Η λέξη Ντάγκο είναι εφεύρεση και προέρχεται από την υποτιμητική ονομασία Ντέιγκο που απευθυνόταν στους Ισπανόφωνους, Πορτογάλους, Ιταλούς και, ενίοτε, Έλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ. Σπανίως, χρησιμοποιούνταν και στην Αυστραλία, όπου η πιο κοινή ονομασία για τους Έλληνες ήταν Ουόγκ.

 

Η ηχητική εγκατάσταση της Ναταλίας Καραγιάννη καταλαμβάνει δύο ημίφωτες, αδειασμένες αίθουσες στον πρώτο όροφο του κτηρίου και διαρκεί γύρω στα πενήντα λεπτά. Ο επισκέπτης που το επιθυμεί, μπορεί να αφουγκραστεί την εγκατάσταση κλείνοντας τα μάτια ή εστιάζοντας το βλέμμα σε ένα μοναδικό, φωτισμένο αντικείμενο. Η εγκατάσταση περιλαμβάνει ανάγνωση από τις Δήμητρα Κατιώνη και Αγγελική Παπούλια και πρωτότυπες συνθέσεις του Χρήστου Μπάρμπα καθώς και αρχειακό υλικό.

 

Το έργο είναι ένας στοχασμός γύρω από το ανείπωτο όνομα, ένα όνομα που απαντάται συνεχώς και που συνεχώς αποφεύγεται. Το όνομα ανήκει σε έναν δεκαεννιάχρονο Έλληνα εργάτη που πεθαίνει στην Τασμανία το 1956, μια εποχή όπου η πολιτική μετανάστευσης της Αυστραλίας ήταν ακόμα δημοσίως ρατσιστική. Πριν μερικά χρόνια, αρθρώθηκε για πρώτη φορά το όνομα εκείνου του ανθρώπου, του θείου. Έως τότε, το όνομα δεν είχε ειπωθεί ποτέ. Η αποφυγή του ονόματος των νεκρών εντάσσεται και στα ήθη των κατοίκων της Τασμανίας (και ολόκληρης της Αυστραλίας): το φαινόμενο ονομάζεται ‘λόγος αποφυγής’ από τους εθνογλωσσολόγους.  Εκκινώντας από τούτη τη σύμπτωση, αλλά και από άλλες που καθ'οδόν αναδύονται από ηχητικά και οπτικά ντοκουμέντα της εποχής, το κείμενο καθιστά, επίσης, μια εξερεύνηση της συνάντησης των σχεδόν εξοντωμένων Μαύρων της Τασμανίας και των Ελλήνων που καταφτάνουν εκεί το 1956 ως άλλοι Μαύροι.

 

Κείμενο: Ναταλία Καραγιάννη

Ανάγνωση: Αγγελική Παπούλια, Δήμητρα Κατιώνη, Ναταλία Καραγιάννη

Μουσική: Χρήστος Μπάρμπας (Πιάνο, Νέυ, Ηλεκτρονικά), Frédéric Chopin, J.S. Bach, ηχογραφήσεις αρχείου

Ηχογράφηση: Γιάννης Μαυρίδης, Cue Production Studios, Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος 2023

Μίξη: Χρήστος Μπάρμπας

Παραγωγή: Ναταλία Καραγιάννη