Η Μπάρμπρα Στρέιζαντ δεν θυμάται αν κοιμήθηκε με τον Γουόρεν Μπίτι, αλλά είναι πιθανό

Η Μπάρμπρα Στρέιζαντ δεν θυμάται αν κοιμήθηκε με τον Γουόρεν Μπίτι, αλλά είναι πιθανό Facebook Twitter
«Έκρυβα το πρόσωπό μου», γράφει, «γιατί ήμουν αρκετά σίγουρη ότι θα γινόμουν διάσημη κάποια μέρα και δεν ήθελα να θυμάται κανείς ότι ήμουν εκείνο το κορίτσι που τους έδειχνε τις θέσεις τους στο σινεμά». Φωτ.: Getty Images/ Ideal Image
0

ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ για την Μπάρμπρα Στρέιζαντ από την ογκώδη αυτοβιογραφία της: Μεγάλωσε σε δύσκολες συνθήκες στο Μπρούκλιν και ο πατέρας της, τον οποίον υπεραγαπούσε, πέθανε όταν ήταν μικρή. Η Μπάρμπρα αγαπάει πολύ το φαγητό και τα ωραία ρούχα. Δεν ξέρει όμως να μαγειρεύει –δεν έμαθε ποτέ– ενώ άφηνε τα νύχια της μακριά για να μη χρειαστεί ποτέ να δακτυλογραφήσει και να γίνει γραμματέας, όπως ήθελε η μητέρα της.

Έχει παρακολουθήσει ακριβώς ένα και μόνο μάθημα τραγουδιού στη ζωή της. Κατά καιρούς, ο κόσμος της έχει πει ποικιλοτρόπως ότι είναι όμορφη έστω και μ’ έναν «ιδιαίτερο» τρόπο, της έχουν πει επίσης όμως ότι μοιάζει με «συμπαθή μυρμηγκοφάγο» και με «θαλασσοδαρμένο κουνάβι», ότι το πρόσωπό της διακρίνεται από ένα «εξεταστικό βλέμμα που χαρακτηρίζει τα κυνηγόσκυλα».

Μαθαίνουμε επίσης κάτι αναμενόμενο ίσως, ότι πρόκειται δηλαδή για ένα άτομο που ξέρει τι θέλει και ποτέ δεν αμφιβάλλει πραγματικά ότι θα το πάρει. Σε μια ανεκδοτολογική αναφορά στις αρχές του βιβλίου, η Στρέιζαντ θυμάται τις μέρες που εργαζόταν ως ταξιθέτρια σε έναν κινηματογράφο, πολύ πριν καν παίξει τον πρώτο της ρόλο.

Το μεγαλύτερο μέρος από τις χίλιες σελίδες του βιβλίου της 81χρονης ντίβας δεν προέρχεται από την παπαγαλία των επαίνων για το έργο της.

«Έκρυβα το πρόσωπό μου», γράφει, «γιατί ήμουν αρκετά σίγουρη ότι θα γινόμουν διάσημη κάποια μέρα και δεν ήθελα να θυμάται κανείς ότι ήμουν εκείνο το κορίτσι που τους έδειχνε τις θέσεις τους στο σινεμά». Η Μπάρμπρα σχεδιάζει μόνη της τα ρούχα της και στη συνέχεια ζητά από την Donna Karan να της τα ράψει. Και το πιο εκπληκτικό ίσως: Κάποτε ήθελε τόσο πολύ έναν πίνακα του Μοντιλιάνι που έμαθε μόνη της να ζωγραφίζει και έφτιαξε το δικό της αντίγραφο.

cover
My name is Barbra, Barbra Streisand

Όπως ήταν επίσης αναμενόμενο ίσως, υπάρχουν πολλά, πολλά αποσπάσματα σε αυτό το βιβλίο από ανθρώπους που λένε πόσο σπουδαία είναι. Λαμπρές κριτικές για την εποχή που ήταν τραγουδίστρια στο κλαμπ Bon Soir της Νέας Υόρκης, όπου κάποιος προβλέπει (με ακρίβεια) ότι θα φτάσει στην κορυφή, και για τους πρώιμους ρόλους της στα μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ, όπως το I Can Get It for You Wholesale και το Funny Girl.

Η οντισιόν της για το πρώτο ήταν προφανώς τόσο καλή που ο παραγωγός είπε σε έναν από τους διευθυντές σκηνής: «Μην την αφήσετε να φύγει. Για σιγουριά, κλειδώστε και την πόρτα».

Ένας έπαινος για την ερμηνεία της είναι επίσης η αρχή του πρώτου της γάμου, με τον ηθοποιό Έλιοτ Γκουλντ, ο οποίος της τηλεφώνησε μετά από εκείνη την οντισιόν και της είπε πριν κλείσει το τηλέφωνο: «Είμαι ο Έλιοτ Γκουλντ. Ήμουν εκεί σήμερα το απόγευμα και πιστεύω ότι ήσουν εξαιρετική».

Το μεγαλύτερο μέρος όμως από τις χίλιες σελίδες του βιβλίου της 81χρονης ντίβας δεν προέρχεται από την παπαγαλία των επαίνων για το έργο της. Προέρχεται από το τεράστιο επίπεδο λεπτομέρειας με το οποίο αναλύει τη δημιουργική της διαδικασία: την επεξεργασία των ερμηνειών των τραγουδιών για τα άλμπουμ της, και στη συνέχεια τον τρόπο με τον οποίο εργάζεται ως σκηνοθέτρια, επιμελούμενη τα πάντα, πλάνο προς πλάνο, μέχρι και τους επιμέρους φακούς στις κάμερες.

Το πορτρέτο της Στρέιζαντ που βγαίνει μέσα από αυτά τα απομνημονεύματα είναι το πορτρέτο μιας γυναίκας που έχει ανάγκη και απαιτεί τον απόλυτο δημιουργικό έλεγχο της δουλειάς της. Η ίδια ελέγχει λεπτομερώς τα άλμπουμ της, τα τηλεοπτικά της αφιερώματα, τις ταινίες της. Όπως πολλοί από τους χαρακτήρες που υποδύεται, η Στρέιζαντ θέλει τα πάντα και δεν πρόκειται να συμβιβαστεί με οτιδήποτε λιγότερο.

Μπορεί η εμμονή της με τη δουλειά της να έχει σκοτώσει περισσότερες από μία σχέσεις της, αλλά εκείνη επιλέγει πάντα τη δουλειά. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Yentl είχαν κυκλοφορήσει φήμες στον Τύπο ότι είναι απαιτητική και δύσκολη στη συνεργασία της. Το βρετανικό επιτελείο παραγωγής της ταινίας είχε συντάξει τότε μια επιστολή προς τους Times του Λονδίνου στην οποία ισχυριζόταν το αντίθετο, μας λέει η ίδια, αλλά δεν δημοσιεύτηκε ποτέ.

Υπάρχει επίσης άφθονο celebrity κουτσομπολιό για να συντηρήσει την προσοχή του αναγνώστη στην πορεία. Όπως τα ειδύλλιά της με τον Μάρλον Μπράντο, τον Καναδό πρωθυπουργό Πιερ Τρουντό και τον κατά 28 χρόνια νεότερό της Αντρέ Αγκάσι, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς – όλα αυτά βέβαια πριν από τον ευτυχισμένο γάμο της με τον Τζέιμς Μπρόλιν που διαρκεί 25 χρόνια ήδη.

Δεν μπορεί να θυμηθεί αν κοιμήθηκε με τον Γουόρεν Μπίτι, αλλά είναι πιθανό, όπως δηλώνει. Και βέβαια υπάρχει η μεγάλη σκιά που πλανάται πάνω από τις σελίδες του βιβλίου: η συναρπαστική για τον αναγνώστη αλλά τραγική για την ίδια σχέση της με τη μητέρα της, μια γυναίκα που ποτέ δεν μπόρεσε να εκφράσει κάποια υπερηφάνεια για την επιτυχία της κόρης της.

Με στοιχεία από το Slate

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βασιλική Πέτσα: «Αυτό που μας πάει μπροστά δεν είναι η πρόοδος αλλά η αγάπη»

Βιβλίο / Η Βασιλική Πέτσα έγραψε ένα μεστό μυθιστόρημα με αφορμή μια ποδοσφαιρική τραγωδία

Η ακαδημαϊκός άφησε για λίγο το βλέμμα του κριτή και υιοθέτησε αυτό του συγγραφέα, καταλήγοντας να γράψει μια ιστορία για το συλλογικό τραύμα που έρχεται να προστεθεί στις ατομικές τραγωδίες και για τη σημασία της φιλικής αγάπης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μιχάλης Γκανάς: Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

Απώλειες / Μιχάλης Γκανάς (1944-2024): Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

«Ό,τι με βασανίζει κατά βάθος είναι η οριστική απώλεια ανθρώπων, τόπων και τρόπων και το ανέφικτο της επιστροφής». Ο σημαντικός Έλληνας ποιητής έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Βιβλίο / «Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Μια αναδρομή στην έξοχη, προκλητική όσο και «προφητική» νουβέλα του Ουίλιαμ Μπάροουζ στην οποία βασίστηκε η πολυαναμενόμενη ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο που βγαίνει σύντομα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ