Ο εκθεσιακός χώρος καμία φορά είναι σαν να συνδέομαι στο ίνσταγκραμ. Αντί να σκρολάρω με το δάχτυλο μου, περνάω το βλέμμα και το σώμα μου μπροστά από κάθε μια φωτογραφία. Άλλες φορές είναι σαν επιτραπέζιο παιχνίδι κι εμείς οι θεατές σαν τα πιόνια πάνω στην μακέτα. Νικητής αυτός που θα δει την ιστορία πίσω από τις εικόνες. Χαμένος; Κανείς.

 

Τα φωτογραφικά έργα λειτουργούν ως παράθυρα που ανοίγουν προς τον μέσα ή τον έξω κόσμο. Μας οδηγούν στους εφιάλτες μας, ξυπνάνε το ασυνείδητο, μας βγάζουν για νυχτερινή έξοδο, βουτάνε στις επιθυμίες μας. Το βλέμμα των πρωταγωνιστών των φωτογραφιών, η ατμόσφαιρα των τοπίων αλλά και η τοποθέτηση του φακού προς το θέμα, όπως και το δικό μας βλέμμα, η διάθεσή μας, κάθε φορά μας λέει μια διαφορετική ιστορία.

 

Ο τίτλος της έκθεσης που παραπέμπει στο “Μια φορά και ένα καιρό…”  μας προσκαλεί να φτιάξουμε τη δική μας ιστορία. Οι ιστορίες είναι από τις πιο σημαντικές πηγές γνώσης, γιατί μας εξοικειώνουν με άγνωστα, απίθανα ή και υπαρκτά σενάρια ζωής. Μια ιστορία, είτε φανταστική είτε πραγματική, μας φέρνει σε επαφή με τα συναισθήματα μας και μας βοηθάει να πάρουμε θέση στη δική μας ζωή για όσα μας συμβαίνουν.

 

Στην ομαδική έκθεση συμμετέχουν καλλιτέχνες, οι οποίοι έχουν δουλέψει με διαφορετικές τεχνικές, σε διαφορετικούς τόπους και σε διαφορετικό χρόνο. Μπορούν αυτές οι τόσο διαφορετικές στιγμές να φτιάξουν μια νέα μεγαλύτερη αφήγηση; Οι επισκέπτες καλούνται να το ανακαλύψουν.

 

Οι φωτογραφίες που εκτίθενται, αναλογικές ή ψηφιακές, ασπρόμαυρες ή έγχρωμες, είναι έργα των καλλιτεχνών: Νομπουγιόσι Αράκι, Κρις Βερίν, Ναν Γκόλντιν, Ντιάννα Μαγκανιά, Τρέισι Μοφάττ, Γκαμπριέλ Ορόσκο, Μπιλ Όουενς , Βόλφγκανγκ Τίλλμανς. Η έκθεση είναι μέρος του APhF:24 Satellite Program σε επιμέλεια Σύλβιας Σαχίνι στο πλαίσιο του Athens Photo festival.