1
Ντάριν Μακ Μάχον: Ευτυχία (μια ιστορία...),
μτφρ. Νατάσσα Χασιώτη, Εκδ. Ενάλιος, 2009
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως την καθορίζει το πεπρωμένο και πως εξαργυρώνεται μονάχα στο ταμείο, δηλαδή στο τέλος της ζωής. Για τους Ρωμαίους σήμαινε πλούτο και εύνοια των θεών. Οι χριστιανοί την ταυτίζουν με την καλή σχέση με τον Θεό. Από την Αναγέννηση και μετά άρχισε να μετατρέπεται σε ανθρώπινο δικαίωμα. Σήμερα, την απαιτούμε με συνδικαλιστικούς αγώνες και ψυχοφάρμακα. Ποια; Την Ευτυχία! Ένα συναρπαστικό δοκίμιο γι' αυτό το αλλόκοτο πράγμα που το αποκαλούμε Ευτυχία.
2
Μαίρη Ρόατς: Απαγορευμένα Πειράματα,
μτφρ. Βικτωρία Τζούμα, Εκδ. Αβγό, 2009
Ποια είναι η διάσημη γυναίκα, σύζυγος του πρίγκιπα Γεωργίου της Ελλάδας, η οποία μετατόπισε την κλειτορίδα της με χειρουργική επέμβαση έτσι ώστε να κατακτήσει τον οργασμό; Σε ποια εποχή πίστευαν πως για την ανδρική ανικανότητα φταίνε οι μάγισσες, οι οποίες κλέβουν τα πέη και τα κλείνουν σε ένα κουτί, όπου τρέφονται με βρώμη και καλαμπόκι; Πότε οι γιατροί σύστηναν επάλειψη της μύτης των υστερικών γυναικών με πολτοποιημένους κοριούς, ώστε η δυσάρεστη οσμή τους να τρομάξει τη μήτρα, αναγκάζοντας τη να σαλέψει και να επανέλθει στη σωστή θέση; Ένα βιβλίο για τους μερακλήδες του ερωτισμού.
3
Αργύρης Παλούκας: Το αλάτι πίσω από τ' αυτί (ένα ποίημα),
Εκδ. Κέδρος 2009
Τα ποιήματα δεν μπαίνουν στα λόγια, δεν μιλιούνται, δεν συστήνονται, απλώς υπάρχουν και σε υποδέχονται. Οπότε δεν διαθέτω εκείνα τα λόγια που θα μιλούσαν γι' αυτό το μαγικό ποίημα που περιέχει την απώλεια, την απουσία, τον θάνατο, το παίγνιο της ζωής. Κι έτσι αναμεταδίδω τα εναρκτήρια λόγια του: «Ο θάνατος έρχεται πάντα με τις καλύτερες προθέσεις. Ο θάνατος έρχεται πάντοτε λουσμένος στο φως. (...) Ο θάνατος μαζεύει απ' τα σκουπίδια τη βροχή, τα λόγια που δεν είπαμε όταν έπρεπε».
4
Γιώργος Κακουλίδης: Η λέσχη της στιγμής,
Εκδ. Λιβάνη, 2009
Πριν από λίγες δεκαετίες, έπειτα από σχετικά νευροψυχικά πειράματα που έγιναν, υποστηρίχθηκε πως η διάρκεια της παρούσης στιγμής στον άνθρωπο δεν υπερβαίνει τα τρία δευτερόλεπτα. Δηλαδή, κάθε τρία δευτερόλεπτα ο άνθρωπος διακόπτει τη συνεχή ροή της συνείδησής του και προγραμματίζει τον εαυτό του να βιώσει τα επόμενα τρία δευτερόλεπτα-στιγμή. Σε αυτό το μυθιστόρημά του, ο ποιητής Γιώργος Κακουλίδης αφηγείται «παραμυθιάρικα» τη μοναδικότητα των στιγμών μας, μέσα από την ιστορία μια αθηναϊκής λέσχης, τα μέλη της οποίας απαιτούν να ζουν τη ζωή τους χωρίς να παραπετούν καμιά στιγμή της. Για σκεφτείτε λίγο: πόσες από τις στιγμές της ζωής σας σήμερα δεν πήγαν αδιάβαστες στον αγύριστο;
5
Θεόδωρος Δ. Παπαγγελής: Σώματα που άλλαξαν τη θωριά τους - Διαδρομές στις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου,
Εκδ. Gutenberg, 2009
Όχι, μην τρομάζετε, δεν πρόκειται να γράψετε εξετάσεις μετά από την ανάγνωση αυτού του συναρπαστικού βιβλίου. Ναι, ναι, πανεπιστημιακός φιλόλογος το έχει συνθέσει, μάλιστα, ναι, Λατίνος συγγραφέας είναι ο Οβίδιος, μα δεν θυμίζει σε τίποτε τη γνωστή «κρυοκολέ» μούχλα με την οποία η φιλολογία μας έχει μέχρι σήμερα προσεγγίσει τη Λατινική Γραμματεία. Ο λατινιστής πανεπιστημιακός δάσκαλος Θεόδωρος Δ. Παπαγγελής εισάγει, μεταφράζει εμμέτρως και φωτίζει δοκιμιακά είκοσι από τις δημοφιλέστερες ιστορίες των Μεταμορφώσεων του Οβίδιου, με την παιγνιώδη εμβρίθεια και το σοβαρότατο κέφι ενός δαιμόνιου γνώστη και εμμανή λάτρη του Οβίδιου. Ένα βιβλίο που μας αφορά δαιμονισμένα, καθώς όλοι ορεγόμαστε την παρενδυσία και τις πολλαπλές ταυτότητές μας. Όσοι διαφωνούν να βγουν από την τάξη.
σχόλια