«Σιωπή»: Ένα απόσπασμα από το νέο μυθιστόρημα του Ντον Ντελίλο

«Σιωπή»: Ένα απόσπασμα από το νέο μυθιστόρημα του Ντον Ντελίλο Facebook Twitter
Όταν ξεκίνησε να γράφει το βιβλίο, το 2018, τίποτα δεν προμήνυε την ερήμωση που επικράτησε στους δρόμους της Αμερικής –και όχι μόνο– κατά τη διάρκεια των μέτρων για τον έλεγχο του Covid-19.
0



ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΩΣ μόνο ο Ντον Ντελίλο μπορεί να ανιχνεύσει την ποίηση που κρύβεται στις εξισώσεις του Αϊνστάιν, την ομορφιά που μπορεί κανείς να βρει σε μια σβηστή οθόνη. Ο χρόνος τον απασχολεί πάντα, όπως και ο φόβος που γεννιέται από την εξέλιξη της επιστήμης.

Και πάλι με τρόπο προφητικό, ο Ντον Ντελίλο στο νέο του βιβλίο, τη Σιωπή (μτφρ. Ζωή Μπέλλα-Αρμάου), μιλάει για τον πανικό που δημιουργείται από τις «ψηφιακές εισβολές», τις ασθένειες και τις «βιολογικές επιθέσεις», για τη σιωπή που προκαλεί η πραγματική και συμβολική απόσταση ανάμεσα στους ανθρώπους. Ωστόσο, όταν ξεκίνησε να γράφει το βιβλίο, το 2018, τίποτα δεν προμήνυε την ερήμωση που επικράτησε στους δρόμους της Αμερικής –και όχι μόνο– κατά τη διάρκεια των μέτρων για τον έλεγχο του Covid-19.

Η LiFO εξασφάλισε αποκλειστική προδημοσίευση –πρώτη σε ολόκληρο τον κόσμο– ενός κεφαλαίου από την πολυαναμενόμενη Σιωπή του μεγαλύτερου, ίσως, εν ζωή Αμερικανού συγγραφέα, η οποία αναμένεται να κυκλοφορήσει ταυτόχρονα σε Ελλάδα, Αμερική και Ευρώπη στις 20 Οκτωβρίου. Όσο για τους τίτλους των κεφαλαίων, στο βιβλίο αυτό είναι πιο χαρακτηριστικοί από ποτέ.

Με τρόπο προφητικό, ο Ντον Ντελίλο στο νέο του βιβλίο, τη Σιωπή (μτφρ. Ζωή Μπέλλα-Αρμάου), μιλάει για τον πανικό που δημιουργείται από τις «ψηφιακές εισβολές», τις ασθένειες και τις «βιολογικές επιθέσεις», για τη σιωπή που προκαλεί η πραγματική και συμβολική απόσταση ανάμεσα στους ανθρώπους.

Kεφάλαιο 3

Η ζωή μπορεί να γίνει τόσο ενδιαφέρουσα που μας κάνει να ξεχνάμε τον φόβο.


Στο βαν, μέσα στους ήσυχους δρόμους, ο Τζιμ περίμενε να τον κοιτάξει η Τέσα, ώστε να ανταλλάξουν ματιές.


Υπήρχαν κι άλλοι στριμωγμένοι στο όχημα, δύο αεροσυνοδοί, ένας άνδρας που μιλούσε μόνος του στα γαλλικά, ένας άνδρας που μιλούσε στο τηλέφωνο, κουνώντας το, βρίζοντάς το. Άλλοι γκρίνιαζαν. Κι άλλοι, σιωπηλοί, προσπαθώντας να ξανασκεφτούν τι είχε συμβεί, ποιοι ήταν.


Ήταν μια ταλαντευόμενη μάζα από μέταλλο, γυαλί και ανθρώπινη ζωή, που έπεσε κάτω από τον ουρανό.
Κάποιος είπε, «Πέσαμε κάτω. Απίστευτο, ήταν σαν να αιωρούμασταν».


Κάποιος άλλος είπε, «Δεν ξέρω αν αιωρούμασταν. Ίσως στην αρχή. Αλλά χτυπήσαμε δυνατά».


«Χάσαμε τον αεροδιάδρομο;»


«Απότομη προσγείωση. Φλόγες», είπε μια γυναίκα. «Ντεραπάραμε και κοίταξα έξω από το παράθυρο. Φωτιά στο φτερό».


Ο Τζιμ Κριπς προσπάθησε να θυμηθεί τι είδε. Προσπάθησε να θυμηθεί ότι φοβόταν.

Είχε ένα κόψιμο στο μέτωπό του, ένα σχίσιμο, τώρα δεν έτρεχε αίμα. Η Τέσα το κοιτούσε διαρκώς, σχεδόν ήθελε να το αγγίξει· αυτό, σκέφτηκε, ίσως τους βοηθούσε να θυμηθούν. Να ψηλαφίσει, να αγκαλιάσει, να μιλήσει ακατάπαυστα. Τα τηλέφωνά τους ήταν νεκρά, αλλά αυτό δεν ήταν παράξενο.


Ένας από τους επιβάτες είχε εξαρθρωμένο βραχίονα, του έλειπαν δόντια. Υπήρχαν κι άλλοι τραυματισμένοι. Ο οδηγός τούς είχε πει ότι πήγαιναν σε κάποια κλινική.


Τέσα Μπέρενς. Ήξερε το όνομά της. Είχε το διαβατήριό της, τα χρήματά της και το παλτό της, αλλά όχι αποσκευές ή σημειωματάριο, δεν θυμόταν αν είχαν περάσει από το τελωνείο, καμία ανάμνηση φόβου. Προσπαθούσε να ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα στο μυαλό της. Ο Τζιμ ήταν εδώ και ήταν καλή συντροφιά, ένας άνδρας που εργαζόταν ως εμπειρογνώμων για μια ασφαλιστική εταιρεία.


Γιατί ήταν τόσο καθησυχαστικό αυτό;


Έκανε κρύο και ήταν σκοτάδι, αλλά κάποιος έκανε τζόκινγκ στον δρόμο, μια γυναίκα με σορτς και μπλουζάκι έτρεχε με σταθερό βήμα στη λωρίδα που προορίζεται για ποδήλατα. Προσπέρασαν άλλους, εδώ και εκεί, βιαστικούς, απομακρυσμένους, λίγους μόνο, χωρίς κανείς να ανταλλάσσει το παραμικρό βλέμμα.


«Το μόνο που λείπει είναι η βροχή», είπε ο Τζιμ, «και θα καταλαβαίναμε ότι είμαστε χαρακτήρες σε ταινία».


Το προσωπικό καμπίνας ήταν σιωπηλό, οι στολές τους κάπως τσαλακωμένες. Κάποιοι μέσα στο βαν τούς απηύθυναν δυο-τρεις ερωτήσεις.


Άτονη απάντηση, μετά τίποτα.


«Πρέπει να μην ξεχνάμε να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας ότι είμαστε ακόμη ζωντανοί», είπε η Τέσα αρκετά δυνατά για να την ακούσουν και οι άλλοι.


Ο άνδρας που μιλούσε γαλλικά άρχισε να απευθύνει ερωτήσεις στον οδηγό. Η Τέσα προσπάθησε να κάνει χρέη διερμηνέα για τον Τζιμ.


Ο οδηγός επιβράδυνε, συντονιζόμενος με τη γυναίκα που έτρεχε. Δεν έδωσε καμία απάντηση σε οποιαδήποτε ερώτηση οποιασδήποτε γλώσσας. Ένας ηλικιωμένος είπε ότι έπρεπε να πάει στην τουαλέτα. Αλλά ο οδηγός δεν αύξησε ταχύτητα, είχε σαφώς αποφασίσει να παραμείνει ευθυγραμμισμένος με τη γυναίκα.


Η γυναίκα απλώς συνέχιζε να τρέχει κοιτάζοντας ευθεία μπροστά.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

 

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ποιος ασχολείται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2020;

Δ. Πολιτάκης / Ποιος ασχολείται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2020;

Ούτε ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς δεν το έχει «σηκώσει» ποτέ και θα προτιμούσα να πάει έτσι μέχρι το τέλος (μου). Αν βέβαια σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και το πάρει τελικά ο Ντον Ντελίλο, δεν θα παραπονεθώ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μιχάλης Γκανάς: Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

Απώλειες / Μιχάλης Γκανάς (1944-2024): Ο ποιητής της συλλογικής μας μνήμης

«Ό,τι με βασανίζει κατά βάθος είναι η οριστική απώλεια ανθρώπων, τόπων και τρόπων και το ανέφικτο της επιστροφής». Ο σημαντικός Έλληνας ποιητής έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Βιβλίο / «Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Μια αναδρομή στην έξοχη, προκλητική όσο και «προφητική» νουβέλα του Ουίλιαμ Μπάροουζ στην οποία βασίστηκε η πολυαναμενόμενη ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο που βγαίνει σύντομα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ