Οι πίσω μου αναρτήσεις

πελώνη Facebook Twitter
Aνασύρθηκαν, από τα βάθη του προφίλ της κυρίας Πελώνη, κάποια παλιότερα (μέχρι και δεκαετίας) tweets, καυστικά και δηλητηριώδη, που είχαν ως στόχο επιφανή και ηγετικά στελέχη του νυν κυβερνώντος κόμματος.
0



ΦΟΒΕΡΟ ΝΑ ΓΙΝΕΣΑΙ hashtag που τρεντάρει στο Twitter εξαιτίας παλαιών σου δημοσιεύσεων που είχαν λησμονηθεί ίσως, παρέμεναν όμως διατηρημένες στην κατάψυξη του ίδιου αυτού μέσου. Κάτι σαν inception (ή «ινσέψιο») όπως λένε συχνά οι χρήστες των social media ή σαν επιστροφή του απωθημένου, σύμφωνα με την ψυχανάλυση. Αυτό συνέβη στην δημοσιογράφο και κυβερνητική εκπρόσωπο Αριστοτελία Πελώνη καθώς ανασύρθηκαν από τα βάθη του προφίλ της κάποια παλιότερα (μέχρι και δεκαετίας) tweets, καυστικά και δηλητηριώδη, που είχαν ως στόχο επιφανή και ηγετικά στελέχη του νυν κυβερνώντος κόμματος. Κάποιος/α έκανε την αρχή να τα δημοσιεύσει ξεκινώντας μια αλυσίδα κοινοποιήσεων που σύντομα  συγκροτήθηκε υπό το «πιασάρικο» hashtag  #Πελωνη_σβηνε (ως γνωστόν, δεν είναι η διακριτικότητα αυτή που χαρακτηρίζει το σαβουάρ βιβρ του τρολισμού).  

Ακόμα και πρωτοκλασάτα στελέχη της αντιπολίτευσης μπήκαν στο κόλπο, όπως ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Ευκλείδης Τσακαλώτος, κοινοποιώντας ένα tweet της κ. Πελώνη από τον Ιούλιο του 2015 (λίγες μέρες αφότου ο κ. Τσακαλώτος είχε αντικαταστήσει τον Γιάνη Βαρουφάκη και ανήμερα ενός από τα πιο κρίσιμα Eurogroup) το οποίο έλεγε «Είναι ΘΕΟΣ ο Τσακαλώτος. Αυτό». Δεν το άφησε ασχολίαστο όμως, αλλά πρόσθεσε ως (νόστιμη) απόκριση την λέξη «Υπερβάλλετε…» μαζί με το hashtag που είχε ήδη κυκλοφορήσει. (Γενικά μου είναι συμπαθής μάλλον, απλά ώρες-ώρες μου βγάζει κάτι από σπασίκλα, φλώρο και λίγο χάχα συγχρόνως, συνδυασμός όχι και τόσο ελκυστικός, ειδικά αν είσαι δύσπιστος με τον προσδιορισμό «φλεγματικός» που του αποδίδουν).   

Τα social media είναι ένας υπερτροφικός μηχανισμός που λειτουργεί 24/7 τοιχοκολλώντας κάθε ανάρτηση, κάθε άποψη, κάθε πιθανό φάουλ ή αυτογκόλ. Και κάθε ανάρτηση που γίνεται υπό την επήρεια και την φόρτιση της στιγμής μπορεί κάποτε, ακόμα και πολλά χρόνια μετά, να γυρίσει πίσω για να σε δαγκώσει. 

Εν μέρει, δικαίως νομίζω εξανέστη η εκπρόσωπος της κυβέρνησης, η οποία αναρωτήθηκε δημοσίως: «Για ποιο λόγο εγκαλούμαι τελικά; Εγκαλούμαι επειδή προ δεκαετίας σχολίαζα σε εντελώς διαφορετικό πλαίσιο, ως δημοσιογράφος, ή επειδή δεν τα έσβησα όπως κάνουν άλλοι λίγο πριν την είσοδό τους στην πολιτική;». 

Και εν πάση περιπτώσει, ποιος λίγο-πολύ δεν έχει κάνει τις πιρουέτες, τις προσποιήσεις και τις κωλοτούμπες του σ’ αυτά τα μέσα, ειδικά σε μια περίοδο όπως η τελευταία δεκαετία που δεν μπορούμε να θυμηθούμε πότε ήταν η τελευταία φορά που δεν βρισκόμασταν όλοι στα κάγκελα. Για να μην πούμε για το υφάκι, την ηδυπάθεια, την αγαρμποσύνη και την άγνοια πρωτοκόλλου που μας διέκρινε προτού εξοικειωθούμε με τους άγραφους κανόνες των social media. 

Από την άλλη, μοιάζει περίεργο στην εποχή μας που όλοι, και ειδικά τα δημόσια πρόσωπα, φυλάνε τα ρούχα τους, φοβούνται τον ίσκιο τους και προσέχουν πάρα πολύ τι μπορεί να αφήσει πίσω το ψηφιακό τους αποτύπωμα, το γεγονός ότι δεν είχε μπει στην τυπική πλέον διαδικασία να αφαιρέσει από το ιστορικό της τα «επίμαχα» tweets πριν ανασυρθούν από την λήθη για να την στοιχειώσουν.    

Τα social media είναι ένας υπερτροφικός μηχανισμός που λειτουργεί 24/7 τοιχοκολλώντας κάθε ανάρτηση, κάθε άποψη, κάθε πιθανό φάουλ ή αυτογκόλ. Και κάθε ανάρτηση που γίνεται υπό την επήρεια και την φόρτιση της στιγμής μπορεί κάποτε, ακόμα και πολλά χρόνια μετά, να γυρίσει πίσω για να σε δαγκώσει. 

Γι’ αυτό και οι πάσης φύσεως και ιδιότητας επώνυμοι – ειδικά οι πολιτικοί – φροντίζουν συχνά να εξαφανίζουν από τους λογαριασμούς τους παλιότερες απόψεις με τις οποίες συνδέθηκαν κάποτε αλλά τώρα πρέπει να βγουν από τη μέση σαν επικίνδυνοι μάρτυρες που «ξέρουν πολλά». Το ψηφιακό προφίλ απαιτεί διαρκή επιτήρηση, επιμέλεια και μοντάζ.   

Πλέον αποτελεί πάγια τακτική για τις περισσότερες εταιρείες και τους περισσότερους οργανισμούς διεθνώς κατά την διαδικασία πρόσληψης (ειδικά αν πρόκειται για διοικητική θέση), να σε βάζουν να κάνεις «πλυντήριο» στις προσωπικές σου σελίδες στα social media προτού καν παρουσιαστείς για συνέντευξη. Εάν, παρά την δική σου «εκκαθάριση», ανακαλυφτεί από τα δικά τους εντεταλμένα λαγωνικά κάποιου τύπου «αμφιλεγόμενο» περιεχόμενο, η υποψηφιότητα σου για την θέση έχει λήξει αυτομάτως. Ούτε «θα σας ειδοποιήσουμε» δεν πρόκειται καν να σου πουν.   

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το θέμα με τον Καζαντζίδη

Daily / Το θέμα με τον Καζαντζίδη

Έχει προ πολλού περάσει στην περιοχή των συμβόλων, πάνω στα οποία προβάλλονται αμφίσημα και αντιφατικά πράγματα, σαν αυτά που εξέφραζε κατά καιρούς και ο ίδιος. Μουσικά όμως, είναι αδύνατον να τον αρνηθείς, όσο κι αν θα το ήθελες ίσως.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Daily / «Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Από τους Steely Dan, τους Toto και τον Kenny Loggins μέχρι τον Questlove, τον Thundercat και τον Mac De Marco, τo ντοκιμαντέρ του HBO συνδέει τις κουκίδες ενός φαινομένου που αποτελεί λιγότερο ένα μουσικό είδος και περισσότερο μια αίσθηση, μια ιδέα, ένα vibe.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το αιώνιο μεγαλείο του Λεονάρντο ντα Βίντσι

Daily / Το αιώνιο μεγαλείο του Λεονάρντο ντα Βίντσι

Στο νέο ντοκιμαντέρ του σπουδαίου Αμερικανού κινηματογραφιστή Κεν Μπερνς ξετυλίγεται η ζωή και το έργο του ανθρώπου που εκτός από το μεγαλειώδες εικαστικό έργο του, πρόλαβε πριν από μισή χιλιετία να αντιληφθεί, να ανακαλύψει, να εφεύρει ή να προβλέψει τα πάντα σχεδόν, από τη βαρύτητα μέχρι τον κινηματογράφο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Beatles ’64: Πριν από εξήντα χρόνια, κάτι μαγικό κι ανεπανάληπτο

Daily / Beatles ’64: Πριν από εξήντα χρόνια, κάτι μαγικό κι ανεπανάληπτο

Βασισμένο σ’ ένα εκπληκτικό πρωτότυπο υλικό, αυτό το εξαίρετο ντοκιμαντέρ του Disney+ σε παραγωγή του Μάρτιν Σκορσέζε μάς μεταφέρει με μοναδικό τρόπο σ’ αυτό που βίωσαν τα μέλη του θρυλικού συγκροτήματος όταν πάτησαν για πρώτη φορά το πόδι τους σε μια Αμερική που έμοιαζε να τους έχει απόλυτη ανάγκη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η «παλιά, ωραία Αθήνα» της νεανικής ασφυξίας  

Daily / Η «παλιά, ωραία Αθήνα» της νεανικής ασφυξίας  

Περί της νοσταλγίας για «τα παλιά», με αφορμή τον θάνατο του ηθοποιού Θάνου Παπαδόπουλου που έπαιξε σε εκατοντάδες ταινίες αλλά θα μείνει αξέχαστος για την εμφάνισή του ως διαπομπευόμενος «τεντιμπόις» στην ταινία «Νόμος 4000».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ