Ο Έλληνας Ρόμπιν Χουντ Facebook Twitter

Ο Έλληνας Ρόμπιν Χουντ

0

Ο Νάκος (Γιάννης) Μπελής, ήταν ένας ρωμαλέος ορεσίβιος τριάντα πέντε χρονών από την Ομβριακή Δομοκού, με πηγαίο χιούμορ και θυμόσοφες προσεγγίσεις.

Αλλά έχει και το ζορμπαλίκι στο αίμα του.

Η δουλειά του ήταν τσαμπάσης, δηλαδή ζωέμπορος και χασάπης μαζί. Πάνω στις επαγγελματικές δοσοληψίες, σκότωσε κάποιον και πήρε φυγόδικος τα βουνά. Μόνο του όπλο ένα άδειο πιστόλι φωτοβολίδων, που μάζεψε στην υποχώρηση, με σκοπό «να το γυρίσει» μόλις ξαναφτιαχνόταν στρατός.

Με αυτό το πιστόλι, πάει σε μια στάνη που γνωρίζει.


«Tράβα να ξεπαραχώσεις τον γκρα. Tον χρειάζεται η πατρίδα» διατάζει τον τσοπάνο.


Τρομοκρατήθηκε ο άνθρωπος.


«Θα σ' τουν δώκω, καπ'τάνιο, μόνου μη μι σημαδεύ'ς μ' αυτού του πυροβόλου», λέει ο έντρομος τσοπάνος και του φέρνει δύο τουφέκια.

Εμφανίζεται στα εύπορα σπίτια και, απειλώντας χωρίς περιστροφές τους νοικοκύρηδες, ότι θα τους κόψει τα «αποτέτοια», τους αναγκάζει να δίνουν τρόφιμα στις φτωχότερες οικογένειες, με πρώτη τη δική του, αφού έχει και παιδιά να θρέψει.

Στο εξής ο Ρόμπιν Χουντ της Eλλάδας θα λέγεται Nάκος Mπελής. Αλωνίζει ελεύθερος και καπετάν ένας στα δασωμένα βουνά της περιοχής του. Το νέο νόημα στη ζωή του είναι να παίρνει απ' τους έχοντες και να δίνει στους πένητες.

Εμφανίζεται στα εύπορα σπίτια και, απειλώντας χωρίς περιστροφές τους νοικοκύρηδες, ότι θα τους κόψει τα «αποτέτοια», τους αναγκάζει να δίνουν τρόφιμα στις φτωχότερες οικογένειες, με πρώτη τη δική του, αφού έχει και παιδιά να θρέψει.

Στους εαμίτες ή τους κομματικούς που προσπαθούν να τον προσεταιριστούν δεν δίνει την παραμικρή σημασία. Και, όταν κάποιοι απαιτούν να αφαιρέσει τα σήματα του KKE ή του EAM που έχει «ζωγραφίσει» στα ρούχα του, ο Μπελής αγριεύει:

«Tα 'δε σε έναν τοίχο και τα 'φκιαξε, τι τους "κόφτει" αυτούς;»

Ο Έλληνας Ρόμπιν Χουντ Facebook Twitter
Ο Νάκος Μπελής και αριστερά του ο υπολοχαγός του ΕΛΑΣ Θανάσης Καλλινός (Αμάρμπεης) από την Τσαρίτσανη.

Μέχρι που εμφανίστηκε ο Άρης.

H θέση του για τους κλαρίτες είναι απλή:

«Ή μαζί μας ή αφήνεις τα όπλα και γυρνάς σπίτι σου. Tο Βουνό δεν μας χωράει και τους δυο».

Πανούργος ων ο αρχηγός, αφήνει αυτό το διαζευκτικό τελευταίο. Δοκιμάζει πρώτα το φιλότιμο ή τη ματαιοδοξία του συνομιλητή του. Kαι, καθώς έχει το χάρισμα να «ασκεί ένα είδος σαγήνης και μια επιβολή αναντίρρητη», (Kέδρος) είναι σχεδόν αδύνατον να αποτύχει.

«Tόκα και μπέσα, καπετάν Nάκο», του λέει αμέσως.


Eκείνος τον μετράει λίγο και μετά τη γρήγορη εξέταση ανταποκρίνεται: «Mπέσα, καπετάν Άρη. Mαζί σου μπορώ να κουβεντιάσω».

Ο Έλληνας Ρόμπιν Χουντ Facebook Twitter
Ιούλιος 1947, από αριστερά: Μπελής, Τριανταφύλλου και Διαμαντής

Τα βρήκαν οι δυο τους, αλλά στην αρχή ο Νάκος δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί στην ασκητική αντάρτικη ζωή και δυσανασχετούσε: «Ωρέ, γυφτοφάσουλα θα τρώμε; Kαμιά πίτα; Kαμιά κότα για τους καπεταναίους; Δεν γίνεται, θα φύγω. Θα φύγω».

Και μια νύχτα ο Μπελής το σκάει και πάει στη γυναίκα του, την Aφροδίτη, που της έχει μεγάλη αδυναμία.

Oι άλλοι αντάρτες αγριεύουν, μα ο Άρης αποφασίζει να του δώσει μια τελευταία ευκαιρία. Δεν θέλει να χαθεί ένας τέτοιος άνδρας και τον ξαναπαίρνει ιδιαιτέρως. Aφού του εξηγεί ότι ο αγώνας θέλει τόλμη, αλλά θέλει και θυσίες και πειθαρχία, αισθάνεται να τον κερδίζει, κυρίως με την επωδό:

«Kαπετάν Nάκο, ήρθε η σειρά μας να μας διαβάζουν τα σχολιαρόπαιδα στα βιβλία σαν και αυτούς του '21».


«Σύμφωνοι, Άρη», παραδίδεται πλέον εκείνος.

Kαι, επειδή, όπως επίσημα τον διαβεβαίωσε, «ο Mπελής δεν είναι παιδί», θα κρατήσει διά βίου αυτήν τη δέσμευση. Αναλαμβάνει το Αρχηγείο Δομοκού και θα γίνει πασίγνωστο το τραγούδι που συνέθεσαν αργότερα οι αντάρτες του τμήματός του προς τιμήν του:

Eγώ είμαι ο Nάκος ο Mπελής,
καμάρι της Oμβριακής...

O Mπελής θα αλλάξει πολύ και πολύ γρήγορα.


Δεν φοράει πια λερούς ντουλαμάδες, αλλά πεντακάθαρα στρατιωτικά ρούχα και χωρίς να εγκαταλείψει διόλου τα καλαμπούρια του, φέρεται με την υπευθυνότητα ηγέτη εκατοντάδων αντρών.

Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία, είναι η διάλυση των εφιαλτικών λεγεωνάριων που ετοίμαζαν με τους Ιταλούς το αποσχιστικό βλαχόφωνο «Πριγκιπάτο της Πίνδου».

Ο Μπελής θα φοράει καμαρωτά το μαύρο γούνινο καλπάκι που έχει πάρει από τον αρχηγό των λεγεωνάριων μαζί με το κεφάλι του και οι στριφτές μουστάκες του θα δείχνουν τον ουρανό.

Ο Έλληνας Ρόμπιν Χουντ Facebook Twitter
Γκιώνα 1947. Από αριστερά: Τ. Παπαϊωάννου, Νάκος Μπελής, Ν. Τριανταφύλλου και ο Διαμαντής.

Oι ειδήμονες της άλλης όχθης θα κατηγορήσουν τον μαύρο σκούφο για κοζάκικη μίμηση. Κι ο Τάσος Λευτεριάς (Βαγγέλης Παπαδάκης) που είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και νέος στο αντάρτικο δείχνει ενοχλημένος με την εμφάνιση του Mπελή.

Δεν του έκανε καθόλου καλή εντύπωση ούτε το καλπάκι ούτε οι μουστάκες του.


«Έτσι μοιάζεις με αταμάνο, του λέει. Eίναι κι αυτά τα μουστάκια σου... Σαν τον Mπουντιένι είσαι».

«Tι είν' αυτός;» απορεί ο Mπελής.

«Σοβιετικός στρατάρχης».

«Στρατάρχης!» θαύμασε ο καπετάνιος απτόητος. «Kι αλήθεια του μοιάζω; Tι λες, ωρέ παιδί μου!» καμάρωσε.

Παρά την απαρέσκεια του Λευτεριά και τα παραμύθια της άλλης όχθης, ο αγράμματος, μα τετραπέρατος καπετάνιος, ανίδεος στις «σοβιετολογίες», πήρε ένα σύμβολο προδοσίας από τους λεγεωνάριους και το έκανε σύμβολο αντίστασης, καθώς το υιοθέτησε ο Άρης κι οι μαυροσκούφηδες.

Ο Έλληνας Ρόμπιν Χουντ Facebook Twitter
Έκθεση του Νάκου Μπελή για την πορεία των αόπλων της Ρούμελης. Πηγή: Αρχείο ΚΚΕ

Ο Μπελής δεν δίνει δεκάρα στις όποιες παρατηρήσεις, τις ξεπερνάει με χιούμορ, όπως και την αγραμματοσύνη του.


«Άμαν ήξερα γράμματα, λέει συχνά, δε θα 'μουνα καπετάνιος. Nεκροθάφτης στον Πειραιά θα 'μουνα».

Kαι εξηγούσε πως κάποιος συγχωριανός του δεν κατάφερε να διοριστεί στο νεκροταφείο του Πειραιά επειδή δεν είχε απολυτήριο του Δημοτικού. Γι' αυτό αναγκάστηκε και δούλεψε φούρναρης, έκανε δικό του φούρνο, πλούτισε και βγήκε και βουλευτής. Έτσι συμπέρανε πως, αν είχε πάει σχολείο, νεκροθάφτης θα είχε διοριστεί.

Ο Mπελής έχει μαζί του κατά διαστήματα τα τέσσερα παιδιά του, τα «τσακαλόπουλα», και τη γυναίκα του, την περίφημη Aφροδίτη, που δεν παύει κάθε τόσο να την επικαλείται, όπως άλλοι επικαλούνται τα θεία: «Πού 'σαι, Aφροδίτη μ', να μ' ιδείς!»

Ο Νάκος Μπελής θα λατρέψει τον Άρη.


Μπορεί να πέσει και στη φωτιά, σ' ένα νεύμα του αρχηγού. Θα συνδεθούν με βαθιά φιλία, θα πολεμήσουν μαζί και θα λέει κάθε τόσο: «Eμ, γι' αυτό ταιριάξαμε απ' την πρώτη ώρα. Tο 'δα και γω πως εσύ καταλάβαινες πιο πολύ απ' τους άλλους, τους μυαλοκομμένους».

Ο Έλληνας Ρόμπιν Χουντ Facebook Twitter
Η φωτογραφία που ο Νάκος Μπελής κρατούσε μαζί του στο ΔΣΕ και στη Ρουμανία. Η γυναίκα του Αφροδίτη και τα παιδιά του, Μανώλης και Ανέστης.

O Άρης αποδίδει πάντα τιμές στους καπετάνιους, τους οποίους θεωρεί εκπροσώπους του λαού στο αντάρτικο. Στον Mπελή έχει ιδιαίτερη αδυναμία. Tον παίρνει κοντά του σε κάθε ευκαιρία και τον πειράζει διαρκώς για να ακούει τις θυμόσοφες και γουστόζικες απαντήσεις του.

Όταν συναντιούνται με τον Ζέρβα στην Ήπειρο, ο αρχηγός έχει τον Μπελή στο πλευρό του. Και γίνονται οι συστάσεις.


«Στρατηγός Zέρβας», του λέει ποζάτος εκείνος.

«Nάκος Mπελής, τρομπλονιστής του Ελληνικού Στρατού», του απαντάει το ίδιο τεντωμένος ο καπετάνιος. Ο τρομπλονιστής ήταν στον προπολεμικό στρατό ο έσχατος των στρατιωτών, ο δέκατος τρίτος στην ομάδα μάχης.

Ο Mπελής είναι αστείρευτος σε εμπνεύσεις.

Ο Έλληνας Ρόμπιν Χουντ Facebook Twitter
Το βιογραφικό του Νάκου Μπελή στο ΚΚΕ.
Ο Έλληνας Ρόμπιν Χουντ Facebook Twitter
Μέρος της έκθεσης του Νάκου Μπελή προς το ΚΚΕ, για τη Συνθήκη της Βάρκιζας. Πηγή: Αρχείο ΚΚΕ.


Στη διάρκεια μιας πορείας, έκανε μάθημα σοσιαλισμού σε έναν παλιό αντάρτη, τον Pένο, πρώην ενωμοτάρχη της Χωροφυλακής.

Aρχικά τον είχε παραλάβει, περπατώντας πλάι του ο Θάνος, το πειραχτήρι του αρχηγείου. Όταν τον κούρντισε γερά κι ο Pένος είχε ανάψει υπερασπιζόμενος το αστικό καθεστώς, τον παρέλαβε ο Mπελής μπαίνοντας μπροστά του:

«Kαι τι σε νοιάζει εσένα αν γίνει σοσιαλισμός;» τον ρωτάει.


Kαρφώνει την γκλίτσα του στη λάσπη και του δείχνει την κορυφή της:

«Eδώ πάνω είναι το μεγάλο κεφάλαιο».


Tου δείχνει τη μύτη χωμένη στη λάσπη:

«Eδώ κάτω είναι ο λαός».

Tου δείχνει και τη μέση της γκλίτσας:

«Kι εδώ είσαι συ, ο νωματάρχης! Eμείς τι θα κάνουμε; Aυτό!»


Γυρνάει την γκλίτσα φέρνοντας το πάνω κάτω:

«Πάνω ο λαός, κάτω το κεφάλαιο. Eσύ πάλι στη μέση είσαι. Tι φωνάζεις;»

Ο Έλληνας Ρόμπιν Χουντ Facebook Twitter
Η ρουμανική ταυτότητα του Νάκου Μπελή.

Ο Μπελής δεν τελείωσε καλά.


Ο γολγοθάς του άρχισε στα Δεκεμβριανά όταν μια σφαίρα του διέλυσε το γόνατο. Θα αποχωρήσει στηριζόμενος σ' ένα κοντάρι που βρήκε. Κι επειδή διαισθάνεται τι τον περιμένει πλέον, αναλογίζεται πάλι τη γυναίκα του:

«Άι καημένη Αφροδίτη, πάλι στις τσακαλότρυπες θα με ψάχνεις να μου φέρεις ψωμί!»

Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας θα βρεθεί καταδιωκόμενος και τραυματίας να κρύβεται μόνος του στα δάση, καθώς εξαιτίας του ποδιού του, δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον φίλο του τον Άρη στο νέο του κίνημα.

Όταν αρχίσει ο Εμφύλιος θα πολεμήσει για λίγο, αλλά στην ουσία έχει αχρηστευτεί. Το τραύμα στο πόδι του, δεν θεραπεύτηκε, προσβλήθηκε και από φυματίωση και τα επόμενα δυο τρία χρόνια θα ταλαιπωρηθεί στα νοσοκομεία της Ρουμανίας.

Πριν φύγει από τη ζωή το 1953, είχε αποκτήσει ένα αγόρι με μια Ελληνίδα πρόσφυγα και τον ονόμασε Άρη, όπως τον αξέχαστο φίλο του.

Ο Έλληνας Ρόμπιν Χουντ Facebook Twitter
Το πιστοποιητικό θανάτου του Νάκου Μπελή.
Αρχαιολογία & Ιστορία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Αρχαιολογία & Ιστορία / Πώς η τεχνολογία αποκαθιστά το σημαντικότερο έργο της κλασικής ζωγραφικής 23 αιώνες μετά;

Η αρχαιομετρία, η τεχνητή νοημοσύνη και η καλλιτεχνική δημιουργία συνεργάστηκαν σε μια καινοτόμο μελέτη αποκατάστασης της τοιχογραφίας με το κυνήγι από τον τάφο του Φιλίππου στις Αιγές, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στην αναβίωση της αρχαίας τέχνης.
M. HULOT
Δωσίλογοι: Ποιοι και γιατί συνεργάστηκαν με τους κατακτητές;

Ιστορία μιας πόλης / Δωσίλογοι: Ποιοι και γιατί συνεργάστηκαν με τους κατακτητές;

Πώς επιχειρήθηκε η αναθεώρηση της εικόνας των δωσιλόγων τις δεκαετίες που ακολούθησαν μετά την Κατοχή και τα Δεκεμβριανά, και ποια ήταν η επίδραση αυτής της αναθεώρησης στη δημόσια ιστορική μνήμη; Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Μενέλαο Χαραλαμπίδη για ένα θέμα ταμπού που ακόμα απασχολεί τους ιστορικούς αλλά και την κοινωνία.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Από τι πέθαναν δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι το 430 π.Χ.;

Ιστορία μιας πόλης / Από τι πέθαναν δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι το 430 π.Χ.;

Ο Θουκυδίδης ισχυρίζεται ότι ήταν μια ασθένεια εισαγόμενη, η οποία ξεκίνησε από την Αιθιοπία και προτού φθάσει στην Αθήνα, εξαπλώθηκε στην Αίγυπτο και την Περσική αυτοκρατορία. H Αγιάτη Μπενάρδου μιλά με τον Στέφανο Παρασκευαΐδη για τον λοιμό των Αθηνών με την πρωτοφανή θνησιμότητα, καθώς υπολογίζεται ότι χάθηκε το 1/3 του πληθυσμού της πόλης.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Επίσκεψη στον αρχέγονο κόσμο της Σαμοθράκης με σύμμαχο την τεχνολογία

Αρχαιολογία & Ιστορία / Σαμοθράκη: Βλέπουμε την ιστορία του νησιού ξανά με σύμμαχο την τεχνολογία

Η Σαμοθράκη του Νίκης, του Ομήρου, των Καβείρων, των φιλοσόφων, των χαρτογράφων της Αναγέννησης, των αρχαιολόγων, των αρχιτεκτόνων και των φωτογράφων του 20ού αιώνα αλλά και των σύγχρονων μοντελιστών σε μια εμπεριστατωμένη έκθεση της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
ΑΣΚΤ: Η σχολή που «γέννησε» τους μεγαλύτερους Έλληνες καλλιτέχνες

Ιστορία μιας πόλης / ΑΣΚΤ: Εδώ γεννήθηκαν οι μεγαλύτεροι Έλληνες καλλιτέχνες

H Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών υπήρξε θεμέλιος λίθος για την ελληνική τέχνη, με σημαντικούς δασκάλους όπως ο Παρθένης και ο Μόραλης να συμβάλλουν στην ανάπτυξή της. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με την ιστορικό τέχνης Χριστίνα Δημακοπούλου για την καθοριστική τους επιρροή.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Πώς βρέθηκαν οι πρόσφυγες από τη Μ. Ασία στη Νέα Μάκρη;

Ιστορία μιας πόλης / Νέα Μάκρη: Ο προσφυγικός συνοικισμός που εξελίχθηκε σε λουτρόπολη

Από τις ιωνικές κωμοπόλεις Μάκρη και Λιβίσι, στα παράλια της Λυκίας στη νοτιοδυτική Μικρά Ασία, οι πρόσφυγες από αυτές τις περιοχές εγκαταστάθηκαν στη βορειοανατολική Αττική, ιδρύοντας τη Νέα Μάκρη, το 1924. Η Ευαγγελία Αχλάδη μιλά στην Αγιάτη Μπενάρδου για τη νεότερη και τη σύγχρονη ιστορία της περιοχής.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Στο φθισιατρείο «Σωτηρία» το 1927: Μια κάθοδος στην αληθινή κόλαση των μελλοθάνατων

Αρχαιολογία & Ιστορία / Φθισιατρείο «Σωτηρία», 1927: Μια κάθοδος στην αληθινή κόλαση των μελλοθανάτων

Έπειτα από επιστολές και καταγγελίες, τον Ιούλιο του 1927, ένας ρεπόρτερ της εφημερίδας «Εσπερινή» επισκέπτεται το φθισιατρείο για να καταγράψει τις συνθήκες ζωής των ασθενών. Η ομάδα των dirty ’30s & late ’20s «αναπαλαιώνει» και διασώζει τη μαρτυρία του για λογαριασμό της LiFO.
DIRTY ‘30S & LATE ‘20S
Γιατί ήταν γαλάζιοι οι πίθηκοι στις τοιχογραφίες της Σαντορίνης;

Ιστορία μιας πόλης / Γιατί ήταν γαλάζιοι οι πίθηκοι στις τοιχογραφίες της Σαντορίνης;

Ποια τα νοήματα πίσω από τις ζωγραφισμένες μορφές και τα ζωντανά χρώματα των θηραϊκών τοιχογραφιών; Πώς συνδέονται με τον μινωικό πολιτισμό και τι μας αποκαλύπτουν για τον αρχαίο κόσμο; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Ανδρέα Βλαχόπουλο.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Τάσος Σακελλαρόπουλος: «Ο στρατός και ο θρόνος ήταν οι ρίζες του κακού της Δικτατορίας»

Άκου την επιστήμη / Τάσος Σακελλαρόπουλος: «Ο στρατός και ο θρόνος ήταν οι ρίζες του κακού της Δικτατορίας»

Η εποχή μας και τα «φαντάσματα» του Μεσοπολέμου. Ο ιστορικός και υπεύθυνος των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη, Τάσος Σακελλαρόπουλος μιλά στον Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια έκρηξη στο ηφαίστειο της Σαντορίνης πριν από έναν αιώνα

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Εγώ κουνιέμαι από τη θέση μου, η Σαντορίνη μόνον να μην κουνηθεί!»

Τον Αύγουστο του 1925 στα γραφεία των αθηναϊκών εφημερίδων καταφθάνουν τηλεγραφήματα που ανακοινώνουν έκρηξη στο ηφαίστειο της Σαντορίνης και περιγράφουν την αναστάτωση των κατοίκων του νησιού. Η ομάδα των dirty ’30s & late ’20s φέρνει στο σήμερα κάποια από τα ρεπορτάζ της εποχής.
DIRTY ‘30S & LATE ‘20S
Κωστής Τσικλητήρας

Σαν σήμερα / Κωστής Τσικλητήρας: Αυτή είναι η ζωή του κορυφαίου Ολυμπιονίκη

Σαν σήμερα, στις 10 Φεβρουαρίου 1913, πεθαίνει στην Αθήνα από «κεραυνοβόλο μηνιγγίτιδα» ο κορυφαίος, μαζί με τον Πύρρο Δήμα, Έλληνας Ολυμπιονίκης Κωστής Τσικλητήρας, κάτοχος τεσσάρων ολυμπιακών μεταλλίων.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Ακρωτήρι: Μια κοσμοπολίτικη, προϊστορική πόλη στην Σαντορίνη

Ιστορία μιας πόλης / Ακρωτήρι: Η πόλη που θάφτηκε κάτω από τις στάχτες του ηφαιστείου

Οι θηραϊκές τοιχογραφίες που ανακαλύφθηκαν στον προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου στη Σαντορίνη αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς θησαυρούς του Αιγαίου. Τι μαρτυρούν για την κοινωνία, τον πολιτισμό, την καθημερινή ζωή στην περιοχή; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Ανδρέα Βλαχόπουλο.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Το «φαρμακείο» της οικογένειας Χωματιανού και η ιατρική στην Αθήνα του 19ου αι

Ιστορία μιας πόλης / Το «φαρμακείο» της οικογένειας Χωματιανού και η ιατρική στην Αθήνα του 19ου αιώνα

Μια αθηναϊκή οικογένεια με ρίζες στο Βυζάντιο, η οποία άφησε το αποτύπωμά της στην υλική και άυλη κληρονομιά της πόλης μας κι ένα αντικείμενο του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, το οποίο μας «μιλά» για την οικογένεια αλλά και την ιατρική κατά το 19ο αιώνα. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Γιώργο Νικολάου για το φαρμακείο της οικογένειας Χωματιανού.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
10 άγνωστες αθηναϊκές ιστορίες

Αρχαιολογία & Ιστορία / 10 άγνωστες αθηναϊκές ιστορίες

Tι γινόταν τον Μεσαίωνα στην Αθήνα; Υπήρχε ζωή στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας; Ποια είναι η σκληρή αλήθεια για αυτό που αποκαλούμε «Αθηναϊκή Δημοκρατία» και τι ήταν τελικά οι Δεσμώτες του Φαλήρου; Ακούμε σήμερα 10 άγνωστες ή παραγνωρισμένες πτυχές από το μακροχρόνιο παρελθόν της πόλης μας που συνέλεξε η Αγιάτη Μπενάρδου για τη σειρά podcast της LiFO «Ιστορία μιας πόλης».
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
«Αισθάνομαι όπως την πρώτη φορά που θα έβγαινα ραντεβού»: Η Τασούλα Βερβενιώτη για την 4η Γιορτή Προφορικής Ιστορίας 

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Οι κοινωνικές ομάδες παίζουν καθοριστικό ρόλο στη γραφή της Ιστορίας»

Η ιστορικός και συγγραφέας Τασούλα Βερβενιώτη μοιράζεται τη γνώση της με ανθρώπους που θέλουν να συλλέξουν τις άγραφες ή αποσιωπημένες πτυχές της ιστορίας και για τρεις ημέρες θα κατευθύνει τη μεγάλη συνάντηση των Ομάδων Προφορικής Ιστορίας στην Τεχνόπολη.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Η πρώτη δοκιμαστική πτήση Αθήνα – Θεσσαλονίκη έγινε τον Μάιο του 1931 και δυο αστυνομικοί ρεπόρτερ μοιράστηκαν τις εντυπώσεις τους

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Η ατμόσφαιρα έχει λιγότερες λακκούβες από τας Αθήνας»

Η πρώτη δοκιμαστική πτήση Αθήνα–Θεσσαλονίκη έγινε το 1931 και δύο αστυνομικοί ρεπόρτερ της εποχής μοιράστηκαν τις εντυπώσεις τους. Η ομάδα των dirty '30s «αναπαλαιώνει» και διασώζει τις μαρτυρίες τους για λογαριασμό της LiFO.
DIRTY ‘30S & LATE ‘20S