Δεν υπάρχει περίπτωση να ψάξει κανείς οτιδήποτε που να αφορά την Ελλάδα online και να μην πέσει πάνω σ' ένα από τα πολλά sites του Μatt Barrett. Από το Athensguide.com μέχρι το greecetravel.com, το greecefoods.com και το lesvos.com, ο Barett, που είναι Έλληνας τρίτης γενιάς και μένει μόνιμα στη Βόρεια Καρολίνα αλλά περνάει τα καλοκαίρια του εδώ, έχει μαζέψει ολομόναχος τον μεγαλύτερο όγκο πληροφοριών για την Ελλάδα που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Από το 1995 μαζεύει υλικό από τα ταξίδια του στην Ελλάδα με εξαντλητικές λεπτομέρειες: από το πού μπορεί κανείς να μάθει να μαγειρεύει στη Σίφνο μέχρι τον καλύτερο ταξιτζή της Αθήνας.
Ποια είναι η πρώτη σας ανάμνηση από την Ελλάδα;
Ήρθα στην Ελλάδα το 1963, δεκατεσσάρων ετών, για να διδάξει ο πατέρας μου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η πρώτη μου ανάμνηση από την Ελλάδα είναι να φτάνουμε στον Πειραιά και να παίρνουμε το απογευματινό φεριμπότ Μαριλένα για τη Σύρο. Ήταν πολύ άγρια η θάλασσα και θυμάμαι ποτήρια να σπάνε κι έναν ολόκληρο δίσκο από παστίτσιο να γλιστράει απ' το πάσο και να πέφτει στο πάτωμα. Όταν μετακομίσαμε στην Αθήνα, ζούσαμε στους Αμπελόκηπους, απέναντι απ' την πλατεία του Αγίου Θωμά, και οι δρόμοι ήταν ακόμα χωμάτινοι - υπήρχε ένα μικρό αγρόκτημα στην άκρη του πάρκου και πρόβατα έβοσκαν στις άδειες αλάνες. Υπήρχαν πολύ λίγα ψυγεία και ο κόσμος είχε ψυγεία πάγου φτιαγμένα από ξύλο. Ένας άντρας με άλογο και άμαξα μάς έφερνε πάγο δυο-τρεις φορές την εβδομάδα.
Διάβασα ότι ξεκινήσατε ως μουσικός.
Ξεκίνησα να παίζω σε συγκροτήματα μαζί με τον φίλο μου, τον Ρικ Μίλερ. Mπορώ να πω ότι ήμουν στο πρώτο ελληνικό πανκ συγκρότημα μαζί με τον Τζώνη Βαβούρα. Μετά γύρισα στην Αμερική και με τον Ρικ, που είχε πλέον πάει στο κολέγιο στη Βόρεια Καρολίνα, ξεκινήσαμε ένα συγκρότημα που λεγόταν The Dads και βγάλαμε έναν δίσκο με τίτλο «The Ruse». Γίναμε αρκετά γνωστοί, μέχρι που αυτοκαταστραφήκαμε, όπως οι περισσότερες μπάντες. Ο Ρικ μετονομάστηκε σε Parthenon Huxley και μετά έπαιξε σε πολλά άλμπουμ των ΕLO, ενώ εγώ ηχογράφησα κάποια CD κι άρχισα να παίζω ως σόλο περφόρμερ, αλλά σιγά-σιγά άρχισα να γράφω λιγότερους στίχους και περισσότερα πράγματα για τη ζωή μου στην Ελλάδα.
Kαι το site πώς προέκυψε;
Στις αρχές της δεκαετίας του '80, όταν ο Μichael Jordan και η ομάδα των UNC Tarheels θα έρχονταν στην Αθήνα, δούλευα σ' ένα εστιατόριο που το είχε ο προπονητής Eddie Fogler. Toυ είπα ότι μπορούσα να του δώσω πληροφορίες για την Αθήνα - έγραψα ό,τι ήξερα για την Αθήνα και του το 'δωσα. Το αντίτυπο που κράτησα έγινε το πρωτότυπο για το Athens Survival Guide (www.athensguide.com ). Στη δεκαετία του '80 πήγαινα στην Ελλάδα κάθε καλοκαίρι κι έπαιζα τα τραγούδια μου στο Old Captain Βar στη Σίφνο κάθε βράδυ, το πρωί έγραφα ημερολόγιο και κάπως έτσι ξεκίνησα τo greecetravel.com. To 1994, όταν το internet ήταν ακόμα άγνωστο, ένας φίλος μου έστησε την πρώτη βερσιόν του site χρησιμοποιώντας ιστορίες και συμπληρώνοντας τες με τις πρακτικές πληροφορίες. Mέχρι να εμφανιστούν τα πρώτα ελληνικά ταξιδιωτικά websites είχα ήδη χιλιάδες σελίδες online.
Πώς δουλεύετε τον οδηγό; Έρχεστε συχνά στην Ελλάδα;
Έρχομαι στην Ελλάδα κάθε καλοκαίρι για 2 μήνες περίπου και 1-2 φορές τον χειμώνα. Περνάω μια-δυο ώρες κάθε μέρα απαντώντας e-mails και μετά γράφω στο μπλογκ μου (www.greecetravel.com/matt-blog ) ή μπορεί να μου έρθει μια ιδέα και να δουλέψω πάνω σε αυτή. Οδηγώ πολύ και βγάζω χιλιάδες φωτογραφίες. Το site μου ξεκίνησε σαν κάτι που έκανα για να διασκεδάζω κι έγινε δουλειά!
Το website σας έχει έναν απίστευτο όγκο πληροφοριών. Ποιο νομίζετε ότι είναι το πιο σημαντικό τμήμα του και γιατί;
Δεν ξέρω. Από την πλευρά του ταξιδιώτη, νομίζω ότι το πιο σημαντικό κομμάτι του site μου είναι ότι απαντάω στα mails μου και μπορώ να τους βοηθήσω. Νομίζω ότι το Lesvos: More than just another greek island (www.lesvos.com ) είναι σημαντικό γιατί σύστησε τη Λέσβο σε ανθρώπους που δεν είχαν ακούσει ποτέ για το νησί και μπορεί να είχαν περάσει τη ζωή τους νομίζοντας ότι η Μύκονος κι η Σαντορίνη είναι τα μόνα μέρη που μπορεί να πάει κανείς στην Ελλάδα.
Όταν διαβάζει κανείς το site σας είναι σαν να το 'χετε βάλει πείσμα να έρθουν όσο περισσότεροι ξένοι γίνεται στην Ελλάδα. Πόσο Έλληνας νιώθετε;
Δεν θέλω να έρθουν όλοι στην Ελλάδα, ακριβώς. Η αποστολή μου είναι να βεβαιωθώ πως θα επιστρέψουν στην Ελλάδα και θα φέρουν τους φίλους τους και την οικογένεια τους μαζί τους και θα πούνε σε όλους τι φανταστικά που πέρασαν στην Ελλάδα. Θέλω να βοηθήσω τον κόσμο να κάνει στρωτές διακοπές και να πάει σε μέρη που μου αρέσουν γιατί ξέρω ότι είναι καλά και θα τους φερθούν καλά. Νιώθω πολύ Έλληνας στην Αμερική και πολύ Αμερικανός στην Ελλάδα.
Ποια είναι τα χειρότερα παράπονα των ξένων για την Ελλάδα;
Το ότι τους κλέβουν τσαντάκηδες στο μέτρο και στα λεωφορεία είναι πολύ συνηθισμένο παράπονο. Το ότι τους γδέρνουν οι ταξιτζήδες, επίσης. Το ότι πρέπει να βάλουν το χαρτί τουαλέτας σε καλαθάκι ενοχλεί κάποιους, το ίδιο και η αγένεια. Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι που μου γράφουν μου λένε ότι είχαν καταπληκτικές εμπειρίες και τις βάζω όλες στο www.greektravel.com/testimonials.
Έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση τον τρόπο που βλέπουν οι ξένοι την Ελλάδα;
Φυσικά, γιατί η Ελλάδα έχει μπει στο επίκεντρο των γεγονότων. Αλλά υπάρχουν οι άνθρωποι που ψάχνουν έναν λόγο να μην έρθουν στην Ελλάδα, που είναι συνήθως οι ίδιοι άνθρωποι που θα προτιμούσαν να μείνουν κοντά στο σπίτι τους και να παίζουν γκολφ. Βλέπουν τις διαδηλώσεις και τα γεγονότα στο CNN και λένε, «κοίτα, αγάπη μου, η χώρα διαλύεται. Καλύτερα να πάμε στο Myrtle Beach». Kαι μετά υπάρχουν αυτοί που τα βλέπουν όλα αυτά στο CNN και θέλουν να πάνε, παρά τον φόβο τουςν και ψάχνουν κάποιον να τους πει ότι αυτό που βλέπουν στην τηλεόραση δεν είναι πιστή απεικόνιση της ελληνικής πραγματικότητας. Ε, αυτοί είναι που χρησιμοποιούν το site μου.
Ποια είναι τα αγαπημένα σας μέρη στην Αθήνα;
Πιο παλιά πήγαινα στου Ψυρρή, στην Πλάκα και στο Γκάζι πολύ, και τον χειμώνα πήγαινα στο Café Boheme στο Κολωνάκι, για ένα ποτό την Παρασκευή το βράδυ. Τώρα περνάω τον χρόνο μου στην Κυψέλη, γύρω από τη Φωκιώνος Νέγρη, και τ' αγαπημένα μου μέρη είναι ο Μπακαλόγατος, ένα φανταστικό μεζεδοπωλείο, κι ένα μικρό τζαζ μπαρ που λέγεται Αllotino, στην πλατεία Αγίου Γεωργίου. Πάω σε ένα τυπικό, γεροντικό καφενείο στη γωνία Σπετσών και Σκοπέλου που λέγεται Rena’s - το έχει αναλάβει ένα νέο ζευγάρι και παίζει ρεμπέτικα. Tρώω και σ' ένα μέρος που λέγεται «Οι νοστιμιές της Μαρίας», στην πλατεία Αγία Γεωργίου, όπου πάνε πολλοί άνθρωποι του θεάτρου, επειδή το φαγητό είναι νόστιμο και φτηνό.
Ποια είναι τα αγαπημένα σας ελληνικά νησιά και γιατί;
Η Λέσβος είναι το αγαπημένο μου νησί. Μου θυμίζει την Κρήτη πριν από 50 χρόνια. Δεν έχει καταστραφεί απ' τον τουρισμό και το φαγητό είναι καλό και φτηνό. Δεν είναι απλώς από τα πιο ενδιαφέροντα μέρη στην Ελλάδα, αλλά σε όλον τον κόσμο. Μου αρέσει και η Σίφνος φυσικά, γιατί πέρασα πολύ καιρό εκεί και την ξέρω τόσο καλά. Η γυναίκα μου είναι από την Τζια, οπότε μου
αρέσει κι εκεί πολύ. Λατρεύω τα Χανιά και μου αρέσει η Πελοπόννησος.
Πρόσεξα ότι στο site σας προωθείτε αρκετά τα ταξιδιωτικά πρακτορεία. Τι πιστεύετε ότι έχουν να προσφέρουν;
Το να κλείνει κανείς μόνος του τις διακοπές του είναι ιδιαίτερα δημοφιλές σήμερα. Οι ταξιδιωτικοί πράκτορες συγκρατούν τους ταξιδιώτες κι έτσι δεν κάνουν λάθη, κι αν τύχει κάποιο επείγον περιστατικό, έχουν κάποιον να τους βοηθήσει. Οι ταξιδιωτικοί πράκτορες μπορούν ν' αλλάξουν κρατήσεις για ξενοδοχεία και φέρι σε περίπτωση απεργίας και να κάνουν τον ταξιδιώτη να νιώσει πιο ασφαλής ώστε να έρθει στην Ελλάδα. Το να κλείνει κανείς μόνος του μπορεί να είναι πιο δημοφιλές, αλλά τα περισσότερα παράπονα που λαμβάνω είναι από ανθρώπους που κανόνισαν μονοί τους τις διακοπές τους, έκαναν ένα μικρό λάθος κι αυτό δημιούργησε ένα ντόμινο που τις κατέστρεψε. Ιστοσελίδες σαν το tripadvisor χρησιμοποιούνται εύκολα από ανθρώπους που θέλουν να τις χειριστούν υπέρ τους. Όταν γράφει κανείς ανώνυμα, δεν χρειάζεται να αναλάβει την ευθύνη για οτιδήποτε έχει γράψει. Εάν ένας ταξιδιωτικός πράκτορας σου κλείσει ένα κακό ξενοδοχείο και παραπονεθείς, το πρακτορείο θα σε μεταφέρει. Εάν διαβάσεις καλές κριτικές για ένα ξενοδοχείο, κλείσεις μόνος σου και είναι χάλια, ποιος θα είναι υπεύθυνος; Αυτοί που έγραψαν γι’ αυτό στο tripadvisor; Η δική μου συμβουλή είναι να διαβάζει κανείς ταξιδιωτικά sites και κριτικές ξενοδοχείων, αλλά πάντα με κάποια επιφύλαξη, και να χρησιμοποιεί ελληνικά ταξιδιωτικά πρακτορεία, που να εμπιστεύεται.
Τι είδους ερωτήσεις σάς κάνουν οι αναγνώστες σας;
Γιατί δεν μπορώ να πάω από τη Μύκονο στη Σαντορίνη εκτός της τουριστικής περιόδου; Είναι αυτό το ξενοδοχείο σε καλή περιοχή; Μπορώ να πάρω ένα βραδινό φέρι από τον Πειραιά για τη Σαντορίνη; Είναι η Ελλάδα ασφαλής; Πού είναι τα δρομολόγια των λεωφορείων για όλη τη χώρα; Πρέπει στ’ αλήθεια να πετάξω το χαρτί τουαλέτας σ' ένα καλαθάκι κι όχι στη λεκάνη; Πώς λέει κανείς «είμαι αλλεργικός στο σιτάρι;»
Πού μένετε κανονικά;
Ζω σε μια πολύ ήρεμη πανεπιστημιούπολη, που λέγεται Chapel Hill, στη Βόρεια Καρολίνα. Πηγαίνω σε εστιατόρια, σε μπαρ και γενικά έχω μια καλή ζωή εδώ, μόνο που περνάω όλη μου τη μέρα απαντώντας σε e-mails και γράφοντας για την Ελλάδα.
Έχετε σκεφτεί να χρησιμοποιήσετε όλες αυτές τις πληροφορίες για να γράψετε έναν οδηγό της Αθήνας αντί να τις έχετε στο ίντερνετ;
Ένας οnline οδηγός μπορεί ν' αλλάζει καθημερινά. Ένας ταξιδιωτικός οδηγός μπορεί να έχει παλιές πληροφορίες και να πάρει χρόνια να ξαναφτιαχτεί. Έτσι κι αλλιώς, το site μου βγάζει αρκετά λεφτά κι οι περισσότεροι ταξιδιωτικοί οδηγοί δεν τα πάνε καλά οικονομικά. Όλοι ταξιδεύουν με i-Pod και i-Pad και παντού έχει ίντερνετ hotspots, οπότε γιατί να θέλεις να κουβαλάς μαζί σου ένα βιβλίο;
σχόλια