Έτγκαρ Κέρετ
Αναποδιά στην άκρη του γαλαξία
μτφρ. Χρυσούλα Κ. Παπαδοπούλου
Καστανιώτης
Αδιανόητα τραγικό και ταυτόχρονα αδυσώπητα αστείο, υπέροχο, ασύγκριτο σε σχέση με οτιδήποτε κυκλοφορεί, με τον χαρακτηριστικό υπότιτλο «συλλογή διηγημάτων», το βιβλίο του Έτγκαρ Κέρετ ήρθε για να ξεχωρίσει. Και να διαβαστεί, παρακαλώ, απ’ όποιον υποστηρίζει ότι η λογοτεχνία δεν έχει πια υψηλά δείγματα να δώσει, ειδικά αν διαθέτει την ακραία ευρηματικότητα αυτού του δαιμόνιου Ισραηλινού. Για να μη μιλήσουμε για την υποδόρια τρυφερότητα που διαπερνά όλα σχεδόν τα διηγήματά του, π.χ. την ιστορία με τον άνδρα που ήθελε να πηδήξει από την ταράτσα, με τον αφηγητή να τον προτρέπει να το ξανασκεφτεί, σε αντίθεση με τον πεντάχρονο γιο του, ο οποίος προσπαθεί να τον πείσει να πετάξει, γιατί στα μάτια του φαντάζει σαν ένας αληθινός σούπερ ήρωας. Άλλη, πάλι, στιγμή, σε άλλη ιστορία, ο Κέρετ, φτάνοντας στα άκρα την ταύτιση συγγραφέα με τον πρωτοπρόσωπο αφηγητή, ξεκινάει την αφήγηση λέγοντας πως «ο φίλος μου ο Τοντ θέλει να του γράψω μια ιστορία που θα τον βοηθήσει να ρίξει κοπέλες στο κρεβάτι του». Και ενώ στο «Pineapple crush» το τσιγαριλίκι δεν είναι δυνατό, όσο κι αν κάποιοι διατείνονται το αντίθετο, να ενώσει τα πιο αταίριαστα πλάσματα, στην ομώνυμη ιστορία «Αναποδιά στην άκρη του γαλαξία» τα ηλεκτρονικά μηνύματα που ανταλλάσσουν ένας επιζήσας του Άουσβιτς και ο ιδιοκτήτης ενός escape room εξηγούν πολλά για άλλες πτυχές των ιστοριών, στις οποίες εμφιλοχωρούν με αντίστοιχα δαιμόνιο τρόπο. Όταν η ασπαίρουσα φαντασία εξοικειώνεται με αυτή την ακραία γοητευτική πένα, έχουμε ακόμα να ποντάρουμε στην αιώνια επίδραση που ασκούν οι μικρές ιστορίες, ειδικά από τη στιγμή που γράφονται με τον τρόπο του Κέρετ.
Άλαν Τρότερ
Ο Μπράβος
μτφρ. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Gutenberg
Το λάτρεψαν στην Αγγλία, το οικειοποιήθηκαν στη Σκωτία, το επαίνεσαν στην Αμερική. Ο λόγος για το δυναμικό ντεμπούτο του Σκωτσέζου Άλαν Τρότερ, ο οποίος αποφάσισε να αποτίσει τον δικό του φόρο τιμής στο hard-boiled μυθιστόρημα, επαναπροσδιορίζοντας το είδος με ζόρικες, μεταμοντέρνες πινελιές. Στον πυρήνα του βιβλίου δεσπόζει η κλασική ιστορία με τον μπράβο Μποξ, έναν freelance γκάνγκστερ, που συνεργάζεται με έναν απεχθή επαγγελματία με το όνομα «______» (ναι, αυτό είναι το όνομά του!). Και οι δύο εμπλέκονται σε μια σειρά από ανεκδιήγητες καταστάσεις που συνδυάζουν το γκροτέσκο με τη βία αλλά και το χιούμορ. Η ατμόσφαιρα, που παραπέμπει στο κλίμα της δεκαετίας του ’50, δίνει άλλη ένταση και πνοή σε ένα μυθιστόρημα που χαρακτηρίστηκε από τους κριτικούς ως απολαυστικό αλλά και άκρως μπεκετικό. Όπως είπε η δαιμόνια συγγραφέας Ντέιζι Τζόνσον, «ο Μπράβος εμφανίζεται σαν εκείνες τις σειρές με τις μπάμπουσκες, η καθεμία όλο και πιο μπεκετική, πιο καλοκουρδισμένη και πιο υπέροχη από την προηγούμενη» ή, όπως έγραψε η «Guardian», ο Τσάντλερ, ο Καμί, ο Ντικ και η Χάισμιθ ενώνονται σε ένα εξαιρετικά φρέσκο μυθιστόρημα. Ό,τι πρέπει για το καλοκαίρι.
Ted Chiang
Εκπνοή
μτφρ. Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
Ίκαρος
«To science fiction δεν χρειάζεται να είναι δυστοπικό» έγραφε ο «New Yorker» σε ένα από τα αλλεπάλληλα αφιερώματα στον πολυαγαπημένο του Αμερικανό κινεζικής καταγωγής Ted Chiang, τον συγγραφέα που μετέτρεψε το παρεξηγημένο μέχρι πρότινος είδος σε έναν νέο τρόπο επαναπροσέγγισης του διηγήματος, θέτοντας απτά ερωτήματα για τα όρια ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο, στα ταξίδια στον χρόνο και στη βιοπολιτική, στην τεχνητή νοημοσύνη και στη σχέση εξωτερικής και εσωτερικής πραγματικότητας. Και όλα αυτά τα έκανε γράφοντας απλώς διηγήματα, μελετημένα μέχρι την τελευταία υποσημείωση, αναγκάζοντας τις δύσβατες πόρτες των κριτικών λογοτεχνίας να ανοίξουν διάπλατα. Έτσι, οι πιο γνωστοί κριτικοί υποδέχτηκαν τον Chiang με πολυσέλιδα αφιερώματα, χαρούμενοι που βρήκαν το νέο αστέρι που θα τους έστελνε στο Διάστημα. Το παράδοξο είναι ότι ο Chiang είναι συγγραφέας βραδείας καύσεως: απόδειξη ότι προτίμησε να κυκλοφορήσει μόλις το 2002 μια συλλογή με οκτώ διηγήματα και τίτλο Ιστορίες της ζωής σου και άλλες ιστορίες που είχε εκδώσει ο Κέδρος, αποσπώντας με το καλημέρα συνολικά τέσσερα Nebula, ένα Hugo και ένα Sturgeon. Στην ομώνυμη ιστορία της συλλογής είχε βασιστεί και η πετυχημένη ταινία Arrival σε σκηνοθεσία Ντενί Βιλνέβ, με πρωταγωνιστές την Έιμι Άνταμς και τον Τζέρεμι Ρένερ· έκτοτε κάθε βιβλίο του είναι μεγάλο εκδοτικό γεγονός. Ο καλύτερος τρόπος για να έρθει κανείς σε επαφή με το έργο του είναι αναμφίβολα η Εκπνοή, μια συλλογή με τα πιο πρόσφατα και αξιομνημόνευτα διηγήματά του, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τον Ίκαρο σε μια άκρως φροντισμένη έκδοση.
Ρέι Μπράντμπερι
Ο εικονογραφημένος άνθρωπος
μτφρ.-επίμετρο Βασίλης Δουβίτσας
Άγρα
Ιδού το κλασικό βιβλίο του Μπράντμπερι που έχει γράψει ιστορία, έχει εμπνεύσει ταινίες και συγγραφείς και θεωρείται σημείο-αναφοράς για την εξέλιξη του science fiction (αν και ο ίδιος δεν θέλησε ποτέ να κατηγοριοποιηθεί ως συγγραφέας συγκεκριμένου είδους). Πρόκειται για τις ιστορίες που απαρτίζουν τον Εικονογραφημένο Άνθρωπο, χαραγμένες σε ένα κατάστικτο σώμα, ορισμένες να μείνουν για πάντα ανεξίτηλα δεμένες με την ανθρώπινη φύση που δεν κατάφερε ποτέ να τις αποχωριστεί. Θα συνοδεύουν, άλλωστε, για πάντα τον «εικονογραφημένο άνθρωπο», που είναι καταδικασμένος να τις βλέπει να ξαναζωντανεύουν στα μάτια του, όπου και αν κοιτάζει. Έτσι, το κατάστικτο σώμα γίνεται ένας ονειρικός, αλλά συνάμα εφιαλτικός τόπος, ένα αέναο χαοτικό μπορχεσιανό σύμπαν ‒δεν είναι τυχαίο το ότι ο Μπόρχες αγαπούσε πολύ τον Μπράντμπερι‒ απ’ όπου ξετυλίγονται αφηγήσεις σπαρακτικές και τρομακτικές για διαστημικά ταξίδια, αστροναύτες, το τέλος του κόσμου και παράξενες οικογένειες. Το βιβλίο θεωρείται πλέον κλασικό και έχει εμπνεύσει θρυλικά άλμπουμ όπως το «Dark side of the moon» των Pink Floyd αλλά και τραγούδια όπως το «Rocket Man» του Έλτον Τζον. Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άγρα πάντα, σε μετάφραση Βασίλη Δουβίτσα, όπως και το θρυλικό Φαρενάιτ 451 αλλά και το Πέθανε ο σκύλος, κατά τ’ άλλα, όλα καλά.
Alexander Boschwitz
Άνθρωποι στο περιθώριο
μτφρ. Μαρία Αγγελίδου - Άγγελος Αγγελίδης
Κλειδάριθμος
Παραπέμποντας άμεσα στο Και τώρα ανθρωπάκο; του Χανς Φάλαντα, το σπαρακτικό βιβλίο του Boschwitz είναι ένα από πρώτο χέρι γραμμένο χρονογράφημα της ζωής του Βερολίνου του Μεσοπολέμου, μεταποιημένο σε υψηλό μυθιστόρημα. Η αμεσότητα της γραφής, ο ασθματικός τρόπος μαζί και ο ρυθμός, που επιταχύνεται όσο προχωράει η αφήγηση και όσο η απόγνωση μεγαλώνει, είναι από τα κεντρικά χαρακτηριστικά ενός μυθιστορήματος που τείνει πια να θεωρείται κλασικό. Παρότι το βιβλίο που ανέδειξε τον νεαρό Boschwitz ‒που δεν πρόλαβε να μας χαρίσει πολλά αριστουργήματα, αφού έφυγε από τη ζωή πριν καν συμπληρώσει τα είκοσι επτά‒ ήταν ο Ταξιδιώτης, το άγνωστο επί σειρά ετών μυθιστόρημα Άνθρωποι στο περιθώριο είναι αυτό που τον καταξίωσε στις αναγνωστικές συνειδήσεις, αφού προδιαγράφει με τον πιο σπαρακτικά εναργή τρόπο το κακό, τη βία και την απόγνωση ακριβώς εκεί απ’ όπου άρχισε να εκπορεύεται. Έτσι, όλοι οι πρωταγωνιστές εμφανίζονται απεγνωσμένα θύματα της οικονομικής κρίσης, που άλλους τους βουλιάζει στο ποτό και στην απελπισία, άλλες τις καθιστά αναγκαστικά πόρνες για να ζήσουν, άλλους τους οδηγεί στην τρέλα. Όλοι αυτοί συναντιούνται τα βράδια στον «Χαρούμενο Κυνηγό», εκεί όπου ένα βράδυ η γυναίκα του τυφλού Ζόκενμπεργκ χορεύει με τον Γκρίσμαν, ο οποίος δείχνει να αγνοεί την οργή του απατημένου συζύγου. Το κακό δεν αργεί να γίνει, αλλά είναι απλώς ένα ακόμα ενσταντανέ σε ένα ζοφερό σκηνικό που δεν θυμίζει καθόλου τις ανέμελες στιγμές του ερωτικού Βερολίνου της διασκέδασης και των καμπαρέ αλλά το καθαρτήριο μιας κόλασης που είχε αρχίσει μόλις να καίει με τη φλόγα της.
Patrick Radden Keefe
Μην πεις λέξη
μτφρ. Κωστής Πανσέληνος
Μεταίχμιο
Σε μια αιματηρή ιστορία που κρύβει πολλούς θανάτους, συγκρούσεις και αδικίες, τα πράγματα δεν είναι ποτέ μονοσήμαντα: όσο κι αν η πλευρά των εξοντωμένων από τη βία και την ισοπεδωτική κυριαρχία των Άγγλων, Ιρλανδών, μοιάζει να έχει το δίκιο με το μέρος της, η μακρόχρονη ιστορία του IRA εμπλέκει ιστορίες, οι οποίες ενδεχομένως να είναι άγνωστες ακόμα και στους ίδιους του κατοίκους της πολλαπλά ταλανισμένης Βόρειας Ιρλανδίας. Άλλωστε, και ο μεταξύ τους εμφύλιος ακόμα δεν έχει στεγνώσει από το άφθονο αίμα που εξακολουθεί να χύνεται στους δρόμους του Μπέλφαστ, παρότι οι αιματηρές συγκρούσεις ανάμεσα σε Ενωτικούς, Προτεστάντες και αγγλικό στρατό τερματίστηκαν επίσημα το 1998. Το βασισμένο σε πολυετή έρευνα βιβλίο του πολυβραβευμένου συγγραφέα, σεναριογράφου και δημοσιογράφου διαβάζεται με κομμένη την ανάσα, καθώς αρχίζει να ξεδιπλώνει όλο το χρονικό ενός άτεγκτου πολέμου, εκατέρωθεν προδοσιών και άκυρων κατηγοριών στην καρδιά του IRA. Εστιάζοντας στην περίπτωση της απαγωγής της Τζιν Μακόνβιλ από τους μαχητές του IRA με την κατηγορία ότι λειτουργούσε ως διπλή πράκτορας, το βιβλίο παράλληλα αποκαλύπτει την περίπτωση της εικονιζόμενης στο εξώφυλλο Ντολούρς Πράις, η οποία, παρότι είχε εμπλακεί ενεργά στον ένοπλο αγώνα και φυλακίστηκε, άλλαξε στάση και μίλησε για πολλές μελανές πτυχές του αγώνα, ενώ, φυσικά, δεν παραλείπει να αποκαλύψει και τον ρόλο του άλλοτε παντοδύναμου ηγέτη των Ιρλανδών Τζέρι Άνταμς. Πρόκειται για το χρονικό μιας συγκλονιστικής υπόθεσης, που διαβάζεται ως σημαντικό ιστορικό, ως καταιγιστικό μυθιστόρημα αλλά και ως πολιτικό θρίλερ με απτά, πραγματικά πρόσωπα και αφηγηματικά υλικά.
Stephen Petranek
Πώς θα ζήσουμε στον Άρη
μτφρ. Εριέττα Βασιλείου-Σγουρού
Key Books
Καθημερινές είναι οι αναγγελίες και οι ειδήσεις για κάποιο νέο εγχείρημα που σκοπό έχει να ερευνήσει αν υπάρχει ζωή στον Άρη: οι ζητωκραυγές των μελών της NASA, που έστειλαν τα δικά τους ρομποτάκια για να εξετάσουν κατά πόσο, έστω σε βακτηριδιακό επίπεδο, υπάρχει ζωή στον λεγόμενο «κόκκινο πλανήτη» ακόμα αντηχούν στις γωνιές της γης, που δείχνει εξαιρετικό ενδιαφέρον για το θέμα. Από τη Ρωσία και την Κίνα μέχρι την Ευρώπη και την Αμερική, είναι άπειροι οι πολυεκατομμυριούχοι που αγωνιούν να ποντάρουν και να επενδύσουν στο ενδεχόμενο αυτής της εποίκισης ή μιας αποστολής, ενώ ταυτόχρονα το ίδιο σενάριο εξετάζουν σχολαστικά όλοι οι διάσημοι επιχειρηματίες που έχουν εμπλακεί στο δικό τους επικοινωνιακό Star Wars, όπως ο Έλον Μασκ, ο Τζεφ Μπέζος και ο Ρίτσαρντ Μπράνσον. Σε αυτό το άκρως ενδιαφέρον βιβλίο ο Petranek, αφού μιλήσει εκτενώς για τους πρωταγωνιστές αυτής της προσπάθειας, μας εξηγεί αναλυτικά τους λόγους που κινητοποίησαν από το άκρως φιλόδοξο εγχείρημα, ενώ αναλύει τι μας επιφυλάσσει η πιθανότητα να ζήσουμε ‒όχι μόνο σε σενάριο επιστημονικής φαντασίας‒ κάποια μέρα στο Διάστημα.
Volker Kutscher
Το βρεγμένο ψάρι
μτφρ. Τάσος Ψιλογιαννόπουλος
Διόπτρα
Αν έχετε γοητευτεί από την εξαίσια σειρά «Babylon Berlin» με την ατμόσφαιρα του Βερολίνου του Μεσοπολέμου, τα κουστούμια και τα μέρη με την αρ νουβό αισθητική, σκοτεινά και ιδανικά για ένα αστυνομικό της εποχής, τότε αυτό είναι το βιβλίο σας. Εξάλλου, στις περιπέτειες του αστυνόμου Γκέρεον Ρατ βασίστηκε η σειρά που έχει αποκτήσει ήδη το δικό της φανατικό κοινό. Η ιστορική έρευνα που έχει φέρει εις πέρας ο γνωστός δημοσιογράφος και συγγραφέας είναι εξίσου θαυμαστή με την ικανότητά του να ανατέμνει κόσμους ξεχασμένους, αλλά καθόλα ολοζώντανους. Για την ακρίβεια, το Βερολίνο περιγράφεται με ενάργεια από έναν συγγραφέα που δεν ξεχνά ότι πρώτη του μέριμνα είναι να φέρει εις πέρας μια σειρά αστυνομικών υποθέσεων‒ διόλου τυχαίος ο τίτλος, αφού στη βερολινέζικη αστυνομική αργκό «βρεγμένο ψάρι» σημαίνει «ανεξιχνίαστη υπόθεση», ενώ πρωταγωνιστής είναι πάντα ο φιλόδοξος αστυνομικός, ο οποίος θα πρωταγωνιστήσει και στα επόμενα βιβλία του Kutscher, Γκέρεον Ρατ, που έχει έρθει στο Βερολίνο για να εξιχνιάσει όχι μόνο ένα συγκεκριμένο έγκλημα αλλά και ένα κύκλωμα δοσίλογων, παρακρατικών, ναζί σε άνοδο και κομμουνιστών κατασκόπων, εμπλεκόμενων σε δολοπλοκίες και εμπορία όπλων, σε ένα σκηνικό που επέτρεψε στη βία να πάρει κεφάλι και στους πρωταγωνιστές να γίνουν μαρτυρικοί ήρωες της αρχής του τέλους της πολύπαθης Δημοκρατία της Βαϊμάρης.
Αλμπέρ Καμύ
Ημερολόγια ταξιδιού
μτφρ. Νίκη Dougé-Καρακίτσου, Μαρία Κασαμπαλόγλου-Robin
Πατάκης
«Δεν βρίσκουμε ευχαρίστηση στα ταξίδια. Θα έλεγα μάλλον ότι πρόκειται για ασκητικό τρόπο ζωής. Ταξιδεύουμε για την καλλιέργειά μας, εάν, λέγοντας καλλιέργεια, εννοούμε την εξάσκηση της πιο ενδόμυχης αίσθησής μας, της αίσθησης δηλαδή της αιωνιότητας» έλεγε ο Αλμπέρ Καμύ για τα ταξίδια, όντας ο πιο φιλοσοφημένος περιηγητής διαφορετικών τόπων και συνειδήσεων. Έχοντας ταξιδέψει σε διαφορετικές ηπείρους και με άλλες ιδιότητες, μπορούσε να διαχωρίσει τη λογική της επεξεργασίας του δημοσιογραφικού βλέμματος από αυτήν του συγγραφέα, κάτι που φαίνεται από τη διαφορά που χαρακτηρίζει το ύφος των καταχωρίσεων στα περίφημα Σημειωματάριά του, απ’ όπου προέρχονται τα αποσπάσματα αυτού του βιβλίου. Ειδικά στο ταξίδι του στη Βόρεια Αμερική, την οποία επισκέπτεται αρχικά ως δημοσιογράφος από τον Μάρτιο μέχρι τον Μάιο, δύο χρόνια μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1946, και τρία χρόνια αργότερα, από τον Ιούνιο μέχρι τον Αύγουστο του 1949, η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι εντελώς διαφορετική. Ο Καμί εντυπωσιάζεται από τη ριζική διαφορά που έχει η Αμερική από την Ευρώπη, την οποία ενίοτε καταγράφει όλο θαυμασμό, ενώ αντιθέτως φαίνεται αρκετά καχύποπτος με την υπερβολή που διαπερνά όχι μόνο τα κτίρια αλλά και τις αντιδράσεις. Στη Νότια Αμερική οι συνθήκες είναι άλλες, καθώς την επισκέπτεται όντας πλέον ο γνωστός και καταξιωμένος Γάλλος συγγραφέας. Μόνο που εκεί τον περιμένει άλλη μια κρίση φυματίωσης, που αλλάζει άρδην τις ήδη αυστηρές προσλαμβάνουσές του αναφορικά με τον περιβάλλοντα κόσμο.
Ρίτσαρντ Όσμαν
Η λέσχη φόνων της Πέμπτης
μτφ Αύγουστος Κορτώ
Ψυχογιός
Χαμός: Αυτή είναι η λέξη που μπορεί κάλλιστα να περιγράψει όλα όσα συμβαίνουν σε αυτό το άκρως πρωτότυπο βιβλίο αλλά και στην πραγματικότητα αναφορικά με την υποδοχή που του επιφύλαξε το βρετανικό αναγνωστικό κοινό και όχι μόνο. Γιατί η αλήθεια είναι ότι το πρώτο βιβλίο του τηλεοπτικού αστέρα, άκρως ευφυούς Ρίτσαρντ Όσμαν ξεσήκωσε τους Βρετανούς, οι οποίοι το αγάπησαν τόσο, ώστε να το μετατρέψουν σε βιβλίο αναφοράς για το νησί και όλο τον κόσμο, πουλώντας σε χρόνο-ρεκόρ αριθμό αντιτύπων που το καθιστά ικανό να ανταγωνιστεί τα βιβλία των Τζ. Κ. Ρόουλινγκ και Νταν Μπράουν. Για να μην αναφέρουμε ότι έχει μεταφραστεί σε σαράντα διαφορετικές γλώσσες, πρόσφατα και στη χώρα μας. Η υπόθεση, άκρως πρωτότυπη, έχει να κάνει με τον απροσδόκητο φόνο που συμβαίνει σε απόσταση αναπνοής από τον γαλήνιο οίκο ευγηρίας, σε ένα φιλήσυχο μέρος της βρετανικής υπαίθρου, όπου συγκεντρώνεται η ετερόκλητη παρέα τεσσάρων υπερηλίκων για να συζητήσει, να παίξει κανένα παιχνίδι και να ασχοληθεί με την επικαιρότητα. Εκεί, στο Κούπερ Τσέις, με θέα τα ωραία λιβάδια της εξοχής, οι βαριεστημένοι τέσσερις πρωταγωνιστές, για να περνάει η ώρα τους, αρέσκονται να εξετάζουν διάφορους φόνους που δεν έχουν διαλευκανθεί, μόνο που κάποια στιγμή συμβαίνει ο φόνος να είναι κάτι παραπάνω από δίπλα τους. Θα τα καταφέρουν να τα βγάλουν πέρα με αυτή την ανορθόδοξη περίπτωση πριν από την αστυνομία; Ένα απροσδόκητο, τρυφερό και περιπετειώδες ανάγνωσμα που όλα δείχνουν ότι θα είναι η εκδοτική επιτυχία της χρονιάς παγκοσμίως.
Χοσέ Μανουέλ Πουέρτας
Γιάννης Αντετοκούνμπο ‒ Γράφοντας ιστορία
Μετάφραση: Νικόλαος Κ. Παπαδάκης
Σελίδες 368
Εκδόσεις Κάκτος
Όταν ήταν μόλις δεκαοκτώ χρονών και είχε υπογράψει στην ομάδα της Σαραγόσα, ένα ισπανικό site είχε χαρακτηρίσει τον Γιάννη Αντετοκούνμπο ως τον «Έλληνα Μάτζικ Τζόνσον», χαρακτηρισμός που αποδείχτηκε προφητικός και πέρα για πέρα αληθινός. Η πορεία του από το 2012 μέχρι σήμερα θυμίζει παραμύθι, με όλα τα στοιχεία που το κάνουν συναρπαστικό: παιδί μεταναστών από τη Νιγηρία, με παιδικά χρόνια δύσκολα, που έζησε το όνειρό του και στα μέσα της τρίτης δεκαετίας της ζωής του έγινε ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας του κόσμου, υπογράφοντας το πιο ακριβό συμβόλαιο στην ιστορία του NBA. Με πρωτοφανή σωματικά χαρακτηριστικά και αστείρευτο μπασκετικό ταλέντο, αφήνει πίσω τους αντιπάλους με την ίδια ταχύτητα που στο παρελθόν έτρεχε για να βοηθήσει την οικογένειά του να βιοποριστεί. Πανίσχυρος και δυναμικός κάτω από το καλάθι, έγινε θρύλος, που θα εμπνέει τις επόμενες γενιές. Ο Χοσέ Μανουέλ Πουέρτας, που έγραψε το βιβλίο για τη ζωή του, παρακολούθησε στενά την πορεία του από την αρχή της καριέρας του μέχρι τις μέρες της απόλυτης δόξας, αναζητώντας όσα είχε ζήσει στην Ελλάδα μέχρι τα δεκαοκτώ του. «Κάποιοι θα έλεγαν ότι ένας 26χρονος δεν αξίζει μια βιογραφία», λέει, «αλλά όσα συνέβησαν στον Γιάννη μέχρι να φτάσει στο NBA πρέπει να γίνουν γνωστά». Και είναι τόσο συναρπαστικό το στόρι, που η Disney αποφάσισε να κάνει ταινία τη ζωή του στην Ελλάδα, πριν ακόμα γίνει «ο πρώτος του κόσμου». Το βιβλίο περιέχει συνεντεύξεις από ανθρώπους που τον γνώρισαν καλά, συναθλητές, φίλους, αλλά και υλικό από εφημερίδες, περιοδικά και ηλεκτρονικά μέσα που χτίζουν το προφίλ ενός ανθρώπου που πέτυχε το ακατόρθωτο, και διαβάζεται σαν μυθιστόρημα.
Jenny Offill
Καιρός
Μετάφραση: Κατερίνα Σχινά
Σελίδες 190
Εκδόσεις Στερέωμα
Η Λίζι εργάζεται ως βιβλιοθηκάριος στη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου στο οποίο κάποτε υπήρξε πολλά υποσχόμενη φοιτήτρια, ενώ παράλληλα μεγαλώνει τον γιο της Ιλάι και συμπαραστέκεται ψυχικά (κάποτε και οικονομικά) στον καταθλιπτικό αδελφό της και στη θρησκομανή, χήρα μητέρα της. Όταν η παλιά της καθηγήτρια και παραγωγός της μελλοντολογικής ραδιοφωνικής εκπομπής «Ο κόσμος να χαλάσει» Σίλβια Λίλερ την προσλαμβάνει για να απαντά στα εκατοντάδες emails που λαμβάνει, η Λίζι βρίσκεται αντιμέτωπη με τα ανησυχητικά ερωτήματα των ετερόκλητων ακροατών της εκπομπής – σ’ ένα φάσμα που εκτείνεται από αριστερούς, οι οποίοι αγωνιούν για την κλιματική αλλαγή, έως τους δεξιούς, που φοβούνται τους μετανάστες και ανησυχούν για την παρακμή του δυτικού πολιτισμού. Καθώς η Λίζι βυθίζεται σ’ αυτόν τον πολωμένο κόσμο και ενώ τα θεμέλια της οικογένειάς της κλονίζονται, διαπιστώνει ότι σταδιακά παγιδεύεται στην ψυχολογία της καταστροφής. Αντλώντας από την οικολογία ως την μυστικιστική θεολογία και από την ψυχολογία ως την πολιτική και τον ακτιβισμό, η Jenny Offill δίνει ένα εξαιρετικά σύγχρονο μυθιστόρημα, έξυπνο, λυρικό, γραμμένο με βαθιά ενσυναίσθηση και ωμό χιούμορ.
Γιάννης Τσιώμης
Η Αθήνα ξένη στον εαυτό της - Η γέννηση μιας νεοκλασικής πρωτεύουσας
Μετάφραση: Τίνα Τσιάτσικα
Σελίδες 296
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Tο πεπρωμένο της Αθήνας ήταν παράδοξο: μια μικρή κωμόπολη με βαρύ ιστορικό παρελθόν, ξεχασμένη όμως στο πέρασμα των αιώνων, γίνεται η καρδιά ενός νέου εθνικού κράτους. Ειδικά στην περίπτωση της Αθήνας, η επιλογή της πρωτεύουσας είναι μια πράξη αποφασιστικής σημασίας, καθώς σηματοδοτεί τη ρήξη με τη μακρά οθωμανική κυριαρχία. Η αποκατάσταση και η δημιουργία των μνημείων της, η χάραξη του πολεοδομικού της σχεδίου, των αξόνων και των προοπτικών της εκφράζουν τη νέα αποστολή της στο σταυροδρόμι της πολιτικής, της ιδεολογίας και της αισθητικής. Την επομένη της ελληνικής ανεξαρτησίας η ερειπωμένη και θαμμένη αρχαία πόλη αναγορεύεται σε πρωτεύουσα του νέου κράτους από τους Βαυαρούς και, υπό την αιγίδα μιας Ευρώπης ζωογονημένης από την κυκλοφορία ιδεών, τεχνών και επιστημών, γνωρίζει το ξεκίνημα της αναγέννησής της και την είσοδό της στη νεωτερικότητα. Ο σχεδιασμός της νέας πόλης ανατίθεται σε Γάλλους, Γερμανούς και Έλληνες αρχιτέκτονες και μηχανικούς που είχαν σπουδάσει στο Παρίσι, στο Μόναχο και στο Βερολίνο και αντλούσαν έμπνευση από τα έργα μεγάλων μορφών του κλασικισμού, όπως ο Ντιράν ή ο Σίνκελ. Από το 1833, η Αθήνα γίνεται ένα πεδίο εμπειριών που θα ενσαρκώσει εν τέλει την ουσία της σύγχρονης πρωτεύουσας και όπου, μέσω της πολεοδομίας, θα αναδειχτεί ένα κίνημα που θα γίνει οικουμενικό: ο νεοκλασικισμός. Το βιβλίο αυτό, πλούσιο σε εικονογραφικό υλικό από το έργο που κληροδότησαν οι κυριότεροι τεχνίτες αυτού του νέου τόπου εξουσίας ‒ανάμεσά τους ο Λέο φον Κλέντσε, ο Έντουαρντ Σάουμπερτ και ο Σταμάτιος Κλεάνθης‒ δεν ανιχνεύει απλώς την πορεία μιας αστικής εποποιίας· αποτυπώνει παραστατικά το πορτρέτο μιας ηπείρου που την αρδεύουν οι πολιτισμικές ανταλλαγές και οι γεωπολιτικές αβεβαιότητες και που στο παράδειγμα της Αθήνας βρήκε την ευκαιρία να αναδείξει μια «ευρωπαϊκή καλλιτεχνική υπόθεση».
Maurice Attia
Το κόκκινο και το φαιό
Μετάφραση: Ειρήνη Παπακυριακού
Σελίδες: 384
Εκδόσεις Πόλις
1978. Ο Πάκο Μαρτίνεθ, που τον γνωρίσαμε στο Μαύρο Αλγέρι, στην Κόκκινη Μασσαλία, στο Παρίσι μπλουζ και στη Λευκή Καραϊβική, εργάζεται ως δημοσιογράφος και ασφυκτιά μέσα στη ρουτινιάρικη ατμόσφαιρα της δουλειάς του. Νοσταλγεί τα χρόνια της δράσης, τότε που ήταν αστυνομικός. Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες απάγουν τον Άλντο Μόρο. Ο Πάκο πείθει την εφημερίδα του να τον στείλει στη Ρώμη για να καλύψει το γεγονός. Εκεί γνωρίζει τη γοητευτική δημοσιογράφο της «La Repubblica» Λέα Τρότσκι, που τον βοηθά ως διερμηνέας και πληροφοριοδότρια. Αποσπάσματα του ημερολογίου και των επιστολών που έγραφε ο Άλντο Μόρο κατά τη διάρκεια της κράτησής του παρεμβάλλονται στην αφήγηση, δείχνοντας ότι εκείνος είχε συνειδητοποιήσει πως η κυβέρνηση θα τον θυσίαζε στον βωμό της αρχής «δεν διαπραγματευόμαστε με τους τρομοκράτες». Η Λέα πέφτει θύμα ενός ύποπτου τροχαίου ατυχήματος. Ο Πάκο ρίχνεται με κέφι στην έρευνα κι αυτής της υπόθεσης. Ξαναβρίσκει τα αντανακλαστικά του αστυνομικού που κάποτε υπήρξε: την αδρεναλίνη, την αγάπη για την περιπέτεια, τις ανατροπές και τις εκπλήξεις. Όσο ο Πάκο βρίσκεται στη Ρώμη, η γυναίκα του, η Ιρέν, ανακαλύπτει καταχωνιασμένο ένα χειρόγραφο του πατέρα της που, με μυθιστορηματικό τρόπο, εξιστορεί την αστυνομική επιχείρηση που διεξήχθη το 1899 κατά της αντισημιτικής οργάνωσης «Η Μεγάλη Δύση της Γαλλίας», η οποία εξέδιδε και την κολοσσιαίας κυκλοφορίας εφημερίδα «Ο Αντιεβραίος». Πίσω από την αφήγηση, αποκαλύπτονται σιγά σιγά οικογενειακά μυστικά που ίσως ρίξουν φως στην αυτοκτονία του πατέρα της. Συνθέτοντας με μαεστρία και συναρπαστικό τρόπο τα δύο επίπεδα της αφήγησής του, ο αλγερινής καταγωγής Αττιά μιλάει για την αναζήτηση της αλήθειας, τον εξτρεμισμό και τη βία, τη μεγάλη και τη μικρή Ιστορία, τις οικογενειακές σχέσεις, τον έρωτα, τη φιλία και την αφοσίωση, την κατάφαση στη ζωή και την άρνηση του θανάτου.
To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
