Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, εξηγεί στη LiFO πώς θα κινηθεί το ίδρυμα στις πολιτιστικές του δράσεις το προσεχές διάστημα και με ποιον τρόπο θα στηρίξουν από την πλευρά τους την καλλιτεχνική δραστηριότητα και τους ίδιους τους καλλιτέχνες.
Με όλη την εγχώρια καλλιτεχνική κοινότητα να βρίσκεται μουδιασμένη και σε αναμονή, μετά τις πρόσφατες εξαγγελίες του πρωθυπουργού για την άρση των περιοριστικών μέτρων, ο τομέας του πολιτισμού πλήττεται αυτήν τη στιγμή θανάσιμα στην Ελλάδα. Τα θέατρα παραμένουν κλειστά από τα μέσα Μαρτίου, χωρίς χρονικό ορίζοντα επαναλειτουργίας, οι πρόβες έχουν παγώσει, τα μουσικά live έχουν ακυρωθεί, όπως και τα περισσότερα από τα μεγάλα φεστιβάλ, οι μετακλήσεις από το εξωτερικό αναζητούν εναλλακτικές μελλοντικές ημερομηνίες. Πριν από λίγη ώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε σχετική αναφορά του στη Βουλή, αναφέρθηκε στον κλάδο του πολιτισμού, λέγοντας πως θα εξεταστεί κατά πόσο είναι δυνατή η κατανομή πόρων του ΕΣΠΑ για άνεργους επαγγελματίες του χώρου.
Από τους βασικούς αρωγούς του πολιτισμού στην Ελλάδα, το Ίδρυμα Ωνάση, που υπό άλλες συνθήκες θα ετοίμαζε πυρετωδώς, αυτή την περίοδο, το πρόγραμμα της επόμενης καλλιτεχνικής περιόδου της Στέγης, έχει μετατοπίσει το κέντρο βάρους των πολιτιστικών του δραστηριοτήτων στο Διαδίκτυο –όπως όλοι, άλλωστε, οι μεγάλοι διεθνείς πολιτιστικοί φορείς–, έχοντας σχεδιάσει ήδη τις κινήσεις του για το προσεχές διάστημα.
Όπως διευκρινίζει στη LiFO η Διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση Αφροδίτη Παναγιωτάκου, όλες οι συμφωνίες που αφορούσαν το πρόγραμμα της τρέχουσας σεζόν που ακυρώθηκε έχουν τηρηθεί. Από εκεί κι έπειτα, το νεοσύστατο πρόγραμμα ENTER που αναθέτει σε καλλιτέχνες μέσα σε περιορισμένο χρόνο και με περιορισμένα μέσα να δημιουργήσουν νέα έργα έχει ήδη καταθέσει τα πρώτα δείγματά του και θα διευρυνθεί, ενώ η επιλογή των καλλιτεχνών μέσω του Open Call του Future Now για τη Μικρή Σκηνή της Στέγης συγκέντρωσε εκατοντάδες προτάσεις δημιουργών της νεότερης γενιάς, αλλά και έμπειρων καλλιτεχνών που θέλουν να δοκιμάσουν μια νέα καλλιτεχνική προσέγγιση. Σταδιακά, μάλιστα, θα προχωρήσουν και σε ανάθεση έργων για τον δημόσιο χώρο, δουλεύοντας ταυτόχρονα πάνω στη βελτιστοποίηση των κινηματογραφήσεών τους για τον ψηφιακό χώρο.
Η Στέγη φυσικά θα παραμείνει κλειστή καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, καθώς, ούτως ή άλλως, ως στεγασμένος χώρος, βρίσκεται σε παύση δραστηριότητας κάθε καλοκαίρι, ωστόσο οι εργαζόμενοι του ιδρύματος θα συνεχίσουν να σχεδιάζουν την επόμενη μέρα, με την ευχή να ξανασυναντηθούμε σύντομα όλοι, από κοντά.
Το επόμενο project που δουλεύουμε είναι η ανάθεση έργων που θα γίνουν σε δημόσιο χώρο, προφανώς παρακολουθώντας όλες τις ιατρικές ανακοινώσεις και τηρώντας όλους τους κανόνες ασφαλείας. Όλα αυτά θα κινηματογραφούνται με υψηλές προδιαγραφές, αλλά και οι θεατές θα έχουν ευκαιρία να τα ζήσουν από κοντά ως φυσική εμπειρία. Υπαίθρια, αλλά και ψηφιακά. Παραφράζοντας το γνωστό τραγούδι, λέμε «Let's get phygital».
Διαβάστε παρακάτω αναλυτικά τις δηλώσεις της κ. Παναγιωτάκου για τις προσεχείς δράσεις του Ιδρύματος Ωνάση για τον πολιτισμό:
«Όσο υπάρχει ζωή, υπάρχει και πολιτισμός. Όσο υπάρχουν καλλιτέχνες και ιδέες, υπάρχει και τέχνη. Όσο υπάρχουν οργανισμοί, φορείς και πρόσωπα που υποστηρίζουν τη δημιουργία, τόσο οι κοινωνίες γίνονται καλύτερες.
Το ζητούμενο δεν είναι μόνο τι θα κάνει η Στέγη ως προς τη λειτουργία του κτιρίου της, αλλά πώς όλοι μας στο Ιδρυμα Ωνάση θα υποστηρίξουμε τους δημιουργούς, θα παράξουμε νέο περιεχόμενο, θα συνομιλήσουμε με το κοινό εντός και εκτός της χώρας και θα αναπτύξουμε περαιτέρω την τεχνογνωσία που μπορεί να μας φέρει πιο κοντά μέσα στην πολυεπίπεδη κρίση που έφερε η πανδημία. Αν αντιληφθήκαμε κάτι για τα καλά όλο το διάστημα της καραντίνας, ήταν πως ζωή χωρίς πολιτισμό δεν μπορεί να υπάρξει – ή αν μπορεί, είναι αφόρητα βαρετή.
Είπαμε εξαρχής εκφράζοντας, ίσως, μια ευχή: "We stay close, not closed". Το Onassis Channel στο YouTubeαπό τη στιγμή που βγήκε στον αέρα, έγινε σημείο αναφοράς και ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Τα νούμερα είναι εντυπωσιακά, έχει καταγραφεί αύξηση της τάξης του 250,13% σε unique page views και 227,55% σε χρήστες. Το περιεχόμενο περιέχει δράσεις από όλο το σύμπαν του Ιδρύματος Ωνάση. Μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει από ψηφιακά έργα που είναι μέρη του Onassis Collection, μέχρι παραστάσεις, συναυλίες, κινηματογραφικές πρεμιέρες, συζητήσεις με προσωπικότητες όπως ο Henry Rollins, ο William Gibson, ο Werner Herzog, podcasts και εκπαιδευτικά μαθήματα.
Η αλήθεια είναι πως οι εργαζόμενοι στο Onassis Culture ήμασταν ήδη εξοικειωμένοι με το να δουλεύουμε εξ αποστάσεως, καθώς η ομάδα βρίσκεται μοιρασμένη στην Αθήνα, τη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, και οι συνεργάτες μας βρίσκονται σε όλα τα σημεία του κόσμου. Βεβαίως, δεν φανταζόμασταν ότι ο λόγος αυτής της εγρήγορσης θα ήταν το φαινόμενο της πανδημίας. Μέχρι τον Σεπτέμβριο, λοιπόν, εργαζόμαστε ώστε να είμαστε συνεπείς, ενδιαφέροντες, και δημιουργικοί με ορίζοντα πολύ πέραν του Σεπτεμβρίου.
Σε ό,τι αφορά τις συμφωνίες που αφορούσαν το πρόγραμμα της σεζόν κάναμε το αυτονόητο, που δυστυχώς δεν είναι δεδομένο σε όλους του πολιτιστικούς φορείς ανά τον κόσμο: τις τηρήσαμε όλες, ακόμα και αν η πανδημία σταμάτησε τις πρόβες και τις παραστάσεις.
Παράλληλα, υποστηρίξαμε και υποστηρίζουμε τη νέα δημιουργία σε συνθήκες εγκλεισμού ή παροπλισμού. Θέλω να σταθώ, ειδικά στο πρόγραμμα ΕΝΤΕR, ένα πρόγραμμα αναθέσεων έργων που πρέπει να παραχθούν μέσα σε περιορισμένο χρόνο και με περιορισμένα μέσα. Οι πρώτες αναθέσεις σε δημιουργούς έχουν γίνει και τα πρώτα έργα είναι ήδη online στο onassis.org. Τα ονόματα περιέχουν από την Isabella Rossellini και τον Paul Magid έως τη Λένα Κιτσοπούλου, από τους 600 Highwaymen έως τον Σίμο Κακάλα, από τον Akira Takayama έως τον Βασίλη Κεκάτο, από την Kimberly Bartosik έως τη Μαρία Παπαδημητρίου, από τον Ευθύμη Φιλίππου έως τον Αντώνη Φωνιαδάκη. Οι καλλιτέχνες είναι από την Αθήνα, τη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, τη Βηρυτό, το Παρίσι και όλο τον πλανήτη. Εικαστικοί, μουσικοί, κινηματογραφιστές, ηθοποιοί, θεατρικοί σκηνοθέτες, δημιουργούν αναπάντεχα έργα που έχουν προκύψει μέσα από αναπάντεχα δεδομένα. Το ENTER πρόκειται να επεκταθεί, ενώ θα υπάρξουν αντίστοιχες αναθέσεις που θα εμπεριέχουν και άλλες ειδικότητες του πολιτισμού, τεχνικούς, φωτιστές, ηχολήπτες. Το πρόγραμμα θα συνδέεται με τις ειδικές συνθήκες που προκύπτουν, ελπίζοντας να μην είναι τόσο ακραίες, και θα εξελίσσεται αναλόγως.
Είμαστε αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε την εσωστρέφεια που επέβαλε η πανδημία ως πρόκληση εξωστρέφειας μέσω του ψηφιακού δημόσιου χώρου. Σκοπός μας είναι στο επόμενο διάστημα που δεν σταματά στον Ιούνιο –η Στέγη ούτως ή άλλως δεν λειτουργεί ως χώρος συνάθροισης το καλοκαίρι– να επενδύσουμε σε νέους τρόπους προσέγγισης της σκηνικής πράξης που θα συνηγορούν σε μια πιο συνεπή απόδοσή της επί τη οθόνης. Η όλη αυτή κατάσταση μάς έδωσε μια άλλη προσέγγιση σε μια πάγια άποψη μας: ότι δίνουμε έμφαση όχι μόνο στο αποτέλεσμα, αλλά και στη διαδικασία. Και αυτή η περίοδος αξιοποιείται ακόμη πιο έντονα ως διάστημα πειραματισμού και πιο γενναιόδωρης επένδυσης σε χρόνο, ανθρώπους και διαδικασίες.
Αλλά για να απαντήσω και στον διάλογο που έχει ανοίξει ως προς τη μεταφορά του πολιτισμού στην οθόνη και μόνο σε αυτή: Όχι, δεν μας καλύπτει μόνο η εμπειρία της οθόνης. Και αν κάτι αντιληφθήκαμε, πέρα από τις δυνατότητες του digital, είναι η ασύγκριτη εμπειρία της φυσικής παρουσίας και του συλλογικού μοιράζεσθαι.
Πριν από λίγες μέρες, ολοκληρώθηκε το Open Call του Future Now για τη Μικρή Σκηνή της Στέγης, μια δράση που είχε ξεκινήσει πριν από την πανδημία. Ο συνολικός αριθμός έργων που κατατέθηκε είναι εντυπωσιακός: 825 προτάσεις. Προφανώς και δεν πρόκειται να μετατραπεί η εμπειρία της εκ του σύνεγγυς performance σε κάτι ψηφιακό.
Το επόμενο project που δουλεύουμε λοιπόν, είναι η ανάθεση έργων που θα γίνουν σε δημόσιο χώρο, προφανώς παρακολουθώντας όλες τις ιατρικές ανακοινώσεις και τηρώντας όλους τους κανόνες ασφαλείας. Όλα αυτά θα κινηματογραφούνται με υψηλές προδιαγραφές, αλλά και οι θεατές θα έχουν ευκαιρία να τα ζήσουν από κοντά ως φυσική εμπειρία. Υπαίθρια, αλλά και ψηφιακά. Παραφράζοντας το γνωστό τραγούδι, λέμε "Let's get phygital".
Επειδή πρέπει να έχουμε κατά νου τα δύσκολα που μπορεί να προκύψουν μετά τον Σεπτέμβριο, δουλεύουμε με όρεξη για να είμαστε κοντά στους δημιουργούς και να τους υποστηρίζουμε όσο καλύτερα μπορούμε.
Το θέμα, πάντως, είναι να ξαναμαζευτούμε κάπου όλοι μαζί, με ασφάλεια, άφοβα. Και ας ενοχλεί ο διπλανός που κουνιέται συνέχεια».
σχόλια