Ένα φωτογραφικό βιβλίο που κλείνει μέσα του τη κοινή μοίρα των ανθρώπων μέσα στην άλλοτε διχασμένη Ευρώπη Facebook Twitter

Ένα φωτογραφικό βιβλίο που κλείνει μέσα του τη κοινή μοίρα των ανθρώπων μέσα στην άλλοτε διχασμένη Ευρώπη

0

Ο Κωνσταντίνος Πίττας ταξίδεψε στη Δυτική και Ανατολική Ευρώπη, από το 1985 έως το 1989, φωτογραφίζοντας σκηνές δρόμου και από τις δυο πλευρές του λεγόμενου τότε Τείχους. Ξεκίνησε να ταξιδεύει με ένα αυτοκίνητο μάρκας Πόνυ, ελληνικής κατασκευής, έχοντας ελάχιστο φωτογραφικό εξοπλισμό, μια Minox και κάμποσα ρολά ασπρόμαυρο φιλμ TriX.

«Είδα όλο το Ανατολικό Μπλοκ, είδα την εξαθλίωση στη Ρουμανία, την καταπίεση και τον φόβο στα μάτια των ανθρώπων στην Ανατολική Γερμανία και την Τσεχοσλοβακία. Και μια κάπως καλύτερη ζωή στην Ουγγαρία και την Πολωνία. Και ταυτόχρονα επισκεπτόμουν και τις δυτικές χώρες και φωτογράφιζα και εκεί τους ανθρώπους με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Η Δύση δεν ήταν παράδεισος για μένα, έβλεπα κι εκεί τα ίδια πρόσωπα σχεδόν, μοναχικούς ανθρώπους, φτωχούς, ηλικιωμένους» σημειώνει ο ίδιος.

Σκοπός του ήταν να δείξει ότι κοινός τόπος της διηρημένης Ευρώπης ήταν οι ίδιοι οι πολίτες της και η καθημερινότητα τους, ανεξάρτητα από τον «στρατόπεδο», στον οποίο ανήκαν. Στα τέλη όμως της δεκαετίας του '80 συνέβη το εξής: η λήξη του Ψυχρού Πολέμου και η κατάρρευση του Τείχους ήρθαν να «ακυρώσουν» το θέμα του, καθώς όλες οι χώρες, σιγά-σιγά, θα γίνονταν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βρίσκοντας τις κοινές τους ρίζες.

Το περιθώριο της κοινωνίας δεν το έβλεπα ποτέ με τον μιζεραμπιλισμό που το βλέπουν άλλοι. Πολλοί το βλέπουν με έναν τρόπο που καταντά απεχθής διότι δείχνουν την εξαθλίωση. Εμένα με ενδιέφερε πάντα να δείχνω την πραγματικότητα αλλά με έναν τρόπο κατά τον οποίο οι άνθρωποι να κρατούν μια ελάχιστη αξιοπρέπεια. Προσπαθώ πάντα να βλέπω πιο βαθιά του ανθρώπους. Δεν με ενδιαφέρει να προκαλέσω ένα εύκολο συναίσθημα. Δεν έκανα ποτέ καταγραφή και δεν θεωρώ τον εαυτό μου φωτορεπόρτερ


Ο Κωνσταντίνος Πίττας θεώρησε ότι το αρχείο των μοναδικών φωτογραφιών, που είχε συγκεντρώσει κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων εργασίας, δεν είχε πια νόημα, εγκατέλειψε το σχέδιό του και «έθαψε» κυριολεκτικά τα αρνητικά του, χωρίς να τα δείξει σε κανέναν.

Ώσπου τον Μάρτιο του 2014 βρήκε θαμμένα τα κουτιά με τα αρνητικά στην αποθήκη. «Από περιέργεια σκανάρισα μερικά αρνητικά και τα ανάρτησα στο διαδίκτυο. Προς μεγάλη μου κατάπληξη συγκίνησαν τους εκεί φίλους μου. 'Εμεινα κατάπληκτος, το ξαναλέω, γιατί πίστευα ότι η δουλειά μου δεν ενδιέφερε κανέναν, ότι όλο αυτό που είχα κάνει τότε ήταν μια νεανική τρέλα και τίποτε άλλο. Με τον καιρό, αναρτώντας πολλές φωτογραφίες, αισθάνθηκα ότι τα πρόσωπα που είχα δει τότε στους ευρωπαϊκούς δρόμους δεν έπρεπε να χαθούν μαζί με εμένα αλλά να ζήσουν μέσα σ' ένα βιβλίο. 'Ετσι γεννήθηκε το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας» σημειώνει στο βιλιό που έχει εκδώσει ο ίδιος και τιτλοφορείται Εικόνες μιας άλλης Ευρώπης.

Μέσα από τις τέλεια καδραρισμένες εικόνες του και με εξαιρετική αίσθηση της σύνθεσης ο κ.Πίττας καταφέρνει να δείξει την εσωτερική διάσταση των ανθρώπων που φωτογραφίζει, ανθρώπους τους οποίους ωστόσο συναντούσε τυχαία στο δρόμο για ελάχιστα δευτερόλεπτα. Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες του της διχασμένης τότε Ευρώπης έδειχναν μια Ευρώπη ενωμένη μέσα από το φακό του.

Ένα φωτογραφικό βιβλίο που κλείνει μέσα του τη κοινή μοίρα των ανθρώπων μέσα στην άλλοτε διχασμένη Ευρώπη Facebook Twitter
«Είδα όλο το Ανατολικό Μπλοκ, είδα την εξαθλίωση στη Ρουμανία, την καταπίεση και τον φόβο στα μάτια των ανθρώπων στην Ανατολική Γερμανία και την Τσεχοσλοβακία. Και μια κάπως καλύτερη ζωή στην Ουγγαρία και την Πολωνία. Και ταυτόχρονα επισκεπτόμουν και τις δυτικές χώρες και φωτογράφιζα και εκεί τους ανθρώπους με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Η Δύση δεν ήταν παράδεισος για μένα, έβλεπα κι εκεί τα ίδια πρόσωπα σχεδόν, μοναχικούς ανθρώπους, φτωχούς, ηλικιωμένους». ©Konstantinos Pittas

«Το περιθώριο της κοινωνίας δεν το έβλεπα ποτέ με τον μιζεραμπιλισμό που το βλέπουν άλλοι. Πολλοί το βλέπουν με έναν τρόπο που καταντά απεχθής διότι δείχνουν την εξαθλίωση. Εμένα με ενδιέφερε πάντα να δείχνω την πραγματικότητα αλλά με έναν τρόπο κατά τον οποίο οι άνθρωποι να κρατούν μια ελάχιστη αξιοπρέπεια. Προσπαθώ πάντα να βλέπω πιο βαθιά του ανθρώπους. Δεν με ενδιαφέρει να προκαλέσω ένα εύκολο συναίσθημα. Δεν έκανα ποτέ καταγραφή και δεν θεωρώ τον εαυτό μου φωτορεπόρτερ» λέει ο ίδιος.

Υπάρχει και κάτι άλλο, που είναι πίσω από όλες τις φωτογραφίες του βιβλίου, που δεν είναι φωτογραφικό "λεύκωμα" αλλά ένα βιβλίο για την Ευρώπη. «Η εντύπωσή μου ότι πίσω από τους απλούς ανθρώπους που φωτογράφιζα τότε, υπήρχε κάτι που τους ένωνε, όσο διαφορετικοί κι αν ήσαν και από τόσο διαφορετικές χώρες και να προέρχονταν: η κοινή ταυτότητα, η ευρωπαϊκή καταγωγή, ένας μεγάλος πολιτισμός που τον ένοιωθα περισσότερο παρά τον καταλάβαινα τότε. Και η κοινή μοίρα όλων, όσο και μια ιστορική συγκυρία, το τέλος μιας εποχής που τους σημάδεψε και μας σημάδεψε όλους. Ήμουν τυχερός που ήμουν εκεί και είδα» καταλήγει.

Ζητήσαμε από τον κ. Πίττα να επιλέξει τέσσερις φωτογραφίες από το βιβλίο του και να μας διηγηθεί την ιστορία πίσω από την κάθε εικόνα.

 

 

1.

Ένα φωτογραφικό βιβλίο που κλείνει μέσα του τη κοινή μοίρα των ανθρώπων μέσα στην άλλοτε διχασμένη Ευρώπη Facebook Twitter
«Μια ηλικιωμένη γυναίκα στο Μάνχαϊμ, μικρή πόλη της Δυτικής (τότε) Γερμανίας. Ντυμένη στα άσπρα, κι όλα τα πραγματάκια της, άσπρα κι αυτά, μ' ένα παιδικό καρότσι τα περιέφερε μέσα στη πόλη. Όλα της ήταν πεντακάθαρα, παρόλο που ήταν στον δρόμο, ήταν μια άστεγη. Περπατούσε στους δρόμους του κέντρου και ήταν σαν αόρατη, κανείς δεν την έβλεπε, μόνο εγώ την πρόσεχα. Ο φωτογράφος βλέπει αυτά που δεν βλέπουν οι άλλοι, δίνει ένα πρόσωπο σε αυτούς που δεν έχουν. Και τους δίνει ένα ανθρώπινο πρόσωπο, με τη μεγάλη διάσταση που έχει η έννοια του προσώπου. Δεν δείχνει την εξαθλίωση και την κατάντια του άλλου - αλήθεια, ενδιαφέρουν κανέναν αυτά; - δείχνει την αξιοπρέπεια του άλλου ανθρώπου, όσο χαμηλά κι αν βρίσκεται αυτός ο άλλος» ©Konstantinos Pittas

2.

Ένα φωτογραφικό βιβλίο που κλείνει μέσα του τη κοινή μοίρα των ανθρώπων μέσα στην άλλοτε διχασμένη Ευρώπη Facebook Twitter
«Χειμώνας στο Βουκουρέστι της στυγνής κομμουνιστικής δικτατορίας. Δεν μπορείς να μη δεις την κτηνωδία γύρω σου, πρέπει να είσαι αναίσθητος ή φανατικός για να μη τη δεις. Νοιώθεις την υποχρέωση να αποτυπώσεις κάτι από αυτήν, δεν είσαι όμως φωτορεπόρτερ, δεν έκανες ποτέ φωτορεπορτάζ. Βλέπεις αυτόν τον μεγάλο αξιωματούχο του καθεστώτος στον δρόμο, το μακρύ δερμάτινο παλτό ήταν το σήμα κατατεθέν. Όταν τους έβλεπαν αυτούς οι Ρουμάνοι στον δρόμο, εξαφανίζονταν δεξιά-αριστερά, από τον φόβο. Τον ακολούθησες για λίγο και πάτησες μια φορά το κουμπί της μηχανής. Βγήκε αυτό, ένας έμμεσος τρόπος να μιλήσεις για την Ιστορία και την πολιτική, δεν μπορείς να τις αγνοήσεις όσο κι αν θέλεις, ήσουν μάρτυρας αυτών των τρομακτικών που συνέβαιναν γύρω σου» ©Konstantinos Pittas

3.

Ένα φωτογραφικό βιβλίο που κλείνει μέσα του τη κοινή μοίρα των ανθρώπων μέσα στην άλλοτε διχασμένη Ευρώπη Facebook Twitter
«Η πολιτική διάσταση, όμως, δεν εξηγεί τα πάντα: στο κέντρο του Ανατολικού Βερολίνου, σ' ένα καφέ, μοιράζομαι το ίδιο τραπέζι με μιαν άγνωστη. Η κοπέλα έχει ένα παράξενο ύφος γιατί ξέρει ότι τη βλέπουν τριγύρω να είναι με έναν δυτικό, ίσως και να του μιλάει, θα μπορούσε να μπει και στον φάκελο της αυτό το, ασήμαντο για μας, περιστατικό. Η Στάζι έβλεπε τα πάντα τότε. Όμως η αμηχανία και ο φόβος της δεν εξαντλούν, δεν εξηγούν τη φωτογραφία. Υπάρχει το μυστήριο αυτού του προσώπου, που έρχεται από πολύ μακριά, πριν τη πολιτική. Είναι το μυστήριο της ανθρώπινης ύπαρξης, του εσωτερικού κόσμου, της ψυχής που λέγανε παλιά, που βγαίνει και γράφεται σαν ολόγραμμα, πάνω στο ωραίο πρόσωπο της κοπέλας. Έμεινα εκεί να την κοιτάζω και ίσως να της δημιούργησα πρόβλημα χωρίς να το θέλω...» ©Konstantinos Pittas

4.

Ένα φωτογραφικό βιβλίο που κλείνει μέσα του τη κοινή μοίρα των ανθρώπων μέσα στην άλλοτε διχασμένη Ευρώπη Facebook Twitter
«Υπάρχει και η τέταρτη διάσταση, η πιο μυστηριώδης απ' όλες. Σ' ένα σταθμό στη Βενετία, ένα κοριτσάκι σηκώνεται ξαφνικά και κάνει αυτή την περιστροφή. Κι εσύ κοιτάς μαγεμένος. Η ομορφιά μπαίνει στον χώρο όπως το φως από το άνοιγμα δεξιά. Ξαφνικά όλα είναι στη θέση τους, είναι ωραία και η ζωή έχει ένα νόημα, αξίζει να τη ζήσεις, μπορείς να συνεχίσεις, παίρνεις κουράγιο. Σε έχει αγγίξει η Χάρη. Πώς βρέθηκες εκεί, πώς πάτησες τόσο γρήγορα το κουμπί, εσύ το πάτησες;» ©Konstantinos Pittas

Info:

Το βιβλίο «Εικόνες μιας άλλης Ευρώπης» είναι αυτοέκδοση και διακινείται μέσα από τα βιβλιοπωλεία Μωβ Σκίουρος, Φωταγωγός, Λεμόνι, Πολιτεία, Επί λέξει, Πλειάδες, Λεξικοπωλείο, Little Tree, Σπόρος (Κηφισιά) και Ευριπίδης όπως και στο πωλητήριο του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού. cpittas.com

 

Φωτογραφία
0

Μερόπη Κοκκίνη

Η Μερόπη Κοκκίνη γεννήθηκε στην Κύπρο. Άρχισε να δημοσιογραφεί στο περιοδικό «01». Ανήκει στην συντακτική ομάδα της LIFO.
Email: [email protected]
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Φωτογραφία / 100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Κατέγραψε την πραγματική Αμερική, έβρισκε τους πιο συναρπαστικούς χαρακτήρες ανάμεσα στους λιγότερο προνομιούχους, κατάφερε να αλλάξει για πάντα την πορεία της φωτογραφίας και του κινηματογράφου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Μάρτιν Παρ επιστρέφει για να φωτογραφίσει το ελληνικό καλοκαίρι

Φωτογραφία / Ο Μάρτιν Παρ ετοιμάζεται να φωτογραφίσει ξανά το ελληνικό καλοκαίρι

Ένας από τους πιο σημαντικούς Βρετανούς φωτογράφους θα εκθέσει έργα του στο Hyper Hypo και θα υπογράψει βιβλία και αναμνηστικά που θα είναι διαθέσιμα για όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
M. HULOT