Μικρή μνεία σ’ ένα μεγάλο έργο

Μικρή μνεία σ’ ένα μεγάλο έργο Facebook Twitter
Νάνος Βαλαωρίτης (Φωτό: Στάθης Μαμαλάκης)
0

1. Στου Μπόκολα: Γνώρισα τον Νάνο Βαλαωρίτη το 1980. Ήταν ήδη θρύλος: υπερρεαλιστής, εκδότης του ανεπανάληπτου περιοδικού «Πάλι», φίλος του Αντρέ Μπρετόν, καθηγητής στο  Όκλαντ, φίλος των μεγάλων μορφών της Beat Generation και πολλά άλλα. Είχα γράψει στο «Ιδεοδρόμιο», και με νεανικό ενθουσιασμό, ο οποίος ακόμα και σήμερα διαρκεί, για το εκπληκτικό βιβλίο του με τον δυναμικό τίτλο Ο προδότης του γραπτού λόγου (εκδ. Ίκαρος). Ήταν ίσως το πρώτο μου κείμενο για βιβλίο. Το είχε διαβάσει η αείμνηστη Misses Joyce, η Μαντώ Αραβαντινού. Γνωρίστηκα με τη Μαντώ. Η Μαντώ μεσολάβησε να γνωριστούμε με τον Νάνο. Βρεθήκαμε στου Μπόκολα. Πλατεία γωνία με Τσακάλωφ, ξέρεις. Έκλεισε, χρόνια τώρα. Όπως και ο Ορφανίδης. Και ο Απότσος. Τέλος πάντων, έμεινα μαγεμένος ν' ακούω τον Νάνο να μου μιλάει με ενθουσιασμό για ένα σωρό πράγματα που είχε ζήσει από τα μέσα και από κοντά, ενώ εδώ τα ξέραμε από βιβλία. Συναντηθήκαμε κάμποσες φορές. Και όταν ερχόταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και έμενε σ' ένα ξενοδοχείο στη Χάρητος, δίπλα στη Ράτκα, κανονίζαμε πολύωρες συναντήσεις/συζητήσεις. Μία από τις πρώτες φορές που βρεθήκαμε, εγώ την επομένη θα έκανα εγχείρηση στις αμυγδαλές με ολική νάρκωση. Είχα ακολουθήσει πιστά μια δεκαπενθήμερη θεραπεία, δίαιτα, αποχή από διάφορα, και έπρεπε να κοιμηθώ νωρίς το βράδυ. Δεν κοιμήθηκα καθόλου, έπινα απανωτά ουίσκι, ακούγοντας τον Νάνο να μου μιλάει για το happening, για τους situationnistes, για τον Jean-Jacques Lebel, για τα κινήματα των γλωσσοκεντρικών και των punk ποιητών, για το μεταμοντέρνο μυθιστόρημα The White Hotel του D.M. Thomas που δεν είχε καλά-καλά κυκλοφορήσει, και εντέλει πήγα κατευθείαν στο Νίμιτς για την εγχείρηση, άυπνος και πιωμένος – τρόμαξαν να με κάνουν καλά, επέζησα, γελάω ακόμη.

Νάνος Βαλαωρίτης - Πικρό Καρναβάλι. Εκδόσεις: Ψυχογιός. Σελ.: 2182. Western: Παράξενο πώς όλα συγκλίνουν / σ' ένα και μόνο σημείο / του σεσημασμένου ως / αφηρημένη έννοια ενώ // πρόκειται για κάτι / πολύ συγκεκριμένα / κουνημένο σχεδόν όπως το / συχνά φωτογραφημένο // «φέτος δεν είχαμε μπανάνες / ούτε όμως και Αμερικάνες» // γενικά οι γυναικείες ώσεις / περιλαμβάνουν ακόμα / και τις αρσενικότερες / σε ερωτική συμπεριφορά // απέναντι σε τουρίστες / με αποστολή – αυτά τους / μαθαίνουν – είναι ινδάλματα / ζωής – παρθένων χωρίς στολή // Hou Hou... hoot first talk later // Νυδρί, 14 Αυγούστου 2010. (Από το βιβλίο του Νάνου Βαλαωρίτη Πικρό Καρναβάλι, σ. 68)

3. Λέξεις / Χρώματα / Σκέψεις: Ο Νάνος ζωγραφίζει. Και εκθέτει. Όλο παιδική ζωντάνια περασμένη από χίλια μύρια βάσανα, μόχθους, εμπειρίες, τραβήγματα, διαβάσματα, συγκρούσεις, ζορίσματα, ανατάσεις, φασαρίες. Ο Νάνος συνθέτει ποιήματα, Δεκαετίες τώρα. Αλησμόνητο και φρέσκο πάντα το Ανώνυμο ποίημα του Φωτεινού Άι Γιάννη κι εκείνο το πεζότροπο που έλεγε ξανά και ξανά «τα ίδια και τα ίδια / και τα ίδια και τα ίδια», ωσότου να γίνει εντός μας ουρλιαχτό, ή ένα άλλο που έλεγε ποια είναι τα περιεχόμενα στο μυαλό ενός Γιώργου. Ο Νάνος έγραφε και γράφει δοκίμια. Θυμάμαι εντόνως ένα καταστασιακό μανιφέστο δημοσιευμένο στο περιοδικό «Σήμα» που έβγαζε η γκαλερί Πολυπλάνο του μακαρίτη Νίκου Παπαδάκη, όπου ο Νάνος, με τρομερά ρυθμικό τρόπο, έπαιζε διαρκώς με τις φράσεις «το θέαμα της ποίησης» και «η ποίηση του θεάματος», τσιτώνοντας λυτρωτικά (καθότι ερχόταν η απότομη άφεση μετά) τον νου του αναγνώστη. Πολύ μπροστά, πάντα, ο Νάνος, πολύ μπροστά. Και τι να πω εδώ για το «Πάλι»; Τι να πω;

Νάνος Βαλαωρίτης - Ή του ύψους ή του βάθους. Εκδόσεις: Ψυχογιός. Σελ.: 2114. Διαπιστώσεις: Ζούμε σε μια χώρα που δεν γνωρίζουμε. Έχω ζήσει δέκα χρόνια στην Αγγλία, άλλα δέκα στη Γαλλία, και στην Αμερική είκοσι οχτώ χρόνια. Μπορώ να σας πω με κάποια βεβαιότητα ότι γνωρίζω τους Άγγλους, τους Γάλλους και τους Αμερικανούς πολύ καλύτερα απ' ό,τι γνωρίζω τους «Έλληνες», εννοώ τους Ελλαδίτες αλλά και τους «διεσπαρμένους». (Από το βιβλίο του Νάνου Βαλαωρίτη Ή του ύψους ή του βάθους, σ. 45).

5. Crossroads: Στα σταυροδρόμια πάντα ο Νάνος Βαλαωρίτης. Είτε συνομιλεί με τον σκακιστή των αλλεπάλληλων ανατροπών και πραγματώσεων, τον Marchel Duchamp (προτάσσοντας μάλιστα ως μότο σε ποιητική του συλλογή ένα θραύσμα από μια συζήτησή τους – στις «Εστίες Μικροβίων», αν δεν με απατά η κατατεμαχισμένη μνήμη μου), είτε περνάει με χαρακτηριστική άνεση από το ένα ύφος στο άλλο, παραμένοντας ανοξείδωτος και διαρκώς ανανεωμένος, είτε αναλαμβάνει τον πολύτιμο ρόλο του χρονικογράφου της ελληνικής πρωτοπορίας, είναι πάντα στα σταυροδρόμια. Είναι η επιτομή της καίριας ρήσης «πέτρα που κυλάει ποτέ δεν χορταριάζει». Αλληγορικά κυριολεκτικός, παλλόμενη Κασσάνδρα των πουπουλένιων εξομολογήσεων, διαμαντένιος γαληνευτής και προδότης του γραπτού λόγου, ο Νάνος Βαλαωρίτης μας κάνει την τιμή να είναι κοντά μας.

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

bernhard schlink

Πίσω ράφι / «Φανταζόσουν ότι θα έβγαινες στη σύνταξη ως τρομοκράτης;»

Το μυθιστόρημα «Το Σαββατοκύριακο» του Μπέρνχαρντ Σλινκ εξετάζει τις ηθικές και ιδεολογικές συνέπειες της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας, αναδεικνύοντας τις αμφιλεγόμενες αντιπαραθέσεις γύρω από το παρελθόν και το παρόν.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Φοίβος Οικονομίδης

Βιβλίο / Φοίβος Οικονομίδης: «Είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να σπάσουμε σε χίλια κομμάτια»

Με αφορμή το νέο του βιβλίο «Γιακαράντες», ο Φοίβος Οικονομίδης, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς συγγραφείς της νεότερης γενιάς, μιλά για τη διάσπαση προσοχής, την αυτοβελτίωση, τα κοινωνικά δίκτυα, το βύθισμα στα ναρκωτικά και τα άγχη της γενιάς του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Σερζ Τισερόν «Οικογενειακά μυστικά»

Το Πίσω Ράφι / «Το να κρατάμε ένα μυστικό είναι ό,τι πιο πολύτιμο και επικίνδυνο έχουμε»

Μελετώντας τις σκοτεινές γωνιές των οικογενειακών μυστικών, ο ψυχίατρος και ψυχαναλυτής Σερζ Τισερόν αποκαλύπτει τη δύναμη και τον κίνδυνο που κρύβουν καθώς μεταφέρονται από τη μια γενιά στην άλλη.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Το ηθικό ζήτημα με τις μεταθανάτιες εκδόσεις με αφορμή το ημερολόγιο της Τζόαν Ντίντιον

Βιβλίο / Μεταθανάτιες εκδόσεις και ηθικά διλήμματα: Η Τζόαν Ντίντιον στο επίκεντρο

Σύντομα θα κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με τις προσφάτως ανακαλυφθείσες «ψυχιατρικές» σημειώσεις της αείμνηστης συγγραφέως, προκαλώντας ερωτήματα σχετικά με τη δεοντολογία της μεταθανάτιας δημοσίευσης έργων ενός συγγραφέα χωρίς την επίσημη έγκρισή του.
THE LIFO TEAM
Στα «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος

Ηχητικά Άρθρα / Γιάννης Τσαρούχης: «Η ζωγραφική μου θρέφεται από τη μοναξιά και τη σιωπή»

Στα εκπληκτικά «Μαθήματα Ζωγραφικής» του Γιάννη Τσαρούχη αποκαλύπτεται όλος ο ελληνικός κόσμος, από τις μινωικές τοιχογραφίες έως τα λαϊκά δημιουργήματα του Θεόφιλου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
George Le Nonce: «Εκτός από τα φέικ νιουζ, υπάρχει η φέικ λογοτεχνία και η φέικ ποίηση»

Ποίηση / George Le Nonce: «Εκτός από τα fake news, υπάρχει η fake λογοτεχνία και ποίηση»

Με αφορμή την έκδοση του τέταρτου ποιητικού του βιβλίου, με τίτλο «Μαντείο», ο Εξαρχειώτης ποιητής μιλά για την πορεία του, την ποίηση –queer και μη–, και για την εποχή του Web 2.0, αποφεύγοντας την boomer-ίστικη νοοτροπία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Βιβλίο / Χατζιδάκις, Ιωάννου, Χιόνης, Βακαλόπουλος, Κοντός: 5 βιβλία τους κυκλοφορούν ξανά

Μια σειρά από επανεκδόσεις αλλά και νέες εκδόσεις, που αφορούν ποιητές και λογοτέχνες που έχουν φύγει από τη ζωή μάς θυμίζουν γιατί επιστρέφουμε σε αυτούς, διαπιστώνοντας ότι παραμένουν, εν πολλοίς, αναντικατάστατοι.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η νέα μετάφραση των «Μεταμορφώσεων» είναι ένας άθλος και εκδοτικό γεγονός.

Βιβλίο / Οβίδιος: Η νέα μετάφραση των «Μεταμορφώσεων» είναι ένας άθλος και εκδοτικό γεγονός

Ο κορυφαίος μελετητής του ρωμαϊκού κόσμου Θεόδωρος Δ. Παπαγγελής ολοκλήρωσε την απόδοση στα ελληνικά των 12.000 στίχων του έργου του Οβίδιου, εκφράζοντας ταυτόχρονα τον άκρως μοντέρνο χαρακτήρα του ποιητή.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Τροχιές»: Η Samantha Harvey κέρδισε πανάξια το Booker

Βιβλίο / «Τροχιές»: Η Samantha Harvey κέρδισε πανάξια το Booker

Με θέμα την καθημερινότητα έξι αστροναυτών σε έναν διεθνή διαστημικό σταθμό, το μυθιστόρημα που κέρδισε το Booker 2024 μόλις μεταφράστηκε στα ελληνικά, είναι ένα ποίημα για τον πλανήτη Γη και μας καλεί να τον εκτιμήσουμε ξανά.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
2000 χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του, ένα βιβλίο για τους Ρωμαίους αυτοκράτορες γίνεται μπεστ-σέλερ

Βιβλίο / Ο Σουητώνιος του 69 μ.Χ. γίνεται ξανά μπεστ-σέλερ

Οι «Βίοι των Καισάρων», το εξόχως κουτσομπολίστικο βιβλίο που είχε γράψει ο Σουητώνιος για τον βίο και την πολιτεία της πρώτης σειράς των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, κυκλοφόρησε σε νέα μετάφραση και μπήκε στη λίστα με τα ευπώλητα των Sunday Times.
THE LIFO TEAM
«Αν δεν μας αρέσουν οι ηγέτες που ψηφίζουμε, ας κατηγορήσουμε τον εαυτό μας»

Βιβλίο / «Αν δεν μας αρέσουν οι ηγέτες που ψηφίζουμε, ας κατηγορήσουμε τον εαυτό μας»

Ο «ροκ σταρ ιστορικός των ημερών», ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και βραβευμένος συγγραφέας Peter Frankopan, μιλά στη LIFO για τους κινδύνους που απειλούν την Ευρώπη, τη Γάζα και την άνοδο της ακροδεξιάς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Daily / Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Μια εικοσαετία μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου, κυκλοφορεί ξανά σε αναθεωρημένη μορφή, η ενθουσιώδης, στοχαστική, λυρική μελέτη του έργου του σπουδαίου όσο και «πολωτικού» Έλληνα τραγουδοποιού από τον Δημήτρη Καράμπελα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ο Γιάννης και η φασολιά

Guest Editors / Ο Γιάννης και η φασολιά

Τέλη ’70, Αθήνα. Ένας νεαρός βουτάει στην ποίηση στη βιβλιοθήκη της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Οι στίχοι του Γιάννη Κοντού τον αγγίζουν. Χρόνια μετά, ως συγγραφέας πια, δημιουργεί μια λογοτεχνική σχέση που κρατά δεκαετίες, ανάμεσα σε εκδοτικούς οίκους, ταβέρνες και πρωινά τηλεφωνήματα.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ευκλείδης Τσακαλώτος: Οφείλουμε να είμαστε πιο ριζοσπάστες και ταυτόχρονα πιο ρεαλιστές, ακόμα κι αν αυτό ακούγεται σαν τετραγωνισμός του κύκλου!

Βιβλίο / Ευκλείδης Τσακαλώτος: «Οφείλουμε να είμαστε πιο ριζοσπάστες και ταυτόχρονα πιο ρεαλιστές στην αριστερά»

Μια πολιτική κουβέντα «εφ’ όλης της ύλης» με τον βουλευτή της Νέας Αριστεράς, πανεπιστημιακό και πρώην υπουργό Οικονομικών στο στούντιο της LiFO με αφορμή το «Μανιφέστο για μια βιώσιμη κοινωνία», το τρίτο του συγγραφικό πόνημα τα τελευταία χρόνια.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ