Έχουν βγει mashups και mashups κατά καιρούς, από τραπ με Έφη Θώδη μέχρι κλαρίνα με τέκνο, αλλά αυτό που ανεβάζει στο κανάλι του ο Daniel Webber τις τελευταίες μέρες είναι κάτι που σε σαστίζει και δεν ξέρεις πώς να το εκλάβεις: ως ιεροσυλία ή ως ιδιοφυή μίξη κλασικών τραγουδιών της new wave και της μετα πανκ ποπ της Βρετανίας με τη φωνή του Λευτέρη Πανταζή; Η αλήθεια είναι ότι από την αναμέτρηση, κανείς δεν βγαίνει νικημένος (ίσως λίγο πιο ευνοημένος βγαίνει ο ΛεΠα).
Δεν είναι η πρώτη φορά που παντρεύονται τόσο πετυχημένα ετερόκλητα πράγματα, αλλά ακούγοντας το mashup του «Imnotme» με το Forest των Cure με το «Εγώ δεν είμαι» που του έχει γράψει ο Καρβέλας είναι αδύνατο να το αγνοήσεις, και με όσο κριτική διάθεση και να το δεις, δεν μπορείς να μην ομολογήσεις ότι είναι ένα ΠΟΛΥ πετυχημένο mashup, τόσο που το τραγούδι θα μπορούσε να κάνει νέα καριέρα σε μαγαζιά που δεν θα έπαιζαν ποτέ Πανατζή.
Το ίδιο και το «Lucretia» των Sisters of Mercy που «καταστρέφεται» από τις «Δύο Παναγιές» όσο πρέπει για να μεταμορφωθεί σε έναν gothic ύμνο -με τη φωνή του ΛεΠα να ακούγεται πειραγμένη, πιο μπάσα από ποτέ.
Ok, δεν είναι όλα τα κομμάτια το ίδιο πετυχημένα, όπως η απόπειρα να «παντρευτεί» το «Transmission» των Joy Division με το «Ταραχή» για να προκύψει μία dark κακοφωνία με synths που μόνο με μεγάλη δόση χιούμορ μπορείς να την δεχτείς.
Το electro pop του «Everything Counts» των Depeche Mode ντύνει με ρυθμούς το «Εξακολουθώ» και αποδομούνται και τα δύο τόσο που δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να κλάψεις.
Το χειρότερο mashup με διαφορά είναι το «Ever fallen in love» των Buzzcocks με τις «Καρδιοπάθειες», τόσο κακό που στο τέλος το βλέπεις με συμπάθεια, διότι χειρότερο ταίριασμα δεν γίνεται (και για τα δύο τραγούδια).
Με όλα τα κουσούρια, το πρότζεκτ έχει μεγάλο ενδιαφέρον και η συνέχεια αναμένεται με αγωνία. Τουλάχιστον φαίνεται ότι το κάνει κάποιος που έχει χιούμορ...
σχόλια