FacebookTwitter Α, το παλιό μπαρ του Nile Hilton, πριν γίνει Ritz για Σαουδάραβες. Δεκαετία του 80. Είμαι θαμών. Ονομάζεται Tavern. Tαξιδεύεις τότε με σχετικά λίγα λεφτά στην Αίγυπτο και είσαι στα καλύτερα - αν και δεν το έχω ποτέ εξηγήσει: πάντα έχω λεφτά στη νιότη μου να κάνω ό,τι θέλω (τίμιες δουλειές πάντως :) Αυτό το μπαρ το αγαπάω, ιδιαίτερα, θυμίζει το επίσης ξηλωμένο της «Μεγάλης Βρεττανίας» στο πατάρι. Έμπειροι γέροι μπάρμεν που χαμογελούν κάτω απ΄τα μουστάκια τους, όχι μουσική, ξύλινη επένδυση, χαμηλό φως, λάμπες Γκαλέ ή μέσα από σαπφείρινα κρυστάλινα σταφύλια, σαρδόνιοι γέροι Αιγύπτιοι με μπριγιαντίνη και κόντρα ξύρισμα- το παλιό στιλ. Είμαι ο μόνος κάτω απ τα 30. Είναι σκιερά και δροσερά, έξω ο Νείλος. Θα το χαλάσουν την ίδια εποχή που στην πλατεία Ταχρίρ, δίπλα του, ξεσπάει η αραβική άνοιξη.
FacebookTwitter Στη Ρουμανία, αν δεν κάνω λάθος. Πόζα γόητος με ευαισθησίες. Δεν έχω μνήμες νάρκισσου, αλλά όταν βλέπω φωτογραφίες σαν κι αυτή, αισθάνομαι ότι πλήρωσα κι εγώ το επ΄εμοί. Οπότε πρέπει να ξαναδώ με κατανόηση το σύστριγγλο του ίνσταγκραμ.
