Τζόαν Ντίντιον vs. Iβ Μπάμπιτζ: Μια διαμάχη που συνεχίζεται και μετά θάνατον

ΕΠΕΞ Η διαμάχη ανάμεσα στην Τζόαν Ντίντιον και την Ιβ Μπάμπιτζ συνεχίζεται και μετά θάνατον σε μια «διπλή» βιογραφία Facebook Twitter
Όσο διάσημα λεπτοκαμωμένη ήταν η Τζόαν Ντίντιον τόσο διάσημα «χυμώδης» ήταν η Μπάμπιτζ, η οποία βρισκόταν στο κέντρο της άγριας σκηνής του Λος Άντζελες της δεκαετίας του '60, την οποία η Ντίντιον αποτύπωσε στο βιβλίο της The White Album το 1979.
0

H IB ΜΠΑΜΠΙΤΖ, η οποία πέθανε το 2021, ήταν το απόλυτο it girl του Χόλιγουντ στις δεκαετίες του '60 και του '70 και συγγραφέας πολλών πνευματωδών, ελευθεριακών χρονογραφημάτων της ζωής της στο Λος Άντζελες, μεταξύ των οποίων το «Eve's Hollywood» και το «Slow Days, Fast Company». Όσο διάσημα λεπτοκαμωμένη ήταν η Τζόαν Ντίντιον τόσο διάσημα «χυμώδης» ήταν η Μπάμπιτζ, η οποία βρισκόταν στο κέντρο της άγριας σκηνής του Λος Άντζελες της δεκαετίας του '60, την οποία η Ντίντιον αποτύπωσε στο βιβλίο της «The White Album» το 1979.

Η Μπάμπιτζ έβγαινε με πολλούς άνδρες οι οποίοι προώθησαν το έργο της Ντίντιον, ενώ η Ντίντιον βοήθησε την Μπάμπιτζ να δημοσιεύσει το πρώτο της άρθρο στο Rolling Stone και να επιμεληθεί το πρώτο της βιβλίο. Η Ντίντιον σκιαγράφησε το προφίλ του Jim Morrison, αποκαλώντας τον έναν από τους «ιεραπόστολους του αποκαλυπτικού σεξ». Η Μπάμπιτζ έκανε σεξ μαζί του.

Η σχέση των δύο γυναικών ήταν συγχρόνως εύθραυστη και τεταμένη, και όταν η Μπάμπιτζ πέθανε, άφησε πίσω της κουτιά γεμάτα με μη απεσταλμένες επιστολές, μεταξύ των οποίων και μία προς την Ντίντιον – μια επιστολή γεμάτη οργή αλλά και λατρεία, στην οποία της επιτίθεται για τον τρόπο με τον οποίο η Ντίντιον επιτελούσε τον ρόλο της ως καταξιωμένη γυναίκα δημοσιογράφος ενώ επίσης καυτηριάζει τη δυναμική του γάμου της με τον Τζον Γκρέγκορι Νταν, έναν λιγότερο επιτυχημένο συγγραφέα.

Στο βιβλίο περιγράφονται οι αντιθέσεις ανάμεσα στην Ντίντιον, που ήθελε πάντα να έχει τον έλεγχο και να «εστιάζει στο τρόπαιο», και την Μπάμπιτζ, η οποία ήταν «συναισθηματικά ακατάσταστη αλλά ηθικά θαρραλέα».

«Θα μπορούσες να γράφεις αυτά που γράφεις αν δεν ήσουν τόσο μικροκαμωμένη, Τζόαν;» την ρωτούσε σ’ εκείνη την επιστολή που γράφτηκε το 1972 και δεν στάλθηκε ποτέ. «Θα σου επιτρεπόταν να το κάνεις αν δεν ήσουν τόσο μη απειλητική σωματικά; Θα είχε καταρρεύσει προ πολλού η ισορροπία δυνάμεων ανάμεσα σε σένα και τον Τζον, αν δεν σε θεωρούσε πολλές φορές παιδί, οπότε δεν πειράζει που είσαι διάσημη. Αλλά κι εσύ η ίδια κανονικοποιείς τέτοιες συμπεριφορές, επειδή αναφέρεσαι πάντα στο μέγεθός σου».

ΕΠΕΞ Η διαμάχη ανάμεσα στην Τζόαν Ντίντιον και την Ιβ Μπάμπιτζ συνεχίζεται και μετά θάνατον σε μια «διπλή» βιογραφία Facebook Twitter
Φωτογραφίες της Ιβ Μπάμπιτζ από το βιβλίο: Χριστουγεννιάτικη κάρτα του 1968 με την Michelle Phillips, η Babitz στη Ρώμη, 1962; ο μεγιστάνας της δισκογραφίας Ahmet Ertegun φωτογραφημένος από την Babitz, 1969; με τον Paul Ruscha, 1975; η Babitz το 1978; με τον νονό της, τον διάσημο συνθέτη Ίγκορ Στραβίνσκι το 1943.

Η Ντίντιον, η οποία είχε πρόσφατα δημοσιεύσει μια καταγγελία του γυναικείου κινήματος, είχε πει στην Μπάμπιτζ ότι δεν της άρεσαν τα ημερολόγια της Βιρτζίνια Γουλφ. «Αυτό αφορά αποκλειστικά εσένα που προτιμάς να είσαι με τα αγόρια όταν καγχάζουν με τις ανόητες γυναίκες που δεν μπορούν να γράψουν "ακριβή πρόζα"», της έγραφε η Μπάμπιτζ.

Η Λίλι Άνολικ, η δημοσιογράφος και βιογράφος της Μπάμπιτζ, ήταν εκείνη που ανακάλυψε το μη σταλμένο γράμμα τοποθετώντας το στην καρδιά μιας νέας διπλής βιογραφίας που φέρει ως τίτλο τα επίθετα των δύο γυναικών, «Didion and Babitz». Το βιβλίο είναι ένας στοχασμός για το τι χρειάζεται μια γυναίκα για να γίνει διάσημη συγγραφέας - και μια εξέταση του πόσο άσχημη και βρώμικη μπορεί να μοιάζει στα παρασκήνια μια λογοτεχνική καριέρα όπως της Ντίντιον ή μια ζωή ως party girl όπως αυτή της Μπάμπιτζ.

Αποτελεί επίσης μια καταβύθιση της Ντίντιον, την οποία παρουσιάζει ως μια βάναυσα υπολογιστική καριερίστα, εξετάζοντας πόσο μεγάλο μέρος της φήμης της ως εξέχουσας χρονογράφου της αντικουλτούρας της δεκαετίας του '60 βασίστηκε στην κοινωνική θέση της ως μέλος της ανώτερης μεσαίας τάξης και στη σειρά των καλά δικτυωμένων ανδρών που την υπερασπίστηκαν και την προστάτευσαν.

Μεταξύ άλλων συνεντεύξεων που πήρε για το βιβλίο, η συγγραφέας της διπλής αυτής βιογραφίας μίλησε και με τον συντηρητικό δημοσιογράφο Νόελ Πάρμεντελ, τον χαρισματικό εραστή της Ντίντιον στη Νέα Υόρκη, ο οποίος βοήθησε να εκδοθεί το πρώτο μυθιστόρημα της Ντίντιον αλλά της είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν θα την παντρευόταν. Ο Πάρμεντελ περιγράφει ουσιαστικά τη σύναψη του περίφημου λογοτεχνικού γάμου ανάμεσα σε εκείνη και τον Νταν, ο οποίος ήταν, όπως είπε, «όχι λαμπρός, αλλά έξυπνος» και, σε αντίθεση με εκείνον, πρόθυμος να «βρίσκεται κάθε πρωί στο τραπέζι του πρωινού» και να «επιμελείται τα γραπτά της, γραμμή προς γραμμή».

Στο βιβλίο περιγράφονται οι αντιθέσεις ανάμεσα στην Ντίντιον, που ήθελε πάντα να έχει τον έλεγχο και να «εστιάζει στο τρόπαιο», και την Μπάμπιτζ, η οποία ήταν «συναισθηματικά ακατάσταστη αλλά ηθικά θαρραλέα». Παρότι είναι φανερή η προτίμησή της στην προσωπικότητα της Μπάμπιτζ, η Άνολικ είχε δηλώσει σε πρόσφατη συνέντευξή της: «Αυτό που μου αρέσει στην Τζόαν είναι το πόσο πολύ ήθελε να γίνει μια μεγάλη συγγραφέας, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Αν εκθέτω ή αποκαλύπτω κάτι, είναι για να καταλάβω το τίμημα που πλήρωσε για να είναι η Τζόαν Ντίντιον».

ΕΠΕΞ Η διαμάχη ανάμεσα στην Τζόαν Ντίντιον και την Ίβ Μπάμπιτζ συνεχίζεται και μετά θάνατον σε μια «διπλή» βιογραφία Facebook Twitter
Φωτογραφίες της Τζόαν Ντίντιον από το βιβλίο: Στο Berkeley, 1955; με τον σύζυγό της Τζον Γκρέγκορι Νταν και τον Grover Lewis του Rolling Stone, αρχές 1970s στο Sacramento River, 1953; καθ΄οδόν στη Vogue, 1956; ο ξυλουργός Χάρισον Φορντ στο σπίτι της Ντίντιον, 1969.

Η Μπάμπιτζ ήταν πολύ λιγότερο «στρατηγική» στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε. Όταν τα βιβλία της πρωτοκυκλοφόρησαν τη δεκαετία του '70, δεν έτυχαν μεγάλης προσοχής. Στις αρχές της δεκαετίας του '80, όταν η Ντίντιον είχε εδραιώσει τη φήμη της με το «White Album», η Μπάμπιτζ αντιμετώπιζε τον εθισμό της στην κοκαΐνη και τελικά αναγκάστηκε να μετακομίσει πίσω στη μητέρα της. Στις τελευταίες δεκαετίες της ζωής της, πάλεψε με τη νόσο του Huntington και με ένα τρομερό ατύχημα που άφησε το μεγαλύτερο μέρος του σώματός της καλυμμένο με οδυνηρά εγκαύματα.

Η Άνολικ λειτουργεί ως υπέρμαχος μιας άλλοτε ξεχασμένης συγγραφέως, την οποία βοήθησε να αποκατασταθεί με ένα προφίλ της στο Vanity Fair το 2014, παρουσιάζοντας την Μπάμπιτζ ως ένα «ακαταμάχητο υβρίδιο boho διανοούμενου και LA party girl». Μετά από εκείνο το άρθρο, η λογοτεχνική καριέρα της Μπάμπιτζ απογειώθηκε, έστω και με σημαντική καθυστέρηση. Τα βιβλία της επανεκδόθηκαν από τον εκδοτικό οίκο του New York Review of Books (NYRB Classics), με εισαγωγές από μια σειρά νεαρών δημοσιογράφων που διεκδικούσαν ως δική τους την Μπάμπιτζ, σφόδρα ερωτευμένοι με την ωμή, γεμάτη αυτοπεποίθηση, αποκαλυπτική πρόζα της.

ΕΠΕΞ Η διαμάχη ανάμεσα στην Τζόαν Ντίντιον και την Ίβ Μπάμπιτζ συνεχίζεται και μετά θάνατον σε μια «διπλή» βιογραφία Facebook Twitter
Από την παρουσίαση του βιβλίου στο θρυλικό ξενοδοχείο Chateau Marmont του Λος Άντζελες. Φωτ.: Virisa Yong/ BFA.com

Ορισμένες από τις λεπτομέρειες σχετικά με την «άγρια ζωή» των δύο συγγραφέων στο Λος Άντζελες είναι απολαυστικές: πριν καταφέρει να γίνει σταρ του σινεμά, ο Χάρισον Φορντ ήταν μικροέμπορος χασίς και στη συνέχεια ξυλουργός της Ντίντιον στο σπίτι της στο Μαλιμπού. Ο Φορντ δεν ήταν, σύμφωνα με πληροφορίες, πολύ επιμελής ως τεχνίτης, αλλά σύμφωνα με τον Μπάμπιτζ, που ήξερε, «το θέμα με τον Χάρισον ήταν ότι ο Χάρισον ήξερε να κάνει έρωτα».

Άλλες αφηγήσεις είναι πιο θλιβερές, όπως το συνεχές άγχος της Μπάμπιτζ για το βάρος της, συμπεριλαμβανομένης της πεποίθησής της ότι ο Μικ Τζάγκερ δεν τη συμπαθούσε επειδή τη θεωρούσε χοντρή. Αντιθέτως, είναι περιβόητη η έντονη και σχολαστικά ελεγχόμενη σωματική λεπτότητα της Ντίντιον. Παρά το γεγονός ότι μαγείρευε περίτεχνα γεύματα για άλλους και διατυμπάνιζε τις μαγειρικές της ικανότητες, η Ντίντιον «δεν επέτρεπε στον εαυτό της να καταναλώσει καμία σάρκα», γράφει η Άνολικ στο βιβλίο.

Η Ντίντιον και η Μπάμπιτζ πέθαναν με διαφορά έξι ημερών τον Δεκέμβριο του 2021: «Θέλω να πιστεύω ότι η Τζόαν Ντίντιον έζησε μια επιπλέον εβδομάδα από κακία για να μπορέσει να ζήσει επίσημα περισσότερο από την Ιβ Μπάμπιτζ», είχε γράψει τότε μια δημοσιογράφος σε ένα tweet που έγινε viral.

Με στοιχεία από The Guardian

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Γιάννης και η φασολιά

Guest Editors / Ο Γιάννης και η φασολιά

Τέλη ’70, Αθήνα. Ένας νεαρός βουτάει στην ποίηση στη βιβλιοθήκη της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης. Οι στίχοι του Γιάννη Κοντού τον αγγίζουν. Χρόνια μετά, ως συγγραφέας πια, δημιουργεί μια λογοτεχνική σχέση που κρατά δεκαετίες, ανάμεσα σε εκδοτικούς οίκους, ταβέρνες και πρωινά τηλεφωνήματα.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ευκλείδης Τσακαλώτος: Οφείλουμε να είμαστε πιο ριζοσπάστες και ταυτόχρονα πιο ρεαλιστές, ακόμα κι αν αυτό ακούγεται σαν τετραγωνισμός του κύκλου!

Βιβλίο / Ευκλείδης Τσακαλώτος: «Οφείλουμε να είμαστε πιο ριζοσπάστες και ταυτόχρονα πιο ρεαλιστές στην αριστερά»

Μια πολιτική κουβέντα «εφ’ όλης της ύλης» με τον βουλευτή της Νέας Αριστεράς, πανεπιστημιακό και πρώην υπουργό Οικονομικών στο στούντιο της LiFO με αφορμή το «Μανιφέστο για μια βιώσιμη κοινωνία», το τρίτο του συγγραφικό πόνημα τα τελευταία χρόνια.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Έχει πέσει στα χέρια σας καμπίσιο κόμικ;

Βιβλίο / Έχει πέσει στα χέρια σας καμπίσιο κόμικ;

Όταν υπάρχει θέληση, πείσμα και μεράκι, η περιφέρεια «τα σπάει». Ο Μέλανδρος Γκανάς, «ψυχή» των Εκδόσεων του Κάμπου, μιλά για το σπιρτόζικο εκδοτικό πολυ-εγχείρημα από τη Λάρισα που αγαπά τα κόμικς και ό,τι σχετίζεται με αυτά, με αφορμή την επέτειο των 15 χρόνων τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Λουίς Μπουνιουέλ: Οι κόντρες με τον Νταλί, η αγάπη για τον Λόρκα, η λατρεία για το σινεμά

Βιβλίο / Λουίς Μπουνιουέλ: Οι κόντρες με τον Νταλί, η αγάπη για τον Λόρκα, η λατρεία για το σινεμά

Οι συμπάθειες και οι αντιπάθειες, ο ερωτικός πόθος που διαπερνούσε κάθε του κίνηση, μια ζωή συνώνυμη με τις μεγάλες αλλαγές του 20ού αιώνα και μια συνταγή για σωστό ντράι Μαρτίνι αποτυπώνονται στην αξεπέραστη αυτοβιογραφία του Λουίς Μπουνιούελ, «Η τελευταία μου πνοή», που κυκλοφορεί σε νέα έκδοση.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Στην Εκκλησία είναι ευπρόσδεκτοι και οι διαζευγμένοι και οι ομοφυλόφιλοι και τα τρανς άτομα»

Βιβλίο / «Στην Εκκλησία είναι ευπρόσδεκτοι και οι διαζευγμένοι και οι ομοφυλόφιλοι και τα τρανς άτομα»

Στην αυτοβιογραφία του ο Πάπας Φραγκίσκος αναφέρεται στα παιδικά του χρόνια, στους πειρασμούς, στον Αλέξη Τσίπρα, στο ποδόσφαιρο αλλά και στις ταινίες και τα βιβλία που τον καθόρισαν. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Yellowface»: «Κλέφτες» συγγραφείς, τα άπλυτα της εκδοτικής βιομηχανίας και τα προσωπεία στον δρόμο προς τη δόξα

Βιβλίο / Ένα μυθιστόρημα για τα «άπλυτα» και τα μυστικά της εκδοτικής βιομηχανίας

Το «Yellowface» της Ρεμπέκα Κουάνγκ είναι μια καυστική σάτιρα της εποχής μας που, πέρα από τα κακώς κείμενα στην εκδοτική βιομηχανία, σχολιάζει και ασκεί κριτική και σε άλλες όψεις της σύγχρονης ζωής, όπως η cancel culture, οι υπερβολές της πολιτικής ορθότητας, το hate speech στο ίντερνετ, η δολοφονία χαρακτήρων, το πώς κατασκευάζονται και προωθούνται συγκεκριμένα αφηγήματα και φαλκιδεύεται η αλήθεια.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Όταν τα «υποψιασμένα κορμιά» κυριαρχούσαν στους ομοφυλόφιλους έρωτες 

Βιβλίο / Όταν τα «υποψιασμένα κορμιά» κυριαρχούσαν στους ομοφυλόφιλους έρωτες 

Η κυκλοφορία του βιβλίου-ντοκουμέντου «Ανδρικές ομοερωτικές σχέσεις στη μεταπολεμική Ελλάδα» πυροδότησε μια συζήτηση με τον Κώστα Γιαννακόπουλο για έναν «αλλιώτικο» έρωτα, που παρέμενε ισχυρός ακόμα και σε καιρούς όπου κανείς δεν τολμούσε να προφέρει το όνομά του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιοι ήταν στ' αλήθεια οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες;

Βιβλίο / Ποιοι ήταν στ' αλήθεια οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες;

Η πανεπιστημιακός και «celebrity historian» Μαίρη Μπίαρντ αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε τους Ρωμαίους αυτοκράτορες, αποκαλύπτοντας άγνωστες λεπτομέρειες – όπως ότι ο Νέρωνας, που έχει μείνει στην ιστορία ως πυρομανής και μεγαλομανής, ήταν επίσης ριζοσπάστης φιλότεχνος.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάτρικ Λι Φέρμορ «Η εποχή της δωρεάς»

Το πίσω ράφι / Το «χωριατόπουλο χωρίς χαλινάρι» που εξελίχθηκε σε ρομαντικό ταξιδιωτικό συγγραφέα

Ο Πάτρικ Λι Φέρμορ και το συναρπαστικό χρονικό της νεανικής του περιπλάνησης στην Ευρώπη, πριν αρχίσει να ακούει στο όνομα «Μιχάλης» στην Κρήτη και «Παντελής» στη Μάνη, προτού γίνει ο «ξένος» που διαφήμισε την Ελλάδα όσο ελάχιστοι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
H «Διεθνής» της Alt-right, τα γνωρίσματα, τα μέσα, οι στόχοι και το αποτύπωμά της στην Ελλάδα  

Βιβλίο / H «Διεθνής» της Alt-right, τα μέσα, οι στόχοι και το αποτύπωμά της στην Ελλάδα  

Οι διαστάσεις του αντιεμβολιαστικού αντι-κινήματος, η πολιτικοποίηση της θρησκείας, ο ακροδεξιός κυβερνοχώρος, οι αντιδράσεις απέναντι στη λεγόμενη woke ατζέντα: Μια επίκαιρη συζήτηση με τους συγγραφείς του βιβλίου «Η Εναλλακτική Δεξιά στην Ελλάδα».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Δεν μπορεί να μην υπήρχαν queer επαναστάτες ή αγωνιστές. Πού είναι αυτές οι ιστορίες;»

Βιβλίο / «Δεν μπορεί να μην υπήρχαν queer επαναστάτες ή αγωνιστές. Πού είναι αυτές οι ιστορίες;»

Το βιβλίο της «Εκείνοι που δεν έφυγαν» μπήκε στις λίστες με τα καλύτερα του 2024. Η Αταλάντη Ευριπίδου έγραψε εφτά ιστορίες-χρονικά ανθρώπων στο περιθώριο της Ιστορίας, queer ατόμων, γυναικών και εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων, σε μια συλλογή που συνδυάζει τη μαγεία του παραμυθιού και τη λαϊκή παράδοση με τη σύγχρονη ματιά για τον κόσμο.
M. HULOT
Η Σαντορίνη σε βιβλία

Βιβλίο / Η Σαντορίνη των ποιητών, των φωτογράφων, των περιηγητών

Το φημισμένο νησί των Κυκλάδων ανέκαθεν κέντριζε τη συγγραφική φαντασία και κινητοποιούσε την επιστημονική έρευνα με πολλαπλούς τρόπους. Μια συλλογή από τις πιο σημαντικές εκδόσεις για τη Σαντορίνη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ