλά με τους απατεώνες ρασοφόρους»

Μια χειμαρρώδης συνέντευξη με τον γνωστό συγγραφέα, δημοσιογράφο, παρουσιαστή και πρώην βουλευτή Πέτρο Τατσόπουλο, με αφορμή το τελευταίο του βιβλίο «Το παιδί του διαβόλου - Μια αληθινή ιστορία», όπου εστιάζει στη μεγάλη δύναμη της Εκκλησίας στην Ελλάδα, στη διαπλοκή της με την πολιτεία και στις σκοταδιστικές απόψεις που κατά κανόνα πρεσβεύει καθώς και στην ιδιαίτερα επικερδή «μπίζνα» που έχει στηθεί γύρω από ιερά λείψανα, ιερά κειμήλια, «άγιους» γέροντες και «θαύματα» για κάθε χρήση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ