Ένα καράβι για τη Γάζα

Ένα καράβι για τη Γάζα Facebook Twitter
0
Πειραιάς, Τρίτη 25/05/2010, ώρα 9 και 10 το βράδυ

Η ελληνική αποστολή ξεκίνησε αυτήν τη στιγμή (και το δεύτερο επιβατικό σκάφος που λέγεται Σφενδόνη). Το μεσημέρι ξεκίνησε το πλοίο, το οποίο περιέχει οικοδομικά υλικά και κυρίως δεκάδες ηλεκτρικά καροτσάκια για ανάπηρους εξαιτίας των βομβαρδισμών των τελευταίων χρόνων. Πηγαίνουμε Ρόδο όπου είναι το πρώτο ραντεβού. Μετά συνεχίζουμε νότια της Κύπρου, όπου θα συναντηθεί όλος ο στόλος, δηλαδή τα 8 πλοία που είναι από Τουρκία και Ιρλανδία. Μετά την Κύπρο θα κατέβουν όλοι νηοπομπή. Πριν από λίγο το Ισραήλ δήλωσε επισήμως ότι δεν θα επιτρέψει σε κανένα πλοίο να περάσει.

Η Γάζα είναι ουσιαστικά αποκλεισμένη περιοχή για πάνω από τέσσερις δεκαετίες, αφού το Ισραήλ ελέγχει τι μπαίνει και τι βγαίνει. Ειδικά, μετά τους βομβαρδισμούς που ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο του 2008 και συνεχίστηκαν τον Ιανουάριο του 2009, ο αποκλεισμός είναι απόλυτος, με αποτέλεσμα να περνάνε μόνο τα πολύ στοιχειώδη τρόφιμα για να μένει ζωντανός ο πληθυσμός (είναι μια περιοχή με ένα εκατομμύριο ανθρώπους, το πιο πυκνοκατοικημένο μέρος του πλανήτη). Υπάρχουν τρομακτικές ελλείψεις σε τρόφιμα και φάρμακα. Η τελευταία έρευνα μιας γαλλικής οργάνωσης έδειξε πως τα παιδιά δεν είναι σε θέση να παρακολουθούν πια τα μαθήματά τους εξαιτίας της αδυναμίας τους. Επίσης, μετά τους βομβαρδισμούς του 2009, το Ισραήλ δεν αφήνει να περάσουν οικοδομικά υλικά για να φτιαχτούν ακόμα και κτίρια που είναι απολύτως σημαντικά για τον πληθυσμό. Ένα από τα καινούργια στοιχεία αυτής της αποστολής είναι ότι μέσα στα πλοία υπάρχουν οικοδομικά υλικά και όχι μόνο ένα πολιτικό μήνυμα όπως στο παρελθόν. Θέλει να βοηθήσει και έμπρακτα, ενώ σε δεύτερο επίπεδο θέλει να δείξει ότι η Γάζα πρέπει να έχει ελεύθερο εμπόριο. Ακούγονται πολλά τελευταία: ότι το Ισραήλ θα μπορούσε να παραλάβει αυτά τα φορτία και να τα δώσει το ίδιο, αλλά δεν είναι έτσι. Φυσικά, ένας από τους στόχους είναι να δημιουργηθεί ελεύθερη γραμμή εμπορίου που να μην εξαρτάται ούτε από το Ισραήλ ούτε από την Αίγυπτο ούτε από την Τουρκία.

Η προσπάθεια να σπάσει ο αποκλεισμός στη Γάζα είναι μια πολύ παλιά ιστορία. Το 1988, η PLO του Αραφάτ έκανε την πρώτη αποστολή: όταν έδεσε το πλοίο στην Κύπρο το ανατίναξαν και σκότωσαν την επόμενη μέρα τρεις από τους διοργανωτές. Αυτό είχε αποδοθεί τότε από τους «New York Times» στη Μοσάντ. Επισήμως δεν το δέχτηκε ποτέ το Ισραήλ, αλλά δεν το διέψευσε κιόλας. Από κει και πέρα υπήρξαν πολλές παρόμοιες ιστορίες. Βρέθηκε στις ΗΠΑ κάποιος που συμμετείχε σε μια τέτοια διοργάνωση νεκρός με δεμένα χέρια πόδια, σελοτέιπ και μονωτική ταινία στα μάτια και στο στόμα. Η αστυνομία είπε ότι ήταν αυτοκτονία. Ακόμα κι ο τοπικός Τύπος δεν το πίστεψε με τίποτα.

Αυτή η αποστολή ουσιαστικά είναι απόλυτα ανεξάρτητη, μη κυβερνητική και δεν έχει πάρει επίσημη στήριξη. Υπήρξαν δήμαρχοι που έδιναν από κεραμίδια μέχρι τσουβάλια με τσιμέντο, αλλά επισήμως δεν υπήρξε καμιά βοήθεια. Ο μόνος που είπε «μην τολμήσετε να πειράξετε αυτά τα πλοία» ήταν ο Ερντογάν. Μετά έριξε κι αυτός τους τόνους με τη σειρά του. Στο επιβατικό της αποστολής είναι Έλληνες και ξένοι δημοσιογράφοι, από το Αλ Τζαζίρα μέχρι το Euronews. Συνολικά γύρω στα πενήντα άτομα και στην πορεία θα μπουν και βουλευτές. Έχουν δηλώσει ο Βουδούρης από το ΠΑΣΟΚ και ο Κουράκης του ΣυΡιΖα ότι θα ανέβουν στη Ρόδο.

Οι διοργανωτές δηλώνουν αποφασισμένοι πως δεν θα τους σταματήσει τίποτα. Δεν ξέρω αν θα σπάσει ο αποκλεισμός. Τα οχτώ πλοία χρειάζεται πολύ οργανωμένη επιχείρηση για να τα σταματήσεις. Τα πλοία αυτά έχουν μέσα απλούς πολίτες, άντε να έχουν καμιά μάνικα με νερό για μοναδικό όπλο και δεν μπορούν να συγκρουστούν με τα πολεμικά πλοία του Ισραήλ. Έχουν πει, όμως, ότι δεν μπορούν να κάνουν και πίσω. Αυτό μπορεί να σημαίνει από μέρες στη θάλασσα χωρίς κανέναν να υποχωρεί, μέχρι και να ζήσουμε αυτό που συνέβη την προηγούμενη φορά, όταν κάποιο ισραηλινό πλοίο προσπάθησε να εμβολίσει ένα σκάφος. Το αρχικό σχέδιο έλεγε να φτάσουμε στις 27 του μήνα στο σημείο που είναι τα διεθνή χωρικά ύδατα, όπου είχαν προσπαθήσει να τους σταματήσουν και την περασμένη φορά. Δεν μπορώ να προβλέψω τι θα γίνει τότε, αφού το Ισραήλ έχει πολύ επιθετική συμπεριφορά τις τελευταίες μέρες. Προκλητικές δηλώσεις, κλείσιμο συνόρων και κανείς δεν ξέρει την εξέλιξη. Υπήρξαν κάποιες πληροφορίες που δεν διασταυρώθηκαν ότι φτιάχνουν αντι-στόλο με «περίεργους» πολίτες μέσα.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιωσιμότητα και συλλογικές φαντασιώσεις 

Γεύση / Μπορεί η υψηλή γαστρονομία να είναι πράγματι βιώσιμη;

Βραβευμένα εστιατόρια, που αποτελούν το όνειρο πολλών foodies, καυχιούνται για τις βιώσιμες πρακτικές τους, την ίδια στιγμή που κάποιες «λεπτομέρειες» για τη λειτουργία τους τείνουν να αποσιωπούνται από τη βιομηχανία της εστίασης.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Υπεράσπιση του ζωγράφου Μιχάλη Μαδένη

Guest Editors / Υπεράσπιση του ζωγράφου Μιχάλη Μαδένη

«Η συγκεκριμένη απόφαση αντιτίθεται στην καλλιτεχνική ελευθερία και στην ελευθερία της έκφρασης και έτσι, στην ουσία, «κλείνει την πόρτα» σε ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο και σημαντικό διεθνώς καλλιτεχνικό κίνημα, μέσα στο οποίο υπάρχοντα αντικείμενα, έργα τέχνης ή εικόνες τους προσλαμβάνουν, χωρίς ιδιαίτερη διαφοροποίηση, ή και κάποιες φορές, χωρίς καμία διαφοροποίηση, ένα άλλο νόημα»
THE LIFO TEAM
Έλον Μασκ: Η πηγή του κακού

Guest Editors / Έλον Μασκ: Η πηγή του κακού

Κατάλαβε πως μια δημοκρατική κυριαρχία στις ΗΠΑ θα αναγκαζόταν να συγκρουστεί μαζί του. Έτσι, ο άνθρωπος - «τοτέμ» του σύγχρονου καπιταλισμού έχει για πολιορκητικό κριό το κοινωνικό δίκτυο Χ που λειτουργεί πια ως μεγάφωνο για κάθε ακραίο στοιχείο.
ΑΛΚΗΣ ΚΟΥΠΕΤΩΡΗΣ
«Κι όμως»: Ο Δημήτρης Δημητριάδης για τον Χρήστο Γιανναρά

Guest Editors / «Κι όμως»: Ο Δημήτρης Δημητριάδης για τον Χρήστο Γιανναρά

«Η ελληνικότητα μόνο κατ’ όνομα ενδιαφέρει και παθιάζει τον Χρήστο Γιανναρά». Ένα άρθρο–απάντηση του συγγραφέα σε δύο κείμενα που δημοσιεύτηκαν μετά τον θάνατο του Έλληνα διανοητή.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ
Φίκος - Για το εκκλησάκι του Μυταρά

Guest Editors / «Το έφτιαξε όπως το ένιωσε εκείνη τη στιγμή»: Ο Φίκος γράφει για το κλείσιμο του παρεκκλησιού του Μυταρά

Το ιδανικό θα ήταν να έχουμε μια ζωντανή παράδοση στην οποία ο καλλιτέχνης εκφράζει (την κοινωνία του) και εκφράζεται. Δυστυχώς ξεμένουμε με δύο επιλογές: από τη μια ένα καλλιτεχνικό νεκροταφείο και από την άλλη ένα δυσλειτουργικό αλλά ζωντανό έργο.
ΦΙΚΟΣ
Ο Richie Hawtin παίζει ακόμα για τα παράξενα παιδιά 

Respublika / Onassis Stegi / Ο Richie Hawtin παίζει ακόμα για τα παράξενα παιδιά 

Ο DJ και παραγωγός που μπήκε σαν «φύτουλας» στην techno δεν σκοπεύει να την παρατήσει επειδή έγινε mainstream. Προσπαθεί να κάνει το κοινό να χορεύει με τα μάτια ερμητικά κλειστά, όπως θέλει να συμβεί και στο set του στη Μαλακάσα. 
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
ASSISTED SUICIDE

Guest Editors / «Αξίζει να συνεχίσω να παλεύω για τη ζωή μου;»

Τι συμβαίνει στην Ευρώπη όσον αφορά την ευθανασία; Ποιο είναι το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα; Ο δικηγόρος Βασίλειος Χ. Αρβανίτης γράφει για ένα ακανθώδες ζήτημα που επανέρχεται συνεχώς στο προσκήνιο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Χ. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ