«Ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί»: 36 κείμενα για τις εμμονές, τις αγάπες και τα πάθη του Βαγγέλη Ραπτόπουλου

ραπτόπουλος Facebook Twitter
Η απενοχοποιημένη νοσταλγία ποτίζει τις σελίδες –ειδικά όταν ο Ραπτόπουλος μιλάει για αγαπημένους συγγραφείς όπως ο Στίβεν Κινγκ– και για παλιές, καλές παρέες. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0



ΣΤΗ ΜΑΖΙΚΗ ΑΠΟΒΑΣΗ
στις νέες τάσεις και σχήματα, υπάρχουν κάποιοι συγγραφείς που επιμένουν να σου θυμίζουν ότι η σχέση με τη γραφή είναι απλώς οι εμμονές σου: τα διαβάσματα, οι εικόνες στις οποίες ο συγγραφέας ομνύει φανατικά, οι επιθυμίες, όλα όσα επανέρχονται για να γκρεμίσουν τις αμφιβολίες.

Αυτή την απαράμιλλη επιστροφή σε συγκεκριμένους συγγραφείς και διαβάσματα αλλά και την πίστη ότι πριν από τη γραφή υπάρχουν οι άνθρωποι εκφράζει ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος, ένας συγγραφέας που ποτέ δεν φοβήθηκε να συνδέσει το όνομά του με το καθημερινό και το υπάρχον.

Συγκινητικός ο τρόπος που αναπαριστά ένα ολόκληρο κλίμα συνεπούς φιλίας μεταξύ ανθρώπων που τους ένωναν οι κοινές αγάπες για τα βιβλία, και κυρίως ο φόρος τιμής στους ανθρώπους του συγγραφέα που έφυγαν από τη ζωή μέσα σε λιγότερο από μια δεκαετία

Ως γραφιάς που ακολούθησε τα σήματα της εποχής του προτιμώντας την ανθρώπινη μυρωδιά από τη στωική απομάκρυνση, δεν θα μπορούσε παρά με αντίστοιχη συνέπεια κάποια στιγμή να πετάξει μακριά τις προφάσεις των συγγραφικών προσωπείων και να μιλήσει έξω από τα δόντια για όλα όσα εμμονικά τον απασχολούν: την Αθήνα, την Ελλάδα, την καταγωγή του, τις συνήθειες αλλά και τα πιο στενά του πρόσωπα για τα οποία απερίφραστα ομολογεί πως είναι «Ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί». 

ραπτοπουλος
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ: Βαγγέλης Ραπτόπουλος, Ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί, Εκδόσεις Κέδρος, Σελ.: 168

Αυτός είναι άλλωστε ο τίτλος του αυτοβιογραφικού βιβλίου που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέδρος, με τριάντα έξι κείμενα για τις εμμονές, τις αγάπες και τα πάθη του συγγραφέα.

Η απενοχοποιημένη νοσταλγία ποτίζει τις σελίδες –ειδικά όταν ο Ραπτόπουλος μιλάει για αγαπημένους συγγραφείς όπως ο Στίβεν Κινγκ– και για παλιές, καλές παρέες.

Συγκινητικός ο τρόπος που αναπαριστά ένα ολόκληρο κλίμα συνεπούς φιλίας μεταξύ ανθρώπων που τους ένωναν οι κοινές αγάπες για τα βιβλία, και κυρίως ο φόρος τιμής στους ανθρώπους του συγγραφέα που έφυγαν από τη ζωή μέσα σε λιγότερο από μια δεκαετία: εκτός από τον πατέρα του, τη Λιλή και τον Μένη Κουμανταρέα, την Κάτια Λεμπέση, τον Νίκο Παναγιωτόπουλο.

Ίσως η αίσθηση της απώλειας να γέννησε και την ανάγκη για την επαναπραδιαγμάτευση με τους κεντρικούς αρμούς του σήμερα: την Ελλάδα όπου ζούμε ακόμα, αλλά τη βλέπουμε να βυθίζεται στην αχλή μιας νέας πραγματικότητας από όπου απουσιάζουν πλέον οι μεγάλες λογοτεχνικές διαμάχες, οι συγγραφικοί διαξιφισμοί, ακόμα και ο δημόσιος λόγος. 

Αυτό το ηχόχρωμα μιας περιόδου που χάνεται και εδώ εκφράζεται φύσει και θέσει ως αυθόρμητη αμεριμνησία, αφού σκοπός είναι να καταγραφεί «ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί», δίνει το στίγμα μιας θετικής ενατένισης που ωστόσο περιλαμβάνει δυσκολίες, αμαρτίες και κυρίως λάθη.

Αν κάτι, επομένως, συνδέει τα κείμενα αυτά είναι οι περίσσειες δόσεις ειλικρίνειας με τις οποίες ο συγγραφέας μπορεί να παραδέχεται την ατελή του φύση: από τη δυσκολία τού να μάθει τέλεια ξένες γλώσσες μέχρι το να τα βρει πολιτικά με τη γυναίκα του, με τη συμπερασματική παραδοχή ότι η ατέλεια και η αδυναμία είναι άμεσα και αδιάσειστα συνυφασμένες με την ίδια την ανθρώπινη φύση, αφού «τίποτα ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο».

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Γκάρι Ιντιάνα δεν μένει πια εδώ 

Απώλειες / Γκάρι Ιντιάνα (1950-2024): Ένας queer ήρωας του νεοϋορκέζικου underground

Συγγραφέας, ηθοποιός, πολυτάλαντος καλλιτέχνης, κριτικός τέχνης, ονομαστός και συχνά καυστικός ακόμα και με προσωπικούς του φίλους, o Γκάρι Ιντιάνα πέθανε τον περασμένο μήνα από καρκίνο σε ηλικία 74 ετών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τζούλια Τσιακίρη

Οι Αθηναίοι / Τζούλια Τσιακίρη: «Οι ταβερνιάρηδες είναι ευεργέτες του γένους»

Με διαλείμματα στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, έχει περάσει όλη της τη ζωή στο κέντρο της Αθήνας - το ξέρει σαν την παλάμη της. Έχει συνομιλήσει και συνεργαστεί με την αθηναϊκη ιντελεγκέντσια, είναι άλλωστε κομμάτι της. Εδώ και 60 χρόνια, με τη χειροποίητη, λεπτολόγα δουλειά της στον χώρο του βιβλίου και με τις εκδόσεις «Το Ροδακιό» ήξερε ότι δεν πάει για τα πολλά. Αλλά δεν μετανιώνει για τίποτα απ’ όσα της επιφύλαξε η μοίρα «εις τον ρουν της τρικυμιώδους ζωής της».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«H woke ατζέντα του Μεσοπολέμου», μια έκδοση-ντοκουμέντο

Βιβλίο / Woke ατζέντα είχαμε ήδη από τον Μεσοπόλεμο

Μέσα από τις «12 queer ιστορίες που απασχόλησαν τις αθηναϊκές εφημερίδες πριν από έναν αιώνα», όπως αναφέρει ο υπότιτλος του εν λόγω βιβλίου που έχει τη μορφή ημερολογιακής ατζέντας, αποκαλύπτεται ένας ολόκληρος κόσμος βαμμένος στα χρώματα ενός πρώιμου ουράνιου τόξου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Βιβλίο / Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της νεωτερικότητας

Βιβλίο / Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της εποχής μας

Το δοκίμιο «Νεωτερικότητα και χυδαιότητα» του Γάλλου συγγραφέα Μπερτράν Μπιφόν εξετάζει το φαινόμενο της εξάπλωσης της χυδαιότητας στην εποχή της νεωτερικότητας και διερευνά τη φύση, τα αίτια και το αντίδοτό της.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
«Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Βιβλίο / «Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Μια κουβέντα με τη Δανάη Σιώζιου, μία από τις πιο σημαντικές ποιήτριες της νέας γενιάς, που την έχουν καθορίσει ιστορίες δυσκολιών και φτώχειας και της οποίας το έργο έχει μεταφραστεί σε πάνω από 20 γλώσσες.
M. HULOT
«Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Βιβλίο / «Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Μια επίκαιρη συζήτηση με την εγκληματολόγο Αναστασία Τσουκαλά για ένα πρόβλημα που θεωρεί «πρωτίστως αξιακό», με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου της βιβλίου της το οποίο αφιερώνει «στα θύματα, που μάταια αναζήτησαν δικαιοσύνη».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Η διαμάχη ανάμεσα στην Τζόαν Ντίντιον και την Ιβ Μπάμπιτζ συνεχίζεται και μετά θάνατον σε μια «διπλή» βιογραφία

Βιβλίο / Τζόαν Ντίντιον vs. Iβ Μπάμπιτζ: Μια διαμάχη που συνεχίζεται και μετά θάνατον

Η Ντίντιον και η Μπάμπιτζ πέθαναν με διαφορά έξι ημερών τον Δεκέμβριο του 2021: «Θέλω να πιστεύω ότι η Τζόαν Ντίντιον έζησε μια επιπλέον εβδομάδα από κακία», είχε γράψει τότε μια δημοσιογράφος σε ένα tweet που έγινε viral.
THE LIFO TEAM