Τα πρώτα του Μαρτίου αναγνώσματα

Τα πρώτα του Μαρτίου αναγνώσματα Facebook Twitter
0

 

1.Νέα & Νέο. Νεοανανεωμένο λέγαμε παλιά, παρέα με τον Λεωνίδα Χρηστάκη, κάθε περιοδικό που άλλαζε  εμφάνιση και έκανε ένα δυναμικό ρεκτιφιέ. Μες στην ευπρόσδεκτη αντεπίθεση των ωραίων περιοδικατζήδων διακρίνουμε και δύο έντυπα που δηλώνουν ρητά την ανανέωσή του. Πρόκειται για τη «Νέα Ευθύνη», το δοιάκι της οποίας αναλαμβάνει πλέον ο ποιητής Δημήτρης Κοσμόπουλος, επιδέξιος πλέκτης στίχων που μας συστήνουν εκ νέου τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, τον Αντρέι Ταρκόφσκι, τον Χρήστο Βακαλόπουλο και τον Ηλία Λάγιο. Και για το «Νέο Πλανόδιον», με ιδιοκτήτη/εκδότη/διευθυντή τον ποιητή και δοκιμιογράφο και μεταφραστή Κώστα Κουτσουρέλη, ο οποίος πλαισιώνεται από τους έμπειρους Γιώργο Βαρθαλίτη, Κωνσταντίνο Πουλή, Έλενα Σταγκουράκη, Λεωνίδα Σταματελόπουλο. Η «Νέα Ευθύνη» μόνο την ευμενή συγκατάνευσή μας εμπνέει και τη βεβαιότητα ότι η ύλη της θα είναι πάντα προσεκτικά ποιοτική, ήρεμη, απαλλαγμένη από αιχμές, καθησυχαστική. Το «Νέο Πλανόδιον», αντίθετα, θα προκαλέσει μια κάποια θύελλα συζητήσεων ήδη από το πρώτο τεύχος με το ωραίο κίτρινο μίνιμαλ εξώφυλλο, καθώς περιέχει Φάκελο Λογοκλοπή, μια πολυσέλιδη έρευνα σχετικά με το (όχι και τόσο καυτό, εδώ που λέμε – στην Ελλάδα ζούμε!) ζήτημα της πονηρής οικειοποιήσεως φράσεων και (ακόμα χειρότερα) ιδεών άλλων.

 

Πέρα, πάντως, από τα σκαμπρόζικα περί λογοκλοπής (έτσι θα εξελιχθεί το πράγμα – επαναλαμβάνω: στην Ελλάδα ζούμε, στη χώρα της λυτρωτικής αμέριμνης συγχώρεσης και συνύπαρξης), το νέο «Πλανόδιον» προσφέρει ένα πολύ δυνατό και πλούσιο αφιέρωμα στον μέγιστο Κωστή Παπαγιώργη, τον «μακράν καλύτερο πεζογράφο τις τελευταίες δεκαετίες», σύμφωνα με τον Ηλία Λάγιο, τον πολύπειρο δοκιμιογράφο που ανανέωσε εμπρηστικά το είδος και το κατέστησε λίαν θελκτικό σε μια ανήσυχη πιτσιρικαρία. Επίσης, συναντάμε ένα δίπτυχο αφιέρωμα στην Κική Δημουλά (ένα δικό της ποίημα και ένα εμπεριστατωμένο κείμενο που υπογράφει η Σεσίλ Ιγγλέση Μαργέλλου), μια νέα μετάφραση-κέντημα από τον Γιώργο Βαρθαλίτη του αριστουργήματος «Θαλασσινό Κοιμητήρι» του Πωλ Βαλερύ, εργασίες του εκλεκτού Γιώργου Λαμπράκου, του Λεωνίδα Σταματελόπουλου κ.ά.

 

2.Ο παλιός είναι αλλιώς. Στο δωδέκατο τεύχος έφτασε αισίως η «Ποιητική» (διεύθυνση: Χάρης Βλαβιανός, εκδόσεις: Πατάκη), το πολυσέλιδο έντυπο που, αν μη τι άλλο, ανανέωσε την εκ μέρους μας δεξίωση της ποιήσεως, καθόσον χρόνια τώρα επιλέγει και δημοσιεύει σημαντικές μελέτες για τις μεθόδους και τη φιλοσοφία των ποιητών που μας συναρπάζουν αλλά και μας συστήνει άγνωστους στη χώρα μας τολμητίες των στίχων και της ευαισθησίας. Ξεχωρίζω τις είκοσι δύο σελίδες του Δημήτρη Μανούκα για την παλλόμενη μεμβράνη ευαισθησίας που άκουγε στο όνομα Σάρα Κέιν, την ενότητα «Άλογα στη Βροχή» του Γιώργου Βέη, το ευρηματικό παρατεταμένο blues «Το μαύρο ποίημα της Μαργαρίτας Περδικάρη» που μας προσφέρει αβρά η Γλυκερία Μπασδέκη, και το αφιέρωμα στον Seamus Heany.

 

Τολμηρό το αφιέρωμα του λαμπρού περιοδικού «Το Δέντρο» στη λεγόμενη παραλογοτεχνία. Απαρτιζόμενο από δοκίμια, παρεμβάσεις και συνεντεύξεις, το αφιέρωμα επιχειρεί να ανατάμει τους τρόπους και τα ύφη της εύπεπτης (αλλά και άοσμης, άγευστης, άσχημης) «τηλεόρασης σε χαρτί», όπως θέλω να ονομάζω τον τρομακτικό όγκο σελίδων που μιλάνε ακατάσχετα δίχως να λένε τίποτα. Ξεχωρίζω τη συζήτηση του Γιάννη Δούκα και του Λευτέρη Καλοσπύρου με τον Τάσο Γουδέλη σχετικά με θεωρίες και πρακτικές της ανάγνωσης, τη λίστα κριτηρίων για την παραλογοτεχνία που συνέθεσε ο Δημήτρης Φύσσας και το δοκίμιο του υπερ-βετεράνου Δημήτρη Ραυτόπουλου «Διόνυσος και Βάτραχοι».

 

Ένα συμπτωματικό κοινό σημείο των Παλιών: και στα δύο περιοδικά συναντάμε ποίηση του σημαντικού James Arlington Wright (1927-1980), στην «Ποιητική» μεταφρασμένα από τον Νίκο Παναγόπουλο, στο «Δέντρο» από τον Γιώργο Κυριαζή. Ο Wright , όπως τον διαβάζω, κατάφερε να συνδυάσει τελεσφόρα την παραληρηματική συγκινησιακή ένταση των beat ποιητών με εύρυθμες αρχιτεκτονικές σχεδιάσεις, σαν αυτές που συναντάμε στον Philip Larkin.

 

3.Ποίημα: Έχει πέσει το σκοτάδι / Κοντά στα σύνορα στη Νότια Ντακότα / Το φεγγάρι έχει βγει για κυνήγι, παντού,/ Ξερνά φωτιά,/ Και περπατά στους διαδρόμους / ενός διαμαντιού.// Πίσω από ένα δέντρο / Φωτίζει τα ερείπια / Μιας πόλης λευκής / Παγωνιά, παγωνιά.// Πού έχουν πάει / Όσοι ζούσαν εδώ;// Έχουν μεταφερθεί κάτω από φτερούγες / Και πρόσωπα σκοτεινά.// Έχω πια / Σιχαθεί τα πάντα, και συνεχίζω να / Ζω, μόνος, μόνος./ Πέρα απ’ τα καμένα σιλό, πέρα απ’ τους κρυμμένους τάφους // Ινδιάνων και Νορβηγών./ Αυτό το ψυχρό χειμωνιάτικο / Φεγγάρι χύνει την απάνθρωπη φωτιά / Των πετραδιών / Στα χέρια μου.// Νεκρά πλούτη, νεκρά χέρια, το φεγγάρι / Σκοτεινιάζει,/ Κι είμαι χαμένος στα όμορφα λευκά ερείπια/ της Αμερικής. (μτφρ. Γιώργος Κυριαζής)

 

 

radiobookspotting.blogspot.gr/

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Βιβλίο / «Queer»: Το μυθιστόρημα της στέρησης που πόνεσε τον Μπάροουζ

Μια αναδρομή στην έξοχη, προκλητική όσο και «προφητική» νουβέλα του Ουίλιαμ Μπάροουζ στην οποία βασίστηκε η πολυαναμενόμενη ταινία του Λούκα Γκουαντανίνο που βγαίνει σύντομα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Άλαν Χόλινγκερστ: «Η γραμμή της ομορφιάς»

Το πίσω ράφι / Η γραμμή της ομορφιάς: Η κορυφαία «γκέι λογοτεχνία» του Άλαν Χόλινγκχερστ

Ο Χόλινγκχερστ τοποθέτησε το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημά του στα θατσερικά '80s και κατάφερε μια ολοζώντανη και μαεστρική ανασύσταση μιας αδίστακτης δεκαετίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ