1 Θεόδωρος Πάγκαλος: «Με τον Ανδρέα στην Ευρώπη», εκδόσεις Πατάκη, 2010
Ένα απολαυστικό μικρό κείμενο αναμνήσεων του πολυσυζητημένου Θεόδωρου Πάγκαλου, από το οποίο ξεκινά η συζήτηση περί «κοπριτών» που διορίστηκαν με μέσο στον δημόσιο τομέα. Ήταν ένα τμήμα τεχνικών υπηρεσιών στο υπουργείο Εμπορίου που ανέλαβε να τελειώσει τον τελευταίο όροφο. Είχε εφεύρει ένα γραφειοκρατικό κώλυμα και επί 17 χρόνια δεν πήγαιναν καν στην δουλειά.
2 Σταύρος Τζίμας: «Στον αστερισμό του εθνικισμού», εκδόσεις Επίκεντρο, 2010
Είναι παλαιόθεν γνωστό ότι οι γείτονές μας διαπράττουν εγκλήματα κι εμείς μόνο λάθη. Μια πολύ περιεκτική αφηγηση των «αλβανικών εγκλημάτων» και των «ελληνικών λαθών» στη μετά Χότζα εποχή.
3 Paul Krugman: «Η συνείδηση ενός προοδευτικού», εκδόσεις Πόλις, 2008
Μια σύντομη πολιτική και οικονομική ιστορία των ΗΠΑ στον 20ό αιώνα. Διαπιστώνει κανείς ανάγλυφα ότι η ρητορεία πολλών επιχειρηματιών αλλά και της αντιδραστικής Δεξιάς για «λιγότερο κράτος» δεν είναι παρά η συγκεκαλυμμένη επιθυμία για «το δικό τους κράτος». Απόδειξη, η τελευταία διακυβέρνηση Μπους, η οποία δεν ήταν μόνο καταστροφική στα εξωτερικά, αλλά ανέπτυξε και μεγάλη διαφθορά στα εγχώρια οικονομικά.
4 Ian Buruma, Avishai Margalit: «Δυτικισμός- Η δύση στα μάτια των άλλων», εκδόσεις Κριτική, 2007
«Ο πόλεμος ενάντια στη Δύση είναι ένα πόλεμος ενάντια στον "φαρμακερό υλιστικό πολιτισμό" που εδραιώνεται στη χρηματοοικονομική καπιταλιστική ισχύ των Εβραίων». Ο αντιδυτικός ανορθολογισμός γεννήθηκε στη Δύση, αλλά μεταφυτεύτηκε σε κάθε γωνιά της οικουμένης. Το παραπάνω απόσπασμα δεν προέρχεται από κάποιο θρησκευτικό σχολειό του Αφγανιστάν, ούτε από κάποιον μητρο- πολιτικό ναό της Ελλάδας, αλλά είναι από τη διακήρυξη Ιαπώνων διανοουμένων το 1942. Οι Buruma και Margalit αναλύουν τις ρίζες και τα πλοκάμια αυτού του αντιδυτικού ανορθολογισμού.
5 Μάνος Μαραγκουδάκης: «Αμερικανικός Φονταμενταλισμός», εκδόσεις Παπαζήσης, 2010
Η ιστορία των ΗΠΑ μέσα από τη δράση των θρησκευτικών οργανώσεων και την επιρροή που έχουν στα πολιτικά πράγματα της Υπερδύναμης. Εντυπωσιακή καταγραφή, αλλά, παρ' όλα αυτά, το να προσπαθείς να ερμηνεύσεις το φαινόμενο Πέιλιν από τον Τζον Γουίνθροπ και την ομιλία του για την «πόλη πάνω στον λόφο» είναι σαν να προσπαθείς να ερμηνεύσεις τον Μπερλουσκόνι από τα Ερωτικά Οράματα του Βοκάκιου.
σχόλια