Σεξουαλική παρενόχληση

Σεξουαλική παρενόχληση Facebook Twitter
Η φωτογραφία τραβήχτηκε την Πρωτοχρονιά. Το πανέμορφο ζευγαράκι -γείτονές μου από τον Σεπτέμβρη,- βόσκει καθημερινά στον ελαιώνα, ακριβώς δίπλα στο κτήμα μου στα Πλατανίδια Μαγνησίας. Δεν έχω συναντήσει πιο "ανθρώπινα" ζωντανά. Αν σε δουν και δεν τα πλησιάσεις, σε κυνηγάνε για να σε κοιτάξουν στα μάτια, να σε φιλήσουν και να σου μιλήσουν. Αν τους πετάξεις ένα κυδώνι, το μοιράζονται στα δυο. Ερωτοτροπούν συχνά, με πάθος, ακόμη και με τον βαρύ χιονιά. Είναι ένα θαύμα (δύο σε ένα)!
0

Το χίλια εννιακόσια εβδομήντα τρία, είχα πιάσει στην Θεσσαλονίκη μια ψωραλέα φοιτητική γκαρσονιέρα. Χαριλάου, φωταγωγός, σκυλοτράγουδα στο φουλ, ποδοσφαιρικές διενέξεις, οικογενειακά μελοδράματα. Ασ' τα να πάνε. Δε μου πάει η συνοικία, ρε παιδάκι μου. Μέσα σε καταθλιπτικά σαρδελόκουτα! Ή παραδομένος στη φύση, όσο υφίστανται ακόμη αυθεντικοί παράδεισοι, ή ζωή στο καρακέντρο των πόλεων, όπου η προσωπική ταυτότητα κατέχει το προνόμιο να δρομολογείται κατά τα γούστα της.


Δίπλα μου έμενε μια ακριβοθώρητη καλλονή. Θυγατέρα του ιδιοκτήτη, συνταξιούχου εφοριακού. Πρέπει να είχε προ πολλού καβατζάρει τα τριάντα. Ήταν από κείνες τις απαράμιλλης λάμψης καϊνάρες που, σε παλιότερες εποχές, αν ζούσε σε χωριό, θα την χαρακτήριζαν σίγουρα στριφνή γεροντοκόρη και θα χρέωναν στην δυστροπία του χαρακτήρα της ή –και- στην ξιπασιά της το ότι οσονούπω θα περνούσε στα αζήτητα. Αγέρωχη, απλησίαστη, απαζάρευτη, δραπέτευε απ' το τριάρι δις ημερησίως, μία κατά τις δέκα το πρωί για ψώνια, και μία το σούρουπο να πάρει λιγάκι τον αέρα της.

Να την δουν να περνάει, πως λικνίζεται η ψιλόλιγνη κορμοστασιά της, πώς παίζει το τσακίρικο μάτι της, πώς έχει τον τρόπο να τους ξεσηκώνει και να μην έχει δώσει τόσα χρόνια το παραμικρό δικαίωμα. Όλοι την ορέγονταν, την ονειρεύονταν, κανείς δεν αποτολμούσε να της τα ρίξει.

Στο διάβα της έτριζαν τα πεζοδρόμια. Τσιράκια στα γιαπιά, αθλητές, κουρείς, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, και σύμπασα η αντρική πελατεία του καφενείου σηκωνόταν στο πόδι. Να την δουν να περνάει, πως λικνίζεται η ψιλόλιγνη κορμοστασιά της, πως παίζει το τσακίρικο μάτι της, πως έχει τον τρόπο να τους ξεσηκώνει και να μην έχει δώσει τόσα χρόνια το παραμικρό δικαίωμα. Όλοι την ορέγονταν, την ονειρεύονταν, κανείς δεν αποτολμούσε να της τα ρίξει.


Τον κιαλάριζα που την ζαχάρωνε. Περνούσε στα δέκα μέτρα και γινόταν μούσκεμα απ' τον ιδρώτα. Ποιός να ξέρει αν τον έπιανε ύπνος όλη νύχτα! Ο μανάβης της γειτονιάς. Πενηντάρης και βάλε, θεοφάλακρος, κοιλαράς, μια σιχαμερή μισοριξιά.

Δε μπορώ, θα πεθάνω, μου λέει μια μέρα. Έτσι μου 'ρχεται να την ζυγώσω και να την ταράξω στο τσίμπημα.

«Με τα μάτια άρα-μάρα, με τα χέρια κουλαμάρα», τον ορμήνεψα. Θα φας καμιά ξεγυρισμένη σφαλιάρα και θα ψάχνεσαι.

Και πως θα τη βγάλω, ρε φίλε; Δεν αντέχω, μ' έχει στοιχειώσει η γκόμενα. Θα την παραμονέψω καμιά νύχτα, μπας και βγει απ' το σπίτι, και θα τη βιάσω.

Ήρεμα, θα βρεις κάνα μπελά! Άκου εδώ πώς θα δράσεις.

Πριν περάσει βδομάδα τον βλέπω να βγαίνει απ' το διαμέρισμα στα μουλωχτά σε ώρα απουσίας των γονέων, και η δουλειά πήγαινε ρολόι.

Ώσπου ήπιαμε κάποτε έναν καφέ και μου εξήγησε τα καθέκαστα.

Αποβραδίς έβαλα μια κασέτα με τη Νίνου. Όλη νύχτα έπαιζε! Ασταμάτητα! Ένα τραγούδι που μιλάει για το κολλητήρι; «Ντίρι ντίρι, ντίρι, ντίρι, με το έξυπνο ψηστήρι, μες στα δίχτυα μου θα πέσεις, είσαι η γυναίκα που μ' αρέσεις». Το ξέρεις;

Ε, πως! Τη λατρεύω τη Μαρίκα! Κι άρχισα να του τραγουδάω ένα κουπλέ : «Άδικα μου κάνεις τη ζόρικη και πετάς ματιές όλο κακία, όλα αυτά να ξέρεις δυναμώνουνε την ερωτική πολιορκία». Έπειτα;

Ε, φτιάχτηκα καλά καλά και την παραμόνεψα. Την πλησίασα, σε ήσυχο μέρος. -«Τι συριανή λουκουμόσκονη είσαι εσύ, τι αφρός από καϊμάκι!» –«Σας παρακαλώ!» –«Σβήνω για πάρτι σου. Πως θα γίνει να ξεμοναχιαστούμε σε καμιά καβάντζα;» -«Καβάντζα; Θα φωνάξω τον χωροφύλακα!» –«Φώναξε όποιον θες, εγώ, και να με σκοτώσεις, δε φεύγω. Θα γίνεις το αμόρε μου. Θα σου κάνω κάτι κόλπα, θα λιώσεις!» Ε, πες, πες, έπεσε. Δεν ήθελε και πολύ!

 Μα πως έγινε;

Μου ξομολογήθηκε κατόπι. «Κανείς δε με πλησίασε μέχρι σήμερα, κανείς δε μου έκανε καμάκι, νόμιζα πως δεν αρέσω, πως δε με γουστάρουνε. Είσαι ο πρώτος που μου έκανε ερωτική πρόταση, ο πρώτος που μου ζήτησε σεξ».

 

Είσαι Η Γυναίκα, Που Μ' Αρέσει - Νίνου Μαρίκα / Καπλάνης Κώστας

 

Το διήγημα περιλαμβάνεται στο τομίδιο "ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΑ - 99 + 1 μικρο-διηγήματα μελών της Εταιρείας Συγγραφέων"

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κανείς δεν ήξερε ότι ήταν μαύρη: Η εξωπραγματική ιστορία της επιμελήτριας του JP Morgan

Βιβλίο / Κανείς δεν ήξερε ότι ήταν μαύρη: Η εξωπραγματική ιστορία της επιμελήτριας του JP Morgan

Υπεύθυνη για τα πιο πολύτιμα αποκτήματα της ιδιωτικής συλλογής του διάσημου τραπεζίτη, η απέριττα κομψή βιβλιοθηκάριος Μπελ ντα Κόστα Γκριν ήταν μαύρη αλλά εμφανιζόταν ως λευκή στον αφρό της υψηλής κοινωνίας μέχρι και τον θάνατό της το 1950.
THE LIFO TEAM
Leslie Absher: «Κόρη κατασκόπου, queer κορίτσι» 

Βιβλίο / Κόρη κατασκόπου, queer κορίτσι, συγγραφέας

Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος Leslie Absher μάς ξεναγεί στο «Σπίτι με τα μυστικά», εκθέτοντας ταυτόχρονα την προσωπική της πορεία προς την απελευθέρωση, την «ελληνική» της εμπειρία και τις εντυπώσεις της από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Πολυτεχνείο - Ένα παραμύθι που δεν λέει παραμύθια»

Βιβλίο / Το Πολυτεχνείο έγινε κόμικ: Μια νέα έκδοση για μια μονίμως επίκαιρη εξέγερση

Παραμονές της φετινής επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, οι εκδόσεις Red ‘n’ Noir κυκλοφόρησαν ένα έξοχο κόμικ αφιερωμένο σε αυτή, που το υπογράφουν ο συγγραφέας Γιώργος Κτενάς και ο σκιτσογράφος John Antono.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον Μάλκολμ Λόουρι και το «Κάτω από το ηφαίστειο»

Βιβλίο / Το μεγαλόπνοο «Κάτω από το ηφαίστειο» του Μάλκολμ Λόουρι, μια προφητεία για την αποσύνθεση του κόσμου

Οι αναλογίες μεταξύ του μυθιστορηματικού βίου του Βρετανού συγγραφέα και του κορυφαίου έργου του είναι παραπάνω από δραματικές, όπως και αυτές μεταξύ της υπαρξιακής πτώσης του και του σημερινού, αδιέξοδου κόσμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ψέμα μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Βιβλίο / Ψέμα μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Στο νέο του βιβλίο, «Ψέματα που μας έμαθαν για αλήθειες», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα, ο Νικόλας Σμυρνάκης καταρρίπτει 23 μύθους που μας καταπιέζουν, βοηθώντας μας να ζήσουμε ουσιαστικότερα.
ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Βιβλίο / Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Μια διαφωτιστική συζήτηση με τον γνωστό δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω και συγγραφέα με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του ΛΟΑΤΚΙ + Δικαιώματα & Ελευθερίες (εκδ. Σάκκουλα), ένα μνημειώδες όσο και πολύτιμο βοήθημα για κάθε ενδιαφερόμενο άτομο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βασιλική Πέτσα: «Αυτό που μας πάει μπροστά δεν είναι η πρόοδος αλλά η αγάπη»

Βιβλίο / Η Βασιλική Πέτσα έγραψε ένα μεστό μυθιστόρημα με αφορμή μια ποδοσφαιρική τραγωδία

Η ακαδημαϊκός άφησε για λίγο το βλέμμα του κριτή και υιοθέτησε αυτό του συγγραφέα, καταλήγοντας να γράψει μια ιστορία για το συλλογικό τραύμα που έρχεται να προστεθεί στις ατομικές τραγωδίες και για τη σημασία της φιλικής αγάπης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μιχάλης Γκανάς: Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

Απώλειες / Μιχάλης Γκανάς (1944-2024): Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

«Ό,τι με βασανίζει κατά βάθος είναι η οριστική απώλεια ανθρώπων, τόπων και τρόπων και το ανέφικτο της επιστροφής». Ο σημαντικός Έλληνας ποιητής έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Βιβλίο / «Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Μια αναδρομή στην έξοχη, προκλητική όσο και «προφητική» νουβέλα του Ουίλιαμ Μπάροουζ στην οποία βασίστηκε η πολυαναμενόμενη ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο που βγαίνει σύντομα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ