ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΤΥΝΗΣΙΑΣ
Η Τυνησία αντιμετωπίζει έκρηξη της covid. Tην περασμένη Πέμπτη, κατέγραψε 157 θανάτους, τον υψηλότερο ημερήσιο αριθμό θανάτων από την έναρξη της πανδημίας. Συνολικά, οι θάνατοι ανέρχονται σε 17.000 και τα καταγεγραμμένα κρούσματα σε 500.000.
Το σύστημα υγείας της χώρας κατέρρευσε, και η κυβέρνηση ζητάει απεγνωσμένα βοήθεια.
Στο βίντεο, ο απελπισμένος διευθυντής στο δημόσιο νοσοκομείο του Mateur, μια πόλη στα βορειοδυτικά, καταρρέει και βάζει τα κλάματα. Το νοσοκομείο δεν έχει οξυγόνο.
The director of the local public hospital of Mateur (NW of #Tunisia) is literally crying. They're running out of oxygen. There is a nationwide shortage of medical oxygen. The reserves of many hospitals can barely cover the next hours. pic.twitter.com/bnplRg6Fme
— Mohamed-Dhia Hammami - محمد ضياء الهمامي (@MedDhiaH) July 18, 2021
• • •
ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ
Κηδεύτηκε στη Βομβάη ο Danish Siddiqui, ο πρώτος δημοσιογράφος που σκοτώθηκε στο Αφγανιστάν, αφότου οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους άρχισαν να αποχωρούν από τη χώρα. Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ Ινδός φωτορεπόρτερ του Reuters σκοτώθηκε, ενώ κατέγραφε τις συγκρούσεις του στρατού με τους Ταλιμπάν.
Μεταξύ άλλων, συλλυπητήρια προς την οικογένειά του απέστειλαν ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, ο Αφγανός Πρόεδρος και το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Ακόμη και οι Ταλιμπάν εξέφρασαν επίσης τη λύπη τους, αρνούμενοι ότι εμπλέκονται στον θάνατο του Siddiqui.
Οι μόνοι που δεν εξέφρασαν τα συλλυπητήριά τους ήταν ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι και η κυβέρνηση. Απόδειξη των εντάσεων μεταξύ ινδουιστών και μουσουλμάνων που βασανίζουν την Ινδία: ο Siddiqui ήταν μουσουλμάνος.
Πηγή: Hindustan Times
• • •
FAKE NEWS ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΥΒΑ
Εκτός των άλλων, οι πρόσφατες διαδηλώσεις στην Κούβα αποτελούν τυπική περίπτωση διάδοσης μαζικών fake news.
Ο Ραούλ Κάστρο πήγε στη Βενεζουέλα, οι διαδηλωτές απήγαγαν τον επικεφαλής του κομμουνιστικού κόμματος σε μια επαρχία, το Καράκας στέλνει στρατεύματα. Η κουβανική κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αυτά και πολλά άλλα διαδόθηκαν από τους αντεπαναστάτες, ενώ οι αντίπαλοι ότι τα διοχέτευσε η κυβέρνηση προκειμένου να τα καταγγείλει ως ψευδείς ειδήσεις.
Κατά τεκμήριο σοβαρές εφημερίδες και τηλεοπτικά κανάλια δημοσίευσαν φωτογραφίες από φιλοκυβερνητικά συλλαλητήρια ως αντικυβερνητικά. Αναρτήσεις με εκατοντάδες κοινοποιήσεις ήταν σκόπιμα ψευδείς. Τυπικό παράδειγμα: διαδήλωση από την Αίγυπτο το 2011 εμφανίστηκε σαν αντικυβερνητική διαδήλωση.
Δεν πρόκειται για κάτι το πρωτοφανές. Συνειδητή διοχέτευση fake news και ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή τους υπήρξε σε κοινωνικές εντάσεις στη Γαλλία, ΗΠΑ, Βολιβία, Χιλή και σε άλλες χώρες τα τελευταία χρόνια. Διόλου πρωτοφανές φαινόμενο, αλλά το αν και πότε θα περιοριστεί είναι παντελώς άγνωστο.
Πηγή: Reuters
• • •
WE CHOOSE TO GO TO THE MOON
Σαν σήμερα το 1969, το Απόλλων 11 προσγειώθηκε στη Σελήνη και ύστερα από 6,5 ώρες ο πρώτος άνθρωπος θα πατούσε στο έδαφός της, πραγματοποιώντας ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρώπινης ιστορίας.
Αυτή η φράση έμεινε στην Ιστορία: «We choose to go to the Moon!» (Τ. Φ. Κένεντι, Ομιλία στο Χιούστον, 12 Σεπτεμβρίου 1962).
Με τη φράση αυτή επισημοποιήθηκε το διαστημικό πρόγραμμα Απόλλων με στόχο την αποστολή ανθρώπου στη Σελήνη.
Το κόστος του ήταν υπέρογκο. Αναφέρονται οι αριθμοί 28 δισ. δολάρια, τα οποία προσαρμοσμένα στον πληθωρισμό αντιστοιχούν περίπου σε 290 δισ. σημερινά δολάρια.
Καμιά ανάλυση οφέλους-κόστους δεν θα κατέληγε στην έγκριση του προγράμματος. Η απόφαση, όμως, ελήφθη στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου, και συναρτάται άμεσα με αυτόν.
Προηγήθηκε το τεράστιο σοκ των Αμερικανών από τις διαστημικές επιτυχίες της ΕΣΣΔ — Σπούτνικ (4 Οκτωβρίου 1957) και Γιούρι Γκαγκάριν (12 Απριλίου 1961) — στο οποίο θα πρέπει να προστεθεί και το φιάσκο της εισβολής στον κόλπο των Χοίρων (17 Απριλίου 1961).
Έτσι αιτιολογήθηκε η απόφαση της αποστολής ανθρώπου στη Σελήνη, παρά το τεράστιο οικονομικό κόστος της:
«... αν είναι να κερδίσουμε τη μάχη που τώρα άρχισε στον κόσμο μεταξύ ελευθερίας και τυραννίας, τα δραματικά επιτεύγματα των τελευταίων εβδομάδων στο διάστημα θα πρέπει να έχουν καταστήσει πρόδηλη σε όλους μας, όπως ο Σπούτνικ το 1957, την επίδραση αυτής της περιπέτειας στα μυαλά των ανθρώπων... οι οποίοι προσπαθούν να προσδιορίσουν τον δρόμο που πρέπει να διαλέξουν...» (Τ. Φ. Κένεντι, «Διάγγελμα στο Κογκρέσο για τις Επείγουσες Εθνικές Ανάγκες», 25 Μαΐου 1961).
Εκ των υστέρων, η απόφαση φαίνεται όντως ως απολύτως δικαιολογημένη.
• • •
Η ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ
Όταν ρώτησαν τα παιδιά τού Πωλ Βαλερύ (30.10.1871 - 20.07.1945), «Πόσες ώρες δούλευε ο πατέρας σας τη μέρα;», απάντησαν: «Όλη μέρα, η Κυριακή ήταν σαν όλες τις μέρες, όλες οι μέρες ήταν ίδιες».
Επί πενήντα έτη ανελλιπώς, από τις πέντε το πρωί, με πολλούς καφέδες, ο Βαλερύ αφηνόταν στην «απόλαυση της σκέψης». Οι είκοσι επτά χιλιάδες σελίδες των Cahiers του, αδημοσίευτες ενόσω ζούσε, μαρτυρούν τη σπάνια διανοητική ηθική και το υγιές πνεύμα του.
Στην είσοδο αυτού του αυστηρά προσωπικού διανοητικού εργαστηρίου, διάβαζες την επιγραφή: «Εδώ δεν σκοπεύω να αρέσω σε κανέναν».
