Έχετε επισκεφθεί το πρώτο Juicy Grill, τον μικρό χώρο στον οποίο λειτουργούσε πριν μετακομίσει στην οδό Περικλέους του Χολαργού; Αν είστε από αυτούς που έχουν περιμείνει υπομονετικά στην ουρά για να φάνε το μπέργκερ που εξελίχθηκε σε θρύλο, μάλλον θα γνωρίζετε πως το μαγαζί από το οποίο ξεκίνησε παρέμεινε για περισσότερα από δύο χρόνια κλειστό. Αλλά σας έχουμε ένα νέο, και είναι πολύ νόστιμο.
Ο Δημοσθένης Κουβαράκης ξανάνοιξε τον χώρο για να συναντηθούν και να δημιουργήσουν σε αυτόν τρία ονόματα της γεύσης της Αθήνας που κάνουν αυτήν τη νέα άφιξη να μοιάζει λες και συναντήθηκαν υπερήρωες σε πολυαναμενόμενο blockbuster.
O Αντώνης Δρακουλαράκος του Sushimou, σεφ και ιδιοκτήτης του κορυφαίου sushi bar της Αθήνας, και ο Κυριάκος Λιοδάκης, που, απ’ όταν άνοιξε την Granello, κάποιοι (και είναι πολλοί αυτοί) ορκίζονται στην πίτσα που ψήνει, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τον δημιουργό του προαναφερθέντος μπέργκερ.
Για να πούμε την ιστορία απλά: ο Δημοσθένης και ο Αντώνης είναι Χολαργιώτες και όσο γνωρίζονται έλεγαν ότι δεν έβρισκαν μια πίτσα που να τους ξετρελαίνει στην περιοχή τους. Συνήθως ο δεύτερος την έφερνε την κουβέντα γιατί έφτανε μέχρι την Καισαριανή για να παραγγείλει αυτή που τον ικανοποιούσε. Έπειτα, πριν ακόμα το Juicy Grill κατέβει και στο κέντρο της πόλης, ο Κυριάκος και ο Αντώνης, διατηρώντας τα μαγαζιά τους στο Σύνταγμα, έτρωγαν συχνά ο ένας από το φαγητό που φτιάχνει ο άλλος και κάθε φορά που έκαναν αυτή την ανταλλαγή συζητούσαν αν και πώς θα μπορούσαν να συνεργαστούν.
Ο Αντώνης, λοιπόν, έκανε τις συστάσεις μεταξύ Δημοσθένη και Κυριάκου –οι οποίοι επίσης έτρωγαν ο ένας από το φαγητό του άλλου, χωρίς όμως να γνωρίζονται– και πολύ γρήγορα είπαν όλοι μαζί «πάμε».
Το αλεύρι τους, η μοτσαρέλα τους, η κόκκινη σάλτσα τους από ντομάτες San Marzano, αποτελούν την ιταλική βάση τους για πειραματισμούς και με άλλα, εγχώρια προϊόντα, όπως το Rezzana τριαντάμηνης ωρίμανσης του Ιδρύματος Tοσίτσα, «ένα τυρί που κοιτάζει την παρμεζάνα στα μάτια», κατά τον Αντώνη Δρακουλαράκο.
Έβαψαν το άλλοτε μπεργκεράδικο στα λευκά, του έδωσαν το όνομα Lucinda, όπως βάφτιζαν οι Ιταλοί πολλά κορίτσια που γεννιόντουσαν την αυγή, τη σχεδίασαν έτσι ώστε να μας θυμίζει μια οικεία γυναικεία φιγούρα, μια γιαγιά που περιμένει να μας περιποιηθεί.
Έφτιαξαν μια πιτσαρία στην οποία επικεφαλής του ζυμαριού δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Κυριάκο Λιοδάκη, που έχει δώσει ήδη τα διαπιστευτήριά του σε αυτό.
Πριν παρουσιάσουν το νέο τους εγχείρημα, ο Αντώνης Δρακουλαράκος και ο Κυριάκος Λιοδάκης έκαναν (ακόμα) ένα ταξίδι στη Νάπολη για να φάνε και να εμπνευστούν. Παρ' όλα αυτά, δεν προσδιόρισαν τη δική τους pizzeria ως «napoletana».
«Στο ταξίδι αυτό δοκιμάσαμε πολλές πίτσες που ήταν διαφορετικές μεταξύ τους, αλλά ήταν όλες τους πεντανόστιμες. Το κοινό τους στοιχείο είναι ότι η ζύμη είναι πάντα λεπτή στη μέση, αλλά cornicione (σ.σ. το στεφάνι δηλαδή) από cornicione διαφέρει. Εμείς, λοιπόν, θέλαμε να κάνουμε μια πιτσαρία εστιατορική, να βγαίνεις δηλαδή για να φας πίτσα για κυρίως γεύμα, μια πίτσα που θα σου αρέσει και ας μην ακολουθεί όλους τους κανόνες της ναπολιτάνικης».
Θέλοντας να πετύχουν ένα ζυμάρι με διαφορετικές υφές, φτιάχνουν καθημερινά το μείγμα από μαγιά και προζύμι (που δεν έχει η ναπολιτάνικη πίτσα) και το αφήνουν να ωριμάσει για τριάντα έξι ώρες. Εκείνοι προτιμούν το cornicione φουσκωτό, φτιαγμένο έτσι ώστε αν το φάτε μόλις βγει να είναι crispy από πάνω, πιο μαλακό και λαστιχωτό μέσα.
Έχοντας αυτό το ζυμάρι ως καμβά, το αλεύρι τους, η μοτσαρέλα τους, η κόκκινη σάλτσα τους από ντομάτες San Marzano, αποτελούν την ιταλική τους βάση για πειραματισμούς και με άλλα, εγχώρια προϊόντα, όπως το Rezzana τριαντάμηνης ωρίμανσης του Ιδρύματος Tοσίτσα, «ένα τυρί που κοιτάζει την παρμεζάνα στα μάτια», κατά τον Αντώνη Δρακουλαράκο. Θα το γευτείτε στην pizza Concentrata με fior di latte, πατέ ντομάτας και πέστο βασιλικού.
Έχουν συνταγές λιτές και κλασικές ιταλικές, τη λιτή μαργαρίτα και την πιο πληθωρική μπουράτα-μορταδέλα-φιστίκι, αλλά ψήνουν και δικές τους, πρωτότυπες συνταγές, όπως η κόκκινη Melanzane με μελιτζάνα, κρεμμύδι, crispy onion, παρμεζάνα, πεκορίνο και ξύγαλο κρέμα, η οποία είναι εμπνευσμένη από τα παπουτσάκια – αυτή την πίτσα πρέπει να τη δοκιμάσετε.
Ο Δημοσθένης Κουβαράκης ζήτησε να κάνουν και μια πικάντικη πίτσα με πεπερόνι, την έφτιαξαν, και, αν κρίνουν από τις μέχρι τώρα παραγγελίες, είναι η αγαπημένη πολλών. Θα ετοιμάζουν και δυο-τρεις πίτσες, συνταγές εκτός καταλόγου, «εποχής» όπως τις λένε, αφού έτσι και αλλιώς δεν θέλουν να περιοριστούν όσον αφορά τα υλικά που θα χρησιμοποιούν.
Από τη στιγμή που η πίτσα θα είναι το κυρίως γεύμα σας, προσφέρουν τρεις σαλάτες (caprese, ρόκα - προσούτο και μια σωστή Caesar’s), μερικά ορεκτικά, μοσχαρίσιο καρπάτσιο, arancini με μοσχάρι ραγού ή μανιτάρια και κρέμα μαύρης τρούφας, πολύ ωραίες τηγανητές μπουκιές από το ζυμάρι της πίτσας, δηλαδή pizza fritta με πατέ ντομάτας, ξύγαλο κρέμα, σαλάμι Λευκάδος και λάδι βασιλικού. Τα κρασιά είναι εύκολα και προσφέρονται αρκετές επιλογές σε ποτήρι, η μπίρα είναι ιταλική, έχουν ετοιμάσει και τέσσερα κοκτέιλ, ένα κλασικό Spritz και ένα signature, μια παραλλαγή του Νegroni και μια της Pina Colada.
Μας έδωσαν και ένα ταξιδιωτικό tip λίγο πριν φύγουμε: σε περίπτωση που ετοιμάζεστε να ταξιδέψετε στη Νάπολη και θέλετε να δοκιμάσετε την πίτσα στο Τavola di Susta που τους ενθουσίασε, μην προσπαθήσετε να κάνετε κράτηση στα αγγλικά γιατί θα σας απαντήσουν «no parlare italiano, no tavola». Δεν θα βρείτε τραπέζι με λίγα λόγια, αλλά αξίζει να μάθετε τα απαραίτητα ιταλικά για να τα καταφέρετε.
Κεραμεικού 2, Χολαργός, 210 6564035
